ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၁၀ )

ေၿခာက္ႏွစ္တာကာလခုိင္ၿမဲသည့္လုံ့လ၀ီရိယတုိ့ၿဖင့္ ၾကီဳးစားအားထုတ္ကာဗုဒၶသည္ ေဗာဓိဥာဏ္ကုိေအာင္
ၿမင္စြာ ရရွိေတာ္မူသည္ ။ ေဗာဓိဥာဏ္ကုိရရွိေတာ္မူသည္မွာ-ဗုဒၶသည္ ဘ၀ႏွင့္ဘ၀၏ အဓိပၸါယ္အလုံးစုံကုိ
သိရွိလာေတာ္မူေၾကာင္းကုိဆုိလုိပါသည္။ဒုကၡႏွင့္ဒုကၡမွလြတ္ကင္းမွဴ ေပးစြမ္းနုိင္သည့္သစၥာတရားမ်ားကုိ
သိရွိလာေတာ္မူသည္။ ၿဖစ္ၿခင္း ပ်က္ၿခင္း(ဥဒယဗယတရား)တုိ့၏ ယထာဘူတသေဘာတရားတုိ့ကုိသိၿမင္
ေတာ္မူခဲ့သည္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္အက်ီဳးၿဖစ္သည့္ တရားစစ္တရားမွန္ကုိသိလာခဲ့ေတာ္မူသ
ည္ ထုိဥာဏ္ေတာ္(အသိ)ကုိပင္ ဗုဒၶစာေပႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာတုိ့၌ ေဗာဓိဥာဏ္(၀ါ) ဗုဒၶတၱ၀(ဗုဒၶ) အၿဖစ္ဟုေခၚ
ေ၀ၚၾကပါသည္။ ဥရုေ၀လေတာ၌ဖလ္ဂူၿမစ္ကမ္းပါး၌ ဥရုေ၀လကႆပ၊ဂယာကႆပ၊ႏွင့္ နဓီကႆပအမ
ည္ရွိၾကသည့္ ညီအကုိသုံးေယာက္ေနထုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ၎တုိ့မွာဗာရာဏသီၿပည္သားမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။အ
ကုိအၾကီးဆုံးၿဖစ္သူ ဥရုေ၀လကႆပမွာတပည့္ ငါးရာရွိခဲ့သည္။ နဓီကႆပ မွာတပည့္သုံးရာ ႏွင့္ ဥရုေ၀
လကႆပမွာတပည့္ ႏွစ္ရာေက်ာ္အသီးသီးရွိၾကေလသည္။သုံးဦးစလုံးမွာ အဂၢိနိဟုိတရီပူဇာရီမ်ားၿဖစ္ၾက
ကုန္၏။ဥရုေ၀လကႆပမွာအလြန္တရာထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခဲ့သည့္ မီးကုိးကြယ္သည့္ ေယာဂီတစ္ပါးၿဖစ္
သည္။ အရွင္ၿမတ္ဗုဒၶသည္ ဥရုေ၀လ၏ေက်ာ္ၾကားမွဴ့ကုိၾကားသိ၍တေန့ေသာအခါ ၎တုိ့ရွိရာသုိ့ၾကြေတာ္
မူခဲ့သည္။ဥရုေ၀လေယာဂီသည္ ဗုဒၶႏွင့္ တတ္က်ြမ္းထားသည့္ သွ်ာထရက်မ္းကုိးက်မ္းကားမ်ားမွတရားဓမၼ
တုိ့ကုိ အေခ်အတင္ေၿပာဆုိခဲ့ၾကသည္။ ဗုဒၶတင္ၿပေဟာေၿပာသည့္တရားသေဘာမ်ားကုိၾကားနာရ၍ ဥရုေ၀
လသည္ေနာက္ဆုံး၌ ဗုဒၶၿမတ္စြာထံ တပည့္ခံယူေလသည္။ထုိအၿဖစ္ကုိသိရွိၾက၍ ညီၿဖစ္သူ ႏွစ္ေယာက္တုိ့
ကလည္းဗုဒၶ၏ တပည့္အၿဖစ္ခံယူခဲ့ၾကသည္။ ၎တုိ့ညီအကုိသုံးေယာက္ထံ တပည့္ခံလ်က္တရားက်င့္ၾကံ
အားထုတ္ခဲ့ၾကသည့္ တပည့္ေပါင္းတစ္ေထာင္တုိ့ကလည္း ဗုဒၶ၏တပည့္အၿဖစ္ကုိခံယူခဲ့ၾကေလသည္။
    အိႏၵိယနုိင္ငံ ဘာရတေၿမေပၚရွိ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ သန့္စင္မြန္ၿမတ္ဖူးၿမင္ရာေနရာအေဆာက္
အဦးမ်ားကုိအေနာက္ေၿမာက္အရပ္ေဒသမွ အိႏၵိယနုိင္ငံသုိ့ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာသည့္ မူဆလင္ဘုရင္
(အုပ္ခ်ဳပ္မူမ်ား)က ၎တုိ့ၾကိဳက္ႏွစ္သလုိ တုိက္ခုိက္ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကသည္။ ထုိအေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင့္
ဗုဒၶဘာသာသည့္ အိႏၵိယနုိင္ငံတြင္ပ်က္သုန္းလာခဲ့ရပါသည္။ ၿဗဟၼဏတုိ့ကလည္း ေဗာဓိေညာင္ပင္ကုိခုတ္
လွဲၿခင္း၊ဖ်က္ဆီးၿခင္း စသည့္အလုပ္မ်ဳီးကုိ လုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားတုိ့မွာ-တိဘက္၊တရုတ္၊
ၿမန္မာ၊ဂ်ပန္၊ယုိးဒယား၊သီဟုိ၌-စသည့္နုိင္ငံမ်ားဘက္သုိ့ ထြက္ခြါသြားၾကေလသည္။ဗုဒၶဘာသာတုိ့အတြက္
ဖူးေမ်ွာ္ရာအရပ္တုိ့၏ အေရးၾကီးပုံတုိ့မွာ တၿဖည္းၿဖည္းေလ်ာ့နည္းပါးလာခဲ့ေလသည္။ ဘာရတနုိင္ငံမွထြက္
ခြါသြားခဲ့ၾကသည့္ ရဟန္းတုိ့သည္ ၎တုိ့ေရာက္ရွိခဲ့သည့္ေနရာေဒသတုိ့တြင္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္တရားတုိ့ကုိ
တတ္အားသမွ်ၿပန့္ပြါးေရးအတြက္ ၾကီဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိ့ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားၾကီဳးပမ္းအားထုတ္
မွဴ့တုိ့ေၾကာင့္ နုိင္ငံၿခားမွဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့က မိမိတုိ့ကုီးကြယ္ရာ သန့္စင္မြန္ၿမတ္သည့္အရပ္ေနရာမ်ားကုိ
ၾကည့္ရွဴ့ဖူးေမ်ွာ္ရန္ တစတစတုိး၍တုိး၍ၾကီဳးပမ္းလာခဲ့ၾကေလသည္။ ၁၈၉၁-ခုႏွစ္၊ဇန္န၀ါရီလ-၂၂ ေန့တြင္
သီဟုိ၌က်ြန္းမွ ဓမၼပါလ မေထရ္သည္ ဗုဒၶဂယာကုိဖူးေမ်ွာ္ရန္ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္က ဤေနရာ
တ၀ုက္မွာ သွ်ီ၀ နတ္ကုိးကြယ္သူမ်ားက ၾသဇာ ေညာင္းလွ်က္ရွိသည္။ မဟာေဗာဓိ၀ိဟာရေက်ာင္းႏွင့္ပတ္
၀န္းက်င္တြင္တည္ရွိေသာ ဗုဒၶဘာသာ အေဆာက္အအုံတုိ့၌ ဗုဒၶကုိဆန့္က်င္သည့္ ပူေဇာ္ၿခင္းအမ်ီဳးမ်ီဳးတုိ့
ကုိ ၿပဳလုပ္ေနၾကသည္ကုိၿမင္ေတြ့ရ၍ ဓမၼပါလ မေထရ္မွာ မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေဒသခံဟိႏၵဴ
ပႏၵာမ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာတုိ့ႏွင့္ (၀ိေရာဓီ)ဆန့္က်င္သည့္။၎တုိ့ မဟာေဗာဓိ၀ိဟာရေစတီေတာ္ရွိ ဗုဒၶ၏
ရုပ္ပြါးေတာ္ကုိ တည့္တည့္ၾကည့္လွ်က္ ေက်ာက္ခဲေၿမခဲတုိ့ၿဖင့္ ေပါက္သူမ်ားက မိမိဘ၀တြင္ၿပဳခဲ့သမ်ွ အကု
လ္ဒုစရုက္အၿပစ္မွလြတ္ကင္း၍ ၀ိမုတၱိေခၚ ဘ၀မွလြတ္ေၿမာက္ၿခင္းကုိ ရရွိ၏-ဟူ၍ မဟုပ္မမွန္ေသာအစြဲ၀ါ
ဒကုိၿဖန့္ထားၾကသည္။ ထုိ့သုိ့ၿဖင့္ မသိနားမလည္ၾကသူမ်ားကုိ အစြဲမွား သြတ္သြင္းေပးကာ ဗုဒၶ၏ ရုပ္ပြါး
ေတာ္ကုိခဲၿဖင့္ ပစ္ခုိင္းသည္။ ဤသုိ့ေသာ အၿပဳအမူမ်ားကုိ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္သုိ့ နံနက္မွမုိးခ်ဳပ္ထိ
ရုပ္ပြါးေတာ္ကုိ လာေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္သူမ်ားက က်ဴးလြန္ေလ့ရွိေနခဲ့သည္။ သီဟုိ၌ ဘုန္းေတာ္ၾကီးဦးဓမၼပါလ
သည္ ထုိအၿဖစ္ဆုိးတုိ့ကုိေတြ့ၿမင္၍ မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ဓမၼပါလမေထရ္သည္ မဟာေဗာ
ဓီ၀ိဟာရေက်ာင္းေတာ္ကုိ ပႏၵာမ်ားလက္ထဲမွ လြက္ေၿမာက္လာရန္ ၿပဳလုပ္သြားမည္ဟု သႏၷိ႒ာန္ခ်ခဲ့သည္
မဟာေဗာဓိေက်ာင္းတုိက္ လြတ္ေၿမာက္ေရးလွဳပ္ရွားမူတရပ္ကုိၿပဳလုပ္သြားရန္ ကုိးလ္ကတၱားၿမီဳ့၌ အဖဲြ့အ
စည္းတစ္ခုစည္းရုံးဖြဲ့စည္းခဲ့သည္။ဘီဟာရ္ၿပည္နယ္ကုိ ထုိအခ်ိန္က ဘဂၤလာၿပည္နယ္ေအာက္မွာထားခဲ့ၿပီး
အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည့္ ကာလၿဖစ္သည္။ ဦးဓမၼပါလသည္ ကုိးလ္ကတၱားၿမီဳ့၌ မဟာေဗာဓိသဘာ(အစည္းအရုံး)
တရပ္ကုိဖြဲ့စည္းကာဗုဒၶဂယာရွိ မဟာေဗာဓီေစတီႏွင့္ ေက်ာင္းတုိက္တုိ့အား ေဒသခံပႏၵားမ်ား လက္ထဲမွ
လြတ္ေၿမာက္ေရးအတြက္ အေရးဆုိလာသည္။ မဟာေဗာဓိ မည္ၿဖင့္လစဥ္ဂ်ာနယ္ တစ္ခုကုိလည္းထုတ္
ေ၀ၿဖန္ခ်ီခဲ့သည္။ ယင္းဂ်ာနယ္တြင္ မဟာေဗာဓိ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္၏အေရးကုိ ထုတ္ေဖာ္ေရးသာခဲ့
သည္။ဗုဒၶဘာသာ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ စနစ္တက်လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္နုိင္ရန္ သံဃာေတာ္အခ်ီဳ့တုိ့ကုိ ဗုဒၶဂ
ယာ သုိ့ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ ေဒသခံ ၿဗဟၼဏ ပႏၵာတုိ့က ဦးဓမၼပါလ၏ ေဆာင္ရြက္်က္မ်ားပ်က္သုန္း
ေစရန္ ေကာက္က်စ္စဥ္လဲသည့္ နည္းဥပေဒအမ်ီဳးမ်ီဳးကုိ သုံးစြဲခဲ့ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား
အား ရုက္ႏွစ္ၿခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း မညီညြတ္ေအာင္ ဖန္တီးၿခင္း စသည္တုိ့ကုိၿပဳလုပ္လာခဲ့ၾကသည္။အခ်င္း
ၿဖစ္ကိစၥမ်ားကုိ ကုိးလ္ကတၱားၿမီဳ့ တရားရုံးခ်ဳပ္အထိ တုိင္ၾကားခဲ့ေသာ္လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ားကပင္ အ
ေရးရုံးနိမ့္ခဲ့ရသည္။ ဗုဒၶဂယာ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းလြတ္ေၿမာက္ေရး အေရးကုိ အိႏၵိယနုိင္ငံရွိ နုိင္ငံေရး
ေခါင္းေဆာင္အၾကီးအကဲမ်ားႏွင့္အတူ နုိင္ငံအတြင္းရွိ လူမွဴေရး လူတန္းစား အဖြဲ့အစည္းမ်ားထံသုိ့လည္း
အေရးဆုိခဲ့ေလသည္။ သုိ့ေသာ္ေအာင္ၿမင္မူမရရွိခဲ့ေပ။ ေနာက္ဆုံး မဟတၱမဂႏၶိၾကီးအထိ တက္ၿပီး အေရးဆုိခဲ့သည္။ ဂႏၶီကလည္း"ခင္းဗ်ားတုိ တင္ၿပလာသည့္ ကိစၥအေညဖကုိ အိႏၵိယနုိင္ငံလြတ္လပ္လာ
သည့္အခါ တစ္ခဏမွ်ႏွင့္ အေၿဖရွာလုိ့ရနုိင္ပါတယ္" ဟုၿပန္ၾကားခဲ့သည္။ အိႏၵိယနုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးရၿပီး
ေနာက္ ၁၉၄၈-ခုႏွစ္တြင္ ဘီဟာရ္ၿပည္နယ္အစုီးရ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ စီမန္ခန့္ခြဲေရး ဆုိင္ရာ
ေကာ္မတိတရပ္ကုိဖြဲ့စည္းကာ စီမန္ခန့္ခြဲေရးဆုိင္ရာ အာဏာကုိ ထုိေကာ္မတိသုိ့ အပ္နွင္းခဲ့ေလသည္။
ထုိသုိ့ ေကာ္မတီသုိ့အပ္ႏွင္းၿခင္းကုိ ရဟန္းေတာ္မ်ားကလည္း သေဘာမတူခဲ့ာကပါ။ ေဒသခံပႏၵာ တုိ့က
လည္းထုိ့ေကာ္မတီသုိ့ စီမန္ခန့္ခြဲမွဴအပ္ႏွင္းၿခင္းကုိ အလုိမက်၍ တဖန္တရားရုံးသုိ့ အေရးဆုိလာခဲ့သည္။ ဤသုိ့ၿဖင့္ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္း စီမန္ခန့္ခြဲမွဴ့သည္ တဖန္သူတုိ့လက္ထဲသုိ့ပင္ ၿပန္ေရာက္သြားခဲ့သည္။
        ၁၉၈၅-ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယနုိင္ငံ၏ ပမထသမၼတ ေဒါက္တာရာဂ်ႏၵရာပရဆပ္ မဟာေဗာဓိေက်ာင္း၏
စီမန္ခန့္ခြဲမွဴကုိနဂုိဖြဲ့စည္းခဲ့သည့္အတုိင္း ေကာ္မတီလက္ထဲသုိ့ၿပန္အပ္နွင္းလုိက္သည္။ ေနာက္တခါယင္း
အမွဴ့သည္တရားရုံးသုိ့ေရာက္ခဲ့ၿပန္သည္။ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္ေက်ာ္ အဆက္မၿပတ္ၾကီဳးစား အားထုတ္မွဴ့
တုိ့ေၾကာင့္ မဟာေဗာဓိဘုရားေက်ာင္းၾကီး၏ စီမန္ခန့္ခြဲမွဴ့တြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့ ပါ၀င္ခြင့္ရရွိခဲ့ပါသည္။
မဟာေဗာဓိ၀ိဟာရေက်ာင္းကုိ အၿပီးပုိင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့ ၀င္တုိ့လက္ထဲသုိ့အပ္ႏွင္းရမည္ ဟူေသာအ
ေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အာရိယနာဂရဇၨဳနသုရအိ၏ ဦးေဆာင္မွဴ့ၿဖင့္ အိႏၵိယ ပါလီမန္ေရွ့ေမာက္တြင္ ဗုဒၶဘာ
သာ၀င္တုိ့က အၾကိမ္ၾကိမ္ ဆႏၵၿပ အေရးဆုိၾကသည္။ ယၡဳအခါ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္း စီမန္ခန့္ခြဲမွဴ့ေကာ္
မတိတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့အတြက္ ထက္၀က္ေနရာရရွိပါသည္။မဟာ၀ိဟာရ၏ အနီးအနားတြင္အိႏၵိယ
နုိင္ငံ၌ ဗုဒၶဘာသာၿပန့္ပြါး ထြန္းကားေရးကုိစြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္သြားသည့္ ေဒါက္တာအမၺကာ၏ ရုပ္
ထုတစ္ခုကုိလည္းထားရွိခြင့္ ရရွိခဲ့ပါသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။

အရွင္မုနိႏၵ

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၉ )

သိဒၶတၳေဂါတမက ငါသည္ ပရမဥာဏ္မရမခ်င္း ဤကုႆာသန(ထုိင္ခင္း) ကုိစြန့္လြတ္ေတာ့မည္မဟုပ္ဟု
အခုိင္အမာစိတ္ပုိင္းၿဖတ္ထားလုိက္ေလသည္။သိဒၶတၳမင္းသား သႏၷိဌာန္ခ်မွတ္ထားသည္ႏွင့္အညိ ထုိေည
ာင္ပင္ေအာက္၌ကဆုန္လၿပည့္ေန့တြင္ ပရမဥာဏ္ကုိရရွိခဲ့ေလသည္။ဤေနရာသည္ဂယာႏွင့္နီး၍ဗုဒၶဂယာ
ဟုအမည္တြင္ခဲ့သည္။ထုိေန့မွစ၍သိဒၶတၳေဂါတမကုိဗုဒၶဟုေခၚလာခဲ့ၾကေလသည္။ထုိဗုဒၶဘုရားသည္ကမၻာ
တစ္၀ွမ္းေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါသည္။ထုိေညာင္ပင္သည္လည္းေဗာဓိပင္အၿဖစ္သုိ့အမ်ားကုိးကြယ္ၾကည္ညဳိစရာၿဖစ္
လာပါသည္။ထုိအပင္၏အကုိင္းတစ္ခုကုိ အေသာကမင္း၏သားေတာ္ မဟိႏၵရက သီရိလကၤာၿပည္သုိ့သယ္
ေဆာင္သြား၍ အနုရုဒၶ ပူရမွာစုိက္ထားခဲ့သည္။အနုရုဒၶပူရမွာ စုိက္ပ်ီဳးခဲ့သည့္ထုိေညာင္ပင္သည္ယေန့ကမၻာ
မွာ သက္တမ္းအၾကီးဆုံး အပင္အၿဖစ္သပ္မွတ္ခံထားရသည္။ ေဗာဓိပင္၏ကုိင္းတစ္ခုကုိ ရွင္အာနႏၵာသည္
သာ၀တၳိ(ႆရာ၀သီ) သုိ့သယ္ေဆာင္သြား၍ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၀င္းမွာစုိက္ပ်ီဳးခဲ့သည္။ထုိအပင္ကုိအာနႏၵာ
ေဗာဓိ-ဟုေခၚၾကသည္။  ေဒလီၿမီဳ့၌ အမၼေဘက-၏အေဆာက္အဦး ၿခံ၀င္းအတြင္းရွိေနသည့္ ေဗာဓိေညာင္
ပင္သည္လည္း ေဗာဓိပင္၏ အစြယ္အပြါးၿဖစ္သည္ နယူးေဒလီ ဗုဒၶဇာႏၷတိ ဥယ်ဥ္ၿခံ၀င္းတြင္လည္း ေဗာဓိ
ေညာင္ပင္၏ အစြယ္အပြါးအပင္ကုိၿမင္ေတြ့နုိင္သည္။ေဗာဓိေညာင္ပင္၏အစြယ္အပြါးအပင္မ်ား ကမၻာ့နုိင္ငံ
အေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ စုိက္ပ်ီဳးထားေၾကာင္းေလ့လာသိရွိနုိင္သည္။ ဗုဒၶသည္ ေရြႊဥာဏ္ေတာ္ကုိရရွိၿပီးေနာက္
၇-ေနရာတုိ့တြင္ ေရြ့ေၿပာင္းကာ တစ္ပတ္စီသီတင္းသုံးေတာ္မူခဲ့သည္။ ဗုဒၶစာေပတြင္ ထုိရကိပတ္ ၇-ပါးတုိ့
ကုိဤသုိ့ေရးသားေဖာ္ၿပထားသည္= ယင္းဌာနမ်ားကုိ သတၱသတၱာဟ-ဟူ၍မွတ္သားထားၾကသည္။
( ၁ )ပလႅကၤသတၱာဟ( ၂ )အနိမိသသတၱာဟ( ၃ )ရတနာစကၤမသတၱာဟ( ၄ )ရတနဃရသတၱာဟ( ၅ )
အဇပါလသတၱာဟ( ၆ )မုစလိႏၵသတၱာဟ( ၇ )ရာဇာရတနသတၱာဟ။.....ပထမအပတ္*ပထမအပတ္တြင္
ဗုဒၶသည္ ေဗာဓိပင္ေအာက္၌ပင္ထုိင္ေတာ္မူ၏။ထုိအပင္တြင္ ၀ိမုတၱိတရားထဲ၌ ေမြ့ေလ်ာ္ခဲ့သည္။ ဒုတိယ
အပတ္တြင္*ဗုဒၶသည္ အေရွ့ေၿမာက္အရပ္ကုိ ေလွ်ာက္သြားကာ တစ္ေနရာမွာ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ကုႆန
ထုိင္းခင္းႏွင့္ ေဗာဓိပင္တုိ့အားၾကည္နူးစြာၾကည့္၍ေနသည္ ။ ထုိေနရာ၌ အေသာကမင္း၏မိဖုရားတစ္ဦးၿဖ
စ္သူ စာရု၀ါဏီက မၿႏၵိရ္ဘုရားေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ တတိယအပတ္*ဗုဒၶသည္
အနိေမကၡေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ၀ဇၨရာႆနတုိ့အၾကား စၾကံၤေလ်ာက္၍ တရားဘာ၀နာပြါးမ်ားကာကုန္ဆုံးခဲ့
သည္။ မဟာေဗာဓိဘုရားေက်ာင္၏ ေၿမာက္ဘက္နံရံတြင္ တဆက္တည္း တည္ေဆာက္ထားေသာ အလ်
ားေပ-၆၀-ႏွင့္ အၿမင့္ ၃-ေပရွိ ေသာအုတ္ၿဖင့္ၿပဳလုပ္တည္ေဆာက္ထားသည့္ဗုဒၶစၾကံၤေလ်ာက္ခဲ့သည့္ေနရာ
ကုိေဖာ္ၿပထားပါသည္။ ဤစၾကံၤအထိမ္းအမွတ္ေပၚၾကာပြင့္ပမာၿမင္ရပါသည္။ စတုတၳအပတ္*ရတနက်ကၠရ
ေစတီမွ အေနာက္ဘက္အရပ္မွာ ထုိင္၍ဗုဒၶသည္ ပ႗ိစၥသမုပၸါဒ္တရားေတာ္ကုိ ေလ့လာေတာ္မူ၏။ဤေနရာ
တြင္ ရတနာဃရေစတီကုိ တည္ထားသည္။ ထုိေစတီကုိ ေစတီငယ္မ်ားၿဖင့္ၿခံရံထားသည္။ ထုိေစတီေက်ာ
င္းေတာ္မွ အမုီးအကာ ေခါင္းလြတ္သည္။ထုိေစတီေက်ာင္း အလ်ား-၁၄ ေပရွိ၍ အနံမွာ ၁၁-ေပရွိပါသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ထုိေစတီေက်ာင္း၏ အုတ္နံရံမ်ားသာၾကြင္းက်န္ေတာ့သည္ကုိေတြ့ၿမင္ရသည္။ ပဥၥမအပတ္
*ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားသည္ ပဥၥမအပတ္တြင္ အဇပါလေခၚ နိေၿဂာဓ ပေညာင္ပင္ေအာက္တြင္ထုိင္ခဲ့သည္။ထုိ
အပင္ေအာက္ ဆိတ္ေမြးသူမ်ားေနထုိင္ခဲ့ၾကသည္။ဆိတ္ေမြးသူမ်ားကုိအေၾကာင္းၿပဳ၍ ဤအပင္ကုိ အဇပါ
လဟုေခၚခဲ့ၾကသည္။ဤအပင္ေအာက္တြင္ ဗုဒၶသည္ ၿဗဟၼဏတုိ့လည္း ေမြးဖြါးကတည္းက သုႏၵရၿဖစ္ေၾက
ာင္း မိန့္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆ႒မအပတ္* ဗုဒၶသည္ ဆ႒မအပတ္ကုိ မုစလိႏၵအပင္ေအာက္၌ ထုိင္ေတာ္မူသ
သည္။ ထုိအပင္နားမွာ မုစလိႏၵေရအုိင္ရွိသည္။မဟာေဗာဓိ ၀ိဟာရေစတီေတာ္၏ ေတာင္ဘက္တစ္မုိင္ခန့္ ကြာေ၀းသည့္ေနရာတြင္ ရွိေသာ မုရိနေရကန္သည္ မုစလိႏၵေ၇အုိင္ေနရာၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္နုိင္သည္။ဤအပ
င္ေအာက္၌ ဗုဒၶထုိင္ေနစဥ္က ေလမုန္တုိင္းၾကီးတုိက္လာကာ မုိးသည္းထန္စြာရြာခဲ့၏။ ထုိေလမုန္တုိင္းၾကီး
ေဘးရန္မွ ဗုဒၶအား မုစလိႏၵအမည္ရွိ နာဂအႏြယ္၀င္လူတစ္ဦးမွ အကာအကြယ္ေပး၍ ေစာင့္ေရွာင့္ခဲ့ပါသ
ည္ ထုိဘုမၼိေနရာသည္ မုစလိႏၵ ပုိင္ေနရာၿဖစ္ခဲ့သည္။ ေလေဘးက်လာသည့္အခါ မုစလိႏၵနာဂသည္ မိမိ
တာ၀န္၀တၱရားကုိ ေကာင္းမြန္ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ သတၱမအပတ္*ဗုဒၶသည္ သတၱမအပတ္
ကုိ ရာဇာယတနပင္ေအာက္၌ထုိင္ကာ ၀ိပႆနာတရားမ်ားကုိရွူ့ၿမင္ခဲ့သည္။ထုိအပင္သည္ေဗာဓိေညာင္
ပင္၏ေတာင္ဘက္တြင္ တည္ရွိခဲ့သည္ ဤအပင္ေနရာတြင္ သဖုႆႏွင့္ဘလႅိက အမည္ရွိေသာ ၿမန္မာ
ကုန္သည္တုိ့က  ဗုဒၶအား မုဓ္ပိ႑က ဆြမ္းကပ္ခဲ့ၾကသည္(ဤေနရာတြင္ စာေရးသူေၿပာလုိ့သည္မွာ ဗုဒၶ
အား အဦးဆုံးဆြမ္းကပ္သူမ်ားမွာ ၿမန္မာနုိင္ငံမွာ ကုန္သည္ညီေနာင္သာၿဖစ္ပါသည္ သုဇာတာကဗုဒၶမၿဖစ္
မိ ဘုရားေလာင္းဘ၀ကသာလွဴေသာသူၿဖစ္ေၾကာင္းကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ေစခ်င္သည္  ထုိကုန္သ
ည္ညီေနာင္ ႏွစ္ဦးတုိ့ကား ဘုရားရတနာႏွင့္တရားရတနာကုိသာရရွိခဲ့ေလသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္
ထုိအခ်ိန္က သံဃာရတနာမေပၚေသးေၾကင့္ၿဖစ္သည္) ထုိကုန္သည္ ႏွစ္ဦးတုိ့သည္ ဗုဒၶႏွင့္ဓမၼ၏ အရိပ္
အာ၀ါသကုိ ဤေနရာ၌ခုိလုံကာ ဥပသကာအၿဖစ္တည္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိအခ်ိန္၌ ေစာေစာကစာေရးသူေၿပာ
ခဲ့သလုိ့ ဗုဒၶသားေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားမေပၚေသးေခ်။ ထုိ့ေၾကာင့္ ကုန္သည္ ႏွစ္ဦးသည္ ရတနာ ႏွစ္ပါး

