ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၄ )

သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးသည္သားေတာ္၏ ဇာတာခြင္ကုိ သိရွိရန္အလုိ့ငွာ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰား အဇိတမုနိအား နန္း
ေတာ္သုိ့ပင့္ဖိတ္ခဲ့သည္။အဇိတမုနိသည္တူေတာ္နာလကႏွင့္အတူနန္းေတာ္သုိ့ၾကြေရာက္လာခဲ့ေလသည္
မင္းၾကီးသည္ အဇိတမုနိကုိ ပ်ဴငွာစြာလက္ခံလွ်က္ ၿမတ္ေသာေနရာထုိင္ခင္းတုိ့ကုိေပးေတာ္မူခဲ့ေလသည္
အဇိတမုနိသည္ ေမြးဖြားလာသည့္ သူငယ္မင္းသားအား ၾကည့္ရွဴ့ဖူးေမ်ွာ္လုိေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားသည္။
သူငယ္မင္းသားအိပ္ေပ်ာ္ေနေၾကာင္းမင္းၾကီးက မုနိအားၿပန္ေၿပာေလသည္။ ထုိအခါအဇိတမုနိ-ကအရွင္
မင္းၾကီး မဟာပုရိသတုိ့ဟူသည္မွာ ဘယ္ေသာအခါမွအိပ္ေပ်ွာ္ေနသည္မဟုပ္၊အစဥ္နုိးၾကားေနသည္ဟု
ေၿပာရင္း သူငယ္မင္းသားကုိ မိမိလက္ထဲေထြးပုိက္ယူလုိက္သည္။ ကေလးသူငယ္၏မွက္ႏွာကုိစုိက္
ၾကည့္လုိက္ကာ  ၀မ္းသာအားရၿဖစ္လာသည္ မုနိ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ ရြႊင္ၿပ၍ ေတာက္ေၿပာင္လာခဲ့ေလ
သည္။ ခဏအၾကာမွ အဇိတမုနိသည္ ငုိယုိလာသည္။မင္းၾကီးသုေဒၶါဒန အဇိတမုနိ၏ ထုိအမူအရာကုိၿမင္
၍အံ့ၾသသြားသည္။ သားေတာ္မွာမေကာင္းဆုီး၀ါးကဲ့သုိ့ၿဖစ္ေနသာလားဟု စဥ္းစားစုိးရိမ္လာခဲ့ေလသည္။
အဇိတမုနိသည္ မင္းၾကီး၏ စုိးရိမ္ပူပန္မွူ့ကုိသိလာ၍ ဤသုိ့ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ အရွင္မင္းၾကီး သူငယ္
မင္းသားသည္ အာဇာနည္ မဟာပုရိႆတုိ့၏ ဂုဏ္ရည္လကၡဏာ သုံးဆယ့္ႏွစ္မ်ီဳးစလုံးႏွင့္ ၿပည့္စုံတင့္
တယ္ေနပါသည္။ အကယ္၍ ဤသူငယ္သည္ ေဂဟပတိတုိ့၏ ဘ၀ၿဖင့္သာေနပါက စၾကၤာ၀ေတးမင္းၿဖစ္
လာနုိင္သည္။ ေဂဟပတိတုိ့၏ ဘ၀ကုိစြန့္ခြါ၍ သြားပါက သမၼာသေမၺာဓိကုိပုိင္ဆုိင္သည့္ဗုဒၶၿဖစ္လာနုိင္စရာ
ဂုဏ္လကၡဏာတုိ့ႏွင့္ၿပည့္စုံေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။ ဤသူငယ္မင္းသားသည္ သမၼာသမၺဳဒၶ အၿဖစ္ရ
ရွိလာသည့္အခ်ိန္အထိ ငါမုနိသည္ အသက္ရွင္ေနနုိင္မွာမဟုပ္၊ထုိ့သုိ့ၿဖစ္၍ အက်ြန္နုပ္သည္ ဗုဒၶဘုရား၏
တရားေတာ္ၿမတ္တုိ့ကုိ ၾကားနာခြင့္ရနုိင္မွာမဟုပ္ေၾကာင္းကုိ က်ြန္ုပ္ၿမင္၍ ငုိေၾကြးႏွေၿမာ တသၿဖစ္ရပါ
ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ ဆက္လက္၍ ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ-အရွင္မင္းၾကီး ဤေလာကတြင္ လူနတ္ၿဗဟၼသတၱ၀ါအားလုံးတုိ့သည္ အရွင္ၿမတ္ဘုရား၏တရားေတာ္ၿမတ္ကုိ နာၾကားရ၍ လုိက္နာက်င့္
သုံးကာ ၾကီးမားစြာေသာအက်ီဳးေက်းဇူးမ်ားရရွိခံစားရပါမည္။ ေနာက္ဆုံး၌ အဇိတမုနိသည္ အတူတကြ
ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည့္ တူေတာ္နာလက ဖက္သုိ့ မ်က္ႏွာလွည့္၍ အသင္နာလက သင္ဦးစြာပထမ သင္
သည္ ဗုဒၶ၏အရိပ္အာ၀ါသ (သရဏ) ကုိခုိလုွံဳနုိင္ဖုိ့အားထုတ္သြားပါ ဟုမိန့္ဆုိခဲ့ၿပီး မင္းၾကီးအားခြင့္ပန္
