Monday 30 July 2012

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၂ ၅ )

ရာဇဂီရ္ၿမီဳ့ေနကုန္သည္သူေ႒းတစ္ေယာက္သည္ဘုရားအစစ္ဆုိသည္ကုိစစ္ေဆးလုိ၍စႏၵကူးသားၿဖင့္သပိတ္
တစ္ခုကုိၿပဳလုပ္ေစကာရွည္လ်ားေသာ၀ါးပင္တစ္ခုအေပၚတြင္ခ်ိတ္ထား၍"မည္သည့္ဘာသာ၀င္မဆုိဤသပိတ္
ေတာ္ကုိမိမိသိဒၶိ(ေယာဂဗလ)ၿဖင့္ေအာက္ခ်ကာရယူနုိင္ပါကဘုရားအၿဖစ္ယုံၾကည္မည္ၿဖစ္ေၾကာင္းေၾကညာခဲ့
သည္"။ဤသတင္းကုိရရွိၾကေသာအခါတန္ဖုိးၾကီးမားလွေသာစႏၵကူးသစ္သားၿဖင့္ၿပဳလုပ္ထားေသာထုိသပိတ္
ကုိရယူလုိၿငားၿဖင့္၊ဘုရားဆုိသူမ်ား၊ပညာရွင္ဆုိသူမ်ားႏွင့္၊သိဒၶိရွင္၊တန္ခုိးရွင္ဆုိသူအမ်ားအၿပားထုိေနရာသုိ့ေရာ
က္ရွိလာၿပီးတက္ယူရန္ၾကီဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း မည္သူမ်ွထုိသူေ႒းၾကီး၏ သပိတ္ကုိရယူရန္မတတ္စြမ္းနုိင္ခဲ့ပါ။
ထုိေၾကညာခ်က္ကုိၾကားသိေသာ္ ရွင္ပိေ႑ာလသည္ သူေ႒းၾကီးအယူမွားမည္ကုိစုိးရိမ္၍ထုိေနရာသုိ့ၾကြေရာ
က္လာခဲ့ပါသည္အရွင္ပိေ႑ာလသည္ကၠုဒၶိဗလႏွင့္ၿပည့္စုံေသာရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္ရာမိမိ၏ကၠဒၶိဗလ(ေယာဂဗလ)
၏ထက္ၿမတ္သည့္အစြမ္းတုိ့ၿဖင့္ ထုိသပိတ္ၾကီးကုိေအာက္်ေစ၍ယူေဆာင္သြားခဲ့သည္။ရာဇဂီရ္ၿမီဳ့သူၿမီဳ့သားမ်
ားသည္ရဟန္းေတာ္ရွင္ပိေ႑ာလအားေသာင္းေသာင္းၿဖၿဖၾကီဳဆုိၾသဘာၿပဳၾကေလသည္။ဘာသာမတူေသာရ
ေသ့ရဟန္းတုိ့သည္ထုိအၿဖစ္အပ်က္ကုိမနာလုိ၀န္တုိၿဖစ္ၾကေလသည္။ထုိသူတုိ့သည္ရဟန္းေတာ္ပိေ႑ာလ
အားေလာဘေကာင္ဟူ၍စြပ္စြဲကဲ့ရဲ့ၾကေလသည္။ထုိသတင္းကုိၾကားသိ၍ ၿမတ္ဗုဒၶသည္ ရန္းေတာ္ပိိေ႑ာလ
အားကဲ့ရဲ့ေတာ္မူ၍ထုိသပိတ္ကုိခြဲပစ္ေစေတာ္မူသည္။ရဟန္းသံဃာမ်ားလည္းကၠဒၶိဗလကုိေနရာတကာ၌မၿပ
ၾကရန္တားၿမစ္ေတာ္မူေလသည္။ဗုဒၶမတုိင္ခင္ႏွင့္ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္ကာလကလူ့အဖြဲ့အစည္းတြင္ အလြန္ထူးဆန္းေသာဓေလ့ထုံးတမ္းတစ္ခုရွိခဲ့သည္။မည္သည့္မိဘမ်ားမဆုိ၎တုိ့၏သားသမီးမ်ားငယ္စဥ္
ကေလးဘ၀တြင္ေသဆုံးခဲ့သည္ရွိေသာ္၎မွေနာက္ ေမြးဖြားလာေသာခေလးမ်ားကုိအမည္နာမဆုိးတုိ့ၿဖင့္
မွည့္ေခၚၾကသည္။ထုိသုိ့ေသာယုံၾကည္မွဴ့တုိ့မွလုံး၀အေၿခအၿမစ္မရွိပါ။မိစၦာဒိ႒ိမွားယြင္းေသာအၿမင္သက္သက္
သာၿဖစ္ပါသည္။ရာဇဂီရ္ၿမီဳ့ေတာ္မွသူေ႒းတစ္ေယာက္သည္ထုိမွားယြင္းေနသည့္အယူကုိစြဲကပ္ကာမိမိ၏သား
ကုိေခြးအဟူ၍မွည့္ထားသည္။ေခြးအဆုိသည့္သတၱ၀ါမွာနိမ့္က်ေသာသတၱ၀ါၿဖစ္ေၾကာင္းလူတုိင္းသိရွိၾကပါသည္
ဗုဒၶသည္ဤမွားယြင္းေသာအယူ၀ါဒမ်ားကုိလင့္သင့္မခံခဲ့ေခ်။

  (နာလႏၵာ ရွင္ႆရိပုတၱရာေမြးဖြားရာေနရာ=ရွင္ႆရိပုတၱရာေစတီႏွင့္ နာလႏၵာတကၠသုိလ္ေဟာင္းေနရာ)

                                                ( Nalanda)

နာလႏၵာရွိမဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္သည္အလြန္တရာၾကီးက်ယ္ခမ္းနားလွေသာမဟာအေဆာက္အဦးၾကီး
တစ္ခုၿဖစ္ခဲ့သည္။အၿပင္အဆင္ႏွင့္တည္ေဆာက္မွဳအတတ္ပညာ၌ တုပမွဳမရွိနုိင္ခဲ့ပါ။ထုိေက်ာင္းတုိက္သည္
အလြန္ၿမင့္ေသာအေဆာက္အဦးတစ္ခုၿဖစ္ခဲ့ပါသည္။ယင္းမဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္သည္ကမာၻေက်ာ္တကၠ
သုိလ္ေက်ာင္းၾကီးတစ္ခုအၿဖစ္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါသည္။ထုိစဥ္အခ်ိန္ကာလက နာလႏၵာမွာမာဂဓတုိင္းအတြင္းတ
ည္ရွိခဲ့ေသာၿမီဳ့တစ္ၿမီဳ့ၿဖစ္ခဲ့သည္။ၿမတ္ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိေနစဥ္ကမာဂဓတုိင္း၏ ဘုရင္မင္းၿမတ္မွာဗိမၺိ
သာရမင္းၾကီးၿဖစ္သည္။မာဂဓတုိင္းဘူမိေၿမေပၚတြင္ၿမတ္ဗုဒၶသည္အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာတရားေဒသနာေတာ္
ကုိေဟာၾကားခဲ့ၿပီးလူတကာတုိ့၏အက်ီဳးေက်းဇူးကုိေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ဘူးသည္။ၿပည္သူၿပည္သားမ်ား၏ဘက္
စုံအက်ီဳးေက်းဇူးကုိၿဖစ္ေစလုိသည့္စိတ္ဆႏၵၿဖင့္ ခရစ္သကၠရာဇ္(၄၁၅-၄၅၅)ႏွစ္မ်ားအတြင္းမာဟရာဇာကုမာ
ရဂပၱဘုရင္မင္းၿမတ္သည္ နာလႏၵာမဟာ၀ိဟာရတကၠသုိလ္ေက်ာင္းတုိက္ကုိတည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ထုိတကၠ
သုိလ္ေက်ာင္းတုိက္တြင္ၿပည္တြင္းၿပည္ပ အရပ္ရပ္မွေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ပညာဆည္းပူးရန္လာၾကသည္
အခ်ိန္အခါအားေလ်ာ္စြာမာဂဓၿပည့္ရွင္ဘုရင္မင္းၿမတ္တုိ့ကထုိေက်ာင္းေတာ္ကုိေထာက္ပံ့ကူညီသမွဴ့ၿပဳခဲ့ၾက
သည္။ေက်ာင္းၾကီးကုိရာစုႏွစ္အထိတုိးခ်ဲ့ၿပီးဆက္၍ဆက္၍တည္ေဆာက္ခဲ့ရပါသည္။နာလႏၵာတကၠသုိလ္ေ
က်ာင္းပုိင္လယ္ေၿမလည္းဧကေပါင္းေၿမာက္မ်ားစြာရွိခဲ့သည္။ထုိတကၠသုိလ္ေက်ာင္း၏ ကုန္က်စရိတ္ကုိဘုရ
င္မင္းတုိ့လွဴဒါန္းသည့္ဘ႑ာေငြႏွင့္ေက်ာင္းပုိင္လယ္ေၿမမ်ားမွေကာက္ခံရရွိသည့္္အခြန္ေငြမ်ားၿဖင့္က်ခံရပါ
သည္။ထုိေက်ာင္းၾကီးတြင္ပညာဆည္းပူးၾကေသာတပည့္ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အခေၾကးေငြလုံး၀ေပးစရာ
မလုိခဲ့ၾကပါ။အဆင့္ၿမင့္ပညာရပ္မ်ားကုိ သင္ၾကားပုိ့ခ်သည့္ထုိေက်ာင္းမွာေက်ာင္းသားမ်ား၏ေနေရးထုိင္ေရး
ႏွင့္စားေရးေသာက္ေရးတုိ့ကုိ တာ၀န္ယူထားသၿဖင့္ အဆင့္အတန္းနွင့္အဆင္ေၿပမွဴ့သာဓကထုိစဥ္ကာလက
ကမၻာမွာမရွိခဲ့ေပ။အိႏၵိယနုိင္ငံကုိၿပည္ပမွ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာေသာအင္အားစုမ်ားသည္ နုိင္ငံေရး၊ဘာ
သာေရး အစရွိသည့္အေၾကာင္းမ်ားကုိအေၿခခံကာကမၻာေက်ာ္နာလႏၵာတကၠသုိလ္ေက်ာင္းၾကီးကုိဖ်က္ဆီးခဲ့
ၾကသည္။တကၠသုိလ္ေက်ာင္းၾကီးဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ထုိေက်ာင္းၾကီး၏အမည္နာမသည္ ယၡဳထက္တုိင္
လူတုိ့၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ဦးေႏွာက္မ်ားထဲမွာကြယ္ေပ်ာက္သြားၿခင္းမရွိခဲ့ပါ။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ။
 

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

Sunday 29 July 2012

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၂ ၄ )

ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္မ်ားအနက္အဂရိယဆမာဂ်္-ဂုိဏ္း၀င္ဘာသာ၀င္တုိ့ယေန့ကာလတြင္"ယဂ်န္"ပုေဇာ္ပဲြမ်ားကုိ
ၿပဳလုပ္ရာ၌စႏၵကူးသစ္သားအေၿခာက္မ်ားႏွင့္မိးေမြႊးကာ ေထာပတ္၊ေကာက္ပဲသီးနွံမ်ားထည့္၍"ယဂ်န္"ပူေဇာ္
ပြဲမ်ားကုိခင္းက်င္းၿပဳလုပ္လာၿခင္း၏ဓေလ့သည္ထုိအခ်ိန္ကာလမွစ၍ေပၚေပါက္လာဟန္ရွိသည္။ဤသုိ့ေသာပူ
ေဇာ္ပြဲမ်ားသည္သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ့၏အက်ီဳးေက်းဇူးကုိေဆာင္ရြက္နုိင္စြမ္းရွိ္ေၾကာင္း
ထင္ရွားပါသည္။ရာဇဂီရ္ၿမီဳ့၌ ဇီ၀ကအမည္ရွိေသာ ဘုရင့္သမားေတာ္ၾကီးတစ္ဦးရွိခဲ့ဖူး၏။ထုိသမားေတာ္သည္
ခြဲစိတ္ကုသသည့္အတတ္ပညာတုိ့၌လည္းက်ြမ္းက်င္မွဴ့ရွိသည္။အဘယကုမာရမည္ရွိေသာမင္းသားတစ္ပါးသ
ည္ ဇီ၀ကအားေမြႊးၿမဴၾကည့္ရွဴ့ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္။ထုိဇီ၀ကသည္အသက္အရြယ္ငယ္စဥ္ကာလကတည္းက
အာယုေဗဒေဆး၀ါးကုသၿခင္းတုိ့၌က်ြမ္းက်င္မွဴ့ရရွိခဲ့ူတစ္ဦးၿဖစ္သည္။မာဂဓဘုရင္ဗိမၺိသာရသည္အခါသမယတ
စ္ခု၌လိပ္ေခါင္းေ၀ဒနာတခုကုိခံစားလာခဲ့ရာ-မိမိ၏အကူအညီၿဖင့္ဇီ၀ကအားနန္းေတာ္သုိ့ပင့္ေခၚကာမိမိခံစား
ေနရသည့္ေရာဂါေ၀ဒနာတုိ့ကုိပေပ်ာက္နုိင္ေအာင္ကုသေပးခဲ့ပါသည္။ကာလၾကာေညာင္းစြာခံစားခဲ့ရသည့္မင္း
ၾကီး၏လိပ္ေခါင္းေ၀ဒနာကုိဇီ၀ကသည္ လိမ္းေဆးသက္သက္ၿဖင့္အေဆာတလ်င္ေပ်ာက္ကင္းသြားေအာင္
ကုသေပးနုိင္သည္ကုိၿမင္ေတြ့ရ၍မင္းၾကီးသည္အမ်ီဳးသမီး-၅၀၀-တုိ့အင္အားၿဖင့္သာ ၀တ္ဆင္နုိင္သည့္အဖုိး
တန္ တန္ဆာပလာတုိ့ကုိဆုလာဒ္အၿဖစ္ဇီ၀ကအားေပးေတ္မူသည္။ထုိ့အၿပင္၎အားနန္းတြင္းသမားေတာ္
အၿဖစ္လဲခန့္အပ္ေတာ္မူေလသည္။မာဂဓတုိင္းအတြင္းေရာဂါေ၀ဒနာခံစားေနရသည့္ၿပည္သူတုိ့အားအခေၾကး
မယူဘဲ ေစတနာ၀န္ထမ္းသမားေတာ္အၿဖစ္ေဆးကုသရန္လည္းမိန့္ေတာ္မူခဲ့သည္။အခါသမယတစ္ခု၌ဗုဒၶသ
ည္နံနက္အာရုဏ္ဦးကာလ၌ရာဇဂီရ္ေတာင္တစ္လုံးေပၚရွိေက်ာင္းကုဋိေရွ့၌ စၾကၤံေလ်ွာက္လ်က္ရွိရာရန္ဘ
က္လည္းၿဖစ္၊ေဆြမ်ီဳးသားၿခင္းလည္းၿဖစ္သူ ရွင္ေဒ၀ဒတ္သည္ေက်ာက္ခဲၾကီးတစ္လုံးကုိေတာင္ေပၚမွတြန္းခ်
ခဲ့သည္။လိမ့္က်လာေသာေက်ာက္းခဲလုံးၾကီးသည္ေတာင္ေစာင္းမ်ားႏွင့္တုိက္ကာ အစိတ္စိတ္ကြဲသြားေသာ္
လည္း ကြဲလာသည့္ေက်ာက္းခဲလုံးတစ္လုံးသည္စၾကၤံေလွ်ာက္ေနသည့္ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဗုဒၶ၏ေၿခမေတာ္ကုိထိ
ခုိက္လာ၍ ေၿခမမွာေသြးမ်ားထြက္စီးက်လာခဲ့သည္။ဒဏ္ရာရသၿဖင့္နာက်င္မွဴ့ၿပင္းလာသည့္သိတင္းကုိၾကား
ရသၿဖင့္ဘုရင္ဗိမၺိသာရသည္သမားေတာ္ဇီ၀ကအားေစလြႊတ္၍ေဆးကုသေစခဲ့သည္။ဇီ၀က၏ေဆးကုသမွဴ့
ေၾကာင့္အခ်ိန္အနည္းငယ္တြင္သက္သာမွဴ့ရရွိကာေၿခမဒဏ္ရာလည္းေပ်ာက္ကင္းခဲ့ရပါသည္။တစ္ခါကမာဂ
ဓဘုရင္ဗိမၺိသာရသည္ရာဇၿဂီဳဟ္ေနသူေ႒းတစ္ေယာက္၏ဦးေခါင္းကုိက္ေရာဂါကုိကုသရန္သမားေတာ္ဇီ၀က
အားေစလြႊတ္ခဲ့ေလသည္။အဆုိပါသူေ႒းမွာေခါင္းကုိက္ေရာဂါကုိခုႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလကခံစားခဲ့ရသည္သမား
ေတာ္ဇီ၀ကႏွင့္ေတြ့ဆုံသည့္အခါ ဤသုိ့ေၿပာဆုိခဲ့၏။"အသင္ဇီ၀က၊ငါသူေ႒းသည္ ငါ့မွာစြဲကပ္ေနသည့္ေခါင္း
ကုိက္ေ၀ဒနာၿဖင့္ ေသဆုံးလိမ့္ၿဖစ္သည္။အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ငါ့အားေဆးကုသေပးခဲ့သည့္ သမားေတာ္
ၾကီးမ်ားက ငါ၏ေရာဂါသည္မည္သုိ့ပင္ကုသကုသ-ေပ်ာက္ကင္းလိမ့္မည္မဟုပ္ေၾကာင္းေၿပာခဲ့ဖူးပါသည္။ငါ
သည္ဦးေခါင္းကုိက္ေရာဂါၿဖင့္ေသဆုံးရမည္သာၿဖစ္ပါသည္"။သမားေတာ္ဇီ၀ကသည္ ထုိသူေ႒းအားကုတင္
ေပၚလဲေလ်ာင္းခုိင္းသည္။သေရၾကီဳးတုိ့ၿဖင့္ေသေသခ်ာခ်ာထုိသူ၏ခႏၵာကုိယ္ကုိခ်ဥ္ေႏွာင္ကာဦးေခါင္းသား
ေရကုိထက္ၿမတ္သည့္ဓားကိရိယာၿဖင့္ခြဲစိတ္ကာ ဦးေခါင္းထဲမွ ပုိးႏွစ္ေကာင္ကုိညွပ္ၿဖင့္ထုတ္နုတ္၍ သူေ႒းအ
ားၿပသေလသည္။ပုိးႏွစ္ေကာင္ကုိထုတ္ယူကာဦးခါင္းမွာ ခြဲစိတ္လွန္ထားေသာ သားေရကုိၿပန္လည္ မူလပက
တိအတုိင္းဖုံးအုပ္ကာခ်ဳပ္ေႏွာင္ေပးလုိက္ေလသည္။ပုိးမ်ားထြက္သြားသည့္အခါသူေ႒းသည္လည္းေခါင္းကုိ
က္ေရာဂါသက္သာ၍ေ၀ဒနာေပ်ာက္ကင္းသြားေလေတာ့သည္။သူေ႒းၾကီးမွာ သမားေတာ္ဇီ၀ကအားဥာဏ္ပူ
ေဇာ္ခအၿဖစ္ေရြႊဒဂါၤးအသၿပာ တစ္သိန္းေပးခဲ့သည္။ သမားေတာ္ၾကီး၏အရွင္သခင္ၿဖစ္သူဘုရင္ဗိမၺိသာရ၏
ဘ႑ာတုိက္သုိ့ေရြႊဒဂၤါးတစ္သိန္းပုိ့ေတာ္မူခဲ့သည္။သမားေတာ္ဇီ၀က၏ဂုဏ္သတင္းသည္လည္းမဇ်ၥမေဒသ
တစ္ခြင္ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့ပါသည္။ထုိအခ်ိန္က ဥေဂ်ႏၷိၿပည္ဘုရင္စႏၵပရဒၣဳိသ္သည္ ပႏၵဴေရာဂါစြဲကပ္လ်က္ရွိရာ
ဇီ၀ကထံေဆးကုသခံလုိေၾကာင္းမင္းခ်င္းေယာက်ၤားတစ္ဦးအားေစလြႊတ္၍မာဂဓဘုရင္ထံခြင့္ပန္လာခဲ့သည္။
ဗိမၺိသာရဘုရင္ကလည္းဥေဂ်ႏၷိဘုရင္စြဲကပ္ေနသည့္ပႏၵဴေရာဂါကုိကုသေပးရန္သမားေတာ္ဇီ၀ကအားဥေဂ်ႏၷိ
ၿပည္သုိ့ေစလြႊတ္ခဲ့ေလသည္။ဘုရင္စႏၵပရဒၣဳိသ္(စႏၵပရိေဇၨာတ)မင္း၏ေရာဂါအေၿခအေနကုိစမ္းသပ္ကာဇီ၀က
သည္ ဤသုိ့ေလ်ာက္ထား၏"အရွင္မင္းၾကီး၌စြဲကပ္ေနသည့္ ေရာဂါကုိကုသရန္ေဆးၿမစ္ကုိ ေထာပတ္ၿဖင့္ေဖ
ာ္စပ္ရန္လုိအပ္သည္ ။"စႏၵေပရိဇၨာတ ဘုရင္သည္ ေထာပတ္အနံကုိမည္သုိ့မွ်ခံယူမရသၿဖင့္"အသင္သမားေ
တာ္ငါမင္းၿမတ္အားပႏၵဴေ၀ဒနာေပ်ာက္ကင္းရန္ေဖာ္စပ္မည့္ေဆးကုိ အၿခားမည့္သည့္အရည္ၿဖင့္ေဖာ္စပ္ေဖာ္
စပ္၊ေထာပတ္ရည္ၿဖင့္ေဖာ္စပ္သည့္ေဆးၿမစ္ကုိေတာ့ ငါဘယ္နည္းႏွင့္မွေသာက္သုံးေတာ္မူမည္မဟုပ္ပါ။ငါ့
အားေထာပတ္တုိက္ေက်ြးသူတုိ့ကုိ ေသဒဏ္စီရင္သူၿဖစ္သည္။"မင္းၾကီး၏မိန့္ၾကားခ်က္ကုိၾကားသိေတာ္မူေ
သာဇီ၀ကသည္ သူေဖာ္စပ္သည့္ေဆးရည္မွာ ေထာပတ္အေရာင္အေသြးႏွင့္ အနံ့တုိ့လုံး၀ေပ်ာက္ကင္းသြား
ေအာင္ေဖာ္စပ္ကာ မင္းၾကီးအားထုိေဆးရည္တုိ့ကုိတုိက္ေက်ြးေလသည္။အၿဖစ္မွန္ေပၚေပါက္လာပါက-မင္း
ၾကီးသည္ ငါ့အားကြတ္မ်က္ပစ္လုိက္မည္ဟုေၾကာက္၍ ဇီ၀ကသည္အလြန္ေၿခၿမန္ေသာ ဆင္မတစ္ေကာင္
ကုိစီးကာ ရာဇဂီရ္ေနၿပည္ေတာ္သုိ့ ထြက္ေၿပးသြားေလသည္။သမားေတာ္ဇီ၀က ေဖာ္စပ္ေပးလုိက္သည့္ေဆး
ရည္ကုိေသာက္သုံးမွိ၀ဲသည့္မင္းၾကီး စႏၵာပရိေဇၨာတသည္ ပႏၵဴေရာဂါေပ်ာက္ကင္းသြားသည့္အခါ ဇီ၀ကကုိဂု
ဏ္ၿပဳရန္ဥေဂ်ႏၷိၿပည္သုိ့ပင့္ဖိတ္ရာ ဇီ၀ကသည္ကြက္မ်စ္ၿခင္းခံရမည္ကုိေၾကာက္၍ စႏၵပရိေဇၨာတထံၿပန္မသြား
ဘဲေတေလေတာ့သည္။ေရာဂါေပ်ာက္ကင္း၍က်မၼာလာသ္ည့မင္းၾကီးစႏၵပရိေဇၨာတသည္ အလြန္အဖုိးတန္
သည့္ၿခဳံထည္တစ္ခုကုိဇီ၀ကအားလက္ေဆာင္အၿဖစ္ေပးလာခဲ့သည္။ အဖုိးတန္ၿခဳ့ထည္ကုိဇီ၀ကသည္မင္း
ၾကီးဗိမၺိသာရအား သြားေရာက္ဆက္သေလသည္။မင္းၾကီးမွတဖန္ထုိအဖုိးတန္ထုိမွ်တန္ဖုိးၾကီးလွေသာသာ
လ(ၿခဳံထည္)ကုိဗုဒၶဘုရားရွင္အားဆက္ကပ္လွဴဒါန္းေလသည္။ၿခဳံထည္ကုိလက္ခံေတာ္မူၿပီးေနာက္ရွင္ေတာ္
ၿမတ္ဗုဒၶသည္သံဃာေတာ္မ်ားအားဥပသကာ၊ဥကသကာမတုိ့ သုိ့မဟုပ္မည္သည့္ေဂဟပတိ-ဒါယိကာ၊ဒါယိ
ကာမတုိ့ထံမွမဆုိလွဴဒါန္းသည့္၀တ္ရုံေတာ္မ်ားကုိလက္ခံယူပုိင္ခြင့္ရွိေၾကာင္းမိန့္ၾကားေတာ္မူေလသည္။ထုိအ
ခ်ိန္မွစ၍ရဟန္းမ်ားအားသကၤန္းလွဴဒါန္းၿခင္း ထုံးတမ္းစဥ္လာၿဖစ္လာခဲ့ေလသည္ သမားေတာ္ဇီ၀ကမွတစ္ေ
န့ေသာအခါၿမတ္ဗုဒၶအားဆြမ္းစားပင့္ဖိတ္ခဲ့ေလသည္။ဗုဒၶသည္သမာေတာ္၏ဖိတ္မႏၱကၿပဳၿခင္းကုိလက္ခံ၍၎
၏ေနအိမ္သုိ့ၾကြ၍ဆြမ္းဘုန္းေပးခဲ့သည္။ထုိအခ်ိန္၌ဇီ၀ကသည္ မိမိပုိင္သရက္ဥယ်ာဥ္(အမၺ၀န)ကုိၿမတ္ဗုဒၶႏွင့္
သံဃာမ်ားအားလွဴဒါန္းခဲ့ေလသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ။