တြင္သာခုိလွံဳခဲ့ရသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၈ )

                   ခက္ခဲလွေသာဒုကၠရစရိယာအက်င့္

သိဒၶတၳသည္ ေၿခာက္ႏွစ္တုိင္တုိင္ဒုကၠစရိယာတပၸအက်င့္ကုိ က်င့္ၾကံအားထုပ္ခဲ့သည္။အစားမစားေရမေသ

ာက္သည့္အက်င့္တုိ့ေၾကာင့္သိဒၶတၳ၏ကုိယ္ကာယသည္ပိန္ခ်ဳံးလာခဲ့သည္။ထုိေတာ၌ ေယာဂီအက်င့္ကုိက်င့္

ၾကံေနေသာ ေယာဂီငါးပါးတုိ့လည္းရွိခဲ့ရာခက္ထန္သည့္ ဒုကၠရစရီယာအက်င့္ကုိ က်င့္ၾကံအားထုပ္ေနေသာ

သိဒၶတၳကုိၿမင္၍အားတက္သေရာၿဖစ္လာေသာထုိပဥၥေယာဂီတုိ့သည္ သိဒၶတၳအားအလုပ္အေက်ြးၿပဳခဲ့ၾကသ

ည္။သိဒၶတၳ၏ခႏၶာကုိယ္သည္ တေန့တၿခားပိန္ခ်ဳံးလာေလ၏ငါးပါးေသာေယာဂီတုိ့၏အမည္နာမမွာေကာ႑

ည၊ မဟာနာမ၊၀ပၸ၊ဘဒၵိယ၊အႆဇိတုိ့ၿဖစ္ၾကသည္။ညအိပ္ေပ်ာ္ေန့သည့္အခ်ိန္အိမ္မက္ထဲတြင္သိဒၶတၳသည္

ကညာသုံးေယာက္(၀ီဏာ)ေစာင္းတီးေနေၾကာင္းကုိၿမင္သည္။ကညာတစ္ေယာက္လက္ထဲမွာဆြဲကာတီးေန

ေသာေစာင္းတူရိယာၾကီဳးမ်ားမွာတအားတင္းထားသၿဖင့္ ေစာင္းသံမွာအလြန္ၿပင္းေနသည္။ဒုတိယအပ်ိဳကညာ

တိးေသာေစာင္းတူရိယာ၏ၾကီဳးမ်ားသည္ေလ်ာ့ေနသၿဖင့္တီးသံေပၚမလာ။တတိယအပ်ိဳကညာကုိင္ဆြဲ၍တီးေန

ေသာေစာင္းၾကီဳးမ်ားမွာမတင္းမက်ပ္ၿပုလုပ္ထားသၿဖင့္ ေစာင္းတီးသံမွာအလြန္နာေပ်ာ္ဘြယ္ေကာင္းသည္မ်ား

ကုိေတြ့ၿမင္ခဲ့သည္။ ေစာင္းၾကီဳးမ်ားကုိ မတင္းမေလ်ာ့ အလယ္အလတ္မဇၥ်ိမအေၿခအေနမွာထား၍တီးမွသာ

သာယာနာေပ်ာ္ဘြယ္ရာအသံ ေပၚလာသည္ဟုနားလည္သေဘာေပါက္လာကာငါသည္လည္းတရားေပါက္

ေပါက္ေအာင္က်င့္ၾကံအားထုပ္ရာတြင္ထုိစံကုိယူ၍က်င့္ၾကံအားထုတ္မွ ေကာင္းေပလိမ့္မည္ဟုဆုံးၿဖတ္ကာ

ဒုကၠရစရီယာအက်င့္ကုိစြန့္ပယ္ရန္ ဆုံးၿဖတ္လုိက္သည္။ 

      ဗုဒၶေခတ္က ေသနာနီရြာကုိ ယၡဳ ဗကေရာ္လရြာ(၀ါ) သုဇာတာ၏ရြာဟုေခၚၾကသည္။ဤရြာသည္ေနရဥၹ

ရာၿမစ္၏ ညာဘက္ကမ္းေၿခမွာတည္ရွိပါသည္။ ဤရြာသည္ မဟာေဗာဓိဘုရားတည္ေနရာမွ ၁-ကီလုိမီတာ

အေရွ့ေၿမာက္အရပ္၌တည္ရွိေလသည္။ဤရြာ၏ သမုိင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ၁၉၈၁-ခုႏွစ္တြင္"ေၿမေအာင္ကိန္း၀ပ္

ေနသည့္ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမွဳ"ေခါင္းစဥ္ၿဖင့္ေဆာင္းပါးတစ္ခုကုိ ဟိႏၵဴစတန္တုိင္း(မ္)သတင္းစာတြင္ဖတ္ရွဴ့ခဲ့ရပါ

သည္။ဤရြာေနရာကုိ ဘာရတိယ(အိႏၵိယၿပည္ဆုိင္ရာ)ေရွ့ေဟာင္းသုေတသနဌာန၏ဥကၠ႒ၿဖစ္သူသုေတ

သနပညာရွင္ K.M.Srivastva(ေကအမ္သိရီ၀ါ(စ္)သြားဦးေဆာင္မွဳၿဖင့္ တူးေဖာ္ၾကရာ ေက်ာက္စာတစ္ခုရရွိ

ခဲ့သည္။ေက်ာက္စာကုိေလ့လာဖတ္ရွဳ့ေသာအခါ ယင္းေက်ာက္စာကုိ ေဒ၀ပါလ ဘုရင္(၈၁၅၊၈၅၅)ခရစ္သ

ကၠရာဇ္ ကာလက သုဇာတာ၏ ေနရာအၿဖစ္ အမွတ္တရကမၼည္းေရးထုိးတင္ခဲ့ေၾကာင္းသိရပါသည္။ သုဇာ

တာသည္ ပေညာင္ပင္ေစာင့္ ရုကၡစုိးကုိတုိင္တည္၍" အုိရုကၡစုိးနတ္ေဒ၀တာ သင့္၏ ဆုမြန္ေကာင္းၿဖင့္က်ြန္

မမွာ သားေယာက်ၤားဖြါးၿမင္ရပါကက်ြန္မသည္ သင့္အားႏြားမတစ္ေကာင္၏ နုိ့ရည္ၿဖင့္ နုိ့ထမင္း(ခီးရ္)နုိ့ေထ

ာပတ္ခ်က္ၿပဳတ္ကာ ပူေဇာ္မည္"ဟူ၍ေရးသားထားပါသည္။သုဇာတာသည္ သားေယာက်ၤားေလးဖြါးၿမင္လာ

သည့္အခါ ရုကၡစုီးနတ္ကုိပူေဇာ္ရန္ၿပင္ဆင္ခဲ့ပါသည္။ ဦးစြာပထမ မိမိက်ါန္မ ပုဏၰားကုိ ပေညာင္ပင္ေအာ

က္၌ ေနရာရွင္းလင္းၿပင္ဆင္ရန္ လြတ္လုိက္သည္။ပေညာင္ပင္ၾကီးေအာင္၌ ဗုဒၶထုိင္ေနသည္ကုိေတြ့ၿမင္၍

က်ါန္မသည္ ရုကၡစုီး ကုိယ္ထင္ၿပသည္ေအာက္ေမ့၍ သခင္မ သုဇာတာအားအိမ္ၿပန္၍ သူၿမင္ခဲ့သည့္အတုိ

င္းအေၾကာင္းၾကားလုိက္သည္။ သုဇာတာမွာလည္း ေရမုိးခ်ီဳး၊နုိ့ဆြမ္းထမင္းတုိ့ကုိ ေရြႊလင္ပန္းခြက္ႏွင့္ထည့္

၍ၿပင္ဆင္ကာ ေဂါတမ တရားက်င့္ေနသည့္ ပေညာင္ပင္ရွိရာသုိ့သြားခဲ့သည္။ သုဇာတာကလည္းပေညာင္

ပင္ေအာက္ထုိင္ေနသည့္ ေဂါတမကုိ ရုကၡစုီးကုိယ္ထင္ေအာက္ေမ့ကာရွိခုိးပူေဇာ္ၿပီးေနာက္ နုိ့ထမင္းကုိဘု

န္းေပးရန္ လက္အုပ္ခ်ီကာေလွ်ာက္ထားေလသည္။ သုဇာတာမွာ လွဴဒါန္းခဲ့သည့္ ဆြမ္းကုိ တပသီေဂါတမ

ဆြမ္းဘုန္းေပးေနသည္ကုိေတြ့ၿမင္ရ၍ ပဥၥေယာဂီငါးပါးတုိ့က ဘုရားအေလာင္းအေပၚတြင္ အၿမင္ေၿပာင္း

လဲကာ သိဒၶတၳကုမာရအားစြန့္၍ အၿခားေနရာသုိ့ ေၿပာင္းသြားၾကေလေတာ့သည္။ဆြမ္းစားသည့္သိဒၶတၳ

ကုိလမ္းမွားေပၚေလွ်ာက္သည့္ တပသီဟုစြပ္စြဲခဲ့ေလသည္။သူသည္ ဘယ္ေသာအခါမွ်တရားမေပါက္နုိင္

ဟုထင္ကာ စိတ္ပ်က္ၾက၍ ထုိေနရာတြင္ သိဒၶတၳအားတေယာက္တည္းထား၍ ထြက္ခြါသြားၾကေလသည္

သိဒၶတၳလည္းထုိပေညာင္ပင္တည္ရွိသည့္အရပ္မွ အၿခားတေနရာသုိ့ေရြ့ေၿပာင္းရန္စိတ္ကူးလာသည္ေန

ရဥၥရာၿမစ္ကုိၿဖတ္ေက်ာ္မကူးခင္ ေသာတၳိယအမည္ရွိေသာ ရြာသားတစ္ေယာက္သည္ ကုႆၿမက္ပင္တုိ့

ၿဖင့္ ယက္ထားသည့္ ဖ်ာထုိင္ခင္းတစ္ခ်ပ္ လာေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ၿမစ္ကုိေက်ာ္၍ ေဂတမသည္ ၿမစ္ကမ္းပါးႏွင့္ မနီးမေ၀းရွိ ေညာင္ပင္တစ္ပင္ေအာက္၌ ထုိအခင္းကုိခင္းကာထုိင္ေလသည္။ဤထုိင္ခင္း

(အာသန)ကုိ၀ဇၨန-အာသန-ဟုေခးခဲ့သည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ယင္းထုိင္ခင္းကုိ ေက်ာက္တုိ့ၿဖင့္လွပတင့္

တယ္စြာစိၿခယ္ထားသည္။ယင္း ၀ဇၨန-အာသနသည္ အလ်ား၇-၆၊အနံ၄-၁၀ ႏွင့္ အၿမင့္ ၃-ပမာဏၿဖင့္တ

ည္ေဆာက္ထားသည္။ မဟာေဗာဓိေစတီႏွင့္ ေဗဓိေညာင္ပင္ၾကားမွာတည္ရွိပါသည္။

ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။အရွင္မုနိႏၵ

                           ၿမတ္ဗုဒၶသဗၺညဳတေရြႊဥာဏ္ေတြရရွိရာ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရြႊပလႅင္ေတာ္

 

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၇ )

ေဒါက္တာ ဘီမေရာင္းအေဗၺကာ-စူးစမ္းရွာေဖြၿပီး ဟိႏၵီဘာသာစကားၿဖင့္ ေရးသားၿပဳစုထားသည့္' Who  is
untouchable'ဆုိသည့္စာအုပ္ကုိ ေလ့လာဖတ္ရွူလွ်င္"အသုရာ"ဆုိသည့္စကားလုံးကုိ"နာဂ"ဆုိသည့္စကား
လုံးအစား သုံးစြဲေရးသားေၾကာင္းထင္ရွားေနပါသည္။ဂယာသုရနာဂဘုရင္သည္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏မင္းတစ္
ပါးၿဖစ္ၿပီးနာဂယဥ္ေက်းမူကုိစံၿပဳထားေသာဘုရင္ၿဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ေရွ့ေဟာင္းဂယာသုရၿမီဳ့သည္ဗုဒၶဘာသာတုိ့
၏ စံၿပၿမီဳ့တစ္ၿမီဳ့ၿဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ထုိၿမီဳ့ႏွင့္ ဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဗုဒၶၿမတ္စြာႏွင့္ဆက္စပ္မူတုိ့သည္အလြန္နက္နဲခဲ့ပါ
သည္။ နုိင္ငံၿခားသားမ်ားေၾကာင့္ဗုဒၶဓမၼသည္ အိႏၵိယ(ဘာရတ)နုိင္ငံတြင္ရွင္သန္ေနေၾကာင္းကုိ ပြင့္ပြင့္လင္း
လင္း၀န္ခံရပါက မွားမည္မဟုပ္ပါေခ်။ နုိင္ငံၿခားမွဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ေထက္ပံ့မွူၿဖင့္ဗုဒၶဘာသာသည္ၿပန္လ
ည္ရွင္သန္ထြန္းကားလာေနသည့္အခ်က္ကုိလည္းၿငင္းမရနုိင္ေပ။ဗုဒၶဂယာသည္နုိင္ငံၿခားမွဘာသာ၀င္တုိ့အ
တြက္ အလြန္တစ္ရာၿမတ္နုိးဖြယ္ရာ အရပ္ၿဖစ္ေနေလသည္။ ဗုဒၶႏွင့္တရားကုိၾကည့္ညိဳသဒၶါထားရာ မြန္ၿမတ္
သည့္ေနရာဌာနတစ္ခုၿဖစ္ေနသည္။ အေသာကမင္းတရားၾကီးတည္ေဆာက္ခဲ့သည့္မဟာေဗာဓိ၀ိဟာရ(ေစ
တိ)ကုိလည္းလာေရာက္ဖူးေမ်ာ္ၾကေသာနုိင္ငံၿခားဘုရားဖူးခရိးသည္တုိ့က ေဗာဓိေညာင္ပင္ကုိဖူးေမ်ာ္ခ်ိန္တြ
င္ေလတုိက္၍ အလုိအေလွ်ာက္က်လာေသာေဗာဓိေညာင္ရြက္မ်ားကုိ သဒၶါၾကည္ညိဳၿခင္းၾကီးမားစြာၿဖင့္ေက
ာက္ယူၾကသည္။မိမိတုိ့နုိင္ငံသုိ့ၿပန္သြားသည့္အခါ ေဆြမ်ီဳးသားခ်င္းမ်ားအားဓမၼလက္ေဆာင္အၿဖစ္ေပးကမ္း
ၾကပါသည္။ ၎တုိ့၏ေနရာမွာရွိၾကသည့္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ား၌ ရုိရုိေသေသထား၍ၾကည္ညိဳၾကပါသည္။
ဥရုေ၀လႏွင့္မနီးမေ၀းတြင္ေသနာနိဂုံးဟုေခၚေသာရြာတစ္ရြာရွိခဲ့သည္။ထုိရြာအနီးတြင္ၿမစ္ငယ္တစ္ခုစီးဆင္း
သည္ၿမစ္ေရမွာ အလြန္ၾကည္လင္၍သန့္စင္သည္ ၿမစ္ကမ္းတြင္ၾကီးမားသည့္ ပေညာင္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ရွိခဲ့ရာ
သိဒၶတၳသည္ ထုိပေညာင္ပင္ေအာက္တြင္ထုိင္ကာ ခက္ခဲသည့္အက်င့္ကုိစ၍ က်င့္ၾကံေလသည္။ကပိလ၀
တၳဳၿပည္၏ ဘုရင္မဟာနာမသက်ရာဇာကုိ ဗုဒၶသာသနာေဘာင္အတြင္း၀င္ေစကာ ဘယ္ေသာအခါမွ ဘုန္း
တန္းခုိးမပ်က္ၿပားနုိင္သည့္ ဓမၼရာဇာ အၿဖစ္ေၿပာင္းပစ္လုိက္ေတာ့သည္။ တထာဂတ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ကပိ
လသတၳဳ၏မင္းအၿဖစ္ကုိ လက္မခံဘဲ လူအေပါင္းတုိ့၏ ကလ်ာကဏ အက်ီဳးၿပဳသည့္ လမ္းေၾကာင္းေပၚခ်ိ
တက္ကာ တစ္ကမၻာလုံးမွ ေလးစားၾကည္ညိဳသည့္ သႆတာ(ဂုရု)၏ၿမင့္ၿမတ္ဆုံးေနရာကုိ ရယူခဲ့သည္။
ဤလူေလာကတြင္ မည္သည့္ဘုရား၊မည္သည့္ဓမၼဂုရုတုိ့ကမွ ဗုဒၶကုိအန္မတုနုိင္ပါ။ သုိ့ၿဖစ္၍ ဗုဒၶ၏ေနရာ
သည္ အၿမင့္ၿမတ္ဆုံးေနရာၿဖစ္ၿပိး ကမၻာဆုံးသည့္အထိ ေလးစားၾကည္ညိဳစရာၿဖစ္ေနေပသည္။ ကုဋာဂါရ
၌ အနားယူေနခ်ိန္ ဗုဒၶသည္ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီး မက်န္းမမာၿဖစ္ေနေၾကာင္း သတင္းရရွိခဲ့သည္။မင္းၾကီးလ
ည္း ဗုဒၶကုိ ဖူးေမ်ွာ္လုိသည့္ စိတ္ဆႏၵပ်င္းၿပေနေၾကာင္း သိရွိရသၿဖင့္ ဗုဒၶၿမတ္စြာသည္ သံဃာအေပါင္းၿခံရံ
လွ်က္ မိမိၿမီဳ့၏ နီေၿဂာဓေက်ာင္းတုိက္သုိ့ၾကြခဲ့သည္။ ထုိမွတဆင့္ မဟာရာဇာမင္းၾကီး သုေဒၶါဒန အားေတြ့
ရန္ နန္းေဆာင္သုိ့ၾကြခဲ့ပါသည္ မမာမက်န္းလဲၿဖစ္ ဘ၀၏ နိဂုံးခ်ဳပ္ရမည့္ အခ်ိန္ကာလတြင္ ဗုဒၶအား ဖူးၿမင္
လုိက္ရသည့္အတြက္ ၀မ္းသာအားရပိတိၿဖစ္ကာ မ်က္ရည္မ်ားယုိစီးလာခဲ့သည္။ဗုဒၶသည္ မင္းၾကီးအား
 တရားေဒသနာေဟာ၍ စိတ္တည္ၾကည္ေစခဲ့သည္။တထာဂတ ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာ
က္ခဲ့သည့္ မင္းၾကီး၏ စ်ာပနကုိ တရားဓမၼ ထုံးတမ္းစဥ္လာနွင့္ အညီၿပဳလုပ္ေပးခဲ့ပါသည္။ သက်ာအမ်ီဳးအ
ႏြယ္မွေဆြမ်ီဳးသားခ်င္းမ်ားအား တရားဘာ၀နာပြားမ်ားၾကရန္ ေဒသနာေတာ္မ်ားခ်ီးၿမွင့္ကာ ေ၀သာလီသုိ့
ထြက္ခြါသြားေလသည္။

