အဂၤုလိမာလ
သာ၀တၳိၿပည္၌ အဂၤုလိမာလေခၚ ဓါးၿမတဦးေနထုိင္ခဲ့သည္။ ထုိသူသည္ လူအမ်ားကုိအလြန္မုန္းတီးသူ
တဦးၿဖစ္သည္။ေတာလမ္းတေလ်ာက္ ခရီးသြား ခရီးလာသူတုိ႔အား သတ္ၿဖတ္ကာ၎တုိ႔၏ကုိယ္ခႏၶမွ
လက္ေခ်ာင္းတေခ်ာင္းကုိၿဖတ္ယူကာ လည္ဆြဲမာလ(ပုတီး)အၿဖစ္သီကုံးကာသူလည္ပင္းတြင္ဆြဲပတ္ထား
ေလ့ရွိသည္။ထုိ႔ေၾကာင့္သူသည္ အဂၤုလိမာလဟူ၍ေက်ာ္ာကားၿပီးသူတကာတုိ႔၏ေၾကာက္စရာအလြန္
ေကာင္းေသာဓါးၿမတဦးၿဖစ္ေနေလသည္။အဂၤုလိမာလ၏ေသာင္းက်န္းမွူတုိ႔ေၾကာင့္သာ၀တၳိၿပည္သူ
ၿပည္သာမ်ားမွာအိမ္မွမထြက္၀ံ့ေလာက္ေအာင္ၿဖစ္လာခဲ့သည္။ထုိ႔အေၿခအေနကုိၿမင္ေတြ႔ရ၍ရွင္ေတာ္
ၿမတ္ဘုရားသည္အဂၤုလိမာလ ခုိေအာင္းေနသည့္ေတာဘက္ကုိထြက္သြားသည္ဗုဒၶအားထုိေတာဘက္
သုိ႔မထြက္ၾကြရန္လူအမ်ားကတားၿမစ္ခဲ့ၾကသည္။သုိ႔ေသာ္လည္းဗုဒၶသည္ထုိေတာသုိ႔ၾကြသြားေလသည္။
ထုိေတာနက္ၾကီးသုိ႔ေရာက္သြားေသာအခါ ခ်ိဳေၿမာင္တခုမွ အဂၤုလိမာလထြက္လာ၍ ဗုဒၶေနာက္ကေၿပး
လုိက္သည္။ဗုဒၶသည္ၾကြသြားသည့္အတုိင္း အလွ်င္အၿမန္ၾကြသြားေၾကာင္းကုိၿမင္၍ အဂၤုလိမာလက(ရပ္ပါ)
ဟုဟစ္ေအာ္အသံၿပဳသည္။ရွင္ဗုဒၶမွ မေၾကာက္မရြံဘဲႏွင့္ (တည္ၾကည္ေသာအသံၿဖင့္) ငါေတာ့ရပ္ၿပီသင္
ေကာဘယ္အခ်ိန္မွရပ္ေတာ့မွာလဲ ၊ ဟုေၿပာခဲ့သည္အဂၤုလိမာလသည္ သူကုိလုံး၀ေၾကာက္ရြံၿခင္းမရွိေသာ
သာမေဏ၏အသံကုိၾကား၍ သာမန္လူေတာ့မၿဖစ္နုိင္ဘဲ ဧကန္မုခ် မဟာပုရိႆတဦးၿဖစ္ပါလိမ့္မည္ဟု
ေတြးကာ ရွင္ေတာ္ဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္လာၿပီး ၿမတ္စြာဘုရား၏ ဘုန္းက်က္သေရႏွင့္ၿပည့္စုံသည့္ မ်က္ႏွာ
ေတာ္ကုိဖူးေၿမာ္ကာ-ဘုရားရွင္ထံခုိေအာင္းလာခဲ့ေလသည္။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္လည္း အဂုၤလိမာလ
ၾကဴးလြန္ခဲ့သည့္ သတ္ၿဖတ္မွူနဲ႔ပတ္သက္၍ တရားဥပေဒကုိၿပဳခဲ့ရာ"ဟံႆ-သတ္ၿဖတ္မွူ႔သည္ လူေကာင္း
တုိ႔ၿပဳလုပ္သည့္ အမူကိစၥမၿဖစ္နုိင္၊သင္၏ထုိ႔အမွူ႔မ်ိဳးမွာ ၿပစ္တင္ကဲ့ရဲ့ခ်ံ႔ခ်စရာပင္ၿဖစ္သည္။ထုိခ်ံ႔ခ်စရာၿဖစ္
ေနသည့္အမွူမ်ိဳးအသင္ကဲ့ေသာ ဗလေကာင္းသူတုိ႔မေၿပာနဲ႔ အလြန္တရာ ဗလခ်ိဳ႔တဲ့ေနသည့္လူမ်ားက