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

Wednesday 25 July 2012

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၂ ၃ )

တစ္ေန့ေသာအခါသမယတြင္ ကုဋဒႏၱသည္အလြန္တရာၾကီးမားသည့္"ယဂ်န္"ယဇ္ပူေဇာ္ပြဲကုိၿပဳလုပ္ရန္စီစဥ္
ခဲ့ေလသည္။ထုိပူေဇာ္ပြဲအတြက္ ကုဋဒႏၱသည္ ႏြားထီးအေကာင္ ၇၀၀၊ႏြားမ အေကာင္ ၇၀၀ႏွင့္သုိးအေကာင္
၇၀၀-ကုိစုေဆာင္းထားသည္။ထုိမဟာယာဂ်န္ပြဲသုိ့တက္ေရာက္ပါ၀င္ၾကရန္ၿဗဟၼဏလူမ်ဳိးတုိ့သည္အရပ္အနီး
ေ၀းမွလာေရာက္ၾကေလသည္။ကုဋဒႏၱ၏ ယာဇ္ပူေဇာ္ပြဲသိတင္းကုိၾကားသိ၍ၿမတ္စြာဘုရားသည္ဘိကၡဳအေပါ
င္း ၅၀၀-ၿခံရံလ်ွက္ ခါဏုမတရြာရွိအမၺ၀န(သရက္ဥယ်ာဥ္)သုိ့ၾကြေရာက္လာကာသီတင္းသုံးေတာ္မူသည္။ရွင္
ေတာ္ဗုဒၶမိမိရြာသုိ့ၾကြေရာက္ေနသည့္သိတင္းကုိၾကားသိရ၍ကုဋဒႏၱၿဗဟၼဏသည္"မဟာယာဂ်န္"ပူေဇာ္ပြဲက်င္း
ပရာအမြန္ၿမတ္ဆုံး(နီယမ၊အနိယမ)စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကုိသိရွိလုိ့၍ၿမတ္စြာဘုရားထံသြားေရာက္ေမးၿမန္းရန္
ဆုံးၿဖတ္ခဲ့သည္။အၿခားၿဗဟၼဏအေပါင္းတုိ့က ကုဋဒႏၱအားရွင္ေတာ္ေဂါတမထံမသြားရန္တားၿမစ္သည္။ထုိအ
ခါကုဋဒႏၱသည္"အေဆြၿဗဟၼဏအေပါင္းတုိ့ သင္တုိ့သည္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဗုဒၶ၏ၾကီးမားမြန္ၿမတ္မွဴ့တုိ့ကုိမသီရွာ
ၾက။အရွင္ၿမတ္ဗုဒၶသည္ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီး အပါအ၀င္-ေကာသလဘုရင္ ပရေသနဇိတႏွင့္လိစၦ၀ီမင္းၿမတ္အာ
းလုံးတုိ့၏  ေလးစားၾကည္ညီဳၿခင္းကုိခံရေသာ ပုဂၢဳိလ္ထူး ပုဂၢဳိလ္ၿမတ္တစ္ဦးၿဇစ္ပါသည္"။ကုဋဒႏၱထံမွ ရွင္ဗုဒၶ
၏ ဂုဏ္သတင္းၾကားရၿပီး ထုိေနရာသုိ့စုစည္းေရာက္ေနၾကသည့္ ၿဗဟၼဏအေပါင္းတုိ့သည္ ကုဋဒႏၱႏွင့္အတူ
ဗုဒၶအားဖူးေမ်ာ္ရန္ အမၺ၀နသုိ့သြားၾကေလသည္။တထာဂတအားေလးစားမွဴ့ၿပဳ၍သင့္ေတာ္သည့္ေနရာမ်ားတြ
င္ထုိင္ၾကေလသည္။ထုိေနာက္ ကုဋဒႏၱသည္"မဟာယာဂ်န္"ပူေဇာ္ပြဲမ်ားကုိၿပုလုပ္သည့္အေကာင္းဆုံးနည္းန
ာနိႆယမ်ားကုိေဟာၾကားေပးပါရန္ဗုဒၶအားေလ်ာက္ထားေလသည္ရွင္ေတာ္ဗုဒၶကဤသုိ့မိန့္ၾကားခဲ့၏"အသ
င္ၿဗဟၼဏ၊ဂရုစုိက္နာေလာ့။ေရွးေရွးအခါကာလတြင္မဟာ၀ိေဇာတမင္းတပါးရွိခဲ့ရာဘုန္းတန္းခုိးၾကီးမား၍ဥစၥာ
ပစၥည္းအလြန္ခ်မ္းသာသည့္မင္းတစ္ပါးၿဖစ္သည္။စည္းစိမ္ဥစၥာပစၥည္းလုိေလေသးမရွိေအာင္ပုိင္ဆုိင္ခဲ့သူၿဖစ္
၏။တေန့ေသာအခါထုိမင္းသည္ကာလာရွည္စြာေပးနုိင္စြမ္းရွိသည့္ မဟာယာဂ်န္ပူေဇာ္ပြဲကုိခင္းက်င္းရန္စိတ္
ကူးခဲ့၏ မင္းၾကီးသည္ မိမိ၏ အၾကံအစည္ကုိ ရာဇာဂုရုေခၚ မင္းဆရာထံတင္ၿပသည္။ရာဇာဂုရုသည္ တုိင္းၿပ
ည္တြင္ေနထုိင္ၾကကုန္ေသာ လယ္သမား၊အလုပ္သမား၊မင္းမွဴ့ထမ္းမ်ားႏွင့္ သူဆင္းရဲတုိ့ အလွႊာအသီးသီးမွာ
ရွိၾကကုန္ေသာ ၿပည္သူလူထုတုိ့ဆင္းရဲက်ပ္တည္းေနသည့္ ပကတိအေၿခအေနကုိသုံးသပ္ဆင္ၿခင္၍ ထုိမင္း
ၾကီးအားဤသုိ့ေၿဖဆုိခဲ့သည္။"အရွင္မင္းၾကီး၊မဟာယာဂ်န္ပူေဇာ္ပြဲကုိက်င္းပရန္ အကုန္ခံမည့္ေငြေၾကးႏွင့္အ
ၿခားဥစၥပစၥည္းတုိ့ကုိ လယ္သမားမ်ား၊မ်ီဳးေစ့၀ယ္သူ၊ကုန္သည္မ်ားအတြက္ ကုန္အေရာင္းအ၀ယ္ေဖာက္ကား
မွဴ့အတြက္၊မင္းမွဴ့ထမ္းမ်ားအတြက္ လခေၾကးမ်ားႏွင့္စားစရာ မရွိေသာသူဆင္းရဲတုိ့ကုိ အစားအစာအတြက္
သုံးစြဲလုိက္ပါေတာ့အရွင္မင္းၾကီး။ထုိသုိ့ၿပဳၿခင္းအားၿဖင့္ တုိင္းသူၿပည္သားမ်ားခ်မ္းသာရွင္သန္ခြင့္ရၾကလိမ့္မ
ည္ၿဖစ္သည္"။မဟာ၀ိေဇာတာမင္းၾကီးကလည္း မင္းဆရာေၿပာၿပသည့္အတုိင္းလုပ္ေလသည္။ႏွစ္လကုန္ဆုံး
သည္ႏွင့္အမွ် မင္းၾကီး၏တုိင္းနုိင္ငံမွာ စည္ပင္သာယာလာ၍ၿပည္သူၿပည္သားတုိ့လည္း ခ်မ္းသာေပ်ွာ္ရြႊင္စြာ
ေနထုိင္လာခဲ့ၾကရပါသည္။ထုိနည္းတူစြာ ဥစၥပစၥည္းခ်မ္းသာသည့္သူမ်ားသည္ အမ်ားအက်ီဳးၿဖစ္ေစသည့္ေရ
တြင္း၊ေရကန္တူးေဖာ္ၿခင္း၊ေက်ာင္းသခၤန္းမ်ားတည္ေဆာက္ေပးၿခင္း၊လမ္းမ်ားဆက္သြယ္မွဴ့ေကာင္းလာေအ
ာင္လမ္းေဖာက္ေပးၿခင္း၊ေပါင္းကူးတံတားတည္ေဆာက္ေပးၿခင္း၊သစ္သီး၀လံပင္မ်ားကုိစုိက္ပ်ီဳးေပးၿခင္း-စသ
ည့္ကုသုိလ္ေကာင္းမွဴ့ၿဖစ္ေစသည့္လုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ေပးၿခင္းအားၿဖင့္ ကုသုိလ္ေမတၱာပြါးနုိင္ပါေၾကာင္း၊ထုိ
သုိ့အမ်ားအက်ီဳးရွိေစသုိ့လုပ္ငန္းမ်ားကုိလုပ္ေပးၿခင္းအားၿဖင့္ၿပည္သူလူထု၏ေမတၱာကုိရရွိနုိင္ပါသည္။အမ်ား
၏ေမတၱာကုိရရွိသည့္အခါ စိတ္၏က်မၼာၿခင္း၊ကုိယ္၏က်မၼာၿခင္းကုိရရွိလာ၍ခ်မ္းခ်မ္းသာသာႏွင့္အသက္ရွည္
စြာေနထုိင္ရမည္ၿဖစ္ပါသည္။ဘုရင္မင္းၿမတ္မွၿပဳလုပ္မည့္ထုိအေထာက္အပံ့မ်ားသည္ သန့္စင္သည့္အလွဴဒါန
မ်ားၿဖစ္လိမ့္မည္။သူ့အသက္ကုိသတ္ၿဖတ္၍လွဴဒါန္းရသည့္"ယဂ်န္"ပူေဇာ္ပြဲမ်ားထက္ သာလြန္သည့္အက်ီဳး
ေက်းဇူးမ်ားကုိပြါးမ်ားနုိင္ပါသည္။တထာဂတ၏ေဒသနာေတာ္ကုိၾကားရၿပီးကုဋဒႏၱၽႏွင့္အေပါင္းအပါၿဗဟၼဏတုိ့
သည္ တၿပိဳင္တည္းသာဓုေခၚ၍ဗုဒၶအားအနုေမာဒနာၿပဳၾကေလသည္။ကုဋဒႏၱသည္အိမ္ၿပန္လာ၍"ယဂ်န္"ပူေ
ဇာ္ပြဲၿပဳလုပ္ရန္စုစည္းထားေသာသတၱ၀ါတုိ့ကုိလြႊတ္လုိက္သည္။သက္ဆုိင္ရာပုိင္ရွင္မ်ားသည္ယဂ်န္ပူေဇာ္ပြဲသုိ့
ဗလီၿပဳ၍လွဴဒါန္းရန္ယူေဆာင္ခဲ့ေသာသတၱ၀ါ အသီးသီးတုိ့ကုိယူေဆာင္သြား၍မိမိတုိ့ေနရာ အသီးသီးကုိၿပန္
သြားၾကေလေတာ့သည္။ထုိအခ်ိန္မွစ၍"ယဂ်န္"ပူေဇာ္ပြဲမ်ား၌လူႏွင့္အၿခားသတၱ၀ါအမ်ီဳးမ်ီဳးတုိ့ကုိသတ္ၿဖတ္၍
ပူေဇာ္သည့္ထုံးတမ္းစဥ္လာတုိ့ကုိစြန့္လြႊတ္လာခဲ့သည္။ထုိ့သုိ့ၿပဳလုပ္ေပးနုိင္ခဲ့သည့္ဗုဒၶ၏ဂုဏ္သိတင္းသည္ပုိ
မုိထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာခဲ့ေလသည္။ေခတ္ေဟာင္းကာလက အာရိယန္လူမ်ီဳးတုိ့သည္"ဂ်ယန္"ပူေဇာ္ပြဲမ်ား
ကုိခင္းက်င္းရာတြင္ လူ၊ၿမင္း၊ႏြား၊ဆိတ္၊သုိး-စသည္သတၱ၀ါမ်ားကုိသတ္ၿဖတ္ကာ(ဗလီၿပဳ)ယဇ္ပူေဇာ္ပြဲတုိ့ကုိ
အၾကီးအက်ယ္ၿပဳလုပ္ေလ့ရွိခဲ့ၾကသည္။ေခတ္ေဟာင္းစာေပက်မ္းဂန္မ်ား၌ ထုိသုိ့ဗလီနတ္စာခင္းက်င္းၿခင္း
အေလ့အထအေၿမာက္အမ်ားတုိ့ကုိေတြ့ရွိနုိင္ပါသည္။ဗုဒၶဘာသာ၀င္မဟုပ္သည့္ ဟိႏၵဴဘာသာေလာကပူေဇာ္
ပြဲမ်ားတြင္အုန္းသီးမ်ားကုိထုခြဲ၍ ပူေဇာ္ပသၿပဳလုပ္လာသည့္ဓေလ့ထုံးတမ္းသည္သတၱ၀ါမ်ားကုိသတ္ၿဖတ္ဗ
လီၿပဳၿခင္း၏အစားေပၚေပါက္လာသည့္ထုံးတမ္းစဥ္လာၿဖစ္နုိင္ပါသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ။