                       ဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ ဗုဒၶဂယာ

ဗုဒၶဂယာသည္ အိႏၵိယနုိင္ငံအပါအ၀င္ တစ္ကမၻာလုံးရွိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့အတြက္ အမြန္ၿမတ္ဆုံးေနရာဌာ

နတစ္ခုၿဖစ္၍ ဖူးေမ်ွာ္ဖြယ္ရာ အရပ္ေဒသၿဖစ္သည္။ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္တုိ့အတြက္ မကၠာ-မီနာ၊ ခရစ္

ယာန္တုိ့အတြက္ ေဗထလဟမ-ကအေရးပါသလ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့အတြက္ ဗုဒၶဂယာမွာထပ္တူထပ္မွ်အ

ေရးပါသည္။ ဤေနရာသည္ ဗုဒၶဘာသာသမုိင္း၀င္ေနရာၿဖစ္ရသည့္အေၾကာင္းမွာ သိဒၶတၳမင္းသား ဤေန

ရာအရပ္မွာ ဗုဒၶအၿဖစ္ကုိရရွိခဲ့၍ၿဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶအၿဖစ္ကုိရရွိလာေသာၿမတ္စြာဘုရားသည္ လူသားမ်ားအ

တြက္သာမက သတၱ၀ါအားလုံးတုိ့၏ အက်ီဳးေက်းဇူးကုိ ေဆာင္ရြက္သြားခဲ့သည္။ ဗုဒၶၿပခဲ့သည့္တရားဓမၼတုိ့

မွာ ခတ္သိမ္းေသာသတၱ၀ါအေပါင္းတုိ့၏ အက်ီဳးေက်းဇူးကုိေဆာင္ရြက္နုိင္စြမ္းရွိပါသၿဖင့္ တစ္ကမၻာလုံးရွိ

လူအမ်ားတုိ့က ဗုဒၶဘာသာကုိ ေလးစားၾကည္ညိဳလက္ခံယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤေနရာသည္ ဘိဟာရ္ၿပည္

နယ္ ဂယာၿမီဳ့မွ -၁၂ ကီလုိမိတာခန့္ေ၀းကြာေသာအရပ္၌တည္ရွိသည္။ ဂယာၿမီဳ့မွ ဘတ္(စ္)ကားၿဖင့္ အလြ

ယ္တကူသြားေရာက္နုိင္သည္။ဗုဒၶဂယာသည္ ဂယာဇနပဒ(ခရုိင္)မွာပါ၀င္သည္။ဂယာၿမီဳ့သည္ဗုဒၶမပြင့္ေသး

မိကေရွ့ေဟာင္းၿမီဳ့တစ္ၿမီဳ့ၿဖစ္သည္။ဤေနရာတြင္ ဂယာသုရအမည္ရွိေသာ အသုရမင္းတစ္ပါးအုပ္ခ်ဳပ္မင္း

ၿပဳခဲ့ပါသည္။ အသုရတုိ့သည္ အမွန္စင္စစ္ နာဂမ်ီဳးႏြယ္မွလူမ်ားကုိပင္ဆုိထားခ်င္းၿဖစ္သည္။ ထုိအေၾကာင္း

မ်ားေၾကာင့္ ဂယာၿမီဳ့သည္ ဘာသာေရးႏွင့္ သမုိင္းေရးရာတုိ့အတြက္ အေရးပါေသာၿမီဳ့တစ္ၿမီဳ့ၿဖစ္ေနသည္။

ဗုဒၶဂယာ၏ ဆက္စပ္မွူ့သည္ဂယာႏွင့္ေခတ္ေဟာင္းကတည္းကရွိေနခဲ့သည္။ ေခတ္ေဟာင္းကဂယာသည္

နာဂမင္းဆက္တုိ့၏ ၿမီဳ့ၿဖစ္သည္။နာဂမင္းဆက္တုိ့၏ အုပ္ခ်ဳပ္မွူ့စနစ္သည္ အလြန္မြန္ၿမတ္သည္ကုိသိဒၶတၳ

သည္ သိရွိခဲ့သည္။ ဤေနရာတြင္ ေဗာဓိပင္ေအာက္၌ သဗၺညဳတဥာဏ္ကုိ၇ရွိခဲ့ေလသည္။ ဂယာၿမီဳ့ႏွင့္နီး

ကပ္ေနသည့္အရပ္ၿဖစ္သၿဖင့္ ဗုဒၶဂယာ ဟူ၍အမည္တြင္ခဲ့ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ဤေနရာဌာနသည္ဗုဒၶ

ဘာသာ၀င္တုိ့အတြက္ အမြန္ၿမတ္ဆုံးေနရာဌာနၿဖစ္လာသည္။ ဂယာၿမီဳ့၏ ေရွ့ေဟာင္းသမုိင္းကုိေလ့လာ

ၾကည့္ရွု့သည့္အခါ နာ၈မင္းဆက္ အသုရဘုရင္ ဂယာသုရသည္ ဓမၼဘာ၀နာတုိ့ကုိ ပြားမ်ားေသာမင္းတစ္

ပါးၿဖစ္ေၾကာင္းကုိလည္း သိရွိနုိင္သည္။ ဂယာသုရမင္းသည္ဂယာၿမီဳ့၌လည္း ဗုဒၶ၀ိဟာရ ေက်ာင္းတုိက္မ်ား

ကုိတည္ေဆာက္ခဲ့ေၾကာင္းေတြ့ရွိနုိင္ပါသည္။

ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။

အရွင္မုနိႏၵ

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၆ )

ယေသာ္ဓရာသည္ ဗုဒၶအား ခုႏွစ္ ႏွစ္တာ အခ်ိန္ၾကာေညာင္းလာခဲ့သည္အထိ တစ္ၾကိမ္မွမေတြ့ရွိခဲ့ေခ်။
ဗုဒၶကုိၿမင္လွ်င္ ေၿခေတာ္အစုံကုိနဖူးၿဖင့္ထိကာ အရုိအေသၿပဳၿပီး ငုိသံၿဖင့္ ဤသုိ့ေလွ်ာက္ထားေလသည္။
"အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္မသည္ တေန့တြင္ အစာေဘာဇဥ္ကုိ တစ္ၾကိမ္တည္းစားေသာက္ကာ ဇနီး
သည္တုိ့၏ ၀တၱရားအၿပည့္အ၀ ေဆာက္တည္ခဲ့ပါသည္။ သားေတာ္မင္းသား ရာဟုလာအားလည္းအိမ္
ေရွ့နန္းဦးနန္းလ်ာတုိ့၏တာ၀န္က်င့္စဥ္ႏွင့္အညီေမြးၿမဴ ေစာင့္ေရွာက္ထားပါ၏"။ၿပီးေနာက္သားေတာ္ရာ
ဟုလာအား အနီးအနားသုိ့ေခၚ၍ ဤသုိဆုိ၏" ခ်စ္သားရာဟုလာ၊ ရဟန္းသံဃာအေပါင္း၏ အၾကီးအကဲ
သူရဲေကာင္းေယာက်ၤားမ်ား၏ ေရွ့ေဆာင္ၿမတ္ဗုဒၶသည္သားေတာ္ဖခင္ၿဖစ္သည္။မိမိဖခင္ထံခ်ဥ္းကပ္ကာ
အေမြေတာင္းခံေလာ့"ဟုဆုိ၏။ ရာဟုလာအေမြေတာင္းခံလာသည္ကုိ သိ၍မည္ကဲ့သုိ့ေသာအေမြကုိေပး
ရပါမည္နည္း-ဟူ၍ဗုဒၶသည္စဥ္းစားလုိက္သည္။ရုပ္၀တၳဳေပးစရာငါ့မွာမရွိ။သုိ့ေသာ္ ငါသည္ရာဟုလာအား
ဘယ္ေသာအခါမွ် မကုန္နုိင္သည့္(အကၡယနိ) ဗုဒၶအႏြယ္၀င္တုိ့၏ အရာကုိထုံးတမ္းစဥ္လာႏွင့္အညီေပး
ရမည္ၿဖစ္သည္။ ဗုဒၶသာ္ သာရိပုတၱရာဖက္သုိ့လွည့္၍ ရာဟုလာသားငယ္အား ဗုဒၶသံဃ၌ သြတ္သြင္းရန္
မိန့္ၾကားလုိက္၏ ရွင္သာရိပုတၱရာကဗုဒၶ၏ မိန့္ၾကားခ်က္ႏွင့္အညီရာဟုလာအားရွင္ၿပဳေပး၍ မိမိ၏တပည့္
အၿဖစ္သံဃာေဘာင္အတြင္းသုိ့ခ်ီးၿမင့္ေတာ္မူေလ၏ သာကိ၀င္တုိ့သည္ ဗုဒၶသံဃ အတြက္ မ်ားၿပားေသာ
ေက်ာင္းေတာ္မ်ားကုိတည္ေဆာက္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ၎တုိ့အနက္နိေၿဂာဓေက်ာင္းတုိက္မွာအထင္ရွားဆုံး
ေက်ာင္းတုိက္ၿဖစ္ပါ၏။ ဗုဒၶ ဓမၼ ၿပန့္ပြါးေရးအတြက္ သာကိ၀င္တုိ့၏ ေထာက္ပ့ံ ကူညီမွူ့မ်ားသည္လည္းအ
လြန္ၾကီးမားပါ၏။ နိေၿဂာဓရာ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္ကုိ နိေၿဂာဓအမည္ရွိ သာကိ၀င္တစ္ဦးကတည္
ေဆာက္၍ ဗုဒၶ၀ံဃ၏ အၾကီးအကဲကုိ လွဴဒါန္းခဲ့သၿဖင့္ ၎ေက်ာင္းတုိ့က္ကုိ နိေၿဂာဓာရာမေက်ာင္းတုိက္
ဟူ၍ အမည္တြင္ခဲ့သည္. ကပိလ၀တၳဳၿမီဳ့တြင္ ထုိေက်ာင္းတုိက္ပ်က္ကုိ ယေန့ထိၿမင္ေတြ့နုိင္ပါသည္။ထုိ
ေက်ာင္းပ်က္ေနရာမွ မီတာ-၅၀၀-ခန့္ေ၀းကြာသည့္ေနရာတြင္သုေဒါၶဒနမင္းၾကီး၏နန္းေတာ္ပ်က္အၾကြင္း
အက်န္ကုိလည္း ၿမင္ေတြ့နုိင္သည္။ သီရိလကၤာနုိင္ငံမွ ၿပည္သူ ဒါယကာ၊ဒါယကာမတုိ့၏ အလွဴဒါနၿဖင့္
ထုိနိေၿဂာဓ ေက်ာင္းတုိက္ပ်က္၏ အနီးအနားတြင္ ေက်ာင္းတုိက္သစ္တစ္ခုကုိတည္ေဆာက္ထားသည္
ေဒသခံလူမ်ား၏ ကေလးသူငယ္မ်ားပညာသင္ၾကားနုိင္ရန္စာသင္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကုိလည္းတည္
ေဆာက္လွဴဒါန္းထားေၾကာင္းသိရပါသည္။
      ၿမတ္စြာဘုရားသည္ တတိယအၾကိမ္ေၿမာက္လည္း  ကပိလ၀တၳဳသုိ့ ၾကြေရာက္ခဲ့ဖူးေက်ာင္းဗုဒၶစာ
ေပက်မ္းဂန္တုိ၌ ေရးသားေဖာ္ၿပထားပါသည္။တစ္ခါကဗုဒၶသည္သာ၀တၳိၿပည္မွတရားေဒသနာမ်ားေဟ
ာၾကားရန္ ကပိလ၀တၳဳၿပည္သုိ့ၾကြေရာက္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ဗုဒၶၿမတ္စြာသည္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ
 နိေၿဂာဓေက်ာင္းတုိက္တြင္ ၀ါဆုိေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္က ေဒ၀ဒတ္၏ ညီအကုိတစ္၀မ္းကြဲၿဖစ္သူ
မဟာနာမမင္းၾကီးသည္ ကပိလ၀တၳဳၿပည္ကုိ အုပ္စုီးမင္းၿပဳေနသည့္အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။တထာဂတၿမတ္ဗုဒၶ
မိန့္ၿမြတ္ၾကားသာ့္တရားဓမၼတုိ့မွာ သာကိ၀င္တုိ့အား အထူးၾသဇာသက္ေရာက္မွူ့ရွိခဲ့ပါသည္ကပိလ၀တၳဳ
ၿပည္မွ သက်အႏြယ္၀င္တုိ့ကလည္း ဗုဒၶတရားဓမၼကုိေလးစားၿမတ္နုိး သက္၀င္ယုံၾကည္လာခဲ့ၾကသည္။
မဟာနာမ မင္းၾကီးကုိယ္ေတာ္တုိင္က ဗုဒၶ၏ တရားဓမၼကုိၿမတ္နုိးလာ၍ နန္းစြန့္လွ်က္ ဘိကၡဳသံဃ(ရဟ
န္းေဘာင္သုိ့)၀င္လာေတာ့သည္။ယေသာ္ဓရာ၊ ရာဟုလာ ႏွင့္မိေထြးေတာ္ပရဇၨာပတိ ေဂါတမိတုိ့လည္း
ဗုဒၶဘာသာ တရားဓမၼေဘာင္အတြင္းသုိ့ အသီးသီး၀င္လာခဲ့ၾကသည္။ ဗုဒၶသည္အမ်ီဳးသၼီးမ်ားကုိလည္း
ဓမၼေဘာင္သုိ့ ၀င္ခြင့္ၿပဳကာ-ပထမဦးစြာ ဘိကၡဳနီသံဃအဖြဲ့ကုိေ၀သာလီၿမီဳ့မွာ ဖြဲ့စည္းတည္ေထာင္ေပးခဲ့
ေတာ္မူသည္။ ဗုဒၶသည္ မိမိ၏တရားေဒသနာေတာ္တြင္ အေၾကာင္းအရာႏွစ္ခုကုိ ပြင့္လင္းစြာမိန့္ၾကား
ခဲ့ရာတြင္ ဤသုိ့ဆုိ၏ " ခ်စ္သားရဟန္းတုိ့ငါဘုရားသည္သင္တုိ့အားအေၾကာင္းတရားႏွစ္ခုကုိသာေဟာ
ၾကားသင္ၿပသည္။ ဒုကၡႏွင့္ဒုကၡမွလြတ္ေၿမာက္ၿခင္း ဤအခ်က္နွစ္ခုၿဖစ္သည္"။ ၀ိမုတၱိ(လြတ္ေၿမာက္ၿခင္း
)ဆုိသည့္ေ၀ါဟာရကုိ လူအမ်ားက အမ်ီဳးမ်ီဳးအဓိပၸာယ္ဖြင့္ကာမွားယြင္းစြာသုံးစြဲလာသည္မွာယေန့တုိင္
ပင္ၿဖစ္သည္။ ဥပမာတစ္ခုႏွင့္ရွင္းၿပမည္ဆုိပါက-ေထာင္ေသာင္းေၿမာက္မ်ားစြာေသာ ဟိႏၵိဴဘာသာ၀င္
တုိ့မွာ-ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ဂယာ သုိ့ေရာက္ရွိလာကာ မိမိတုိ့၏ ေသဆုံးသြားခဲ့ေသာဘုိးဘြားမ်ားအား၀ိမုတၱိ
(လြတ္ေၿမာက္ၿခင္း) (သုိ့)ေမာကၡ(နိဗၺာန္) ရရွိနုိင္ရန္(ပိ႑ဒါန)ေခၚ အလွဴဒါနၿပဳလုပ္ၾကေလ၏ ပြင့္ပြင့္
လင္းလင္း၀န္ခံေၿပာဆုိရမည္ဆုိပါက-ထုိ့သုိ့ေသာအၿပဳအက်င့္သည္ ဗုဒၶဂယာကုိဆန့္က်င္ၿပီး လုပ္ေသာ
ၿဗဟၼဏတုိ့၏ စဥ္းလဲမွူ့တရပ္သာၿဖစ္သည္။သုိ့ၿဖစ္ပါ၍ ဗုဒၶဘာသာကုိ ယုံၾကည္သက္၀င္ၾကသည့္လူမ်ား
အားလုံးတုိ့ကုိ စာေရးသူအေနၿဖင့္ ေၿပာလုိသည္မွာ-နာဂရာဇာ ဂယာသုရ-ၿပဳခဲ့သမွ် ဓမၼအလုပ္(တရား
ဓမၼအ၀၀တုိ့ကုိ) ေၿမၿမဳတ္ပစ္ရန္-ၿဗဟၼဏပေႏၵပူဇာရီ-တုိ့က ပိ႑ဒါန-ဆုိ့သည့္ ထုံးတမ္းစဥ္လာ တစ္ခုကုိ
သြတ္သြင္းခဲ့ၿခင္းၿဖစ္နုိင္သည္။ထုိ့မွ်မက-"ဂယာၿမီဳ့"၏ေရွ့ေဟာင္း အမည္နာမမွာ ဂယာသုရၿဖစ္သည္။ဂ
ယာသုရမင္းသည္ နာဂမ်ီဳးႏြယ္မွ မင္းတစ္ပါးၿဖစ္သည္။နာဂယဥ္ေက်းမွူ့ႏွင့္ နာဂမ်ီဳးႏြယ္တုိ့ကုိအသုရ-ဟု
ဆုိကာ ေစာ္ကားထားၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဂယာသုရမင္းၿပဳလုပ္ခဲ့သည့္ တရားဓမၼ အားလုံးကုိပယ္ဖ်က္လုိက္
သည့္ စဥ္းလဲမွူ့တစ္ခုေအာက္ အဖ်က္သမားတုိ့က"ဂယာသုရ"နာမည္မွသုရ(ရဲရင့္တည္ၾကည္သူ)စကား
လုံးကုိၿဖဳတ္၍လက္ရွိ အမည္ဂယာသာေခၚေတာ့သည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၅ )