လည္းက်ဴးလြန္နုိင္ပါသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိအၿပဳအမူသည္ လူတုိ႔အတြက္ အနိမ့္ဆုံးႏွင့္ ကဲ့ရဲ့ၿပစ္တင္ခ်ံ့ခ်ရဆုံး
အလုပ္ၿဖစ္သည္။ အဂုၤလိမာလသည္ ၿမတ္ဘုရား၏ စကားကုိနာၾကားရ၍ ဗုဒၶ၏ အရိပ္အာ၀ါသကုိခုိ၀င္
လာကာ ဘိကၡဳအၿဖစ္ခံယူေလသည္။ ထုိသတင္းကုိမရရွိေသးသည့္ သာ၀တၳိၿပည့္ရွင္ သေရနဇိတမင္းၾကီး
သည္ တေန႔တြင္ဗုိလ္ပါအေပါင္းၿခံရံလွ်က္အဂုၤလိမာလ၏ရန္ကုိ ႏွိမ္ႏွင္းရန္ နန္းေတာ္မွထြက္လာခဲ့ရာ
အဂုၤလိမာလ ကိန္းေအာင္းသည့္ေတာထဲသုိ႔မ၀င္ခင္ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶအား ဖူးေၿမာ္ရန္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းသုိ႔
ဆုိက္ေရာက္လာခဲ့သည္။ၿမတ္စြာဘုရားအား ေလာက၀တ္ပ်ဴငွါၿပီး မိမိထြက္လာခဲ့ရသည့္အေၾကာင္းကုိ
ဘုရားထံေလ်ာက္ထားေတာ္မူေလသည္။
ေကာသလမင္းၾကီးထံမွ အေၾကာင္းစုံကုိသိရ၍ ၿမတ္ဘုရားသည္ ဘိကၡဳအၿဖစ္ခံယူထားၿပီး
အဂၤုလိမာလအား မင္းၾကီး၏ေရွ့ေမာက္တြင္ေခၚယူ၍ၿပသေလသည္။ ေကာသလမင္းၾကီးမွာ အဂၤုလိမာလ
ကုိၿမင္၍ရုပ္တရက္ မယုံမၾကည္ၿဖစ္သြားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခဏၾကာေသအခါ အဂၤုလိမာလကုိ ထုိကဲ့သုိ႔
ဘိကၡဳတုိ႔၏ သံဃာ၀တ္ၿဖင့္ၿမင္ရသည္ကုိေက်နပ္၍ စိတ္ေပ်ာ္ရြႊင္လာေလသည္။ မင္းၾကီးသည္ဘိကၡဳ
အဂၤုလိမာလအားလုိအပ္သည့္ပစၥည္းပစၥယတုိ႔ကုိေပးလွဴရန္ဆႏၵရွိေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားလာသည့္အခါ
ဘိကၡဳအဂၤုလိမာလက ဘိကၡဳအေနၿဖင့္က်ြန္ပ္ဘာမွမလုိေတာ့ပါ။က်ြနု္ပ္သည္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟစ
သည့္တရားတုိ႔မွ ကင္းရွင္းသြားၿပီၿဖစ္၍ အၿပစ္ကင္းရွင္းသည့္အေနၿဖင့္ ၿမတ္စြာဘုရား၏ အရိပ္အာ၀ါသ
ကုိခုိလွုံကာ မြန္ၿမတ္သည့္ တရားဓမၼတုိ႔ကုိ အားထုတ္သြားပါ့မာ့္အေၾကာင္း မင္းၾကီးထံေၿပာၾကားေလသည္။
သမုိင္းတြင္မွတ္တမ္းတင္ေလာက္သည့္ စိတ္ႏွလုံးေၿပာင္းလဲမူကုိ အဂၤုလိမာလ
က ၿပသခဲ့သည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ(ပန္းေထာ္)