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

Friday 20 July 2012

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၂ ၂ )

မဂဓဘုရင္အဇာတရွရသည္ဗိမၺိသာရမင္းၾကီး၏သားေတာ္ၿဖစ္သည္။သူသည္ရဲရင့္သည့္ ေယာဒၶါသူရဲေကာင္း
တစ္ဦးၿဖစ္သည္။တရားဓမၼတုိ့ကုိလည္းလုိက္နာက်င့္သုံးသူလည္းၿဖစ္၏သုိ့ေသာ္ရွင္ေဒ၀ဒတ္၏ေၿမွာင့္ပင့္ေသြး
ထုိးမွူ့ေၾကာင့္ ထီးနန္းစုိးစံရသည့္ဘုရင္အၿဖစ္ကုိ အၿမန္ဆုံးရလုိ၍ ခမည္းေတာ္ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးကုိခ်ဳပ္ေႏွာင္
ကာ အက်ဥ္းေထာင္သုိ့ခ်ခဲ့သည္။အက်ဥ္းေထာင္က်ခံေနစဥ္ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးသည္ကံကုန္၍ကြယ္လြန္သြားခဲ့
ရပါသည္။ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးကြယ္လြန္သြားရွာခဲ့သည့္ သိတင္းကုိၾကားသိရ၍အဇာတသသတၱဳမွာမ်ားစြာစိတ္မ
ေကာင္း မခ်မ္းေၿမ့ၿဖစ္ခဲ့ရသည္။စိတ္ေသာကအၾကီးအက်ယ္ၿဖစ္လာၿပီးအဇာတသတ္မင္းသည္ခမည္းေတာ္ေ
သဆုံးသည့္လမင္း၀င္းထိန္ေနသည့္ည၌ပင္မဟာပုရိသတဦးဦးကုိသြားေရာက္ဖူးၿမင္လုိလာသည္။အမတ္မင္း
မ်ားကဤပုဂၢဳိလ္၊ထုိပုဂၢဳိလ္စသည့္အမည္နာမမ်ားကုိမင္းၾကီးဖူးၿမင္နုိင္ရန္အၾကံၿပဳေလ်ာက္တင္ခဲ့ၾကသည္။အ
မတ္မင္းတုိ့ေလွ်ာက္တင္အၾကံၿပဳလာသည့္ မည္သည့္ဂုိဏ္ဂဏကုိမွ် ေတြ့ရွိဖူးေမ်ွာ္ရန္ စိတ္မေပၚခဲ့ေပ။ေနာ
က္ဆုံး၌ ဇီ၀က အၾကံၿပဳလာသည့္ တထာဂတသမၼာသမၺဳဒၶအား ခ်က္ခ်င္းဖူးၿမင္လုိသည့္စိတ္ၿပင္းၿပလာ၍ ရာ
ဇဂီရ္သုိ့ထြက္ခြါလာခဲ့သည္။ ထုိအခ်ိန္ကားၿမတ္စြာဘုရားသည္ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားၽႏွင့္အတူ ရာဇဂီရ္တြင္
 သီတင္းသုံးေတာ္မူလ်ွက္ရွိသည္။ မင္းၾကီးအဇာတသတ္သည္ မွဴးမတ္အေပါင္းၿခံရံလွ်က္ဇီ၀ကႏွင့္အတူဗုဒၶ
သီတင္းသုံးေနသည့္ေနရာသုိ့ထြက္လာခဲ့သည္။လမ္းခရီးအၾကားတြင္ ေတာေတာင္မ်ားကုိၿဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ရာ
အားလုံးတိတ္ဆိတ္ေနသည္ကုိသိ၍ မင္းၾကီးစုီးရိမ္မွဴ့တခုၿဖစ္လာသည္။ဇီ၀ကသည္ တစ္စုံတခုၿပဳၾကံလုိ၍ငါ့
အားဤေနရာသုိ့ေခၚလာသေလာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဇီ၀ကမွာ ဗိမၺိသာရမင္း၏ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရသူ
တစ္ဦးၿဖစ္ၿခင္းေၾကာင့္စိတ္ခ်ယုံၾကည့္မွဴ့မရွိၿဖစ္ေနသည္။ထုိသုိ့ေတြးေတာရင္းၿဖင့္မင္းၾကီးသည္ၿမတ္စြာဘုရား
ထံေရာက္လာေသာအခါ သံဃာေတာ္ေပါင္း-၁၂၅၀-ပါးတုိ့၏အလယ္၌ ဗုဒၵသည္ တင့္တယ္စြာ ၀ိပႆနာထုိ
င္ေနသည္ကုိေတြ့ၿမင္လုိက္ရသည္။အားလုံးတိတ္ဆိတ္ေနသည္။ရဟန္းသံဃာတစ္ပါးပါးမွ်စကားေၿပာဆုိၿခင္း
ေခ်ာင္းဆုီးၿခင္း-စသည့္မည္သည့္ အသံမ်ီဳးကုိမွ်မၿပဳ အားလုံးထုိင္ေနေၾကာင္းကုိေတြ့ၿမင္လုိက္ေလသည္။ထုိ
ၿမင္ကြင္းကုိၾကည့္၍မင္းၾကီးမွာဘ၀င္က်လာသည္။အဇာတသတ္မင္းသည္ ၿမတ္စံာဘုရားအားအရုိအေသၿပဳ
ကာတဖက္တြင္ထုိင္လုိက္ေတာ္မူသည္။ထုိအခါၿမတ္စြာဘုရားသည္ မင္းၾကီးၾကြေရာက္လာၿခင္း၏အေၾကာင္း
အရာကုိေမးေတာ္မူသည္။အဇာတသတ္က ဤသုိ့ေလွ်ာက္တင္၏"အရွင္ဘုရားဘုရားတပည့္ေတာ္သည္အ
လြန္မုိက္မဲပါ၏။ တပည့္ေတာ္သည္မုိက္မဲမွဴ့တုိ့၏တြင္းနက္ထဲသုိ့ က်ေရာက္ၿပီး ထီးနန္းစည္းစိမ္ကုိ တပ္မတ္
လြန္းၿပီး မင္းက်င့္တရားႏွင့္အညီ မိမိတုိင္းနုိင္ငံကုိအုပ္စုီးေနသည့္ဖခမည္းေတာ္ဘုရင္အား တပည့္ေတာ္သား
မုိက္လုပ္ၾကံခဲ့ပါၿပီဘုရား။ အနာဂါတ္မွာတင္ တပည့္ေတာ္သည္ သတိတရားဆင္ၿခင္မွဴ့အၿပည့္ႏွင့္ ေနထုိင္က
်င့္ၾကံလုိပါ၍ တပည့္ေတာ္ၿပဳလုပ္ခဲ့မိသည့္အၿပစ္(ပါပ)ကုိခြင့္လြတ္ေပးသနားေတာ္မူပါဘုရား"။ထုိအခါရွင္ေတ
ာ္ဘုရားက"အသင္မင္းၾကီး သင္သည္မိမိ၏မုိက္မဲမွဴ့၊မသိနားမလည္မွဴ့၊ တပ္မတ္မွဴ့တုိ့ကုိအေၿခခံ၍ တရားၿပ
ည့္သည့္ မင္းၿမတ္မင္းေကာင္တစ္ဦးကုိသတ္ၿဖတ္ခဲ့သည့္အမွဴ့မွာ မဟာအၿပစ္တစ္ခု က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီးၿဖစ္သည္။
သုိ့ေသာ္အသင္မင္းၾကီးက မိမိက်ဴးလြန္ခဲ့သည့္အၿပစ္ကုိ ၀န္ခံသိၿမင္လာၿပီး အနာဂါတ္တြင္ ဆင္ၿခင္လုိသည့္
စိတ္ဆႏၵမ်ား ၿပင္းၿပလာသည္ကုိ ငါဘုရားသိၿမင္လာ၍ သင္ၿပဳလုပ္ခဲ့သည့္အၿပစ္(ပါပ)ကုိခြင့္လြတ္ပါသည္"။
ဟုႏွစ္သိမ့္ေတာ္မူေလသည္။ဗုဒၶဘာသာတြင္ မိမိၿပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အကုသုိလ္ကံမ်ားအတြက္ သံေ၀ဂရရွိ္ၿခင္း
ကုိ အလြန္ အေရးထားသည္။ ဗုဒၶဘာသာေလာကတြင္ အကုသုိလ္ကံမ်ားကုိစြန့္လြတ္ၿပီး ကုသုိလ္ၿဖစ္ကံတုိ့