သိဒၶတၳမင္းသားသည္ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးႏွင့္တကြ ေဆြခ်င္းမ်ီဳးခ်င္းမ်ားကုိစြန့္ခြါလွ်က္ ဖြါးဖက္ေတာ္ ဆႏၷ
အမတ္ႏွင့္ က႑ကၿမင္းကုိစီးကာ ေကာသလၿပည္ပုိင္အေနာ္မာၿမစ္ကမ္းပါးသုိ့ ခရီးထြက္လာခဲ့သည္။မိမိ၏
ဆံေကသာမ်ားကုိၿဖတ္လုိက္ကာ မိမိ၀တ္ဆင္ထားသည့္ မင္း၀တ္တန္ဆာတုိ့ကုိ ခ်ြတ္၍ေလွ်ာ္ေတသကၤန္း
ေရာင္ပုဆုီးတုိ့ကုိ ၀တ္ဆင္လုိက္သည္။ မင္း၀တ္မင္းစားႏွင့္ က႑ကၿမင္းကုိ ဆႏၷအမတ္အားအပ္ႏွင္းကာ
ကပိလ၀တၳဳၿပည္သုိ့ ၿပန္ခုိင္းလုိက္သည္။ ထုိအခ်ိန္က  သိဒၶတၳသည္ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ကုိးႏွစ္ၿပည့္ေနၿပိၿဖစ္
သည္။ ၿမတ္စြာဘုရားပုရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီးေနာက္ပုိင္း ႏွစ္ေပါင္း-၂၀၀-ေက်ာ္လြန္ၿပီးေသာ-အခ်ိန္ကာလတ
ခုတြင္ အေသာကမင္းတရားၾကီးသည္ ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားဖြားေတာ္မူခဲ့သည့္ ေနရာကုိၾကည့္ရွဴ့လုိေသာစိတ္
ၿပင္းၿပလာခဲ့သည္။ မင္းၾကီးသည္ မိမိ၏ ရာဇာဂုရုၿဖစ္သူ အရွင္ေမာဂၢလိပုတၱမေထရ္ ႏွင့္အတူ ထုိေနရာသုိ့
ၾကြခဲ့ေလသည္။ အေသာကမင္းတရားၾကီးသည္ ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရား(သိဒၶတၳမင္းသား) ဖြါးၿမင္ၿပီးႏွစ္ေပါင္း-
၃၁၈-ႏွစ္ၾကာခဲ့ၿပီး အခ်ိန္ကာလတြင္ ထုိေနရာသုိ့ေရာက္ရွိခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္ကာလသည္ အေသာ
ကမင္းနန္းစုိးသက္တမ္း ၂၀-ႏွစ္ၿပည့္သည့္အခ်ိန္ကာလလည္းၿဖစ္သည္။ ဘုရင္မင္းၿမတ္သည္ ဤေနရာသုိ့
ေရာက္ရွိလာစဥ္ ေက်ာက္တုိင္တစ္ခုကုိ စုိက္ထူထားခဲ့ေလသည္။ ထုိေက်ာက္တုိင္ေပၚတြင္"ဤေနရာတြင္
ဗုဒၶဖြါးေတာ္မူသည္"ဟူသည့္စာတမ္းကုိပါဠိ-ပရာကရိတ္ဘာသာၿဖင့္ ေရးထုိးထားခဲ့ေလသည္။ယင္းေက်ာက္
တုိင္ႏွင့္ ၎အေပၚေရးသားထားသည့္စာတမ္းအရ သိဒၶတၳ-ဗုဒၶ၏ေမြးဖြါးရာအရပ္ေနရာသည္နီေပါနုိင္ငံတြင္
တည္ရွိေၾကာင္း သက္ေသခံလွ်က္ရွိပါသည္။ ပိယဒႆိ-မင္းတရားၾကီးသည္ ဗုဒၶႏွင့္ ဗုဒၶဓမၼကုိနက္နက္ရွဳိင္း
ရွဳိင္း ယုံၾကည္ေလးစားသူတစ္ဦးၿဖစ္၍ မြန္ၿမတ္သည့္လုမၺိနီအရပ္ကုိ အေကာက္အခြန္ေကာက္ခံၿခင္းမွကင္း
လြတ္ခြင့္ေပးထားခဲ့ေလသည္။မိဖုရားၾကီးမဟာမယာေဒ၀ီ အနားယူခ်ိန္ကေရေသာက္သုံးခဲ့သည့္ေပါကၡက
ရာဏီ ေရကန္သည္ယေန့တုိင္ပင္ ထုိေနရာတြင္တည္ရွိေနသည္ကုိၿမင္ေတြ့နုိင္ပါသည္။ ထုိေရကန္၏ အ
ၿခားတစ္ဖက္ရွိ ေတာင္ကုန္းေပၚတြင္ အုတ္ၿဖင့္တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ အလြန္ၾကီးမားသည့္ေက်ာက္တုိင္ကုိ
လည္းေတြ့ၿမင္နုိင္ပါသည္။ ထုိအေထာက္အထားတုိ့သည္သိဒၶတၳ-ဗုဒၶ၏ ေမြးဖြါးရာေနရာၿဖစ္ေၾကာင္းအခုိင္
အမာ သက္ေသခံေနပါသည္။
                          ဗုဒၵၿမတ္စြာ ပုရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီးသည့္ေနာက္ ဘုရား၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကုိ ကုသိနာ
ဂရတြင္ အစုရွစ္စုခြဲေ၀ခဲ့ၾကသည္။ သာကီ၀င္မင္းမ်ားကလည္းဓာတ္ေတာ္အစုတစ္ခုကုိရရွိခဲ့ၾကသည္။ထုိ
ဓာတ္ေတာ္စုကုိ ဌာပနာၿပဳ၍ သာကီ၀င္မင္းမ်ားကၾကီးက်ယ္ခမ္းနားလွသည့္၀ိဟာရေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း
တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ဗုဒၶအေပၚ ၎တုိ့၏သဒၵါၾကည့္ညိဳမွူ့ကုိ ေဖာ္ၿပခဲ့ၾကပါသည္။ ထုိေက်ာင္းပ်က္ကုိလည္း
အေသာကေက်ာက္တုိင္မွ-၂၅-မိတာခန့္ေ၀းကြာသည့္ေနရာတြင္ ယေန့တုိင္ေတြ့ၿမင္နုိင္သည္ အိႏၵိယ-
နီေပါႏွင့္ နုိင္ငံၿခားမွ ဓမၼခရီးသည္ အမ်ားအၿပားတုိ့က ဤေနရာကုိဖူးေမ်ွာ္ရန္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းလာေရာက္
ကာသဒၵါၾကည္ညိဳမွူ့ၿဖင့္ပူေဇာ္ၾကပါသည္။ ေန့ညမၿပတ္၂၄ နာရိပတ္လုံး ဆီမီးခြက္ ဖေယာင္းတုိင္မီးထြန္း
လွ်က္ ပူေဇာ္ပသေလးစားသမွူ့ၿပဳၾကပါသည္။သိဒၶတၳမင္းသားစံအိမ္စြန့္သြားသည္မွာ ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ၍ ၾကာေည
ာင္းခဲ့ေလၿပီ။ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနသည္သားေတာ္၏မ်က္ႏွာေတာ္ကုိေတြ့ၿမင္လုိသည့္ စိတ္ဆႏၵၿပင္းၿပ
လာ၍ မင္းခ်င္းေယာက်ၤား ကုိးဦးတုိ့အား တဦးၿပီးတဦး ေစလြတ္ခဲ့သည္။ ထုိသုိ့ေစလြတ္ခံခဲ့ရသည့္ မင္း
ခ်င္းေယာက်ၤားတုိ့သည္ ဗုဒၶထံသုိ့ေရာက္တုိင္း သကၤန္း၀တ္ကာ ဗုဒၶသံဃာ၀င္ၿဖစ္သြားကုန္၏ ေနာက္
ဆုံးတြင္ မဟာရာဇာ သုေဒၶါဒနက သိဒၶတၳ၏ အရင္းနီးဆုံး မိတ္ေဆြၿဖစ္ခဲ့ဘူးသူ ကာဠဳဒါယီကုိ ေစလြတ္
ၿပီး ဗုဒၶအား ကပိလ၀တၳဳသုိ့ ပင့္ေဆာင္ရန္ ေစခုိင္းခဲ့သည္။ ကာဠဳဒါယီကလည္း ဗုဒၶထံေရာက္၍ ရဟန္း
ၿဖစ္သြားသည္။ဗုဒၶႏွင္း ႏွစ္ဦးသား စကားေၿပာခြင့္ ရသည့္တစ္ေန့တြင္ ကာဠဳဒါယီ ကုိယ္ေတာ္က ခမည္း
ေတာ္ မင္းၾကီးမွာၾကားသည္မ်ားကုိ ဗုဒၶအား ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ ေလွ်ာက္ထားခ်က္မ်ားကုိၾကား
သည့္ရသည္အခါ ဗုဒၶသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ကပိလ၀တၳဳသုိ့ၾကြရန္ သေဘာတူလုိက္ေတာ္မွူသည္။
တထာကတ ၿမတ္ဗုဒၶသည္ ရဟန္းအေပါင္းၿခံရံလွ်က္ ကပိလ၀တၳဳသုိ့ ၾကြေရာက္ေတာ္မူကာ မင္းဥယ်ဥ္
၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူ၏ ေနာက္တစ္ေန့နံနက္တြင္ ဗုဒၶသည္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ ဆြမ္းခံရန္ ကပိ
လ၀တၳဳၿမီဳ့တြင္းသုိ့ ၾကြေတာ္မူသည္။ ဆြမ္းခံလွည့္လည္ေနေသာ ဗုဒၶၿမတ္စြာကုိ ၿမင္ေတြ့၍ ပုရ၀ါသီၤၿမီဳ့
ေနၿပည္သူ တုိ့က ထုိသီတင္းကုိ မင္းၾကီးထံသြားေရာက္၍ သံေတာ္ဦးတင္ၾကေလ၏။ ခမည္းေတာ္မင္း
ၾကီးသည္ ထုိသိတင္းကုိၾကားလွ်င္ၾကားခ်င္း ဗုဒၶႏွင့္ေနာက္ပါ သံဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္းခံသည့္ေနရာသုိ့
ေရာက္ရွိလာၿပီး" အသင္မင္းသားသင္သည္ ရာဇ၀ံသ မင္းမ်ီဳးမင္းႏြယ္ၿဖစ္ပါ၏ မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္၏ ထုံး
တမ္းစဥ္လာမွာ ေတာင္းစားသည့္စဥ္လာမရွိပါ။ အသင္မင္းသား ၿပဳက်င့္ေနေသာ အမွူအက်င့္တုိ့သည္
မင္းမ်ီဳးမင္းတုိ့အတြက္ မတင့္တယ္ေတာ့ပါ"ဟုေလွ်ာက္တင္ေလ၏။ ထုိစကားကုိၾကားေသာ ဗုဒၶသည္
ဤသုိ့ေၿဖၾကားေလ၏ အရွင္မင္းၾကီး၊ အရွင္မင္းၾကီးမွာ ရာဇ၀ံသ-မင္းမ်ီဳးမင္းႏြယ္ၿဖစ္သည္ကား မွန္ပါ၏
ငါ၏မ်ီဳးႏြယ္မွာ ဗုဒၶအႏြယ္ၿဖစ္သည္။ ဗုဒၶအႏြယ္တုိ့မည္သည္မွာ ဆြမ္းခံစားရသည့္ ထုံးတမ္းစဥ္လာရွိပါ၏
ဤသုိ့ဆြမ္းခံစားမွသာ ဗုဒၶအႏြယ္တုိ့သည္ တင့္တယ္၏"။ ထုိစကားကုိၾကား၍ မင္းၾကီးသည္ ေနာက္တစ္
ေန့အတြက္ ဗုဒၶႏွင့္သံဃာေတာ္မ်ားအား နန္းေတာ္သုိ့ဆြမ္းစားၾကြရန္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ေလ၏။ ဆြမ္းဘုန္း
ေပးၿပီးသည့္အခါ ဗုဒၶသည္ ရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္အတူ ရာဟုလမာတာ-ယေသာ္ဓရာ၏ စံအိမ္သုိ့ၾကြခဲ့ေလ
သည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၄ )

သုေဒၶါဒနမင္းၾကီးသည္သားေတာ္၏ ဇာတာခြင္ကုိ သိရွိရန္အလုိ့ငွာ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰား အဇိတမုနိအား နန္း
ေတာ္သုိ့ပင့္ဖိတ္ခဲ့သည္။အဇိတမုနိသည္တူေတာ္နာလကႏွင့္အတူနန္းေတာ္သုိ့ၾကြေရာက္လာခဲ့ေလသည္
မင္းၾကီးသည္ အဇိတမုနိကုိ ပ်ဴငွာစြာလက္ခံလွ်က္ ၿမတ္ေသာေနရာထုိင္ခင္းတုိ့ကုိေပးေတာ္မူခဲ့ေလသည္
အဇိတမုနိသည္ ေမြးဖြားလာသည့္ သူငယ္မင္းသားအား ၾကည့္ရွဴ့ဖူးေမ်ွာ္လုိေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားသည္။
သူငယ္မင္းသားအိပ္ေပ်ာ္ေနေၾကာင္းမင္းၾကီးက မုနိအားၿပန္ေၿပာေလသည္။ ထုိအခါအဇိတမုနိ-ကအရွင္
မင္းၾကီး မဟာပုရိသတုိ့ဟူသည္မွာ ဘယ္ေသာအခါမွအိပ္ေပ်ွာ္ေနသည္မဟုပ္၊အစဥ္နုိးၾကားေနသည္ဟု
ေၿပာရင္း သူငယ္မင္းသားကုိ မိမိလက္ထဲေထြးပုိက္ယူလုိက္သည္။ ကေလးသူငယ္၏မွက္ႏွာကုိစုိက္
ၾကည့္လုိက္ကာ  ၀မ္းသာအားရၿဖစ္လာသည္ မုနိ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ ရြႊင္ၿပ၍ ေတာက္ေၿပာင္လာခဲ့ေလ
သည္။ ခဏအၾကာမွ အဇိတမုနိသည္ ငုိယုိလာသည္။မင္းၾကီးသုေဒၶါဒန အဇိတမုနိ၏ ထုိအမူအရာကုိၿမင္
၍အံ့ၾသသြားသည္။ သားေတာ္မွာမေကာင္းဆုီး၀ါးကဲ့သုိ့ၿဖစ္ေနသာလားဟု စဥ္းစားစုိးရိမ္လာခဲ့ေလသည္။
အဇိတမုနိသည္ မင္းၾကီး၏ စုိးရိမ္ပူပန္မွူ့ကုိသိလာ၍ ဤသုိ့ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ အရွင္မင္းၾကီး သူငယ္
မင္းသားသည္ အာဇာနည္ မဟာပုရိႆတုိ့၏ ဂုဏ္ရည္လကၡဏာ သုံးဆယ့္ႏွစ္မ်ီဳးစလုံးႏွင့္ ၿပည့္စုံတင့္
တယ္ေနပါသည္။ အကယ္၍ ဤသူငယ္သည္ ေဂဟပတိတုိ့၏ ဘ၀ၿဖင့္သာေနပါက စၾကၤာ၀ေတးမင္းၿဖစ္
လာနုိင္သည္။ ေဂဟပတိတုိ့၏ ဘ၀ကုိစြန့္ခြါ၍ သြားပါက သမၼာသေမၺာဓိကုိပုိင္ဆုိင္သည့္ဗုဒၶၿဖစ္လာနုိင္စရာ
ဂုဏ္လကၡဏာတုိ့ႏွင့္ၿပည့္စုံေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။ ဤသူငယ္မင္းသားသည္ သမၼာသမၺဳဒၶ အၿဖစ္ရ
ရွိလာသည့္အခ်ိန္အထိ ငါမုနိသည္ အသက္ရွင္ေနနုိင္မွာမဟုပ္၊ထုိ့သုိ့ၿဖစ္၍ အက်ြန္နုပ္သည္ ဗုဒၶဘုရား၏
တရားေတာ္ၿမတ္တုိ့ကုိ ၾကားနာခြင့္ရနုိင္မွာမဟုပ္ေၾကာင္းကုိ က်ြန္ုပ္ၿမင္၍ ငုိေၾကြးႏွေၿမာ တသၿဖစ္ရပါ
ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ ဆက္လက္၍ ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ-အရွင္မင္းၾကီး ဤေလာကတြင္ လူနတ္ၿဗဟၼသတၱ၀ါအားလုံးတုိ့သည္ အရွင္ၿမတ္ဘုရား၏တရားေတာ္ၿမတ္ကုိ နာၾကားရ၍ လုိက္နာက်င့္
သုံးကာ ၾကီးမားစြာေသာအက်ီဳးေက်းဇူးမ်ားရရွိခံစားရပါမည္။ ေနာက္ဆုံး၌ အဇိတမုနိသည္ အတူတကြ
ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည့္ တူေတာ္နာလက ဖက္သုိ့ မ်က္ႏွာလွည့္၍ အသင္နာလက သင္ဦးစြာပထမ သင္
သည္ ဗုဒၶ၏အရိပ္အာ၀ါသ (သရဏ) ကုိခုိလုွံဳနုိင္ဖုိ့အားထုတ္သြားပါ ဟုမိန့္ဆုိခဲ့ၿပီး မင္းၾကီးအားခြင့္ပန္
လွ်က္ နန္းေတာ္မွ ထြက္ခြါသြားခဲ့ေလသည္။
                   ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀တည္းကတည္းက သိဒၶတၳမင္းသားသည္ သီလအက်င့္ေကာင္းၿမတ္
သည္။တည္ၾကည္သည္ စဥ္းစားဆင္ၿခင္သည့္ သဘာ၀ရွိခဲ့သည္။ တစ္ခါတရံ တစ္ကုိယ္တည္းထုိင္ကာ
ေတြးေတာတတ္သည္ ရာဇကုမာရသိဒၶတၳ၏ ထုိ့အမူအရာတုိ့ကုိၿမင္သိ၍ မင္းၾကီးသုဒၶါဒနက စုီးရိမ္မကင္း
ၿဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ေယာဂ၊တပသီ၊ဆာဓုတစ္စုံတစ္ေယာက္၏စကားကုိ နားေယာင္၍ သားေတာ္မင္းသား
နန္းစြန့္သြားမွာကုိ အစဥ္စုီးရိမ္ေၾကာင့္ၾကေနမိသည္။သိဒၶတၳမင္းသား အၿမဲစိတ္ေပ်ာ္ရြႊင္ေနနုိင္ေရးအတြက္
ဖခမည္းေတာ္မင္းၾကီးသည္ ေလာကီခ်မ္းသာသုခ အရာရာတုိ့ကုိစိစဥ္ေပးထားသည္။ သုိ့ေသာ္သိဒၵတၳသ
ည္ ထုိစည္းစိမ္းမ်ားအေပၚလုံး၀မေပ်ာ္၊ ဖာသိဖာသာေနတတ္သည္ ေလာကီစည္းစိမ္မ်ားကုိ ဥေပကၡာၿပဳ
သည့္သားေတာ္မင္းသား၏ အမူအရာကုိၿမင္၍ အလြန္စုိးရိမ္လာေသာမင္းၾကီးသည္ ေနာက္ဆုံး၌သိဒၶတၳ
အား အိမ္ေထာင္မဂၤလာ၏ အေႏွာင္အဖြဲ့ၾကီဳးတုိ့ၿဖင့္ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားလုိက္ရန္ ဆုံးၿဖတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ေကာလိယဂဏနုိင္ငံ၏ ကညာပ်ိဳယေသာ္ဓရာႏွင့္ စုလ်ားရစ္ပတ္ အိမ္ေထာင္မဂၤလာခင္းက်င္းၿပဳေပး
လုိက္ေတာ့သည္။ သက္ေတာ္တစ္ဆယ့္ေၿခာက္ႏွစ္အရြယ္၌ ႏွမေတာ္ တစ္၀မ္းကြဲေတာ္ေသာ ယေသာ္
ဓရာေဒ၀ီႏွင့္ေရွးထုံးတမ္းအစဥ္အလာအေလ်ာက္ စုလ်ားရစ္ပတ္ ထိမ္းၿမား၍ တစ္ဆယ့္သုံးႏွစ္တုိင္တုိင္
မင္းတုိ့၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာၿဖင့္ ခံစားေနခဲ့သည္။ ယင္းသုိ့အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ႏွင့္ ေနထုိင္လွ်က္ရွိေနေသာ္လည္းသိဒၶတၳမင္းသားသည္ အစဥ္သၿဖင့္ လူ
သားတရပ္လုံး၏ ဒုကၡႏွင့္စပ္ဆုိင္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိသာစဥ္းစားေတြးေနခဲ့သည္။ ထုိဆင္းရဲ
ဒုကၡမွ ကင္းေ၀းနုိင္မည့္လမ္းေၾကာင္းကုိသာရွာေဖြေနခဲ့သည္။ႏွစ္ဆယ့္ကုိးႏွစ္အရြယ္ေရာက္သည့္အခါ
သားရတနာတစ္ပါးရရွိခဲ့သည္။ ယေသာ္ဓရာမင္းသမီးက သားရတနာတစ္ပါးကုိ ေမြးဖြါးသည့္သတင္းကုိ
အပ်ိဳေတာ္တစ္ေယာက္အား သိဒၶတၳထံသြားေရာက္ သတင္းေပးေစသည္။သိဒၶတၳမင္းသားကသားေတာ္
ရာဟုလာေမြးဖြါးလာသည္။ ဤသည္မွာဗႏၶန-အခ်ဳပ္အေႏွာင္တစ္ခုတုိးလာသည္"ဟုေၿပာမိခဲ့သည္။သိဒၶ
တၳမင္းသားသည္ မိမိကုိယ္တုိင္ မိမိေလာကီ အေႏွာင္အဖြဲ့မွာ တုိး၍တုိး၍မိလာသည္ အၿဖစ္ကုိသိရွိ၍တ
ေလာကလုံးရွိ သတၱ၀ါတုိ့၏ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေၿမာက္ေရးနည္းလမ္းကုိရွာေဖြအံ့ဟု စိတ္ကုိခုိင္မာစြာ
သႏၷိဌာန္ ခ်ကာေလာကိစည္းစိမ္ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာတုိ့ကုိ အၿပီးစြန္လြတ္၍ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၃ )

ထုိေနရာ၏ အေရွ့တြင္ နတ္သား ( ၄ ) ဦးတုိ့က သူငယ္မင္းသား သိဒၶတၳကုိဖြါးၿမင္ေတာ္မူသည့္အခ်ိန္
လက္ခံယူၾကသည့္ဟူ၍ဆုိသည္။ ထုိေစတိမ်ားႏွင့္မနိးမေ၀းေသာ အရပ္ေနရာတြင္အေသာကမင္းၾကီး
ကေက်ာက္ၿဖင့္တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ ေက်ာက္တုိင္တည္ရွိခဲ့သည္။၀ိေဒြႆဏ-အမည္ရွိေသသူသည္ ထုိေစတိကုိ၀ရဇိန္ၿဖင့္ မပာတူေသာ လက္နက္ၿဖင့္ထုိးခြင္းလုိက္သၿဖင့္ အေသာကမင္းၾကီးတည္ထားခဲ့
သည့္ေက်ာက္တုိင္သည္ ခါးလယ္ေလာက္မွက်ီဳး၍ ၿပီဳက်ခံခဲ့ရသည္။ေက်ာက္တုိင္အနိးတြင္ၿမစ္ငယ္တစ္
ခု အေရွ့ေတာင္အရပ္၌ စီးဆင္းေနခဲ့သည္။ ထုိၿမစ္ငယ္ကုိ ေတလ-ၿမစ္ဟုေခၚခဲ့ၾကသည္။လုမၺိနီ၀န-ေတာ
တြင္းတစ္ေနရာမွာထုိကာလ၌ေတလ-(ဆီ)အၿပည့္ရွိခဲ့ေသာ ေတလအုိင္ၾကီးမွ ၿမစ္ဖ်ားခံခဲ့ပါေၾကာင္းဟူ၍
ဟုေယ(န္)ခ်န္ မွတ္တမ္းတင္ေရးသားထားပါသည္။ ၁၈၈၆ ခုႏွစ္တြင္ အက္ဖူဟာ( A.Fuhar)-အမည္ရွိ
သုေတသိတစ္ဦးသည္လုမၺိနီကုိရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ရာတြင္-တရုတ္ခရီးသည္ဟူရင္ခ်န္-၏မွတ္တမ္းကုိေကာင္း
စြာအေၿခခံ၍ အသုံးၿပဳခဲ့ပါသည္။ မစၥတာ အက္ဖူဟာသည္ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရား၏ ဖြါးေတာ္မူရာေနရာကုိထုတ္
ေဖာ္ၿပသနုိင္ရန္ ရည္ရြယ္၍ အေသာကမင္းကတည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ေက်ာက္တုိင္ကုိ ပထမဆုံး ရွာေဖြေဖာ္
ထုတ္ခဲ့သူၿဖစ္သည္။ လက္ရွိကာလ၌ ဤေနရာသည္ ရုမၼနေဒယီ-တည္ရွိရာေနရာၿဖစ္သည္။ အိႏၵိယၿပည္
အေရွ့ေၿမာက္ဘက္ မီးရထားလမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္တည္ရွိသည့္ ေနာ္တ၀ါ-ဘူတာမွ ၁၆-ကိလုိမိတာအ
ေနာက္ဘက္အကြာတြင္တည္ရွိသည္။လုမၺိနီ(သာလ၀န) ဥယ်ဥ္ေနရာမွ ၁၂-မုိင္ခန့္ေ၀းေသာအေနာက္
အရပ္၌ ပိပရဟ၀ါ-တူပတည္ရွိသည္။  မစၥတာ ေကႆရရွာမေသရ-၏ညြန္ၾကားခ်က္ၿဖင့္ မစၥတာမုခါဂ်ီ
ကဦးေဆာင္၍ အေသာကေက်ာက္တုိင္၏အေရွ့အရပ္၌မၿႏိၵရဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္း တစ္ခုကုိတည္ေဆာက္
ခဲ့သည္။ယင္းဘုရားေက်ာင္း၌အဂါၤခ်ီဳံတဲ့ေနသည့္ ေက်ာက္ဆင္းတုေတာ္တစ္ခုကုိ ေတြ့ရွိရပါသည္။၄င္းမွာ
နတ္ေဒ၀ီ၏ ေက်ာက္းဆင္းတုတစ္ခုၿဖစ္ပါသည္။ ထုိနတ္ေဒ၀ီကုိ လုမၺိနီအား ေစာင့္ေရွာင့္သည့္ နတ္ေဒ၀ီ
ဟူသည့္အယူအဆၿဖင့္ ကုိးကြယ္ထားပါသည္။ ဤနတ္ေဒ၀ါကုိ ရုပါအိ(၀ါ)ရုပါ(၀ါ) ရုမၼနေဒ၀ီ-စသည့္အ
မည္ၿဖင့္ လူအမ်ားကသိရွိထားၾကပါသည္။ဤအမည္မ်ားကုိ အခ်က္ၿပဳ၍ ဤေနရာအားလုမၺိနီဟု အမည္
တြင္ခဲ့ၾကသည္။ ဤေက်ာင္းေတာ္၌ တည္ထားသည့္ေက်ာက္ရုပ္တစ္ခု၌ မိဘုရားၾကီးမဟာမာယာ-က
အင္ၾကင္းပင္၏အကုိင္းတစ္ခုကုိညာဘက္ လက္ၿဖင့္ ဆြဲကုိင္ထားေၾကာင္းၿပသထားၿပီး မိဘုရားၾကီး၏
လက္၀ဲဘက္ကုိ ခါး၀ယ္တင္ထားေၾကာင္းၿပသထားသည္။ မိဘုရားၾကီးရုပ္၏ ညာဘက္တြင္ ၄င္းအား
ေထာက္ကူသည့္ ဟန္ၿဖင့္ ပရဇၨာပတိေဂါတမိ ရပ္ေနသည့္ ေက်ာက္ရုပ္ သူဇာပုံရွိသည္။
၁၈၉၆-ခုႏွစ္ နိေပါနုိင္ငံ၏နယ္နမိတ္အတြင္း နိဂလိရြာ၏ အေနာက္ေတာင္အရပ္၌ ၁၃-မုိင္အကြာတြင္
ရုမၼနေဒယိ-အမည္ထြင္းထားသည့္ ေနရာတြင္ အေသာကမင္းတရားၾကီးလက္ထက္ ကာလက ေက်ာက္
တုိင္တစ္ခုကုိရွာေဖြ၍ေတြ့ရွိခဲ့ပါသည္။ ယင္းေက်ာက္တုိင္မွာလည္း ၿဗဟၼီအကၡရာၿဖင့္ ဗုဒၶဖြါးေတာ္မူရာ
အရပ္ဟု ကမၼည္းထုိးေရးသားထာၿခင္းကုိေတြ့ရွိခဲ့ပါသည္။ သုိ့ၿဖစ္ရာ ေခတ္သစ္ရုမၼာေဒယိဟူ၍ထြင္းထား
သည္ပင္ ဗုဒၶေခတ္က-လုမၺိနီ၀န-ၿဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသခံလ်ွက္ရွိသည္။ ဤေက်ာက္တုိင္ကုိ ယင္းအခ်ိန္
ကာလက သုံးေလ့သုံးထရွိသည့္ ေပၚလစ္ေဆးမ်ီဳးၿဖင့္ အလြန္လွပတင့္တယ္စြာ စီၿခယ္သုတ္ထားသည္။
ထုိေက်ာက္တုိင္မွာ ထုံးေက်ာက္ၿဖင့္တည္ေဆာက္ထားသည္ၿဖစ္၍ ေသးငယ္သည့္အနက္ေရာင္ အမဲစက္
ကေလးမ်ားထင္ရွား ေပၚလြင္ေနသည္ကုိေတြ့ရသည္။ ေက်ာက္တုိင္၏အလယ္တြင္ အက္ေၾကာင္းတစ္ခု
ေပၚေနၿပီး ထိပ္ပုိင္းမွာ ၿပဳိၾကေနေၾကာင္း၊ေက်ာက္တုိင္၏ အၿမင့္သည္-၂၄-ေပရွိ၏ ေၿမေပၚမွာေက်ာက္တုိင္
၏စက္၀န္းသည္-၈-ေပ-၃-လကၼရွိ၍ ေက်ာက္စာေရးထုိးသည့္ေနရာတြင္ ၄င္း၏စက္၀န္းသည္-၇-ေပ-၆-လ
ကၼရွိကာ ထိပ္ပုိင္းမွာ ၆-ေပ-၆-လကၼပတ္လည္ရွိသည္။ ၁၁-ေပ-၂.၅-လကၼအၿမင့္ေနရာတြင္ ၿဗဟၼီအကၡရာ
ႏွင့္ ပရာကရိ(သ္) ဘာသာစကား-၅-မ်ီဳးၿဖင့္ေရးထုိးထားပါသည္။
၁။ေဒ၀နပိေယန ပိယသိနလာဇိနာ ၀ီသတိ၀ႆာ ဘိသိေတန။
၂။အတန အာဂါမ မဟီယိေတ ဟိ'ေမဇာေတ သက်မုနီတိ။
၃။သိလာ၀ိ ဂ​ဍဘီ ကာလာ၀ိတ သိလာေစေဘ စ ဥသပါပိေတ။
၄။ဟိ' ဘဂ၀ံ ဇာေတတိ လုမၺိနီဂါေမ ဥဗလိေတ ကေဋ အ႒။
၅။ထာဂိေယစ။
ဒီစာေတြရဲ့အနက္အဓိပၸာယ္မွာ( အေသာကမင္းသည္ မိမိနန္းစံသက္ အႏွစ္၂၀ ၿပည့္ၿပီးကာလတြင္ဤေန