သာ၀တၳိၿပည္၌ အဂၤုလိမာလေခၚ ဓါးၿမတဦးေနထုိင္ခဲ့သည္။ ထုိသူသည္ လူအမ်ားကုိအလြန္မုန္းတီးသူ
တဦးၿဖစ္သည္။ေတာလမ္းတေလ်ာက္ ခရီးသြား ခရီးလာသူတုိ႔အား သတ္ၿဖတ္ကာ၎တုိ႔၏ကုိယ္ခႏၶမွ
လက္ေခ်ာင္းတေခ်ာင္းကုိၿဖတ္ယူကာ လည္ဆြဲမာလ(ပုတီး)အၿဖစ္သီကုံးကာသူလည္ပင္းတြင္ဆြဲပတ္ထား
ေလ့ရွိသည္။ထုိ႔ေၾကာင့္သူသည္ အဂၤုလိမာလဟူ၍ေက်ာ္ာကားၿပီးသူတကာတုိ႔၏ေၾကာက္စရာအလြန္
ေကာင္းေသာဓါးၿမတဦးၿဖစ္ေနေလသည္။အဂၤုလိမာလ၏ေသာင္းက်န္းမွူတုိ႔ေၾကာင့္သာ၀တၳိၿပည္သူ
ၿပည္သာမ်ားမွာအိမ္မွမထြက္၀ံ့ေလာက္ေအာင္ၿဖစ္လာခဲ့သည္။ထုိ႔အေၿခအေနကုိၿမင္ေတြ႔ရ၍ရွင္ေတာ္
ၿမတ္ဘုရားသည္အဂၤုလိမာလ ခုိေအာင္းေနသည့္ေတာဘက္ကုိထြက္သြားသည္ဗုဒၶအားထုိေတာဘက္
သုိ႔မထြက္ၾကြရန္လူအမ်ားကတားၿမစ္ခဲ့ၾကသည္။သုိ႔ေသာ္လည္းဗုဒၶသည္ထုိေတာသုိ႔ၾကြသြားေလသည္။
ထုိေတာနက္ၾကီးသုိ႔ေရာက္သြားေသာအခါ ခ်ိဳေၿမာင္တခုမွ အဂၤုလိမာလထြက္လာ၍ ဗုဒၶေနာက္ကေၿပး
လုိက္သည္။ဗုဒၶသည္ၾကြသြားသည့္အတုိင္း အလွ်င္အၿမန္ၾကြသြားေၾကာင္းကုိၿမင္၍ အဂၤုလိမာလက(ရပ္ပါ)
ဟုဟစ္ေအာ္အသံၿပဳသည္။ရွင္ဗုဒၶမွ မေၾကာက္မရြံဘဲႏွင့္ (တည္ၾကည္ေသာအသံၿဖင့္) ငါေတာ့ရပ္ၿပီသင္
ေကာဘယ္အခ်ိန္မွရပ္ေတာ့မွာလဲ ၊ ဟုေၿပာခဲ့သည္အဂၤုလိမာလသည္ သူကုိလုံး၀ေၾကာက္ရြံၿခင္းမရွိေသာ
သာမေဏ၏အသံကုိၾကား၍ သာမန္လူေတာ့မၿဖစ္နုိင္ဘဲ ဧကန္မုခ် မဟာပုရိႆတဦးၿဖစ္ပါလိမ့္မည္ဟု
ေတြးကာ ရွင္ေတာ္ဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္လာၿပီး ၿမတ္စြာဘုရား၏ ဘုန္းက်က္သေရႏွင့္ၿပည့္စုံသည့္ မ်က္ႏွာ
ေတာ္ကုိဖူးေၿမာ္ကာ-ဘုရားရွင္ထံခုိေအာင္းလာခဲ့ေလသည္။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္လည္း အဂုၤလိမာလ
ၾကဴးလြန္ခဲ့သည့္ သတ္ၿဖတ္မွူနဲ႔ပတ္သက္၍ တရားဥပေဒကုိၿပဳခဲ့ရာ"ဟံႆ-သတ္ၿဖတ္မွူ႔သည္ လူေကာင္း
တုိ႔ၿပဳလုပ္သည့္ အမူကိစၥမၿဖစ္နုိင္၊သင္၏ထုိ႔အမွူ႔မ်ိဳးမွာ ၿပစ္တင္ကဲ့ရဲ့ခ်ံ႔ခ်စရာပင္ၿဖစ္သည္။ထုိခ်ံ႔ခ်စရာၿဖစ္
ေနသည့္အမွူမ်ိဳးအသင္ကဲ့ေသာ ဗလေကာင္းသူတုိ႔မေၿပာနဲ႔ အလြန္တရာ ဗလခ်ိဳ႔တဲ့ေနသည့္လူမ်ားက