ကုိလုပ္သြာသၿဖင့္ လူမွဴေဘာင္ေအာက္တြင္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားလာခဲ့သူမ်ားအေၾကာင္း ဥဒဟါရုဏ္အမ်ား
အၿပားရွိၾကပါသည္။တထာဂတၿမြတ္ၾကားေပးသည့္ စကားမ်ားကုိၾကားရ၍ အဇာတသတၱဳမင္းသည္ ဤသုိ့
ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။"အရွင္ဘုရား၊ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ အစဥ္သၿဖင့္ရွင္ေတာ္ဘုရား၏ မဟာဂရုဏာ
ေတာ္ကုိေမ့ေပ်ာက္လိမ့္မည္မဟုပ္ပါ။ အစဥ္သၿဖင့္သတိၿပဳထားပါမည္ဘုရား"ဟူ၍ေက်းဇူးတင္စကားမ်ားကုိ
ၿပန္ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ထုိသည့္ေနာက္အဇာတသတ္သည္ မိမိထုိင္ေနရာမွ ၿမတ္စြာဘုရားအားရွိခုိးပူေဇ
ာ္ကာၿပန္လည္ထြက္ခြါသြားခဲ့သည္။ မင္းၾကီး အဇာတသတ္မင္းထြက္ခြါသြားၿပီးေနာက္ာၿမတ္ဗုဒၶသည္သံဃာ
ေတာ္မ်ားဘက္သုိ့လွည့္၍"ခ်စ္သားရဟန္းတုိ့၊ဤမင္း၏(ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကပင္သိသင့္၊သိထုိက္၊လုပ္သင့္၊
လုပ္ထုိက္သည့္အက်င့္စာရိတၱ)သည္ မေကာင္းရွာခဲ့။ပါရမိအားလည္းခ်ဳီ့တဲ့ေန၏ အကယ္၍ဤမင္းသည္တ
ရားဘာ၀နာမ်ားႏွင့္ၿပည့္၀ေနေသာ ခမည္းေတာ္ၿဖစ္သူ ဘုရင္ဗိမၺိသာရကုိ သတ္ၿဖတ္သည့္အမွဴ့မ်ီဳးကုိ မက်ဴး
ခဲ့ပါလွ်င္ယၡဳတထုိင္တည္းႏွင့္ တရားေပါက္နုိင္ခဲ့ပါသည္။သုိ့ေသာ္ အ၀ိဇၨာ ဖုံးလြႊမ္းမွဴ့တုိ့ေၾကာင့္ ဥာဏ္အလင္း
မေပါက္နုိင္ခဲ့ပါတကား"ဟုနိမ့္ေတာ္မူသည္။တရားႏွင့္အညီ က်င့္ၾကံမင္းၿပဳခဲ့သည့္ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးကုိလု
ပ္ၾကံခဲ့သည့္မဟာအၿပစ္မ်ီဳးကုိ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္အတြက္ အဇာတသတ္မင္းသည၏အကုသုိလ္ အက်ီဳးမ်ားက
ေနာက္မ်ီဳးဆက္ ငါးဆက္အထီ လုိက္လံခဲ့ေၾကာင္း ထုိမင္းဆက္တုိ့၏ သမုိင္းကအေထာက္အထားၿပေနသ
ည္။ သမၼာသမၺဳဒၶထံမွ တရားစကားမ်ားကုိ ၾကားရၿပီးေနာက္ အဇာတသတ္မင္းသည္ လူတကာတုိ့၏ အက်ီဳး
ၿဖစ္ေစမည့္လုပ္ငန္းမ်ားကုိစ၍လုပ္သြားခဲ့ပါသည္။ဦးစြာပထမ ေလာကအက်ီဳးကုိၿဖစ္ထြန္းေစခဲ့သည့္ဗုဒၶဘာ
သာ၏ ဓမၼအလုပ္မ်ားဖြံ့ၿဖီဳးတုိးတက္ေစရန္ ေဟာင္းႏြမ္းက်ီဳးပ်က္ေနသည့္ ဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းမ်ားကုိၿပန္လည္
ၿပဳၿပင္မြန္းမံေပးခဲ့သည္။လူအမ်ားအလြယ္တကူေသာက္သုံးနုိင္ရန္ ေရတြင္း၊ေရကန္မ်ားတူးေဖာ္ေစသည္။
လမ္းမ်ားကုိၿပင္ဆင္ေဖာက္လုပ္သည္အဇာတသတ္မင္း၏ အေရးၾကီးဆုံးႏွင့္ သမုိင္း၀င္အလုပ္မွာ ပထမဆုံး
ဗုဒၶဓမၼ သဂၤါယနာတင္ေပးၿခင္း၊သၤဂီတိ(အခမ္းအနား)အထေၿမာက္နုိင္ေအာင္စီစဥ္ေပးၿခင္း၊အက်ီဳးေဆာင္ေပး
ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ သတၱပဏၰလုိဏ္ဂူ၏ေရွ့၌ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားလွသည့္မ႑ာပ္တစ္ခုကုိေဆာက္ေပးၿပီးရဟန္း
သံဃာေပါင္း-၅၀၀-တုိ့အားၾကီဳဆုိကာ ပထမဗုဒၶသဂၤါယနာကုိ ေအာင္ၿမင္စြာၿပီးစီးေအာင္မင္းၾကီးကအက်ီဳး
ေဆာင္ၿပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ဤသဂၤါယနာကုိ(၇)လၾကာေအာင္အဆက္မၿပတ္က်င္းပခဲ့ရပါသည္။ထုိသၤဂီတိ(သဂၤါ
ယနာ)ကုိၿပီးစီးေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးရတြင္ကုန္က်စရိတ္ကုိ မင္းဘ႑ာေတာ္မွ က်ခံေပးခဲ့သည္။ တထာဂ
တ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူခဲ့ၿပီးဓာတ္ေတာ္ၿမတ္တစ္ဆူကုိ ရာဇဂီသုိ့ပင့္ေဆာင္လာကာ အဇာတသတ္မင္းသည္
ထုိဓာတ္ေတာ္မ်ားကုိဌာပနာကာ ေစတီေတာ္တစ္ဆူကုိတည္ေပးခဲ့ပါသည္။မာဂဓတုိင္းနုိင္ငံတြင္ခါဏုမတ
မည္ေသာရြာတစ္ရြာရွိခဲ့ရာ ထုိရြာတြင္ ၿဗဟၼဏလူမ်ီဳးမ်ားသာ ေနထုိင္ၾကသည္။ကုဋဒႏၱ အမည္ရွိ ၾကြယ္၀ခ်မ္း
သာသည့္ပညာရွိၿဗဟၼဏတစ္ဦးသည္ ထုိရြာတြင္ေနခဲ့၏ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးသည္ ကုဋဒႏၱၿဗဟၼဏကုိေလးစား
ၾကည္ညီဳဂုဏ္ၿပဳသည့္အေနၿဖင့္ ၎အား ခါဏုမတရြာကုိအပုိင္စားေပးထားသည္။ ကုဋပဒႏၱသည္ ၾကီးမားသ
သည့္ယဂ်န္(ယဇ္) ပူေဇာ္ပြဲမ်ားကုိလုပ္ေလ့လုပ္ထရွိ၍ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတြင္ ထင္ေပၚေၾကာ္ၾကားေနသူတ
စ္ဦးၿဖစ္သည္။ ကုဋဒႏၱမွာ တပည့္သာ၀က ၃၀၀-ေက်ာ္လည္းရွိခဲ့ပါသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ။  (ဘုရင္ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးအက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရာေနရာ(ဇီ၀က သရက္ဥယ်ာဥ္အနီးရာဇၿဂီဳဟ္)
>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