ရာသုိ့ ကုိယ္တုိင္ၾကြေရာက္ကာ  ဗုဒၶေမြးဖြါးေတာ္မူသည့္ ဤေနရာကုိ ဦးညြန္ပူေဇာ္ခဲ့သည္။မင္းၾကီးသည္

ဤေနရာပတ္လည္ကုိ ေက်ာက္နံရံၿဖင့္ကာရံေစ၍ အလယ္ဗဟုိတြင္ဤေက်ာက္တုိင္ကုိတည္ထားခဲ့သည္

သိဒၶတၳကုမာရ(ဘုရားေလာင္း) ေမြးဖြါးသည့္လုမၺိနီဂါမ(ရြာ) ေနၿပည္သူတုိ့အား ဘုရင့္ဘ႑ာေတာ္ အခြန္

ေငြကုိ ရွစ္ဖုိ့တစ္ဖုိ့သာ ေကာက္ခံေစရန္ အမိန့္ၿပဌာန္းေပးခဲ့သည္) လုမၺိနီ၌ ေခတ္သစ္ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္း
(၀ိဟာရ) ႏွစ္ေက်ာင္းရွိပါသည္။ ေထရ၀ါဒီ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ပထမ ေက်ာင္းကုိ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ကုသိနာဂရ-ေန
ရခုိင့္အာဇာနည္ ကမၻာ့ သာသနာၿပဳအေက်ာ္ ပထမကုသိနာရုံ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဘိကၡဳ စၿႏၵမုဏိမဟာ
ေထရ္ၾကီးက တည္ေဆာက္ခဲ့၍ ဒုတိယေက်ာင္းကုိ တိဘက္တုိ့ကတည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။ ဟူယင္ခ်န္၏
 ခရီးသြားမွတ္တမ္းစာထဲတြင္ နတ္ၾကီးေလးပါး အေၾကာင္း ေဖာ္ၿပထားေၾကာင္းေတြ့ရွိနုိင္ပါသည္။ဗုဒၶစာေပ
တြင္ ဂါထာတစ္ခုကလည္း ဤသုိဆုိထားပါသည္။ယင္းဂါထာ၏အနက္အဓိပၸာယ္မွာ-ဤေလးပါးေသာနတ္
တုိ့သည္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာရွိ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ့အား ေစာင့္ေရွာင့္ၾကကုန္၏။ ၄င္းတုိ့သည္သင္တုိ့၏ခ်မ္း
သာသုခ၊ကုိယ္စိ္ႏွစ္ပါး က်မၼာၿခင္းႏွင့္ စည္ပင္သာယာၾကြယ္၀မွူ့တုိ့ကုိ အခ်ိန္မလပ္ ၾကီဳးစားေစာင့္ေရွာင့္ၾက
ေပခိမ့္မည္ ဟူ၍ၿဖစ္သည္။ ကဆုန္လၿပည့္ေနတြင္ မိဘုရားၾကီးမဟာမာယာမွာ သူငယ္တစ္ေယာက္ကုိေမြး
ဖြါးၿပီး ဤေနရာမွာပင္ ကပိလသတၳဳနန္းတြင္းသုိ့ၿပန္သြားခဲ့ေလသည္။ ကေလးသူငယ္၏ အမည္မွာ-သိဒၶတၳ
ဟုေခၚတြင္ခဲ့သည္။ သိဒၶတၳေမြးဖြါးၿပီး ႏွစ္ရက္ေၿမာက္သည့္ေန့တြင္ မိဘုရားၾကီးမွာ နတ္ရြာစံရွာေတာ္မူေလ
သည္။ မိေထြးေတာ္ ပရဇၨာပတိေဂါတမိ-သည္ သိဒၶတၳအား ရင္၀ယ္သားကဲ့သုိ့ ရင္အုပ္မကြာ ေမြးၿမဴ ၾကည့္
ရွူ့ ေစာင့္ေရွာင့္ခဲ့ရပါသည္။ ေနာင္တြင္ ထုိသူငယ္သည္ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ရရွိလာ၍ ေလာက သုံးပါးအ
လယ္တြင္ ဗုဒၶအမည္ၿဖင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာခဲ့ပါသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၂ )

--- ကပိလ၀တၳဳၿမီဳ့မွ ၁၀ ကီလုိပီတာမွ်ကြာေ၀းသည့္ေနရာတြင္ မင္းၾကီးသုေဒၶါဓနပုိင္မင္း
ဥယ်ာဥ္တည္ရွိရာထုိေနရာသုိ့ေရာက္လာေလသည္။မိဘုရားၾကိးမယ္ေတာ္မာယာမွာဥယ်ာဥ္၌
ေခတၱအနားယူလုိေၾကာင္းဆႏၵၿပဳလာသၿဖင့္ ေမာင္းမမိႆံအားလုံးက ခဏနားခဲ့ၾကသည္။ ယင္း
ဥယ်ာဥ္ကုိလုပၺိနီဥယ်ာဥ္(သုိ့)လုပၺိနီဥယ်ာဥ္ေတာ(လုပၺိနီ၀န)အမည္ၿဖင့္လူအမ်ားကသိရွိေခၚေ၀ၚခဲ့
ၾကသည္။ထုိဥယ်ာဥ္အင္ၾကင္းပင္ေအာက္တြင္ခရစ္သကၠရာဇ္မတုိင္ခင္B.C563ကဆုန္လၿပည့္ေန့၌
မယ္ေတာ္မာယာမွာသားေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ဖြားၿမင္ခဲ့သည္။ထုိေန့သည္ကဆုန္လၿပည့္ေန့ၿဖစ္၍
ဗုဒၶဘာသာေလာကတြင္ဗုဒၶပူရိနိမာအမည္ၿဖင့္ေက်ာ္ၾကားသည့္ ေန့တေန့ၿဖစ္လာခဲ့သည္။တနည္း
အားၿဖင့္ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားဖြားၿမင္ေတာ္မူေသာေန့ဟုအသိအမွတ္ၿပဳၿခင္းၿဖစ္ပါသည္..။ဤေန၇ာသည္
လက္ရွိအိႏၵိယႏွင့္နီေပါနုိင္ငံမ်ား၏နယ္နမိတ္မွ၁၀ကီလုိမီတာေ၀းကြာရာတြင္တည္ရွိေနသည္။ ယေန့အခ်ိန္တြင္ဤေနရာကုိရုမၼနေဒလီဟ ုေခၚသည္။ ရုမၼိနဆုိသည့္ေ၀ါဟာရသည္...လုမၺန-
ဆုိသည့္စကားလုံး၏အသံထြက္ပ်က္ ေ၀ါဟာရၿဖစ္သည္။ထုိေနရာ၏အေရွ့အရပ္တြင္တိလုိရာဟု
အမည္တြင္ေသာၿမစ္ကစီးဆင္းေနသည္။ဥတၱရပရေဒ့ရွ္ၿပည္နယ္၏ၿမီဳ့ႏွစ္ၿမီဳ့ၿဖစ္သည္ေနာ္ဂလႏွင့္
ေနာ္တန၀ါဘူတာမွမီးရထားၿဖင့္လြယ္လင့္တကူဤေနရာသုိ့သြားေရာက္နုိင္သည္။ၿမတ္စြာဘုရား
ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပိးေနာက္----ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀၀ ေလာက္က တရုတ္ခရီးသည္ ဖာဟိယာ(န္)သည္ ခရစ္သကၠရာဇ္၄၀၆ခုတြင္လုပၺိနီန၀-ေတာအုပ္သုိ့ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီးတထာဂတဖြားၿမင္ခဲ့ဖူးသည့္အင္
ၾကင္ပင္ကုိဖူးေမ်ွာ္ခဲ့သည္။ၿမတ္စြာဘုရားကုိဖြားၿမင္ၿပီးေနာက္မယ္ေတာ္မဟာမာယာကေရခ်ီဳးကာ
ကုိယ္ေရသန့္စင္ခဲ့သည့္စင္ၾကယ္ေသာေရကန္ေတာ္ကုိလည္းတရုတ္ခရီးသည္ကဖူးခြင့္ရရွိခဲ့ပါ
ေၾကာင္းသူေရးသားထားခဲ့သည့္မွတ္တမ္းတြင္ထင္ရွားစြာေဖာ္ၿပထားပါသည္။စႏၵဂုပတမင္း(ဒုတိယ)
ကအုပ္ခ်ဳပ္မင္းၿပဳစဥ္ကာလထုိ့ေနာက္တရုတ္ခရီးသည္ တဦး..ပုရြန္းဆန္(ေခၚ) ဟုေယ(န္)ခ်န္သည္ ခရစ္သကၠရာဇ္၆၃၇ တြင္ မဇၥ်ိမ ေဒသ-ဘာရသနုိင္ငံ သုိ့ေရာက္ရွိလာခဲ့ရာ သိဒၶတၳကုမာရ-ၿမတ္စြာဘုရားဖြားေတာ္မူခဲ့သည့္ လုမၺီနီဥယ်ာဥ္သုိ့ အေရာက္လာခဲ့ၿပိး ၎ေရကန္ေတာ္ကုိ ဖူးေမ်ွာ္ခဲ့ဖူးေၾကာင္းသူ့ခရိးသြားမွတ္တမ္းတြင္ဤသုိ့ေရးသားေဖာ္ၿပခဲ့သည္။"လုမၺီနီဥယ်ာဥ္၌
သက်ာမင္းတုိ့ေရခ်ီဳးရာအလြန္လွပါၾကည္လင္သည့္ေရကန္တခုရွိသည္။ ထုိေရကန္မွေၿခလွမ္း
..၂၄ လွမ္းေ၀းကြာရာတြင္သိဒၶတၳမင္းသားဖြားေတာ္မူခဲ့သည့္ပင္ရင္း အင္ၾကင္းပင္ေဟာင္း ရွိခဲ့သည့္ေနရာကုိ ေရးသားေဖာ္ၿပမွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္"ဤအင္ၾကင္ပင္ရွိရာေနရာ၏အေရွ့
အရပ္တြင္အာေသာကမင္းတရားၾကိးတည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ ေစတီလည္းတည္ရွိခဲ့ပါသည္။ထုိေစတီ
၏အေရွ့ဘက္တြင္ ေစတီႏွစ္ဆူ ႏွင့္ ေရတံခြန္ရွိခဲ့ရာယင္းေစတီ ႏွစ္ဆူႏွင့္ ေရတံခြန္တုိ့သည္ သိဒၶတၳဖြားၿမင္သည့္အခ်ိန္ကာလတြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့ေၾကာင္းဆုိ၏။ .
..ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
...အရွင္မုနိႏၵ...

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၁ )

ဒီစာေလးေတြ့လုိက္ေတာ့ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကုိဖတ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵေၾကာင့္ ေက်ာင္းတက္ေနရင္း
 ေက်ာင္းစာေတြလုပ္ေနရင္းေမာတယ္ပန္းတယ္သေဘာမွာမထားပဲဒီပုိ့စ္ေလးကုိေရးလုိက္တာပါ..
မူရင္းစာေရးသူကေတာ့အိႏၵိယနုိင္ငံသားအင္ဂ်င္နိယာစၿႏၶေသနေဗာ္ဒၶၿဖစ္ပါတယ္...။
.ၿမတ္ဗုဒၶဖြားေတာ္မူသည္လုမၼိနီ(ကပိလ၀တၳဳ)ယခင္ကဘာရထၿပည္၊ယခုအိႏၵိယနုိင္ငံဟု ေခၚတြင္
သည့္ေဒသ၏ ေၿမာက္ပုိင္းတြင္ဟိမ၀ႏၱာေတာင္တန္းရွိသည္။ ယင္းေတာင္းတန္း၌ကပိလ၀တၳဳေခၚ(နဂရ)ၿမီဳ့သည္စည္ပင္သာယာ၀ေၿပာသည့္ၿမိဳ့တစ္ၿမီဳ့အၿဖစ္ထုိအ
ခ်ိန္ကတည္ရွိခဲ့သည္။ယခုအခ်ိန္တြင္မူထုိေနရာ၌ ၀ိပရဟ၀ါ-ေခၚေသာ ရြာကေလးတစ္ရြာရွိေတာ့သည္။ စင္စစ္အားၿဖင့္ထုိရြာသည္သိဒၶတၳနဂရဇနပဒအတြင္းက်ေရာက္သၿဖင့္အိႏၵိယနုိင္ငံဥတၱရာပရေဒ့ရ္ၿပည္
နယ္၌တည္ရွိပါတယ္ခရစ္သကၠရစ္ -၁၈၉၇၊ ၉၈ -ခုတြင္ၿဗိတိသွ်လူမ်ီဳးေၿမပုိင္ရွင္တဦးက ထုိရြာကုိစူးစမ္း ရွာေဖြေဖာ္ထုပ္နုိင္ခဲ့သည္။ ထုိေၿမပုိင္ရွင္၏အမည္မွာ ပီးပီးဆာဗ္-ဟုေခၚသည္။
ပီးပီးဆာဗ္ကမိမိ၏ ေရွးေဟာင္းတူးေဖာ္သုေတသနလုပ္ငန္းမ်း၏ရလဒ္ကုိအေၿခခံၿပိးေတာ့ရြာေနရာကုိ
ေခတ္ေဟာင္းမွကပိလ၀တ္ၿမီဳ့တည္ေနရာၿဖစ္သည္ဟုသပ္မွတ္တင္ၿပခဲ့တယ္ထုိေနရာသည္လုမၼိနိမွ၁၂မုိင္
ခန့္ေ၀းကြာၿပိးအေနာက္အရပ္တြင္တည္ရွိခဲ့ေၾကာင္းေဖာ္ထုပ္ေၿပာဆုိခဲ့သည္။သူ၏ ေရွ့ေဟာင္းသူေတသန
လုပ္ငန္းတူးေဖာ္လွဴပ္ရွားမွဴ့အခ်ိန္ကာလာမွာတန္ဖုိးမၿဖတ္နုိင္သည့္ပစၥည္းေၿမာက္မ်ားစြာကုိရွာေဖြေတြ့ရွိခဲ့
သည္။၎တုိ့အနက္ၿဗဟၼီအကၡရာၿဖင့္ေရးထုိးခဲ့သည့္ ေက်ာက္စာတခုအုိးၾကိးတလုံးႏွင့္ငါးရုပ္သ႑ာန္ထု
လုပ္ထားေသာအုိးအဖုံးတခုကုိလည္းရရွိခဲ့သည္အဖုံးမွာေရြေရာင္သုတ္ထားေသာအဖုံးၿဖစ္ေလသည္.။
တူးေဖာ္လုိ့ရရွိတဲ့အေၾကာင္းအရာအခ်က္အလက္မ်ားကုိအေၿခခံကာသုေတသနပညာရွင္ ႏွစ္ဦးၿဖစ္သူ
မစၥတာပလိတ္ ႏွင့္ ေဒ၀ိဒ္တုိ့က၀ိပရ၀ါဟရြာသည္ကပိလ၀တၳဳၿမီဳ့ၿဖစ္နုိင္ေၾကာင္းညြန္ၿပခဲ့ၾကသည္မာဂဓဘု
ရင္၀ိဋဳရူပကမူရင္းကပိလ၀တၳဳကုိတုိက္ခုိက္ဖ်က္စိးလုိက္သည့္ ေနာက္တြင္ကပိလ၀တ္မွသက်ၿပည္သူ
တုိ့သည္ထုိကပိလ၀တၳဳၿမီဳ့ကုိအေခ်ခ်ေနထုိင္ခဲ့ေၾကာင္းကုိလည္းသပ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။သုိ့လင့္ကစားအိႏၵိယ
နုိင္ငံ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဴ့ႏွင့္သုေတသနဌာနမွသုေတသီတုိ့ကမိမိတုိ့၏ကုိယ္ပုိင္တူးေဖာ္သုေတသန
ၿပဳခ်က္အရထုိေနရာကုိပင္မူရင္းကပိလ၀တၳဳၿမီဳ့တည္ခဲ့ရာေနရာအၿဖစ္ သပ္မွတ္ၾကသည္။အိႏၵိယနုိင္ငံမွ ၿပည္သူလူထုတုိ့ကလည္း ထုိအခ်က္ကုိပင္လက္ခံခဲ့ၾကသည္ ..။
                                   (လုမၼိနီ သိတၳဒၶ ေမြးဖြားရာေနရာေဒသ)
ထုိေနရာသည္ ကပိလ၀တၳဳ အယုဒၶယာ( သာေကတ) မွဆုိလွ်င္ ကိလုိမိတာ၄၀ခန့္ေ၀းကြာသည့္ အေရွ့ေၿမာက္အရပ္၌ တည္ရွိေလသည္။ ရွုီဟရာ(သံ) ေခၚ မီးရထားဘူတာမွ တဆင့္ ၀ိပရဟ၀ါ-ရြာသုိ့ အလြယ္တကူသြားေရာက္နုိင္သည္။ ဥတၱရာပရေဒ့ရ္(UTTAR PARADESH) ၿပည္နယ္ အေရွ့ပုိင္း၏ ၿမီဳ့ၾကိးတစ္ၿမီဳ့ၿဖစ္သည္။ဂုီးရမ္ပူ(ရ္)ၿမီဳ့မွကိလုိမိတာ၁၀၄မိတာခန့္ ေ၀းကြာရာအရပ္၌တည္ရွိေလသည္။
ထုိေနရာသည္သာသိဒၶတၱမင္းသား၏ ေနရာရင္းၿဖစ္သည္။ထုိေနရာ၌သိဒၶတၱမင္းသား၏ဖခမည္းေတာ္
မင္းၾကိး သုေဒၶါဓန မင္းၿပဳခဲ့ေလသည္၊ မဟာရာဇာ သုေဒၶါဓနမင္းၾကိးမွာ မိဘုရားႏွစ္ပါး ရွိခဲ့ရာ တပါးမွာ မဟာမယာဟုေခၚၿပီးေနာက္မိဘုရားတပါးမွာပရဇၨာပတိေဂါတမီဟူ၍အမည္တြင္ခဲ့သည္။ထုိ့မိဘုရားႏွစ္
ပါးမွညီအမအရင္းၿဖစ္ၾကေလသည္။မယ္ေတာ္မီဘုရားၾကိးမဟာမာယာသည္ပဋိသေႏၶရင့္လာေလေသာ
အခါမီးဖြားရန္အခ်ိန္နီးကပ္လာသည့္အတြက္မိမိ၏မိဘမ်ားရွိရာေဒ၀ဒဟၿပည္သုိ့သြားလုိေၾကာင္းဆႏၵၿပဳ
လာေလသည္၊မင္းၾကီးသုေဒၶါဓနမွလုိအပ္သည္မ်ားကုိအေဆာတလွွ်င္ၿပင္ဆင္ေစ၍ ေမာင္းမမိႆံ အေရြအရံႏွင့္တကြ ေစလြတ္ခဲ့ေလသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္..။
အရွင္မုနိႏၵ

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ကဆုန္ေညာင္ေရသြန္းၿခင္းအေၾကာင္း ႏွင့္ ဗုဒၶ၀င္ပုံေတာ္မ်ား

ဗုဒၶဝင္ ပံုေတာ္မ်ား လွဴဒါန္းပါသည္

ကဆုန္လျပည့္ဗုဒၶေန႔အား ဤ ဗုဒၶဝင္ ပံုေတာ္မ်ားျဖင့္ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ပါသည္။