လွ်က္ နန္းေတာ္မွ ထြက္ခြါသြားခဲ့ေလသည္။
                   ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀တည္းကတည္းက သိဒၶတၳမင္းသားသည္ သီလအက်င့္ေကာင္းၿမတ္
သည္။တည္ၾကည္သည္ စဥ္းစားဆင္ၿခင္သည့္ သဘာ၀ရွိခဲ့သည္။ တစ္ခါတရံ တစ္ကုိယ္တည္းထုိင္ကာ
ေတြးေတာတတ္သည္ ရာဇကုမာရသိဒၶတၳ၏ ထုိ့အမူအရာတုိ့ကုိၿမင္သိ၍ မင္းၾကီးသုဒၶါဒနက စုီးရိမ္မကင္း
ၿဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ေယာဂ၊တပသီ၊ဆာဓုတစ္စုံတစ္ေယာက္၏စကားကုိ နားေယာင္၍ သားေတာ္မင္းသား
နန္းစြန့္သြားမွာကုိ အစဥ္စုီးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနမိသည္။သိဒၶတၳမင္းသား အၿမဲစိတ္ေပ်ာ္ရြႊင္ေနနုိင္ေရးအတြက္
ဖခမည္းေတာ္မင္းၾကီးသည္ ေလာကီခ်မ္းသာသုခ အရာရာတုိ့ကုိစိစဥ္ေပးထားသည္။ သုိ့ေသာ္သိဒၵတၳသ
ည္ ထုိစည္းစိမ္းမ်ားအေပၚလုံး၀မေပ်ာ္၊ ဖာသိဖာသာေနတတ္သည္ ေလာကီစည္းစိမ္မ်ားကုိ ဥေပကၡာၿပဳ
သည့္သားေတာ္မင္းသား၏ အမူအရာကုိၿမင္၍ အလြန္စုိးရိမ္လာေသာမင္းၾကီးသည္ ေနာက္ဆုံး၌သိဒၶတၳ
အား အိမ္ေထာင္မဂၤလာ၏ အေႏွာင္အဖြဲ့ၾကီဳးတုိ့ၿဖင့္ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားလုိက္ရန္ ဆုံးၿဖတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ေကာလိယဂဏနုိင္ငံ၏ ကညာပ်ိဳယေသာ္ဓရာႏွင့္ စုလ်ားရစ္ပတ္ အိမ္ေထာင္မဂၤလာခင္းက်င္းၿပဳေပး
လုိက္ေတာ့သည္။ သက္ေတာ္တစ္ဆယ့္ေၿခာက္ႏွစ္အရြယ္၌ ႏွမေတာ္ တစ္၀မ္းကြဲေတာ္ေသာ ယေသာ္
ဓရာေဒ၀ီႏွင့္ေရွးထုံးတမ္းအစဥ္အလာအေလ်ာက္ စုလ်ားရစ္ပတ္ ထိမ္းၿမား၍ တစ္ဆယ့္သုံးႏွစ္တုိင္တုိင္
မင္းတုိ့၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာၿဖင့္ ခံစားေနခဲ့သည္။ ယင္းသုိ့အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ႏွင့္ ေနထုိင္လွ်က္ရွိေနေသာ္လည္းသိဒၶတၳမင္းသားသည္ အစဥ္သၿဖင့္ လူ
သားတရပ္လုံး၏ ဒုကၡႏွင့္စပ္ဆုိင္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိသာစဥ္းစားေတြးေနခဲ့သည္။ ထုိဆင္းရဲ
ဒုကၡမွ ကင္းေ၀းနုိင္မည့္လမ္းေၾကာင္းကုိသာရွာေဖြေနခဲ့သည္။ႏွစ္ဆယ့္ကုိးႏွစ္အရြယ္ေရာက္သည့္အခါ
သားရတနာတစ္ပါးရရွိခဲ့သည္။ ယေသာ္ဓရာမင္းသမီးက သားရတနာတစ္ပါးကုိ ေမြးဖြါးသည့္သတင္းကုိ
အပ်ိဳေတာ္တစ္ေယာက္အား သိဒၶတၳထံသြားေရာက္ သတင္းေပးေစသည္။သိဒၶတၳမင္းသားကသားေတာ္
ရာဟုလာေမြးဖြါးလာသည္။ ဤသည္မွာဗႏၶန-အခ်ဳပ္အေႏွာင္တစ္ခုတုိးလာသည္"ဟုေၿပာမိခဲ့သည္။သိဒၶ
တၳမင္းသားသည္ မိမိကုိယ္တုိင္ မိမိေလာကီ အေႏွာင္အဖြဲ့မွာ တုိး၍တုိး၍မိလာသည္ အၿဖစ္ကုိသိရွိ၍တ
ေလာကလုံးရွိ သတၱ၀ါတုိ့၏ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေၿမာက္ေရးနည္းလမ္းကုိရွာေဖြအံ့ဟု စိတ္ကုိခုိင္မာစြာ
သႏၷိဌာန္ ခ်ကာေလာကိစည္းစိမ္ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာတုိ့ကုိ အၿပီးစြန္လြတ္၍ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