Wednesday 18 July 2012

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၂ ၁ )

ယေန့မွစ၍မိမိအား ဘုရားရွင္၏ ဥပသကာအၿဖစ္ကုိ လက္ခံမွတ္ယူရန္လည္းတပါတည္းေလ်ာက္ထားခဲ့ေလ
သည္။တထဂတကလည္းမင္းၾကီး၏ဖိတ္မႏၱကၿပဳၿခင္းကုိလက္ခံေတာ္မူခဲ့ေလသည္။သပိတ္ေတာ္ကုိလြယ္ယူ
၍ရွင္ေတာ္ဗုဒၶသည္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ ေနာက္တေန့၌ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီး၏နန္းေတာ္သုိ့ၾကြခ်ိေတာ္မူခဲ့
ေလသည္။မင္းၾကီၤးသည္မိမိကုိယ္ေတာ္တုိင္ဆြမ္းေဘာဇဥ္မ်ားကုိဆက္ကပ္ေတာ္မူသည္။ဘုရားရွင္ဆြမ္းဘုန္း
ေပးၿပီးေနာက္၊ဘုရင္ၾကီးသည္ဗုဒၶဘာသာအစဥ္အလာႏွင့္အညီတပည့္ဒါယကာအၿဖစ္ကုိခံယူေလသည္။ထုိ့သုိ့
တပည့္အၿဖစ္ခံယူေတာ္မူၿပီးေနာက္မင္းၾကီးသည္သံဃာေတာ္မ်ားေရွ့ေမွာက္တြင္ထုိင္လ်က္ဤသုိ့၀မ္းသာအား
ရေလ်ာက္တင္ေတာ္မူသည္။"ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာၿမတ္စြာဘုရား၊တပည့္ေတာ္သည္အလြန္တရာကုသုိ
လ္ထူးခ်ြန္သူၿဖစ္ပါ၏ ဘုရင့္သားေတာ္ဘ၀ကတပည့္ေတာ္သည္ၾကီးမားေသာလုိအင္ဆႏၵငါးမ်ိဳးကုိေတာင္းတ
ခဲ့ပါ၏ အရွင္ဘုရား။ ယင္းငါးမ်ိဳးေသာ လုိအင္ဆႏၵသည္ ယၡဳၿပည့္၀သြားပါၿပီ။ ပထမ လုိအင္ဆႏၵမွာ-ရာဇာဘိ
သိက္သြန္းေလာင္းၿခင္းခံရလုိပါ၏-ဟူ ေသာဆႏၵၿဖစ္ပါ၏ ယင္းလုိအဆႏၵသည္ ၿပည့္၀လဲ့ပါၿပိ။ ဒုတိယလုိအင္
ဆႏၵမွာ-ထီးနန္းစုိးစံေသာအခ်ိန္အခါအတြင္း၌ ပုဂၢဳိလ္တဦးတစ္ေယာက္သည္ သမၼာသမၺဳဒၶဘုရားအၿဖစ္သုိ့ေ
ရာက္ေတာ္မူၿပီး မိမိနုိင္ငံသုိ့ၾကြေရာက္ေစလုိသည့္ဆႏၵၿဖစ္ပါ၏-ဟုလုိအင္ဆႏၵၿဖစ္ပါသည္-ယင္းလုိအင္ဆႏၵ
လည္းယၡဳၿပည့္၀ခဲ့ပါၿပီ။ တတိယ လုိအင္ဆႏၵမွာ-မိမိသည္ သမၼာသမၺဳဒၶၿမတ္စြာဘုရားအားရွိခုိးဦးခုိက္ရပါလုိ၏
ဟူေသာလုိအင္ဆႏၵၿဖစ္ပါသည္။ ယင္းလုိအင္ဆႏၵလည္းယၡဳၿပည့္၀ပါၿပီ။ စတုတၳလုိအင္ဆႏၵမွာ-သမၼာသမၺဳဒၵ
ၿမတ္စြာဘုရား၏ ေဒသနာေတာ္ကုိၾကားနာရပါလုိ၏-ဟူေသာလုိအင္ဆႏၵၿဖစ္ပါသည္။ယင္းလုိအင္ဆႏၵလည္း
ယၡဳၿပည့္၀ခဲ့ပါၿပိ။ ေနာင္တစ္ခုၾကီးမားေသာ ပဥၥမ လုိအင္ဆႏၵမွာ-သမၼာသမၺဳဒၶၿမတ္စြာဘုရား၏ တရားေဒသ
နာေတာ္ကုိလုိက္နာက်င့္သုံးရပါလုိ၏-ဟူေသာလုိအင္ဆႏၵၿဖစ္ပါ၏။ယင္းလုိအင္ဆႏၵအတုိင္းလည္းယၡဳၿပည့္၀
သြားပါၿပီ။-ဟုေလ်ာက္တင္၏။ မင္းၾကီးဗိမၺိသာရသည္ အမွန္တကယ္ကုသုိလ္ကံထူးခ်ြန္သည့္ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦး
ၿဖစ္ခဲ့သည္။မာဂဓဘုရင္ၾကီးသည္ တထာဂတၿမတ္စြာဘုရားအား သီတသင္းသုံးေတာ္မူမည့္ေနရာေကာင္းတ
ခုရရွိနုိင္ရန္စဥ္းစားေတာ္မူ၏ထုိေနရာသည္ ေနၿပည္ေတာ္ႏွင့္ မနီးမေ၀းမွာရွိသင့္၏-ဟုယူဆ၍ မိမိပုိင္ေ၀ဠဳ၀
န-ေ၀ဠဳ၀န္ဥယ်ာဥ္ေတာေနရာကုိေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ထုိေ၀ဠဳ၀န္ ဥယ်ာဥ္ေတာေနရာကုိ ရဟန္းသံဃာအားလွဴ
ဒါန္းရန္ေလ်ာက္ထားေလသည္။ၿမတ္စြာဘုရားသည္လည္း တိတ္ဆိပ္စြာေနေတာ္မူ၍ မင္းၾကီး၏အလွဴဒါနကုိ
လက္ခံေတာ္မူ၏။ထုိဒါနသည္ ရဟန္းသံဃာမ်ားအေနၿဖင့္ ပထမဦးဆုံးရေသာ အလွဴဒါနၿဖစ္ခဲ့ပါသည္။ဗိမၺိ
သာရမင္းၾကီးသည္ ဗုဒၶကုိ ၎၊တရားေတာ္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ၎ အလြန္တရာၾကည္ညိဳေလးစားသူတ
စ္ဦးၿဖစ္သည္။ ေ၀ဠဳ၀နမွ မနီးမေ၀းတြင္ တပုိဒါဘူမိရွိ ေရပူစမ္းတြင္ေရခ်ီဳးရန္ထြက္လာသည့္မင္းၾကီးသည္သံ
ဃာေတာ္မ်ား ထုိေရပူစမ္း၌ေရခ်ီဳးေနေၾကာင္းကုိၿမင္ရလ်ွင္ မင္းၾကီးသည္ အေ၀းမွပင္ ပုံထားသည့္သကၤန္းမ်
ားကုိ ဦးခုိက္လွ်က္ ေရမခ်ီဳးပဲနန္းေတာ္သုိ့ၿပန္သြားခဲ့သည္။ သဥၥယေ၀လိတၳိပုတၱရ အမည္ရွိေသာ ဏမၼဂုရုတ
ဦးသည္ ထုိရာဇာဂိရ္(ရာဇၿဂိဳဟ္)ၿမီဳ့မွာပင္ မိမိ၏ တပည့္သာ၀က ၂၅၀-တုိ့ႏွင့္အတူသိတင္းသုံးေနထုိင္ေတာ္
မူခဲ့၏။ ရွင္ေမာဂၢလာန္ႏွင့္ ရွင္သာရိပုတၱရာတုိ့သည္ ပထမတြင္ အဆုိပါ ဓမၼဂုရုထံတရားက်င့္ၾကသူမ်ားၿဖစ္ခဲ့
ၾကသည္။၎တုိ့သည္ ဆရာၾကီး သဥၥယေ၀လိတၱိပုတၱ၏တရားဓမၼတုိ့ကုိ ေက်နပ္အားရမွူမရွိခဲ့ၾကရာတစ္ေန့
တြင္ ပဥၥ၀ဂၢိငါးဦးတုိ့အနက္ အသက္အငယ္ဆုံးၿဖစ္သူ ရွင္အႆဇိ ေအးခ်မ္းတည္ၾကည္စြာ စၾကၤံေလ်ာက္ေန
သည္ကုိေတြ့ၿမင္၍ သာရိပုတၱရာကဤသုိ့ေမးခာ၏"အေဆြေတာ္၊သင္၏ဆရာ(ဂုရု)ဘယ္သူပါလဲ"ထုိအခါရွင္
အႆဇိက ဤသုိ့ေၿဖဆုိ၏"က်ုန္ပ္၏ဂုရုမွာ သက်ကုလပုတၱၿဖစ္ရ၏။က်ြန္ုပ္သည္ၿမတ္ေသာဂုရု၏ တပည့္ၿဖ
စ္ပါသည္။က်နု္ပ္သည္ ထုိၿမတ္ေသာၿမတ္စြာဘုရား၏တရားဓမၼတုိ့ကုိက်ြန္ုပ္နားလည္သေဘာေပါက္သည့္အ
တုိင္းအေဆြေတာ္တပၸသီအား အက်ဥ္းမ်ွေဟာၿပမည္ၿဖစ္သည္။ ငါ့တုိ့ဆရာသည္တရားဓမၼကုိဤသုိ့အဓိပၸာ
ယ္ဖြင့္၍ေဒသနာေတာ္ကုိခ်ီးၿမင္ွ့သည္"ဓမၼသည္ ဒုကၡ(ေဟတု)မွၿဖစ္ထြန္း၏။သုိ့ၿဖစ္ပါ၍ ငါတုိ့ဆရာသည္ဒုကၡ
ႏွင့္ ဒုကၡၿဖစ္ရၿခင္းတုိ့၏ အေၾကာင္းႏွစ္ရပ္လုံးကုိရွင္းၿပ၏ထုိ(ေဟတု)ဒုကၡတုိ့၏ နိေရာဓႏွင့္နိေရာဓ၏မဂၢ(လ
မ္းေၾကာင္း)မ်ားကုိလည္းရွင္းလင္းေဟာၿပ၏ ဤသည္ကား ငါတုိ့ဆရာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏သေဘာထားၿဖစ္သည္"
သာရိပုတၱရာမွာ ထုိစကားမ်ားကုိၾကားရ၍ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာၿဖစ္လာသည္။ဗုဒၶ၀ါဒ၏ သေဘာထားကုိေၿပာ
ၿပရန္ မိမိခ်စ္ခင္ၿမတ္နုိးသည့္ အေဆြေတာ္ေမာဂၢလာန္ထံသုိ့ၾကြေရာက္ခဲ့သည္။ေမာဂၢလာန္သည္လည္း သာ
ရိပုတၱရာထံမွာၾကားရသည့္တရားသေဘာကုိအားက်ခဲ့၍၎တုိ့ႏွစ္ဦးသည္ဗုဒၶ၏ဓမၼေဘာင္သုိ့၀င္လုိေၾကာင္း
ဆရာၿဖစ္သူထံ သဥၥယထံသြားေရာက္ခြင့္ပန္ခဲ့ၾကသည္။ဆရာသဥၥယက ခြင့္မၿပဳခဲ့ပါသၿဖင့္မိမိတုိ့လြပ္လပ္ေ
သာသေဘာႏွင့္ထုိသူႏွစ္ဦးမွာ ဗုဒၶ၏ဓမၼေဘာင္သုိ့၀င္သြားၾကေလသည္။၎တုိ့ႏွင့္အတူ တရားက်င့္ေဖာ္မ်ား
ၿဖစ္ၾကသည့္ တပၸသီ ၂၅၀-ဦးတုိ့ကလည္း ဗုဒၶသာသနာေဘာင္သုိ့ ၀င္သြားၾကေလသည္။ထုိအၿဖစ္ကုိၿမင္ရ၍
ဆရာၿဖစ္ခဲ့သူ သဥၥယေ၀လိတၱိပုတၱရမွာ မ်ားစြာစိတ္ဆင္းရဲကာေသြးအန္ေသဆုံးသြားေလေတာ့သည္။ေနာင္
အခါတြင္ သာရိပုတၱရာႏွင့္ ေမာဂၢလာန္တုိ့မွာ ရ်င္ေတာ္ၿမတ္ဗုဒၶ၏ လက္၀ဲရံ၊လက္ယာရံရဟႏၱာမ်ားၿဖစ္ၾကေ
လေတာ့သည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ။          ( ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္ေပၚရွိၿမတ္ဗုဒၶသိတင္းသုံးေတာ္မူခဲ့ရာတြင္အမွတ္တရ)


>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

Friday 13 July 2012

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၂၀ )