          
သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ေနာင္ေလးသေခၤ်နဲ႔ ကမာၻတစ္သိန္းၾကာေသာအခါ တရားအလံုးစံုကုိ ကုိယ္ေတာ္တုိင္သိေတာ္မူေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္ရွင္ ေဂါတမျမတ္ဗုဒၶျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ဒီပကၤရာဘုရား ဗ်ာဒိတ္စကား ေပးေတာ္မူပံု

မဟာသကၠရာဇ္ ၆၇ခုႏွစ္ ဝါဆုိလျပည့္ေန႔၌ ကပၸိလဝတ္ျပည့္ၾကီးရွင္ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီး၏ မိဖုရားေတာ္ မယ္ေတာ္မာယာ အိမ္မက္ျမင္မက္ပီ ဘုရားအေလာင္းေတာ္နတ္သားသည္ နတ္ျဗဟၼာမ်ား ေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ ခ်မ္းေျမ့စြာ မယ္ေတာ္ဝမ္းဝယ္ သေႏၶယူေတာ္မူပံု

မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔၌ ကပၸိလဝတ္ႏွင့္ ေဒဝဒဟႏွစ္ျပည္ေထာင္လမ္းခရီးအၾကား အင္းၾကင္းေတာ၌ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားငယ္ကုိ မယ္ေတာ္မာယာ ဝမ္းၾကာတုိက္မွ ဖြားျမင္ေတာ္မူပံု

ခမည္းေတာ္သုေဒၶါဒနမင္းၾကီး ကုိးကြယ္ေသာ အဘိညာဏ္ရ ေဒဝီလရွင္ရကုိ ဖူးေျမွာက္ရန္ သိဒၶတၳမင္းသားငယ္ကုိ ခ်ီေပြ႔ယူေဆာင္လာရာ ဘုန္းကံပုိမို ၾကီးမားေသာ အေလာင္းေတာ္ မင္းသားငယ္၏ ေျခေတာ္အစံုတုိ႔သည္ ေဒဝီလရွင္ရေသ့၏ ဦးေခါင္းေတာ္ကုိ ထိခုိက္မိပံု

ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒနမင္းၾကီ လယ္ထြန္မဂၤလာျပဳေနစဥ္ အေလာင္းေတာ္မင္းသားေလးက အတိတ္ဘဝ ပါရမီဓာတ္အဟုန္ေၾကာင့္ သင္ျပေပးသူ မရွိဘဲ မိမိအလိုလိုသာလွ်င္ အာနာပါနပထမစ်ာန္သမာဓိကုိ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းစြာ ဝင္စားႏုိင္ပံု

ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားေလး ေယာက်္ားတုိ႔ တတ္အပ္ေသာ အ႒ရသတစ္ဆယ့္ရွစ္ရပ္ကုိ မိမိရဲ႕ ေရွးဘဝပါရမီဟံုေၾကာင့္ သင္စရာမလိုဘဲ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ၿပီးဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားေလး သာကီဝင္ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္တုိ႔၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္၌ မိမိရဲ႕ လက္ရံုးရည္ ႏွလံုးရည္ စြမ္းရည္သတၱိကုိ အံၾသဘြယ္ျပသေနပံု(ထက္၊ေအာက္)

အေလာင္းေတာ္သိဒၶတၳမင္းသားေလး သက္ေတာ္ တဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ေျမာက္ေသာအခါ ဘဒၵကၪၥနာ (ယေသာဓရာေဒဝီ)ႏွင့္ စုလ်ားရစ္ပတ္ပီ သာကီဝင္နန္းစည္းစိမ္ကုိ သိမ္းပုိက္၍ သာကီဝင္ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္တုိ႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ေဆာင္ေတာ္မူခန္း

အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသား နန္းသက္ တစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ သက္ေတာ္ ႏွစ္ဆယ့္ကုိးေရာက္ေသာအခါ သူအုိ၊ သူနာ၊ သူေသ၊ ရဟန္းဟူေသာ နိမိတ္ႀကီးေလးပါးကုိ ျမင္ေတာ္ပီ သတိသံေဝဂ ရေတာ္မူခန္း

အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၱမင္းသားေလး မဟာသကၠရာဇ္ ၉၇ခုႏွစ္ ဝါဆုိလျပည့္ေန႔ ေတာထြက္မည္ဆဲဆဲ ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၾကီးမားေသာ ေမတၱာေတာ္ျဖင့္ မိမိရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ဖြားျမင္ခါစ သားေတာ္ၾကီး ရာဟုလာေလးကုိ ယုယပုိက္ေထြး လိုသျဖင့္ လာေရာက္ ရႈစားေတာ္မူခန္း

အေလာင္းေတာ္သိဒၶတၳမင္းသား မဟာသကၠရာဇ္ (၉၇)ခုနွစ္ ဝါဆုိလျပည့္ တနလၤာေန႔မွာ ဖြားဖက္ေတာ္ ျမင္းျမီးဆဲြ ေမာင္ဆန္နဲ႔ အတူ ေတာ္ထြက္ေတာ္မူပီ အေနာမာေသာင္ကမ္း၌ ဆံမုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ကုိ ပယ္ေတာ္မူပီ ရေသ့ရဟန္းျပဳေတာ္မူပံု

 နန္းစည္စိမ္ကို စြန႔္ပီ ေတာထြက္ေတာ္မူလာေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကုိ ၾကည္ညိဳလြန္းလွျဖင့္ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည့္ရွင္ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးက မိမိရဲ႔ နန္းစည္းစိမ္တဝက္ကုိ ခဲြေပးပံုႏွင့္ ဘုရားျဖစ္ေသာအခါ၌ မိမိတုိင္းျပည္မွာ အရင္ဦးဆံုး တရားေဟာၾကြပါရန္္ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ပံု။

 ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေတာထြက္လာၿပီေနာက္ ထုိေခတ္အခ်ိန္အခါက ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားတဲ့ အာရဠရေသ့ၾကီးထံ ေလာကီစ်ာန္သမာပတ္ခုႏွစ္ပါးကုိ မပင္မပန္းဘဲ သင္ယူတတ္ေျမာက္ပံု

 အာဠာရ၊ဥဒက ရေသ့နွစ္ဦးတို၏ ဈာန္သမာပတ္မ်ားသည္ မေသရာအျမဳိက္နိဗၺာန္ကို ေရာက္နိုင္သည္

မဟုတ္ဟု သိျမင္ေတာ္မုျပီး မိမိခႏၶာကိုယ္ကို ဆင္းရဲးပူေလာင္ပင္ပန္းေစေသာ သူတကာတို႔ က်င္နိုင္ရန္

ခက္ခဲးေသာ ဒုကၠရစရိယာကို (၆)နွစ္တိုင္ မွားယြင္းစြာက်င့္ေတာ္မူပံု

 ဘုရားျဖစ္ခါနီး၌ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္. ေျမအျပင္ကုိ အိပ္ယာျပဳလ်က္ ဟိမဝႏၲာေတာင္ကုိ ေခါင္းအံုးျပဳကာ. လက္ေတာ္ေျခေတာ္မ်ား သမုဒၵရာေလးစင္းလံုးသုိ႔ ျဖန္႔က်က္ထားလ်က္ အိပ္စက္ရသည္ဟု အိမ္မက္ျမင္မက္ေတာ္မူပံု

 

ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ခ်က္ေတာ္မွထြက္ေပၚလာေသာျမက္ပင္တစ္မ်ဳိးသည္ အထက္ဘဝဂ္ထိတက္သြားပံု၊။

အရပ္ေလးမ်က္နာမွ ပ်ံသန္းလာေသာ ညဳိ၊နီ၊ ေရႊေရာင္ငွက္မ်ားသည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေရွ႕ေတာ္၌ျဖဴဆြတ္သြားပံု၊။

ကိုယ္လံုးျဖဴျပီး ဦးေခါင္းမဲးေသာပိုးရြမ်ား ဒူေခါင္းအထိတက္လာာကပံု။

မစင္အညစ္အေၾကးမ်ား ရွိရာကို ေလွ်ာက္လွမ္းရေသာလည္း အညစ္အေၾကးမ်ား

 လူးလည္းေပက်ံမူမရွိပံု တိုကိုအိမ္မက္ ျမင္မက္ေတာ္မူပံု   ။

ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူခါနီး၌ ေသနာနိဂံုးမွ သူေဌးသမီး သုဇာတာက အထူးစီမံထားေသာ အန႔ံ အရသာႏွင့္ အလြန္ျပည့္စံုေသာ ႏုိ႔ဃနာဆြမ္းကို ဘုရားအေလာင္းေတာ္အား ေညာင္ပင္ေစာင့္ နတ္မင္းၾကီးအထင္ႏွင့္ လာေရာက္ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပံု

ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူခါနီး အပရာဇိတပလႅင္ထက္ဝယ္ ထက္ဝယ္ဖြဲ႔ေခြ ထုိင္ေနေတာ္မူေသာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ကုိ ဝသဝတၱီနတ္ျပည္မွ မာန္နတ္မင္းႏွင့္ အေပါင္းပါတုိ႔က ေႏွာက္ယွက္တုိက္ခုိက္ၾကသည္ကုိ ေနမဝင္မီ ျဖည့္က်င့္ခဲ့ဖူးေသာ ပါရမီေတာ္အေပါင္းတုိ႔ျဖင့္္ ေအာင္ျမင္ေတာ္မူပံု

မဟာသကၠရာဇ္ (၁၀၃)ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔ ပုရိမယာမ္၌ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိဉာဏ္၊ မဇၩိမယာမ္၌ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဏ္၊ ပစၧိမယာမ္၌ အာသဝကၡယဉာဏ္ကို ရေတာ္မူပီ ဆရာမရွိဘဲ ကုိယ္ေတာ္တုိင္သာလွ်င္ တရားအလံုးစံုကုိ အကုန္အစင္ သိေတာ္မူေသာ အတုမရွိ သဗၺညဳဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရိွေတာ္မူခဲ့ပါသည္။http://www.dhammageha.com

 http://satekuupuyar.blogspot.com/2011/11/blog-post_27.html?spref=fb

အထက္ပါပံုမ်ားသည္ က်ြန္ေတာ္ဆီမွာရွိေသာ ပုံေတာ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။

ဆက္လက္ျပီး ေဖာ္ျပမည္ပံုမ်ားကိုေအာက္ပါ link မွ ကူးယူပါသည္။

http://whitewishofyouths.multiply.com/journal

နကို စာညြန္းမပါတာပါ။ အညြန္းေရးခ်င္ပါေသာလည္း ဗုဒၵဝင္ပံုေတာ္မ်ား  ျဖစ္ေသာေၾကင့္

လႊဲးေခ်ာ္သြားမည္စိုးပါသျဖင့္ ပံုစာညြန္ မေရးေတာ့ပါ။အာလံု သိၾကလိမ္မည္ဟု ထင္ပါသည္။

ဗုဒၶ ျဖစ္စဥ္ ပံုေလးေတြပါ...........(3)

for everyon

http://whitewishofyouths.multiply.com/journal

ဘုရားရွင္ ပရိတ္နိဗၺာန္ စံေတာ္မူပံု ေလးကိုေတာ့ facebook မွ ရပါသည္။
    ဗ်ာ၊ ဖြား ၊ပြင့္၊ စံ = ဤေလးတန္ ၊ မွတ္ရန္ ကဆုန္လ
ကဆုန္လျပည့္ေန႔ သည္ ဗုဒၵဘာသာဝင္တိုအတြက္ ထူးျမတ္ေသာ ေန႔ၾကီးတေန႔ပါ။
ကုသိုလ္ေကာင္းမွုမ်ားျပဳျခင္ ၊ဥပုဒ္ သီလ ေစာင့္ထိန္းျခင္း၊ တရားဘာဝနာ ပြားမ်ားျခင္းတို႔ျဖင့္
ဗုဒၶဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ၾကပါစို.
(.ေမာင္ၿမင့္မွတင္ၿပၿခင္းအားၿပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္။)

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 (ကဆုန္ေညာင္ေရသြန္းၿခင္းအေၾကာင္း)

ကဆုန္လ၏ မွတ္သားဖြယ္ႀကီး ၁၆-ခ်က္။ ။

ကဆုန္လႏွင့္စပ္၍မွတ္သားဖြယ္အခ်က္မ်ားကား ၁၆-ခ်က္မွ်အက်ဥ္းေတြ႕၏။

(၁) အေလာင္းေတာ္ သုေမဓါသည္ ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားထံ နိယတဗ်ာဒိတ္ခံယူေသာလ။

(၂) အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၴမင္းသား ဖြားျမင္ေတာ္မူေသာလ။

(၃) ေတာထြက္ေတာ္မူေသာ လ။ (နာနာဆႏၵပ်ိဳ႕)

(၄) သစၥာေလးပါးႏွင့္တကြ ဘုရားအျဖစ္ကို ရယူေသာ လ။

(၅) ပရိနိဗၺာန္ စံဝင္ေတာ္မူေသာ လ။

(၆) ေဗာဓိပင္ျမတ္ကို ေညာင္ေရဓါတ္သြန္းေလာင္းေသာ လ။

(၇) စံကားပန္းပြင့္ေသာ လ။

(၈) ဝိသာခါနကၡတ္ႏွင့္ စန္းယွဥ္၍ ျပည့္ေသာ လ။

(၉) တံငါတာရာ ထြန္းေသာ လ။ သကၠဋ နကၡတၱဒီပနီအလို ဆင္တာရာထြန္းေသာ လ။

(၁ဝ) ေန႔နာရီ ၃၂၊ ညနာရီ ၂၈-ရွိ၍ ညတာတိုေသာ လ။

(၁၁) ရက္စံုသတ္ေသာ လ။

(၁၂) နဂါးဦးေခါင္း အေနာက္ ေျမာက္မွာ ဝမ္းျပင္ ေတာင္ခြင္ေက်ာသား ၿမီးကားအေရွ႕သို႔
ထားေသာ လ။

(၁၃) စေန ၾကာသပေတး ရက္ရာဇာ၊ ဗုဒၶဟူး ေသာၾကာ ျပႆဒါးျဖစ္ေသာ လ။

(၁၄) ႏွစ္ဖဝါးျဖင့္ မြန္းတည့္ေသာ လ။

(၁၅) ၿပိႆရာသီ မည္ေသာ လ။

(၁၆) ဖြားဘက္ေတာ္ ၇-ပါး ေမြးဖြားျဖစ္ေပၚေသာလ။
ဦးညြတ္ပါသည္ ဗုဒၶေန႔ ကဆုန္

ကံ ( ဥဒကံ ) ဆိႏၵတိ ဧတၳာ တိ ကံဆိန္၊
ကံ ( ဥဒကံ ) ဆိဇၨတိ ဧတၳ ( ဧတသၼိ ံ မာေသ တိ ) ကံဆိန္၊

ဧတၳ ဧတသၼိ ံမာေသ - ဤကဆုန္လ၌ ၊ ကံ ဥဒကံ - ေရသည္၊ ဆိဇၨတိ - ေၿခာက္ခမ္း ၿပတ္ေတာက္တတ္၏၊ ဣတိ တသၼာ - ထို႔ေႀကာင္႔၊ ကံဆိန္ - ကဆုန္လ မည္၏ တဲ႔၊

ကဆုန္လၿပည္႔ ေန႔ဟာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္တို႔အတြက္ နွိင္းလို႔ မရနိုင္တဲ႔ ေန႔ထူးေန႔ၿမတ္ တေန႔ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေႀကာင္႔လဲ ၁၂ လ ရွိတဲ႔အထဲက အေၿခာက္ေသြ႕ အပူၿပင္းဆုံး လုိ႔ ဆုိရမယ္႔ ကဆုန္လကို ေရၿပတ္တဲ႔ လ၊ ေရရွားပါးတဲ႔ လ လို႔ ဆုိရတာပါ၊ သစ္ပင္ ႀကီး ငယ္ အားလုံး ေရရွားလြန္းလို႔ ညွိဳးေရာ္ ႏြမ္းလ်ေနတာေႀကာင္႔ ေရလိုအပ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဖြားဖက္ေတာ္၊ ပရိေဘာဂေစတီ၊ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ရဲ႕ မွီခိုရာၿဖစ္တဲ႔ မဟာေဗာဓိပင္ကို ကာလဒါန လို႔ ဆိုရမယ္႔ ေရသြန္းေလာင္းၿခင္း ဥဒကဒါန ကို ၿပဳႀကၿခင္းပဲ ၿဖစ္ပါတယ္၊

ကဆုန္လျပည့္ေန႔နွင္႔ ပက္သက္ၿပီး ၿဖစ္ ပ်က္ ခဲ႔တဲ႔ ဗုဒၶ၀င္ေတြက ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အား ႀကည္ႏူးမွဳ႕၊ လြမ္းေဆြးမွဳ႕၊ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရွင္ကို တမ္းတမွဳ႕ ေတြ ၿဖစ္ေစတာေႀကာင္႔ ကဆုန္ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ ကို ပုိမို အသက္၀င္ေစၿပီး စိတ္ကုိ တက္ႀကြ လန္းဆန္းေစပါတယ္၊

“ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ ခံ၊ ဖြား၊ ပြင့္ ၊ စံ၊ ေဟာၫႊန္ ဗုဒၶဝံသ
ျဖစ္ေတာ္စဥ္ ငါး၊ ၾကံဳၾကိဳက္သား၊ ထူးျခား ကဆုန္လ” လို႔ ေရွးေရွး ပညာရွိေတြ မိန္႔ဆုိထားခဲ႔ႀကပါတယ္၊

(၁) ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ ဤဘဒၵကမၻာ၌ ေလးဆူေျမာက္ျဖစ္ေသာ ေဂါတမ
အမည္ျဖင့္ ဘုရားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားထံမွ နိယတဗ်ာဒိတ္ကို ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ ခံယူခဲ့သည္။
(၂) မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈-ခု ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ ေဂါတမဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားအား ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ( ဘီစီ ၆၂၃ )

(၃) မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခု ကဆုန္လျပည့္ေန႔ အရုဏ္တက္ခ်ိန္တြင္ ေဂါတမဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို ရရွိ၍ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူခဲ့သည္။
( ဘီစီ ၅၈၈ )

(၄) မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခု ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ မလႅာမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္၌ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ေတာ္မူခဲ့သည္။
( ဘီစီ ၅၄၃ )

(၅) မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၄ ခုနွစ္ မွာ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတသိန္းကာလ ပါရမီ ၿဖည္႔ဆည္းရာ ကာလမွ စ၍ ယခုဘ၀ ေဂါတမ ဘုရားရွင္ ၿဖစ္ေတာ္မူရာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ပါ၀င္တဲ႔ မဟာဗုဒၶ၀င္ အတၳဳပၸတိၱကိုလည္း ဒီ ကဆုန္လၿပည္႔ေန႔မွာပဲ ေဟာေတာ္မူခဲ႔ပါသတဲ႔။
( ဘီစီ ၅၈၇ )

ပါရမီ ၿဖည္႔ဖက္တို႔ အတုယူဖြယ္ရာ

ဘုရားရွင္ ကပိလ၀တ္ၿပည္ကို ေရာက္ေတာ္မူတဲ႔ အခါမွာ ဖခင္ ဘုရင္ႀကီးနဲ႔ တကြ ကပိလ၀တ္နန္းေတာ္ တခုလုံး အုံးအုံးကြ်တ္ကြ်တ္ ဘုရားရွင္ကို လာေရာက္ ဖူးေၿမာ္ ဦးခိုက္ႀကတယ္၊ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီအထဲမွာ ယေသာ္ဓရာ ပါမလာခဲ႔ဘူး၊ ေယာကၡမ ဘုရင္ႀကိးကိုယ္တိုင္ ဘုရားကို သြားေရာက္ ဖူးေၿမာ္ဖို႔ ေၿပာေပမယ္႔ ဘယ္လို ၿပန္ေၿပာတယ္ မွတ္ပါသလဲ --
ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးမရဲ႕ ေမတၱာ သံေယာဇဥ္ကို ေမာင္ေတာ္ သိဒၶတၳ နားလည္တယ္ ဆုိရင္ အေဆာင္တိုက္ခန္းကို ႀကြလာပါလိမ္႔မယ္၊ သမီးေတာ္ကေတာ႔ မသြားနိုင္ပါဘူး တဲ႔။

တကယ္လဲ ဘုရားရွင္က အသိအမွတ္ၿပဳခဲ႔ပါတယ္၊ အေဆာင္တိုက္ခန္းကို ႀကြခါနီးမွာ ေနာက္မွာ ပါလာတဲ႔ သူကို ဒီေန႔ ယေသာ္ဓရာ စိတ္ႀကိဳက္ ငိုေႀကြးပါေစ၊ ဘယ္သူမွ မတားၿမစ္ႀကပါနဲ႔ လို႔ တားၿမစ္ေတာ္မူၿပီး အေဆာင္တိုက္ခန္းကို ေရာက္တဲ႔အခါမွာလဲ ေၿခဖမိုးေတာ္ေပၚ ပါးအပ္လို႔ ငိုေႀကြးခြင္႔ၿပဳခဲ႔တယ္၊

ေနာက္ဆုံးမွာေတာ႔ ဖခင္ ဘုရင္ႀကီးက ေခြ်းမေတာ္ ယေသာ္ဓရာ ရဲ႕ သံေယာဇဥ္ႀကီးပုံ၊ ေက်းဇူးသိတတ္ပုံ၊ သိဒၶတၳ မင္းသား ေတာထြက္ တရားက်င္႔ေနခ်ိန္မွာ လုပ္တဲ႔ အၿပဳအမူအတိုင္း နန္းေတာ္ေပၚက ယေသာ္ဓရာကလဲ လုိက္လံ တုပ က်င္႔ေဆာင္ပုံေတြကို အားပါးတရ ေလ်ာက္ႀကားေတာ္မူတဲ႔ အခါမွာ --

မင္းႀကီး ယေသာ္ဓရာ မင္းသမီးဟာ ဒီ တစ္ဘ၀ထည္းသာ ငါဘုရားကိုယ္ေတာ္အေပၚမွာ ေက်းဇူးမ်ားတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဟိုအရင္ ပါရမီ ၿဖည္႔စဥ္ ဘ၀မ်ားစြာေတြမွာလဲ အနစ္နာခံ အႏြံတာခံ စြန္႔လႊတ္ၿပီး ၿဖည္႔ဆည္းေပးခဲ႔ဖူးတယ္ -- အစခ်ီၿပီး စႏၵကိႏၷရီ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ တကြ မဟာဗုဒၵ၀င္ကို ေဟာေတာ္မူပါတယ္၊

ဤသို႔ ထူးျခားခ်က္ မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အေပါင္းတို႔က ကဆုန္လျပည့္ေန႔အား ဘုရားေန႔ဟု သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဘုရားရွင္သည္ ဤေန႔ဤအခါ၌ သဗၺညဳတေရႊဉာဏ္ေတာ္ကို ရေတာ္မူရန္အတြက္ ေဗာဓိပင္အား အမွီျပဳ၍ တရားအားထုတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔သည္ ေဗာဓိပင္အား ေရသြန္းေလာင္းျခင္းစေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို ျပဳလုပ္ၾကၿခင္း ၿဖစ္ေပသည္။