လည္းက်ဴးလြန္နုိင္ပါသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိအၿပဳအမူသည္ လူတုိ႔အတြက္ အနိမ့္ဆုံးႏွင့္ ကဲ့ရဲ့ၿပစ္တင္ခ်ံ့ခ်ရဆုံး
အလုပ္ၿဖစ္သည္။ အဂုၤလိမာလသည္ ၿမတ္ဘုရား၏ စကားကုိနာၾကားရ၍ ဗုဒၶ၏ အရိပ္အာ၀ါသကုိခုိ၀င္
လာကာ ဘိကၡဳအၿဖစ္ခံယူေလသည္။ ထုိသတင္းကုိမရရွိေသးသည့္ သာ၀တၳိၿပည့္ရွင္ သေရနဇိတမင္းၾကီး
သည္ တေန႔တြင္ဗုိလ္ပါအေပါင္းၿခံရံလွ်က္အဂုၤလိမာလ၏ရန္ကုိ ႏွိမ္ႏွင္းရန္ နန္းေတာ္မွထြက္လာခဲ့ရာ
အဂုၤလိမာလ ကိန္းေအာင္းသည့္ေတာထဲသုိ႔မ၀င္ခင္ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶအား ဖူးေၿမာ္ရန္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းသုိ႔
ဆုိက္ေရာက္လာခဲ့သည္။ၿမတ္စြာဘုရားအား ေလာက၀တ္ပ်ဴငွါၿပီး မိမိထြက္လာခဲ့ရသည့္အေၾကာင္းကုိ
ဘုရားထံေလ်ာက္ထားေတာ္မူေလသည္။
ေကာသလမင္းၾကီးထံမွ အေၾကာင္းစုံကုိသိရ၍ ၿမတ္ဘုရားသည္ ဘိကၡဳအၿဖစ္ခံယူထားၿပီး
အဂၤုလိမာလအား မင္းၾကီး၏ေရွ့ေမာက္တြင္ေခၚယူ၍ၿပသေလသည္။ ေကာသလမင္းၾကီးမွာ အဂၤုလိမာလ
ကုိၿမင္၍ရုပ္တရက္ မယုံမၾကည္ၿဖစ္သြားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခဏၾကာေသအခါ အဂၤုလိမာလကုိ ထုိကဲ့သုိ႔
ဘိကၡဳတုိ႔၏ သံဃာ၀တ္ၿဖင့္ၿမင္ရသည္ကုိေက်နပ္၍ စိတ္ေပ်ာ္ရြႊင္လာေလသည္။ မင္းၾကီးသည္ဘိကၡဳ
အဂၤုလိမာလအားလုိအပ္သည့္ပစၥည္းပစၥယတုိ႔ကုိေပးလွဴရန္ဆႏၵရွိေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားလာသည့္အခါ
ဘိကၡဳအဂၤုလိမာလက ဘိကၡဳအေနၿဖင့္က်ြန္ပ္ဘာမွမလုိေတာ့ပါ။က်ြနု္ပ္သည္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟစ
သည့္တရားတုိ႔မွ ကင္းရွင္းသြားၿပီၿဖစ္၍ အၿပစ္ကင္းရွင္းသည့္အေနၿဖင့္ ၿမတ္စြာဘုရား၏ အရိပ္အာ၀ါသ
ကုိခုိလွုံကာ မြန္ၿမတ္သည့္ တရားဓမၼတုိ႔ကုိ အားထုတ္သြားပါ့မာ့္အေၾကာင္း မင္းၾကီးထံေၿပာၾကားေလသည္။
သမုိင္းတြင္မွတ္တမ္းတင္ေလာက္သည့္ စိတ္ႏွလုံးေၿပာင္းလဲမူကုိ အဂၤုလိမာလ
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ(ပန္းေထာ္)