                            ( ဗိမၺိသာရဘုရင္ သမုိင္းတြင္သည့္ ရာဇဂီ(ရ္) နာလႏၵာ၊ရာဇၿဂိဳဟ္ )
                                                   Raj Gir (Nalanda) ၿငိမ္းခ်မ္းမွဴေစတီေတာ္။
ေခတ္ေဟာင္းကာလကတည္းက ရာဇဂီ(ရ္) ကုိအမ်ားအားၿဖင့္ မာဂဓဘုရင္ ဗိမၺိသာရ၏ ေနၿပည္ေတာ္ၿမီဳ့ဟု
ေခၚၾကသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ဤေနရာသည္ ဘီဟာၿပည္နယ္ နာလႏၵာခရုိင္အတြင္းတည္ရွိေနပါသည္။
ရာဇဂီ(ရ္) (ရာဇၿဂိဳဟ္) သည္ နာလႏၵာမွ ၁၃-ကီလုိမိတာ သာေ၀းကြာ၍ ေတာင္မ်ားပတ္လည္၀န္းရံထားေသ
ာေနရာၿဖစ္သည္။ေခတ္ေဟာင္းက မဇၥ်ိမေဒသဟုေခၚသည့္ဘာရတနုိင္ငံ၏ ၁၆-ၿပည္ေထာင္အနက္ၿပညန္ေ
ထာင္တစ္ခုၿဖစ္၏ ဤေနရာသည္ ဘ(ခ္) သီယမူမီးရထားဘူတာမွ -၃၅ ကီလုိမိတာေ၀းကြာ၍ ေတာင္ဘက္
အရပ္တြင္တည္ရွိေနသည္။ ရဇာဂိရ-ဆုိသည္မွာမင္းစုိးရာဇာမ်ားေနသည့္အရပ္ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရပါသည္။ရာ
ဇၿဂိဳဟ္ကုိေတာင္ငါးလုံးၿခံရံထားေသာၿမီဳ့ၿဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ေရွ့ေဟာင္းၿမီဳ့ေနရာသည္စိမ္းလန္းစုိ
ေၿပသည့္ေတာေတာင္လ်ိွေၿမာင္မ်ားၿပည့္လွ်က္ အလြန္သာယာသည့္ရွဴ့ခင္းမ်ား ရွိေနေလသည္။ ဘုရင္ဗိမၺိသ
ာရသည္ မိမိပုိင္ေ၀ဏု၀န(ေ၀ဠဳ၀န) ေ၀ဠဳ၀န္ဥယ်ာဥ္ေနရာကုိရွင္ေတာ္ၿမတ္ဗုဒၶႏွင့္ သံဃာေတာ္အေပါင္း သီ
တင္းသုံးနုိင္ရန္ ပထမဦးဆုံးလွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ထုိေ၀ဠဳ၀န္ဥယ်ာဥ္သည္ ယေန့ထိတုိင္ေအာင္ ရာဇဂီရ္၏က်က္
သေရတရပ္ၿဖစ္ေနသည္။ေ၀ဠဳ၀န္ဥယ်ာဥ္၏ အလယ္ဗဟုိေနရာတြင္ ေရကန္တကန္ရွိရာ ထုိကန္ထဲမွာရွင္ေ
တာ္ၿမတ္ဗုဒၶေရခ်ီဳးၿခင္း၊ သပ္ပယ္ၿခင္းတုိ့ကုိၿပဳလုပ္ေလ့ရွိခဲ့သည္။ ထုိေရကန္ကုိ ယေန့အထိေတြ့ၿမင္နုိင္သည္
ဘီဟာၿပည္နယ္အစုီးရက ထုိကန္ၾကီးကုိၿပန္လည္တူးေဖာ္မြန္းမံထားသည္။ဤေ၀ဠဳ၀နေတာထဲ ေရွးေဟာင္း
သုေတသနဌာနမွၾကီးမွဴး၍ ေ၀ဠဳ၀နေၿမေနရာကုိ တူးေဖာ္ရွာေဖြရာ ၿမတ္ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္တစ္ဆူေတြ့ရွိခဲ့သ
ည္။ ယင္းဆင္းတုေတာ္ကုိ ေရကန္နေဘး၌တည္ထားခဲ့သည္။ ေ၀ဠဳ၀နမွ မီတာ-၂၀၀-ခန့္ေ၀းသည့္ေၿမာက္
အရပ္၌ ကားလမ္းမၾကီးေဘး၌ ေရပူစမ္းတစ္ခုရွိခဲ့ရာ ယေန့တုိင္ေအာင္တည္ရွိေနပါသည္။ ရပ္ေ၀းမွလာၾက
ေသာဥပသကာ၊ဥပသကာတုိ့က ထုိေရပူစမ္းေရ၌သဒၶါၾကည္ညိဳစြာေရခ်ီဳးၾကကုန္၏ ထုိေရပူစမ္းကုိဟိႏၵဴဘာ
သာ၀င္တုိ့က အနီးအနားရွိ မဟာေဒ၀မၿႏၵညိရ္-ဘုရားေက်ာင္း၀င္းၿခံစည္းရုီးကာ ကာဘုရားေက်ာင္းပုိင္ၿပဳလု
ပ္ထားသည္။ တထာဂတ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္ကုိအလြန္ၿမန္နုီးခဲ့သည္။ ယင္းေတာင္ထိပ္တြင္
တည္ရွိရာ ကုဋီေက်ာင္း၌ ဗုဒၶက အမ်ားဆုံးအခ်ိန္ေပးကာ သီတင္းသုံးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ကုဋီေက်ာင္း၌ဗုဒၶသ
ည္၀ိပႆနာထုိင္သည္။ေက်ာင္းေရွ့၌ စၾကၤံေလွ်ာက္၏ ထုိကုဋီေက်ာင္း၏ေတာက္ဖက္အရပ္၌ ဗိမၺိသာရမင္း
တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ေထာင္ရွိခဲ့သည္။ သားေတာ္အဇာတရွတရုသည္ ဖခမည္းေတာ္ဗိမၺိသာရကုိ ထုိေတာင္
၌ပင္ ခ်ဳပ္ေနွာင္ထားခဲ့ရာ မင္းၾကီးသည္ အခ်ဳပ္ေထာင္မွ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္ထိပ္ရွိ ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားအားဖူးေမ်ွာ္
ေလ့ရွိသည္။ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္ေပၚရွိ ေက်ာင္းကုဋီေရွ့၌ ဗုဒၶစၾကၤံေလ်ွာက္သည့္တေန့တြင္ ေဒ၀ဒတ္သည္ေက်
ာက္တုံးၾကီးတစ္တုံးကုိလွိမ့္ခ်ခဲ့ရာၿမတ္စြာဘုရား၏ေၿခမေတာ္တစ္ဘက္မွာ ဒဏ္ရာရခဲ့ဖူးသည္။ဗုဒၵဘာသာေ
လာက၌ အလြန္အေရးပါသည့္ ယင္းလုိဏ္ဂူသည္ ေ၀ဘာရေတာင္၌တည္ရွိခဲ့ပါသည္။အနီးအနားမွာ ရတနာ
၈ီးရ္ေတာင္လည္းရွိသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္၌ ရာဇဂီးရ္၏အၿမင့္ဆုံးေနရာ၌ ဂ်ပန္နုိင္ငံမွ ၀ါရင့္ဘုန္းေတာ္ၾကီးဖ်ဴ
ဂ်ီၚမွ ကမၻာေက်ာ္ သႏၱိေစတီကုိ ေက်ာက္ၿဖဴတုိ့ၿဖင့္ တည္ေဆာက္ေပးထားသည္။ထုိသႏၱိ(ၿငိမ္းေအးမွဴ)ေစတီ
ေက်ာင္းေတာ္ကုိ ေတာင္ေအာက္မွလွမ္းၾကည္လွ်င္ ေက်ာင္းေတာ္၏ပတ္လည္၌လွပတင့္တယ္ေသာဗုဒၶရုပ္
ပြါးေတာ္မ်ားကု္ေတြ့ၿမင္နုိင္ပါသည္။အရပ္ေလးမွ်က္ႏွာတြင္ၿငိမ္းခ်မ္းမွဴ့တည္ေဆာက္ေစသည့္ရွဴ့ခင္းတရပ္ေပၚ
ေပါက္ေစသည့္ဟန္ၿဖင့္တည္ေဆာက္ထားေၾကာင္းလူတုိင္းနားလည္သေဘာေပါက္ေစသည္။ယင္ၾကီးက်ယ္
ခမ္းနားလွသည့္၀ိဟာရေက်ာင္းတြင္ ၾကီးမားေသာ ဗုဒၶရုပ္ပြါးေတာ္တစ္ဆူကုိတည္ထားသည္။ ဤဗုဒၶဘုရား
ေက်ာင္းေတာ္ကုိလမ္းႏွစ္သြယ္ရွိေနသည္။ပထမလမ္းမွာေလွခါးထစ္ပုံစံၿဖင့္ေတာင္ေၿခရင္းမွေစတီသုိ့ေပါက္
သည့္ေၿခလွ်င္လမ္းၿဖစ္သည္ဒုတိယလမ္းမွာ ဘီဟာၿပည္နယ္အစုီးရမွ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ၾကီဳးၿဖင့္သြယ္ထားသည့္ ပုခက္မ်ားေပၚထုိင္ကာေက်ာင္းေတာ္သုိ့အေရာက္သြယ္ေပးထားသည့္လမ္းၿဖစ္သည္။  ရာဇဂီးရ္(ရာဇၿဂီဳဟ္)
သည္ယေန့အထိရွဳ့ၿမင္ဘြယ္ရာေကာင္းေသာေနရာတ္ခုအၿဖစ္ေက်ာ္ၾကားေနပါသည္။ေတာထြက္စကာလ
သိဒၶတၳကုမာရသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမီဳ့ေတာ္၌ဆြမ္းခံလွည့္လည္ေနသည္ကုိၿမင္ေတြ့ရသည္။ ၿမီဳ့သူၿမီဳ့သားအခ်ီဳ့က
သူ၏ရုပ္ရည္ရဴပကာရကုိၿမင္၍ထုိရေသ့ပ်ီဳသည္ဘုရင့္သားေတာ္တစ္ပါးၿဖစ္နုိင္ေၾကာင္းထင္ၿမင္ၾက၍ဗိမၺိသာ
ရမင္းထံသတင္းပုိ့ခဲ့ၾကသည္။ထုိသတင္းကုိၾကားလွ်င္ မင္းၾကီးသည္ သိဒၶတၳအားနန္းေတာ္သုိ့ပင့္ဖိတ္ခဲ့သည္
မင္းၾကီးသည္ သိဒၶတၳ၏ရုပ္ရည္ အေၿပာအဆုိႏွင့္ ဆက္ဆံမွဴ့တုိ့ကုိ အလြန္တရာၾကီဳက္ႏွစ္သက္၍ မိမိပုိင္တုိ
င္းနုိင္ငံႏွင့္ အာဏာတုိ့ကုိထက္၀က္ခြဲေပးရန္ကမ္းလွမ္းခဲ့ဖူးသည္။ထုိကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိၾကားလွ်င္သိဒၶတၳသ
ည္ဤသုိ့ၿပန္လည္ေၿဖၾကားေတာ္မူသည္"အရွင္မင္းၾကီး၊က်ြနု္ပ္သည္ကပိလသတၳဳနုိင္ငံ၏နန္းဦးနန္းလ်ာမင္း
သားၿဖစ္ပါသည္။ ထုိနန္းစည္းစိမ္တုိ့ကုိစြန့္ပယ္၍ က်ြန္ုပ္ဤေနရာသုိ့ေရာက္ရွိလာၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ထုိဒုကၡမ်ား
အားလုံးမွကင္းၿငိမ္းသြားေစရန္အလုိ့ငွါႏွင့္ ေဗာဓိဥာဏ္ကုိရရွိနုိင္ေရးကုိသာ က်ြနုပ္ဘ၀၏မူလရည္မွန္းခ်က္
မ်ားၿဖစ္သည္။ထုိရည္မွန္းခ်က္မ်ားကုိ က်ုန္ပ္သည္ေအာင္ၿမင္စြာရရွိနုိင္ပါက ေလာကတြင္ ေနထုိင္ၾကကုန္
ေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းတုိ့၏ ခ်မ္းသာသုခကုိ ေဆာင္က်ဥ္းနုိင္စြမ္းရွိလိမ့္မည္ဟုုက်ြန္ုပ္ခုိင္ညမဲစြာယုံၾကည္ပါ
သည္။"တည္ၾကည္ခုိင္မာသည့္သိဒၶတၳ၏ ထုိစကားမ်ားကုိၾကားလွ်င္ဘုရင္ဗိမၺိသာရသည္ မ်ားစြာအားရေတာ္
မူ၏။"အရွင္ကုိယ္ေတာ္မွာ ဗာဓိဥာဏ္ကုိရရွိၿပီးသည့္အခါ က်ြန္နုပ္၏ နုိင္ငံကုိ ပမထဦးဆုံးၾကြေတာ္္မူပါဘုရား
ဟု"အနုအညြတ္ေမတၱာရပ္ခံေလသည္။ သိဒၶတၳကုမာရမွာ မိမိဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်ထားသည့္ သႏၷိဌာန္ႏွင့္အညီ
 ေၿခာက္ႏွစ္(၆)တိတိအဆက္မၿပတ္ၾကီဳးစားအားထုပ္၍ တရားက်င့္ခဲ့ၿပီး ေဗာဓိေရြႊဥာဏ္ေတာ္ကုိရရွိေတာ္မူ
၏သဗၺညဳတဥာဏ္ရွင္ သိဒၶတၳအား ဗုဒၶဟူ၍ေခၚေလသည္။ ဗုဒၶအၿဖစ္ကုိရၿပီးေနာက္ ဦးစြာပထမ သာရနာထ
တြင္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးတုိ့အား မိမိ၏တရားေဒသနာေတာ္အားေဟာၾကားေလသည္။ ၎ကုိဓမၼစၾကၤာလွည့္လည္
သည္ဟူ၍ ဗုဒၶဘာသာေလာကတြင္ေခၚဆုိၾကသည္။ သိဒၶတၳကုမာရသည္ ေဗာဓိဥာဏ္ကုိရရွိ၍ ဗုဒၶအၿဖစ္ကုိ
ရလာၿပီးေနာက္ တေန့ေသာအခါ ရဟန္းသံဃာမ်ားၿခံရံလွ်က္ မာဂဓဘုရင္ ဗိမၺသာရ၏ နုိင္ငံသုိ့ၾကြခ်ီလာ၍
ကလႏၵကနိ၀ါပေတာ၌သီတင္းသုံးေတာ္မူသည္။ထုိဥယ်ာဥ္ေတာ၏ မာလီမွ နန္းေတာ္သုိ့သြားေရာက္၍သ
က်ပုတၱရေဂါတမသည္ ဘိကၡဳသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ ကလႏၵကနိ၀ါပဥယ်ာဥ္ေတာ၌ သီတင္းသုံးလွ်က္
ရွိေၾကာင္းကုိ မင္းၾကီးထံအေၾကာင္းၾကားေလ်ာက္ထားသည္။ ထုိသီတင္းကုိရရွိလွ်င္ မင္းၾကီးသည္ မွဴးမတ္
အေပါင္းၿံခံရံလွ်က္ဗုဒၶအား ၾကိဳဆုိဂါရ၀ၿပဳရန္ ကလႏၵကဥယ်ာဥ္သုိ့ခ်က္ခ်င္းၾကြေရာက္ခဲ့သည္။ၾကီဳဆုိဂုဏ္ၿပဳ
သည့္ အစဥ္အလာကုိၿပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးသည္ ဘုရားရွင္အား သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူနန္း
ေတာ္သုိ့ ဆြမ္းဘုန္းေပးရန္ ဖတ္မႏၱကၿပဳခဲ့သည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ။
 
>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

Sunday 8 July 2012

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၁ ၉ )