ထိုအေလ့အထသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔တြင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းမရွိဘဲ ယေန႔ထက္တိုင္ ရွင္သန္ဆဲျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္အျမဲ ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ ေညာင္ေရသြန္းပြဲမ်ား ျပဳလုပ္လ်က္ရွိၿခင္းသည္ ခ်စ္စရာဓေလ႔တစ္ခုပင္၊
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ အစဥ္အလာျဖစ္၍ ဗုဒၶေန႔ကို အေၾကာင္းၿပဳကာ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို အထူးေအာက္ေမ့ ႏွလံုးသြင္းလ်က္ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ႕မ်ားကို ၿပဳနိုင္ႀကပါေစသား ဟု ဆႏၵၿပဳ တိုက္တြန္း ႏွုိးေဆာ္လိုက္ပါတယ္ ၊
အင္တာနက္ေပၚက ၿမန္မာၿပကၡဒိန္ေတြ ႀကည္႔ၿပီး အလုပ္လုပ္ေနတာ မွားပါေပါ႔လား၊ တန္ခူးလ လို႔ပဲ ထင္ေနမိ တယ္ :P အခုမွပဲ လၿပည္႔ေန႔ကို မွီေအာင္ ပူေဇာ္မိပါတယ္၊ လြဲေခ်ာ္တာမ်ား ရွိခဲ႔ရင္ ခြင္႔လြတ္ႀကပါကုန္၊ တႏွစ္လုံးရဲ႕ အပူဆုံးလ၊ ေရၿပတ္တဲ႔ လ၊ အိႏိၵယ နိုင္ငံရဲ႕ အပူခ်ိန္အၿမင္႔ဆုံး လမွာပဲ စာေရးသူဟာ ဂယာေၿမကို ေၿခခ်မိေနၿခင္းက ကံေကာင္းတာလား ကံဆိုးတာလား မခြဲၿခားတတ္ေတာ႔။ ကဲ ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ - မင္းတို႔ထြက္ ရက္ရာဇာ တဲ႔၊ ႀကိဳက္သေလာက္ ပူစမ္းပါေစ - အဖ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဖြားဖက္ေတာ္ ေဗာဓိ ေညာင္ပင္ေအာက္ ကေတာ႔ ေအးၿမေစမွာ အေသအခ်ာပင္ - -

http://dhammagirimm.blogspot.com/2010/04/blog-post_27.html
(ဖြား+ ၿဖစ္+ ေဟာ+ စံ= ဤေလးတန္ ၊ မွတ္ရန္ ကဆုန္လ)

ဖြား......
ၿဖစ္.......
ေဟာ.....
စံ.........
ကဆုန္လျပည့္ေန႔သည္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေမြးဖြားေတာ္မူသည့္ေန႔၊ သဗၺၫုတဉာဏ္ေတာ္ၾကီးကို ရရွိေတာ္မူသည့္ေန႔ ၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူသည့္ေန႔ ဟူသည့္ သမိုင္းျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ျပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔အတြက္ အထြဋ္အျမတ္ထားရာ အထူးျခားဆံုး ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းက ဆုန္လျပည့္ေန႔ ဗုဒၶေန႔ကို 1999 ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာကုလသမဂၢ၏ ေန႔တစ္ေန႔ အျဖစ္ျဖင့္ အေထြေထြညီလာခံၾကီးက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ အသိမွတ္ျပဳေပးခဲ့သည္။ ၄င္းအခ်ိန္မွစ၍ ႏွစ္စဥ္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔သို႔ေရာက္တုိင္း ကုလသမဂၢ ဗုဒၶေန႔အခမ္းအနားသို႔ ကမၻာ့ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ထံမွ သ၀ဏ္လႊာမ်ားေပးပို႔ေလ့ရွိသည္။ ယခင္အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ တို႔၏ အစဥ္အဆက္က ဗုဒၶဘာသာ၏အခန္းက႑ႏွင့္ ဗုဒၶတရားေတာ္တို႔၏ စြမ္းပကား ေတာ္မ်ားကို ခ်ီးက်ဴးခဲ့ ၾကျပီး ယင္းတရားေတာ္မ်ား၏ လူမႈက႑ နယ္ပယ္အသီးသီးတို႔၌ အက်ိဳးေက်းဇူး သက္ေရာက္ပံု မ်ားကို လည္း ေျပာၾကားခဲ့ၾကသည္။

ယခုတဖန္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္က ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ေဂါတမဗုဒၶ၏ မိန္႔ဆိုခ်က္မ်ားမွာ ေန႔စဥ္ရင္ဆိုင္ေတြ႔ၾကံဳေနၾကရေသာ ၾကီးမားလွသည့္ ကမၻာ့ျပႆနာၾကီးတို႔ကို ေျဖရွင္းရာတြင္ လမ္းေၾကာင္း မွန္သို႔ တည့္မတ္ေပးသည့္ ေကာင္းမြန္သည့္ လမ္းၫႊန္ၾကီးတစ္ခုျဖစ္သည္ဟု ဖြင့္ဟလာ သူကေတာ့ ယေန႔ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈခ်ဳပ္ မစၥတာ ဘန္ကီမြန္း ျဖစ္သည္။ ယင္းသတင္း စကားကို ကုလသမဂၢ၏ ဗုဒၶေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲသို႔ ေပးပို႔ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ တင္ျပလိုသည္ မွာ တန္ဖိုးကိုသိသူမွာ မိမိတန္ဖိုးသည့္အေလ်ာက္ သူေနရာနဲ႔သူ အသံုးတည့္ေအာင္ အသံုးခ်သြားခ်င္း ျဖစ္သည္။ မသိသူေတြက ေက်ာ္ခြသြားျပီး သိသူမ်ားက ေဖၚစားသြားသည့္ သေဘာပင္ျဖစ္ေလသည္။

အရာ၀တၳဳတစ္ခု၏ တန္ဖိုးဆိုသည္မွာ မိမိထံမွ ေပးလိုက္ရသည့္ သတ္မွတ္တန္ေၾကးထက္ သံုးစြဲသူ ကာယကံရွင္ပုဂၢိဳလ္၏ တန္ဖိုးသိစိတ္အေပၚ၌သာ မ်ားစြာအေျခခံေပသည္။ ျမက္ကိုသာ စားတတ္သည့္ သားသမင္ေရွ႕ေမွာက္၌ အဖိုးမ်ားစြာထိုက္တန္သည့္ စိန္ေက်ာက္ ရတနာပံုၾကီးကို စုပံုထားေသာ္လည္း ၄င္းသားသမင္က တန္ဖိုးထားလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံမ်ား ထဲတြင္ တစ္ႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူႏွင့္ အအုပ္ခ်ဳပ္ခံ၊ အဖြဲ႔အသီးသီး၊ ပုဂၢိဳလ္ အမ်ားစုၾကီးတို႔အၾကား ဗုဒၶ၏တရားေတာ္မ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ကုလသမဂၢ အေထြ ေထြ အတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ သေဘာေပါက္ နားလည္ကာ တန္ဖိုးထားသကဲ့သို႔ နားလည္သေဘာေပါက္ျပီး လက္ေတြ႔ က်င့္သံုးခဲ့ၾကပါလွ်င္ ယေန႔ ျမန္မာျပည္သူအမ်ား ခံစားေနၾကရသည့္ ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ ေနၾကရသည့္ အျဖစ္မ်ိဳးမွ ကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပလိမ့္မည္။

အေထြေထြအတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္၏ စကားထဲတြင္ သူတစ္ပါးပစၥည္းကို မတရားသိမ္းပိုက္လိုမႈ ေလာဘ၊ အၾကင္နာတရားကင္းမဲ့ျပီး ရက္စက္ၾကမ္းႂကုတ္မႈ ေဒါသ၊ ေၾကာင္းက်ိဳးဆီေလ်ာ္မႈတို႔ကို မသိတတ္မႈ ေမာဟ တို႔ကို အားမေပးသည့္ ျမတ္ဗုဒၶ၏တရားေတာ္မ်ားသည္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အျပန္လွန္ေလးစားမႈ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈ၊ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္မႈတို႔ဖက္ဆီသို႔ ဦးတည္ေစျပီး မလိုလားအပ္သည့္ အခက္ခဲ အၾကပ္အတည္း ျပႆနာမ်ိဳးစံုႏွင့္ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး မတရားအႏိုင္က်င့္မႈ ရက္စက္ၾကမ္းႂကဳတ္မႈတို႔ကို ေက်ာ္လႊားေစႏိုင္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္ၾကီး ေနလို လလို ထြန္းလင္း ေတာက္ပေနပါသည္ဟု တစ္မ်ိဳး၊ ေရႊေရာင္ေတြတ၀င္း၀င္း ေတာက္ေျပာင္ေနသည့္ ေစတီပုထိုးတို႔ျဖင့္ ၾကြယ္၀လွပါသည့္ ျမန္ျပည္ၾကီးဟုဆိုသည္ကတစ္ဖံု ၀င့္ႂကြားစရာ ဘာသာေရးအေဆာက္အအံု တစ္ပံုတပင္ အရိပ္အာ၀ါသမ်ား၏ ေအာက္က ျမန္မာျပည္သူအမ်ား ယေန႔ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ ခံစားေစခ်င္သည့္ အရသာမ်ိဳး ခံစားေနၾကရပါျပီေလာ။ လက္ေတြ႔က်င့္သံုး မႈမပါပဲ မည္သည့္ဘာသာ မည္သည့္အယူ၀ါဒ ရွိပါသည္ဟု တံဆိပ္ခတ္ရံုမွ်ျဖင့္ အရာအရာ ျပည့္စံု သြားလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

လူသားတို႔ကို ကိုးကြယ္ရာတစ္ခုမွ အျခားကိုးကြယ္ရာတစ္ခုသို႔ ေျပာင္းလဲေစဖို႔ မရည္ရြယ္ပဲ သီလျဖင့္ လူသားတို႔စည္းကမ္းရွိဖို႔ ၊ သမာဓိျဖင့္ လူသားတို႔ စိတ္ခ်မ္းသားဖို႔ ၊ ပညာျဖင့္ အရွိကို အရွိအတိုင္း အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္ျပီး လူအသိစိတ္ဓာတ္ကို ျမွင္တင္ဖို႔ကိုသာ ရည္ရြယ္ထားသည့္ ဗုဒၶ၀ါဒသည္ မိမိ၏ လမ္းၫႊန္ခ်က္မ်ားကို ေလ့လာသင္ၾကားျခင္း ၊ လက္ေတြြက်င့္သံုးျခင္း ၊ သေဘာေပါက္ နားလည္ျခင္းမွတဆင့္ လူသားတို႔၏ဘ၀ကို ျမွင့္တင္ဖို႔ကိုသာ ရည္ရြယ္သည္။ ပညာျဖင့္ အမွားအမွန္ကို ခြဲျခမ္းမသိႏိုင္ၾကသမွ် ကာလပတ္လံုုး ငါ၏ ျပဳလုပ္ ေျပာဆို ေတြးေတာၾကံဆမႈမ်ားသည္သာ အမွန္ျဖစ္ သည္ဟု ငါဟူသည့္ အတၱအစြဲက ၾကီးပြါးေနအံုးမည္သာ။ အတၱအစြဲၾကီးသူတစ္ေယာက္အဖို႔ မီးျပတိုက္ကို ရန္သူဟု အျမင္မွားသည့္ မာလိမ္မႈးကဲ့သို႔ တရားနည္းလမ္းတက် လမ္းၫႊန္ျပသူမ်ားကိုလည္း ရန္သူ တစ္ေယာက္ပမာ ဆက္ဆံအံုးမည္သာျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ လမ္းၫႊန္ခ်က္ မူ၀ါဒေကာင္းမ်ားသည္ အျပည့္အ၀ ရွိေနေပသည္။ သို႔ေသာ္ လည္း က်င့္ၾကံ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ ပုဂၢိဳလ္ပိုင္းမွ အားနည္းလွ်က္ရွိေနပါသည္ဟုဆိုက ၀န္ခံၾကရ မည္သာျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ အုပ္စုတစ္ခု အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုစသည္တို႔တြင္မူ ႏွင့္ လူသီးျခား ရပ္တည္၍မရႏိုင္ေပ။ မူႏွင့္လူ ႏွစ္ခုလံုး ညီမွ်စြာ ယွဥ္တြဲသြားႏိုင္ပါမွလွ်င္ တိုးတက္ေအာင္ ျမင္ႏိုင္ ေပသည္။ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေကာင္းမြန္သည့္ လူႏွင့္ မူစနစ္တို႔ေအာက္၌ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေပ်ာ္ရႊင္ ႏိုင္ၾကပါေစ ---
အရွင္ဥကၠ႒
http://www.oneshinwar.com/2011/05/blog-post_17.html.

ၿပန္လည္မွ်ေသၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ေက်ာက္ကြင္းအေရးေတာ္ပုံ(ၿဖစ္ရပ္မွန္) အပုိင္း ၂၅

အဲဒီတရားေတြကုိ တကယ္ယုံၾကည္လုိ့အားထုတ္ရင္တကယ္ပင္ဒီ၀ဋ္ဆင္းရဲတုိ့ရဲ့ဒုကၡသားေလာကီပုံကေန
ရင္းငုတ္တုတ္တစ္ဆက္တည္း ၿငိမ္းခ်မ္းမွဴ့အမွန္ကုိေတြ့ရမယ္။ သံသရာကလြတ္ထြက္သြားပါလိမ့္မယ္။ အဲ
ဒါဟာ ဗုဒၶေဂါတမရဲ့ သႏၵိဌိက၊ အကာလိကတရားေတာ္ရဲ့ ဂုဏ္ႏွင့္အညီၿဖစ္ပါတယ္။ကုိယ္တုိင္က်င့္ရင္က်င့္
သူရမယ္၊ သူတစ္ပါးကုိ လုပ္ေပးလုိ့မရဘူး။ ကုိယ္လြတ္ေၿမာက္ေရးအတြက္သူတစ္ပါးကလည္းလုပ္ေပးလုိ့
မရဘူး။ ကုိယ့္အဖို့ ထမင္း၀ခ်င္ရင္ကုိယ္ကုိတုိင္စားမွ ထမင္း၀မယ္ဆုိတဲ့စကားဟာ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ့ ၀ါဒအ
ဆုိအမိန့္နဲ့ ကုိက္ညီတဲ့စကားေပါ့၊ အဲဒီရွင္မႆဲခရစ္၀င္ အပုိဒ္ ၃၄ ေရာက္ေတာ့ ခရစ္ေပၚလာရၿခင္း အ
ေၾကာင္းကုိ ခရစ္ေတာ္ကုိယ္တုိင္အတိအလင္း ေၿပာဆုိခဲ့ပါတယ္။ ေၿမေပၚသုိ့ၿငိမ္သက္ၿခင္းကုိ ေစလြတ္အံ့
ေသာငွာ ငါလာသည္ဟု မထင္ၾကႏွင့္ ၿငိမ္သက္ၿခင္းကုိ ၿငိမ္သက္ၿခင္းကုိ ေစလြတ္အံ့ေသာငွာငါလာသည္မ
ဟုပ္၊ ဓါးကုိေစလြတ္အံ့ေသာငွာငါလာသတည္းတဲ့။ ၃၅ မွာေတာ့ (အေဖႏွင့္သား အမိႏွင့္သၼီး ေယာကၡမႏွင့္
ေခ်ြးမ အခ်င္းခ်င္းကြျၿပားေစခ်င္းငွာ ငါလာသတည္း) တဲ့။အဲဒါ ေယရွဴ့ခရစ္ေပၚလာရၿခင္းအေၾကာင္းပါပဲ။
အလြန္ရွင္းေနပါတယ္........အဲဒါေယရွဴ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ေမတၱာေတာ္ေတြပါပဲဗ်ာ။ ဘာလုပ္ဖုိ့လာသလဲဆုိတာ
ရွင္းမေနေပဘူးလား။အဲဒါတရားတဲ့လားဗ်ာ..ဘာလုပ္ဖုိ့လာတယ္ဆုိတာ စဥ္းစားစရာလုိ့ေသးလား ဦးပဥၹင္း
ကတမင္ထြင္ၿပီးေတာ့ေၿပာတာမဟုပ္ဘူး။က်မ္းစာထဲမွာပါတဲ့အတုိင္းေၿပာရတာပါ။ကၠုသေရလလူမ်ီဳးမွတစ္
ပါး အၿခားလူမ်ီဳးကုိ ငါကယ္တင္ရန္လာသည္မဟုပ္။ ဓါးကုိေစလြတ္ရန္လာတယ္ဆုိေတာ့ ေၿပာရမွာေတာင္
ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။-ေအး..တစ္ခုေတာ့မွန္ပါရဲ့၊ အခ်င္းခ်င္း ကြဲၿပားေစရန္၊ မုန္းတီးေစရန္ လာတယ္ဆုိ
တဲ့အတုိင္း( ေယရွဴ့ဘာသာကုိယုံၾကည္တဲ့ေန့ကစၿပီးဗမာအခ်င္းခ်င္းလဲကြဲရတယ္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး

ေတြလည္း ပ်က္ၿပား ရတယ္။ အေနအစားလဲကြဲတယ္။ အယူအဆလည္းကြဲတယ္။ ေသြးစည္းမွူ့လည္း ကြဲ

လုိ့ပ်က္ေနပါၿပီ)။အဲဒါခရစ္ယာန္၀ါဒရဲ့အက်ီဳးေပါ့........။ နိေပါၿပည္မွာ  သမၼာက်မ္းစာ ေနာက္ကဓါးပါတယ္
ဆုိတဲ့စကားပုံကုိရွိတယ္။ခရစ္ယာန္သာသနာၿပဳ ရဲ့ေနာက္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အစုီးရ လုိက္လာတယ္လုိ့ဆုိပါတယ္
ဗမာပဲ၊ ခ်င္းပဲ၊ကရင္ပဲလုိ့ ကြဲၿပားေနတာဟာ ခရစ္ယာန္၀ါဒေၾကာင့္လုိ့ အတပ္ဆုိစရာ ၿဖစ္မေနေပဘူးလား
ဦးပဥၨင္းကုိယ္တုိင္ကေတာ့ မိတ္ေဆြဓမၼဆရာမ်ားႏွင့္ တကြ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ ၿမန္မာ-ကရင္ခ်င္းတုိ့ကုိ
ဘာသာအယူ၀ါဒပင္ကြဲၿပားေနေသာ္လည္း တၿပည္ထဲကေမြးၿပီး တမိထဲကေပါက္ဖြားတဲ့ ေသြးတူသားတူ
ေတြမုိ့မုန္းတီးဖုိ့ေဟာတဲ့တရားကုိမလုိက္နာလုိပါဘူး။ဦးပဥၹင္းအေနနဲ့ ဒီကြဲေနတဲ့စိတ္ထား ေစတနာေတြကုိ
စဥ္းစားမိၿပီးသေဘာေပါက္ေနလုိ့ ကုိယ့္ေသြးသားခ်င္းေတြပဲဆုိတဲ့ အေနနဲ့ မမုန္းပါဘူး။ ဘာသာဆုိတာက
ေတာ့ၾကီဳက္တာယုံေပါ့၊ယူၾကေပါ့၊လူမ်ီဳးခ်င္းအေနနဲ့ဘာသာေရးအေၾကာင္းၿပဳၿပီး ကြဲရတာမ်ီဳးေတာ့ဦးပဥၹင္း
မေက်နပ္ဖူး။ ကြဲခံရတာကုိမေက်နပ္တာေၿပာတာပါ။ မုန္းေတာ့မမုန္းပါဘူး။ ဦးပဥၹင္းရဲ့ ဗုဒၶေဂါတမကေတာ့
မုန္းတီးဖုိ့မေဟာခဲ့ပဲ ခ်စ္ဖုိ့ကုိသာ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာကုိး။ မုန္းတာဟာမေကာင္းပါဘူး။ ဘာသာေရးဆုိတာ
အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ကိစၥမုိ့ အရမ္းမယုံပဲ နက္နက္နဲနဲ အထူးစဥ္းစားၾကဖုိ့ လုိပါတယ္။မစဥ္းစားရင္မွားတတ္
ပါတယ္။လူတုိင္းမွာ လြတ္လပ္ခြင့္ရွိလုိ့ ယုံခ်င္တာကုိ ယုံနုိင္ပါတယ္။ အခုဦးပဥၹင္းေၿပာတာကုိ ယုတၱိရွိ-မရွိ
အက်ီဳးအေၾကာင္းညီ-မညီကုိသာစဥ္းစားဖုိ့ေၿပာတာပါ။ စဥ္းစားၿပီးမွယုံဖုိ့ တုိက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။ဦးပဥၹင္း
ရဲ့ ၀ဒါကေတာ့ ကုိယ္လည္းအရမ္းမယုံခ်င္ဘူး သူမ်ားကုိလည္းပဲ အရမ္းမယုံေစခ်င္ဘူး။ နည္းနည္းေတာ့
စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္။ အဲ...ဒါေပမဲ့ ဆင္ၿခင္တုံတရားနွင့္ အမွားအမွန္ကုိ ေ၀ဖန္ပုိင္းၿခားမယ္ဆုိရင္ ေတာ့
ဦးပဥၨင္းကေၿပာပါ့မယ္။ မွားသလား မွန္သလား စဥ္းစားၾကေပါ့ေလ။ ဦးပဥၨင္းတုိ့ရဲ့ ဗုဒၶဘာသာ ဆင္ၿခင္တုံ
တရားကုိ အမ်ားၾကီးအားေပးခဲ့ပါတဲ့ ဘာသာၿဖစ္ပါတယ္။
ကုိယ့္ဘာသာမယုံလုိ့ တစ္ဘက္ဘာသာ၀င္ကုိ သတ္လား.....၊ၿဖတ္လား...၊ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ပါဘူးမယုံ
ရင္လုိက္နာကုိးကြယ္ၾက၊ မယုံၾကည္ရင္လဲေနေပါ့။ ဦးပဥၨင္းတုိ့ရဲ့၀ါဒအရ ဦးပဥၨင္းတုိ့က မ်က္ႏွာမပ်က္ပါဘူး
ဦးပဥၹင္းတုိ့ရဲ့ ဇရပ္ေတြ၊ ေက်ာင္းေတြရွိတယ္။ ဘယ္ဘာသာ၀င္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လာနုိင္တယ္။ တည္းခုိနုိင္တယ္
ဦးပဥၹင္းတုိ့က မရွိ ရွိတာ ရွာေက်ြးပါဦးမယ္။ ကုိယ့္ဘာသာယုံၾကည္ၾကပါလုိ့ မဆုိလုိပါဘူး။ ဒုကၡၿဖစ္ေနရင္
ခုိကုိးရာမရွိၿဖစ္ေနရင္ ဘယ္လူမ်ီဳးပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လူသားအခ်င္းခ်င္းကုိ ဦးပဥၹင္းတုိ့က မ်က္ႏွာမပ်က္ေစပါဘူး
ဗုဒၶဘုရားရွင္ကလည္း သေဗၺသတၱာ သတၱ၀ါအကုန္လုံးကုိ ေမတၱာတူထားပါတယ္။ဒါလည္း ခရစ္ယာန္
ဘက္ကဓမၼဆရာၾကီးေတြသိၿပီးသားပါ။ ဟုပ္တယ္မဟုပ္လား။ ဦးပဥၹင္းတုိ့ရဲ့ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားက ဘာမ
ဆုိမစုံစမ္း မစစ္ေဆးပဲနဲ့ အရမ္းမယုံဖုိ့ကုိေတာ့ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ခရစ္ယာန္လုိ ဇြတ္ယုံရမယ္၊မယုံ
ရင္သတ္မယ္၊ ၿဖတ္မယ္လုိ့ မေဟာပါဘူး။ လုပ္လည္းမလုပ္ရပါဘူး။ လုပ္လုိ့လည္း ေဂါတမဘုရားရွင္က
မေဟာခဲ့ပါဘူး...ခရစ္ယာန္ကေတာ့ မယုံတဲ့လူသတ္ပစ္ေလေလ လက္ခုပ္တီးေလေလ ဟုပ္ကဲ့လား
အဲဒါဟာ.ရက္စက္မူ့နွင့္ ေမတၱထားပုံခ်င္း ကြာၿခားတယ္ဆုိတာပါပဲ..(ဦးပဥၹင္းတုိ့ရဲ့ ေဂါတမရွင္ေတာ္ဘုရား

ဟာ အထင္အရွားပြင့္ေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း...ပါဠိေတာ္ေတြ၊ အဌကထာေတြ အစရွိတဲ့ ပါဠိဘာသာက်မ္းစာ

ေတြဖယ္ထားလုိက္ၿပီးေတာ့ အိႏၵိယ ေရွးရာဇ၀င္မ်ားအရလည္းပဲ ခုထိထင္ရွားရွိေနပါၿပီ။ ေရွ့ေဟာင္းရွာေဖြ

ေလ့လာေရး သုေတသနဌာနမ်ားကလည္း လုိက္လံရွာေဖြၿပီး တူးေဖာ္ၾကတဲ့အခါမွာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့

ေမြးဖြားရာအရပ္မွာ အာေသာကမင္းၾကီးရဲ့ စုိက္ထူခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တုိင္ၾကီးကုိ ယၡဳတုိင္ေတြ့ရပါေးတယ္။

မယုံလွ်င္ သြားၾကည့္နုိင္ပါတယ္။ ရွင္ေတာ္ဘုရား သိတင္းသုံးေတာ္မူခဲ့တဲ့ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၊ ေဗာ

ဓိပင္စသည့္တုိ့လည္း အထင္အရွားေတြ့ၿမင္နုိင္ပါတယ္)။ ေဂါတမရွင္ေတာ္ဘုရားၿဖစ္သည့္ သိဒၶတၳမင္းသား
ဟာ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈-ကဆုန္လၿပည့္၊ ေသာၾကာေန့မွာ ဖြားၿမင္ေတာ္မူပါတယ္။အဲဒါရာဇ၀င္မွတ္တမ္းအ
ရတိက်ခုိင္မာၿပီးထင္ရွားေနတဲ့အတြက္ ဘယ္သူမွမၿငင္းနုိင္ပါဘူး...။ ဒီကဓမၼဆရာမ်ားလည္း ၿငင္းနုိင္မွာမ
ဟုပ္ပါဘူး..။ေယရွူ့ခရစ္ရဲ့ အတၳဳပၸတၱိကုိ ၾကည့္ၾကပါစုိ့၊ ေယရွူ့ခရစ္ဟာ ဘယ္ႏွစ္ခုႏွစ္၊ ဘယ္သကၠရာဇ္မွာ

ဖြားၿမင္ပါသလဲ-မသိဘူး၊ ဘယ္ရက္မွာေမြးသလဲ-မသိဘူး ။ဘယ့္ႏွယ္လဲဆရာတုိ့-မသိဘူးခ်ည္းပါလား။

ဒီလုိဆုိရင္ မယ္မယ္ရရမရွိေတာ့ဘူး။စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ ေယရွူ့ရဲ့ တရားေတြဘာေတြဖယ္ထားလုိက္ဦး
ဘယ္ေန့၊ ဘယ္ရက္၊ ဘယ္သကၠရာဇ္မွာ ေယရွူ့ခရစ္ဖြားၿမင္တယ္လုိ့ အတိအက် ဂဃနဏမရွိပါဘူး မသိ
ၾကဘူးမဟုပ္လား။။။ ဒီေလာကမွာ လူထဲက အလြန္ၿမင့္ၿမတ္တဲ့ ဘုရားဆုိတဲ့ ဘြျ့ထူးအၿဖစ္ကုိ ခံယူပါတယ္
ဆုိတဲ့ ဧရာမ အထင္ကရ ပုဂၢဳိလ္ၾကီးမ်ီဳးကုိ မဆုိထားနဲ့ဦး သာမန္ လူၾကီးလူေကာင္းမွန္သမွ်ေတြဟာ ေမြး
ေန့၊ ေမြးရက္၊ ေမြးလ၊ ေမြးႏွစ္၊ ေမြးသကၠရာဇ္ ရက္ခ်ဳပ္စာတမ္းဆုိတာေတြ ရွိၾကရပါတယ္။ ဒီေတာ့ကာ
ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာၾကီးေတြကုိ ဦးပဥၨင္းတစ္ခုကတိေပးပါတယ္။ တၿခားအေၾကာင္းေတြ ယုတၱိရွိတာ-မရွိတာေတြထားၿပီးေတာ့၊ သာမန္လူေတြကုိ တစ္ေယာက္စီတစ္ေယာက္စီ ခဲခဲယဥ္းယဥ္းစည္းရုံး ေနတာ
ေတြ၊ေဟာေၿပာေနတာေတြဆုိတာမ်ီဳးထက္၊ ယၡဳဦးပဥၨင္းလုိ ပုဂၢဳိလ္မ်ီဳးတစ္ေယာက္က ခရစ္ယာန္ဘက္ကုိ
ကူးေၿပာင္းတယ္ဆုိရင္ ဆရာၾကီးမ်ား ေက်နပ္အားရစရာမေကာင္းပါလား။ ဆရာၾကီးတုိ့ရဲ့ ေခရွူ့ခရစ္ဟာ
ဘယ္ေန့၊ ဘယ္ရက္၊ ဘယ္လ၊ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္သကၠရာဇ္မွာ ေမြးတယ္ဆုိတဲ့ ရက္ခ်ဳပ္ကုိမွန္ေအာင္အ
တိအက်ေၿပာနုိင္မယ္ဆုိရင္..ဦးပဥၨင္းက..ေဟာဒီသကၤန္းကုိ ဒီေနရာမွာတင္ပဲ တစ္ခါတည္းခ်ြတ္ပုံခ်ခဲ့ၿပီးအ
ၿပီးတုိင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဘက္ကုိ ၀င္လုိက္မယ္။...ကဲေၿပာၾကစမ္း၊တစ္ခါတည္းကုိ ေနရာမေၿပာင္း၀င္

လုိက္ပါ့မယ္ ဟုပ္ပလား...။(ရွည္လ်ားေသာ..ၾသဘာသံၾကီး ဆူညံသြားသည္)

".....ကဲ..အခ်ိန္လည္းေစ့ကာနီးပါၿပီ။ မဆင္းမိေဟာဒီ ေက်ာက္ကြင္းရြာနဲ့ ေညာင္ပင္သာရြာ၊ဓမၼဆရာၾကီး

ဦးေရြႊေအာင္ကုိ အနည္းငယ္မွာခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ ဆရာေရးတဲ့ စာအုပ္ကေလးရဲ့ ေနာက္ဆုံးမွာပါတဲ့ ပါဠိေလး

ဟာ ဘယ္ပါဠိေတာ္၊ ဘယ္က်မ္းမွာ ပါတယ္ဆုိတာကုိ တဆိတ္ေလာက္ညြန္းၿပေစခ်င္ပါတယ္...ဦးပဥၹင္း

ဟာ အေတာ္ကေလး ပိဋကတ္ေတာ္ဆုိင္ရာ  ပါဠိစာေပမ်ားကုိ ႏွံ့စပ္ေအာင္သင္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ က်က်နန

လည္း လုိက္စားခဲ့ဖူးပါတယ္။ကုိယ္တုိင္လည္းစာေပပုိ့ခ်ခဲ့ဖူးပါတယ္ သုိ့ေသာ္လည္း အဲဒီဦးေရြႊေအာင္တုိ့

စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ ပါဠိကုိေတာ့ မေတြ့ဖူးပဲၿဖစ္ေနတယ္။ အခုဒီစင္ေပၚမွာ သံဃာေတာ္ (၂၀၀)ခန့္ရွိပါတယ္

အဲဒီကုိယ္ေတာ္မ်ားလည္း အဲဒီပါဠိကုိ မေတြ့ခဲ့ဖူးၾကပါလုိ့ မိန္ၾကပါတယ္။အဲဒီေတာ့ဦးပဥၨင္းနွင့္တကြဒီၤသံ

ဃာေတာ္မ်ားပါ မွတ္သားၾကရေအာင္ တဆိတ္ေလာက္ အဲဒီပါဠိကေလးပါတဲ့ ပိဋကတ္က်မ္းစာအုပ္ကုိ

ေက်းဇူးၿပဳၿပီးညြန္းေစလုိပါတယ္။  ပါဠိကေတာ့........

                                   ဓုရဒါရ မနာရေမၼ၊ ဂီတိကေမၼ ရေတာဘိကၡဳ

                                  ဂိဇၥ်ကုေဋေသလံေပတံ၊ ၀ါတံဘိကၡဳအတိႆတိ။ တဲ့

                                 အဲဒါ ဦးပဥၨင္းတုိ့ရဲ့ ပါဠိေတာ္မ်ားမွာပါတယ္ဆုိရင္ ပါဠိေတာ္စာအုပ္မ်ားၿဖစ္ပါက

ဘယ္က်မ္း စာအုပ္၊ ဘယ္မ်က္နွာ ၊ဘယ္နံပါတ္၊ ေပစာၿဖစ္မယ္ဆုိရင္လည္း ေက်ာဘက္၊၀မ္းဘက္၊က-ခ်ပ္

ကာ-ခ်ပ္၊ ဘယ္အဂၤါစသည္ၿဖင့္ ညြန္ၿပရရုိးရွိပါတယ္။ဒါကေလးကုိၿဖင့္ ဓမၼဆရာ ဦးေရြႊေအာင္ႏွင့္တကြေသာ

ဦးသာဒင္ အစရွိတဲ့ မိတ္ေဆြၾကီးမ်ားက အထူးပဲဂရုစုိက္ၿပီးညြန္ၿပေစလုိပါတယ္။ ယၡဳလုိဘာသာ၀ါဒဆုိင္ရာ

ၿပီဳင္ပြဲၾကီးမ်ီဳးကုိ ေတြ့ၾကဳံရသၿဖင့္ ဦးပဥၨင္းအေနနဲ့ေရာ၊အခုဒီမွာ ရွိၾကတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားအေနနဲ့ပါ ရွဴံးတာ

တုိင္တာ ပဓာနမထားပဲ အထူး၀မ္းေၿမာက္ၾကပါတယ္။ေ နာင္ကုိလည္း ဒီလုိ ဘာသာေရး၀ါဒၿပီဳင္ပြဲမ်ီဳးေတြ

ကုိ နယ္တုိင္း၊ ရြာတုိင္း၊ ၿမီဳ့နယ္တုိင္းဆုိသလုိၿဖစ္ေၿမာက္ေအာင္ က်င္းပနုိင္ၾကပါေစလုိ့ အာသီသၿပဳရင္းနိ

ဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။ (ရွည္လ်ားေသာၾသဘာသံၾကီး)

             "ပထမပုိင္း ႏွစ္နာရိဗုဒၶဘာသာဘက္မွ ေၿပာၿပီးသြားၿပိၿဖစ္ပါ၍ ေနာက္ပုိင္း၊ အခ်ိန္ ႏွစ္နာရီတြင္

ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေ၀ဖန္ေခ်ပကာ ေဟာေၿပာရပါတာ့မည္ဟု သဘာပတိ ဦးေရြႊမွန္ကေၾက

ၿငာလုိက္၏ ထုိသုိ့သဘာပတိက ေၾကၿငာၿပီးသည္နဲ့တၿပိဳင္တည္း မ႑ပ္အတြင္းရွိ လူမ်ားကလည္းအၿပင္

သုိ့ထြက္ရန္ ေနရာမွထကုန္ၾကသည္. ထုိအထဲ၌ ခရစ္ယာန္မ်ားပါ  ပါ၀င္သည္။ ေနာက္ပုိင္းေဟာေၿပာ

မည့္ ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္ ဦးသာဒင္သည္ တရားေဟာစင္ေပးသုိ့တက္လာ၏ ပရိသတ္မ်ားကထြက္

ၿမဲထြက္ေနၾကၿပန္သည္။ "နားမေထာင္ခ်င္ဘူး" ဟူေသာအသံမ်ားမွာ မ႑ပ္ၾကီးတစ္ခုလုံး ညံေလၿပီ။ သဘာပတိႏွင့္ ဦးသာဒင္တုိ့ပါ ဆုံးေအာင္နားေထာင္ၾကပါ...ဟုေၿပာၾကေသာ္လည္း လူအေတာ္မ်ားမ်ား

မွာ အၿပင္သုိ့ ေရာက္ေနၾကေလၿပီ။မ႑ပ္ၾကီးထဲ၌ ထသူကထ ထုိင္သူကထုိင္ ထြက္သူကထြက္၊ေအာ္

သူကေအာ္ႏွင့္ ဆူညံရွဴပ္ေထြးေနေလေတာ့သည္။ ဦးသာဒင္သည္ စကားမေၿပာနုိင္ပဲ ေငးၾကည့္ၿပီးသာ

ရပ္ေနရေတာ့၏ သဘာပတိ ဦးေရြႊမွန္က ဆုံးေအာင္နားေထာင္ၾကပါရန္ တေက်ာ္ေက်ာ္ ေအာ္ဟစ္ေန

ေသာ္လည္း ပရိသတ္ၾကီး၏အသံကုိမေပါက္နုိင္ေအာင္ၿဖစ္ေနသည္။ဤတြင္တာ၀န္ယူေစာင့္ေနရေသာ

ၿပည္ခရုိင္ရဇ၀တ္၀န္ၾကီးကုိ သဘာပတိကလွမ္း၍ ေမတၱာရပ္ခံေပးရန္ ေၿပာသၿဖင့္ ရဇ၀တ္၀န္ၾကီးဦးၾကင္

ကုိယ္တုိင္ တရားစင္ေပၚသုိ့တက္ၿပီး ပရိသတ္အား ဆုံးေအာင္နားေထာင္ၾကပါ မၿပန္ၾကပါနဲ့ဦး၊ႏွစ္ဘက္

စကားကုိ ကုန္ဆုံးေအာင္နားေထာင္ၾကပါဦး၊ ၿပန္ထုိင္ၾကပါ၊ ၿပန္ထုိင္ၾကပါ။ အထူးေမတၱာရပ္ခံပါတယ္

ဟုေၿပာေလသည္။   သုိ့ရာတြင္ လူထုပရိသတ္ၾကီးမွာ ၿပန္မထုိင္ၾကပဲ ရပ္ၿပီးသာၿပန္ၾကည့္ေနၾကသၿဖင့္

ဗုဒၶဘာသာဘက္မွ ဆရာၾကီး ဦးကြန့္ကပါ စင္ၿမင့္ေပၚသုိ့တက္ၿပီး ပရိသတပ္မ်ားအား ႏွစ္ဘက္အစုံနား

ေထာင္ၿပီးမွ မိမိတုိ့သေဘာအေလွ်ာက္ဆုံးၿဖတ္ၾကပါ။ တစ္ဖက္သပ္မၿဖစ္ၾကပါနဲ့ အားလုံးၿပန္ထုိင္ၾကၿပီး

ခရစ္ယာန္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားရဲ့ ရွင္းလင္းေခ်ပခ်က္မ်ားကုိ နားေထာင္ၾကပါဦး၊ဗုဒၶဘာသာဘက္မွလူ

ၾကီးတစ္ဦးအေနနဲ့ အထူးပဲေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါေၾကာင္းစသည့္တုိ့ကုိေအာ္ဟစ္ေပးၿပန္သည္။သုိ့ေသာ္

ပရိသတ္ကားထြက္ၿမဲပင္..."နားမေထာင္ခ်င္ဘူး" ဟူ၍ၿပန္ေအာ္ရင္း မ႑ပ္အၿပင္ဘက္သုိ့သြားေနၾက

ေလသည္။ ဗုဒၶဘာသာ သဘာပတိ ေတာင္ငူဆရာေတာ္ကဆုံးေအာင္နားေထာက္ၾကပါဦးဟုတစ္ခြန္းသာ

ေအာ္ဟစ္ေၿပာၾကည့္ေသာ္လည္း အသံကမေပါက္နုိင္ၿဖစ္ေနသည္။သုိ့ႏွင့္ရာဇ၀တ္၀န္ၾကီးကုိယ္တုိင္က

ဆရာေတာ္အရွင္ဥကၠ႒အား ေခတၱမွ်ၾကြၿပီး ကူညီေမတၱာရပ္ခံေပးပါရန္ ေလွ်ာက္သၿဖင့္ ဆရာေတာ္တ

ရားစင္ေပၚသုိ့တဖန္တက္ၿပီး......အားလုံးေသာပရိသတ္ကုိ ဦးပဥၨင္း ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ။ ကုိးကြယ္မွူု၊

မကုိးကြယ္မွူ့ဆုိတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ီဳးဆုိတာ ဘယ္သူမွ တုိက္တြန္းလုိ့ရတာမဟုပ္ပါဘူး။ မိမိတုိ့သေဘာ

အေလွ်ာက္သာဆုံးၿဖတ္ရမယ့္ ကိစၥၿဖစ္ပါတယ္။ ယူတာမယူတာအပထားၿပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ေၿပာၾကေဟာ

ၾကတာကုိဆုံးေအာင္နားေထာင္ၾကပါလုိ့ ဦးပဥၨင္းအထူးပဲ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ဟု ေမတၱာရပ္ခံသၿဖင့္အ

ခ်ီဳ့ေသာ ပရိသတ္က ၿပန္ထုိင္ၾကသည္။ ထြက္ၿပီးသူမ်ားကမူ ၿပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေဘးမွာရပ္ေနၾကသည္။

သုိ့ႏွင့္ မထြက္ရေသးသူမ်ားမွာ မ႑ပ္ထဲတြင္ ရပ္ၾကည့္ေနၾကၿပီး ၿပန္ထုိင္သူကနည္းေန၏ ဆရာၾကီး

ဦးကြန့္ႏွင့္ ရာဇ၀တ္၀န္ၾကီးကပါ ၿပန္ထုိင္ေအာင္ေမတၱာရပ္ခံေပးပါဘုရား ဆရာေတာ္အမိန့္ရွိရင္ ရပါလိမ့္

မည္ဟုေလွ်ာက္ထားၿပန္သၿဖင့္ ဆရာေတာ္က ထပ္မံ၍ ေမတၱာရပ္ခံရၿပန္သည္။ အားလုံးေသာ၊ဒကာ၊

ဒကာမအေပါင္းတုိ့.... ဦးပဥၹင္းအထူးေမတၱာရပ္ခံပါရေစ၊ဘာသာဆုိတာ ကုိယ္ၾကီဳက္မွကုိယ္ယူရပါတယ္

အတင္းယူခုိင္းလုိ့ ရတာမ်ီဳးမဟုပ္ပါဘူး ယူတာ၊မယူတာပရိသတ္သေဘာပါ။ႏွစ္ဘက္စလုံးဆုံးေအာင္

ေတာ့ နားေထာင္ၾကပါဦး။ ဦးပဥၹင္းအထူးပဲေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ တဆိတ္ၿပန္ထုိင္ၾကပါနားေထာင္ၾကပါဦး

ဦးပဥၹင္းေမတၱာရပ္ခံပါတယ္..ေနာက္ထပ္တစ္ၾကီမ္ဆရာေတာ္ေမတၱာရပ္ခံတဲ့အခါမွရပ္ေနသူအမ်ားအၿပား

ပင္ၿပန္ထုိင္ၾကသည္။သိသာသည္မွာ ရပ္ေနေသာခရစ္ယာန္ပရိသတ္မ်ားပင္ ၿပန္ထုိင္ၾကသည္ကုိေတြ့ၿမင္

ရသည္။ဤတြင္မွ ဆရာေတာ္ေဟာစင္မွၿပန္ဆင္းရင္း...ကဲဆရာတုိ့ေဟာပါေတာ့နားေထာင္ၾကပါလိမ့္မယ္

ေဟာသာေဟာပါ ဟုေၿပာလုိက္မွ ဦးသာဒင္တရားေဟာစင္ေပၚသုိ့ ၿပန္တက္နုိင္ေပေတာ့သည္။ သုိ့ရာတြင္

လူအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဘးမွာသာမတ္တတ္ရပ္၍နားေထာင္ေနၾကေလသည္။မႏၱေလးဦးသာဒင္က.....

ဆရာေတာ္ ေကာက္နုတ္သုံးသပ္သြားေသာ သမၼာက်မ္းစာပါ အခ်က္အလက္မ်ားကုိၿပန္လည္ရွင္းလင္း

ေခ်ပသည္။ သုိ့ရာတြင္..ဦးတည္ခ်က္မမွန္တဲ့ ကေမာက္ကမ ကေပါက္ကခ်ာၿဖစ္ေန၍ေနေလသည္..။

ပရိသတ္ကုိေမတၱာရပ္ခံလုိက္၊ ေဟာေၿပာလုိက္နဲ့ပင္ မိမိလုိရင္းမေရာက္ အေမးတၿခားအေၿဖတစ္ၿခား

ၿဖစ္ေနေလသည္ ေရေရရာရာခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းကုိပင္မေၿပာၿပနုိင္ပဲၿဖစ္ေနေလေတာ့သည္ ညေန (၄)နာရိထုိး၍ အခ်ိန္ေစ့သြားသၿဖင့္ သဘာပတိက ေဟာေၿပာပြဲၾကီးၿပီးဆုံးေၾကာင္းကုိ ေၾကၿငာလုိက္

ရေတာ့သည္။ ဤတြင္ေက်ာက္ကြင္းအေရးေတာ္ပုံၿပီး၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားၿဖစ္ၾကေလသည္။

ေမတၱာရပ္ခံခ်က္..ဒီေက်ာက္ကြင္းအေရးေတာ္ပုံစာအုပ္အား PDF ဖုိင္မွတဆင့္ ၀င္းစစ္ေတြႏွင့္

ေရးသားခ်က္ကုိၿပန္လည္၍ ၀င္းအင္း၀ႏွင့္ေရးထားပါသည္။ ထုိ့ေၾကာင့္ဒီစာေပမ်ားကုိ ကူးယူမွ်

ေ၀ခ်င္ပါက ဒီသု၀ဏၰဘူမိဆုိဒ္ကုိပါ ေရးသားတင္ၿပ၍ၿပန္လည္မွ်ေ၀ေစခ်င္ပါသည္...။အားလုံး

ပဲစာဖတ္သူပရိသတ္အေပါင္းမီမီတုိ့ရဲ့ဘ၀ေတြကုိ ကုိယ္ပုိင္ အသိ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္မ်ားၿဖင့္ေတြး

ေခၚၾကံဆကာ ယုံၾကည္ကုီးကြယ္မွူ့မ်ားမွသည္။ ဘ၀ခရီးကုိအေႏွာင္အဖြဲ့အတားအဆီးကင္းမဲ့

စြာၿဖတ္သန္းနုိင္ၾကပါေစလုိ့ ဦးဇင္းကေမတၱာပုိ့ဆုေတာင္းေပးလုိပ္ပါသည္။အရွင္မုနိႏၵ (ပန္းထုိ )

................ဗုဒၶသာသနံစီရံတိဌတု.............။

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>