ဗုဒၶသည္မွန္ကန္ေသာစကားကုိသာဆုိ၏။ ၿမတ္စြာဘုရားသည္သစၥာတရားကုိသာေဟာၾကား၏ မိမိပရိနိဗၺာ
န္စံေတာ္မူမည့္အေၾကာင္းကုိေ၀သာလီ၌(၃)လၾကီဳ၍လကၡဏာၿပဳထားသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိေထာက္
ရွဴကာအၿခားဘာသာ၀င္မ်ားကလည္းဗုဒၶႏွင့္သစၥာတရားတုိ့အားဆထက္တပုိးတုိး၍ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္လာ
ခဲ့ၾကသည္။ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရား၏ရုပ္ကလာပ္ေတာ္ကုိအမ်ားၿပည္သူဖူးေမ်ွာ္ၾကည္ညိဳနုိင္ရန္ခုႏွစ္ရက္တိတိထား
ခဲ့ပါသည္။ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္အတူအၿခားဘာသာမွလူအမ်ားအၿပားတုိ့သည္ ရုပ္ကလာပ္ကုိဖူးေမွ်ာ္ပူေဇာ္ခဲ့
ၾကသည္။မလႅာမင္းတုိ့သည္အမ်ားသေဘာတူဆႏၵၿဖင့္ ဗုဒၶရုပ္ကလာပ္ေတာ္ကုိ မုကုဋဗႏၶနေတာရွိမလႅာမင္း
တုိ့သဘာဂါရေရွ့၌ မီးသၿဂိဳလ္ၾကရန္ဆုံးၿဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ ထုိသဘာဂါရတြင္မလႅာမင္းတုိ့ရာဇာဘိတ္သိက္
သြန္းရသည့္အစဥ္အလာရွိေၾကာင္း ေရွ့းမဆြကတင္ၿပထားၿပီးၿဖစ္သည္။မလႅာမင္းရွစ္ဦးတုိ့သည္ ေရမုိးခ်ဳီး
၀တ္ရုံေတာ္ အသစ္ကုိ၀တ္ကာ ဗုဒၶ၏ရုပ္ကလပ္ကုိ ထမ္းစင္ၿဖင့္ပခုံးေပၚထမ္းလွ်က္ကုႆီနဂရၿမိဳ့၏ေၿမာက္
တံခါး၀မွ၀င္၍ အေရွ့တံခါး၀မွထြက္ကာမုကုဋဗႏၶနေတာအရပ္သုိ့ ပင့္ေဆာင္လာခဲ့ၾကသည္ဒီပ၀ံသႏွင့္မဟာ
၀ံသက်မ္းတုိ့ အလုိအရဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူသည့္အခါ ရဟန္းသံဃာေပါင္း ၇၀၀,၀၀၀ (ခုႏွစ္သိန္း)တုိ့လာ
ေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ၾကသည္။ စႏၵကူးသားၿဖင့္ ခင္းက်င္းၿပဳလုပ္ထားသည့္ ထင္းပုံေပၚတင္၍ ဗုဒၶ၏ ရုပ္ကလာပ္
ေတာ္ကုိ သၿဂိဳလ္ရန္ၿပင္ဆင္ၿပီး မီးရွဳီ့ရာ၀ယ္ မီးစြဲၿခင္းမရွိသည္ကုိ အားလုံးအံ့ၾသသင့္ေနခဲ့ၾကသည္။သုဘဒၵ
ထံမွတဆင့္ရွင္မဟာကႆပသည္ သံဃာေတာ္(၅၀၀)တုိ့ႏွင့္အတူမီးသၿဂိဳလ္မည့္အရပ္သုိ့ၾကြလာခဲ့သည္။
မဟာကႆပကုိၿမင္ေတြ့၍ ပရိသတ္အားလုံး၀မ္းနည္း၀မ္းသာၿဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဗုဒၶ၏ရုပ္ကလာပ္ေတာ္ကုိထုံး
တမ္းစဥ္လာႏွင့္အညီရွိခုိးပူေဇာ္ၿပီးေနာက္ ရွင္မဟာကႆပသည္ မီးတုိ့လုိက္သည္။ မီးတဟုန္းဟုန္းေတာက္
၍ ရုပ္ကလာပ္ေတာ္ေလာင္ကြမ္းခဲ့သည္။ မီးသၿဂိဳလ္ၿပီးေနာက္နံ့သာေရစင္ပက္ၿဖန္းကာ မီးကုိေအးၿငိမ္းေစခဲ့
သည္။ကုႆီနာဂရမွမလႅာမင္းတုိ့သည္ ဗုဒၶ၏ဓါတ္ေတာ္မ်ားကုိ သဘာဂရတြင္ အမ်ားပူေဇာ္ဖူးေမ်ာ္နုိင္ရန္ထ
ားခဲ့ၾကပါသည္။ ဆီ၊နံ့သာ၊ပန္းမာလာ၊ပူေဇာ္ဘြယ္အမ်ီဳးမ်ီဳးၿဖင့္ဖူးေမ်ာ္သူမ်ားက ထုိဓါတ္ေတာ္ၿမတ္တို့ကုိပူေဇ
ာ္ၾကကုန္၏။ ထုိ့ဓါတ္ေတာ္ၿမတ္တုိ့၏ လုံၿခဳံမွဴ့အတြက္မလႅာမင္းတုိ့သည္စစ္သည္ဗုိလ္ပါမ်ားၿဖင့္အေစာင့္ခ်ထ
ားခဲ့ၾကေလသည္။ တထာဂတပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူသည့္သတင္းကုိၾကားသိ၍ ၿပည္ေထာင္အသီးသီးမွ သံတမ
န္တို့္လည္း ကုႆီနာဂရသုိ့ေရာက္ရွိခဲ့ရာ-ဗုဒၶ၏ဓါတ္ေတာ္ၿမတ္တုိ့ကုိ ေ၀စုခြဲေ၀လုိၾကကုန္၏ မလႅာမင္းတုိသ
ည္ဗုဒၶ၏ဓါတ္ေတာ္မ်ားကုိမည္သူတုိ့အားမွ်ခြဲေ၀မေပးလုိ၍ၿငင္းဆန္ခဲ့သည္။ ထုိ့ေၾကာင့္ၿပည္ေထာင္ခ်င္းပဋိပ
ကၡအသြင္ေဆာင္ခဲ့သည္။(၁) ေ၀သာလီမွ လစၦ၀ီ၊(၂)ကပိလ၀တၳဳမွ သက်(၃)အလႅကပ"မွဗူလီ(၄)ရာမာဂမမွ
ေကာလိယ(၅)ေ၀တီပမွ ၿဗဟၼဏ(၆)ပါ၀ါမွမလႅႏွင့္(၇)မဂဓမွအဇာတသွ်တရုမင္းတုိ့သည္စစ္သည္ဗုိလ္ပါမ်ား
ၿဖင့္မလႅာမင္းတုိ့အား၀ုိင္းထားေလသည္။ ၎တုိ့အသီးသီးမွာဓါတ္ေတာ္ၿမတ္မ်ားကုိေ၀စုခြဲယူလုိေၾကာင္းအေ
ရးဆုိလာခဲ့ၾကေလသည္။ ပဋိပကၡမွစစ္ေရးေဆာင္လာသည္။။ ထုိအလခ်ိန္တြင္ေဒါဏအမည္ရွိ ပညာရွိၿဗဟၼ
ဏတစ္ဦးသည္ အခ်င္းၿဖစ္ေနရာသုိ့ေရာက္ရွိလာ၍-ဤေလကၾကီးတရပ္လုံး၏သႏၱိ(ၿငိမ္းေအးမွဳ)အတြက္န
ည္းလမ္းေပး၊လမ္းၿပ ၿပဳလုပ္ခဲ့ေသာဗုဒၶဘုရားရွင္ဓါတ္ေတာ္ရယူလုိမွဳ့တခုၿဖင့္အၿငင္းမပြါးသင့္ပါ-ဟူ၍နားခ်
ေၿဖင္းၿဖကာ ရန္ေၿဖခဲ့သည္။ ေဒါဏပုဏၰား၏ ေၿဖရွင္းမွဳကုိအားလုံးသေဘာတူ လက္ခံနုိင္ပါေၾကာင္းတဆင္
ၿပလာသည့္အခါ ေဒါဏပုဏၰားသည္ ဓါတ္ေတာ္မ်ားကုိ ညီမ်ွသည့္အစု(၈)ရွစ္စု-ခြဲေ၀ကာ ကုႆီနာဂရမွ
မလႅာမင္းမ်ားအပါအ၀င္ အေရးဆုိလာသည့္ၿပည္ေထာင္စု(၇)ခုမွ မင္းမ်ားတုိ့အား ကုမၻာ-ေခၚအုိးၿဖင့္ထည့္
ကာ ေ၀ေပးခဲ့သည္မိမိတုိ့နုိင္ငံသုိ့ ေအးခ်မ္းစြာၿပန္သြားၾကေလသည္။ထုိၿပည္ေထာင္စုအသၤီးသီးတုိ့ကမိမိတုိ့
ရရွိခဲ့သည့္ဓါတ္ေတာ္မ်ားကုိ ဌာပနာလွ်က္ ၿမတ္ဗုဒၶ၏အထိမ္းအမွတ္ ေစတီ၊ပုထုိးတုိ့ကုိမိမိတုိ့ ေနၿပည္ေတာ္
မ်ားမွာတည္ထားၾကေလသည္။ ေဒါဏပုဏၰားသည္မိမိေ၀စုအၿဖစ္ ဓါတ္ေတာ္မ်ားခြဲေ၀ခဲ့သည့္ကုမၻာ(အုိး)ကုိ
ေတာင္းယူသည္။ ဓါတ္ေတာ္ၿမတ္ကုိခြဲေ၀ၿပီးေနာက္ ပီပလ၀န္မွာေနထုိင္ၾကကုန္ေသာ ေမာရိယအႏြယ္၀င္မ
င္းတုိ့လည္းေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကသည္။ေနာက္က်သြားသၿဖင့္၎တုိ့မွာ ဓါတ္ေတာ္ေ၀စုမရရွိခဲ့ပါ။ ဗုဒၶရုပ္ကလာပ္
ေတာ္ကုိမီးရွီဳ့ရန္ အသုံးၿပဳခဲ့သည့္ သစ္သားထင္းမီးေသြးမ်ားကုိ ေကာက္ယူကာေက်နပ္ခဲ့ရပါသည္။ေမာရိယ
မင္းတုိ့လည္းမိမိတုိ့ေနရာမွာ ထုိမီးေသြးခဲကုိဌာပနာကာေစတီတစ္ဆူတည္ထားပူေဇာ္ခဲ့ၾကေလသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ။

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

Tuesday 3 July 2012

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၁ ၈ )

စုႏၵသည္ၿမတ္စြာဘုရားႏွင့္တကြ သံဃာေတာ္မ်ားအား အမ်ီဳးမ်ီဳးေသာစားဘြယ္ေဘာဇဥ္တုိ့ၿဖင့္ဆြမ္းဆက္
ကပ္ခဲ့သည္။ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ ဗုဒၶသည္ စုႏၵႏွင့္အတူ အၿခားသူမ်ားအားတရားေဟာၾကားေပးၿပီးစုႏၵ၏ေန
အိမ္မွထြက္ခြါလာခဲ့သည္။လမ္းခရီးတြင္၀မ္းကုိက္ေ၀ဒနာေပၚလာသၿဖင့္လမ္းနေဘးရွိသစ္တစ္ပင္ေအာက္
တြင္သကၤန္းခင္းေစ၍အနားယူေတာ္မူသည္။ထုိအခ်ိန္တြင္တထာဂတသည္ရွင္အာနႏၵာအားေသာက္ေရယူ
လာရန္ခုိင္းလုိက္သည္။အာနႏၵာသည္အနီးအနားတြင္စီးဆင္းေနသည့္ ကုကုတၳာၿမစ္မွေရခပ္လာ၍ ဗုဒၶအား
ဆက္ကပ္သည္။ ထုိအခ်ိန္မွာပင္အလာရ္ကလာမ္၏ တပည့္ၿဖစ္သူ ပုကၠဳ သမလႅ-သည္လွည္းငါးရာေပၚပါ
လာသည့္ ကုန္ပစၥည္းႏွင့္အတူ ထုိလမ္းမွၿဖတ္လာခဲ့သည္။ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွလဲေလ်ာင္းေနသည့္ၿမတ္
စြာဘုရားကုိၿမင္၍အပါးသုိ့ဆည္းကပ္ကာရွိခုိးပူေဇာ္အရုိအေသၿပဳကာ သင့္ေတာ္ရာေနရာတြင္ထုိင္ေလသ
ည္။ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရား၏ေဒသနာေတာ္ကုိၾကား၍တရားေတာ္ကုိ ကုိးကြယ္လာခဲ့သည္။ၿမတ္စြာဘုရားအား
(ႆလ)ၿခဳံထည္တစ္ခုလွဴဒါန္းလုိေၾကာင္းဆႏၵၿပဳလာခဲ့သည္။ တထာဂတ၏ခြင့္ၿပဳခ်က္ၿဖင့္ကုန္သည္လွဴ
သည့္ၿခဳံထည္ကုိ အာနႏၵာကလက္ခံယူခ့ဲသည့္။တန္ဖုိးအားၿဖင့္အလြန္ၾကီးသည္။ ထုိႆလ-ၿခဳံထည္ၿဖင့္
အာနႏၵာသည္ ဘုရားရွင္အားၿခဳံေပးေတာ္မူသည္။ခဏတၿဖဳတ္အနားယူၿပီးေနာက္ ကုႆီနဂရဘက္သုိ့ခ
ရီးဆက္ေတာ္မူသည္။လမ္းခရီးတြင္ ေနာက္ထပ္သရက္ဥယ်ာဥ္တစ္ခုသုိ့ဆုိက္ေရာက္ပါသည္။ဒုကုဋ္ကုိခင္း
ေစကာဗုဒၶသည္ ထုိသရက္ဥယ်ာဥ္၌လဲေလ်ာင္းခဲ့ေလသည္။ စုႏၵလွဴဒါန္းလုိက္သည့္ ဆြမ္းကုိဘုန္းေပးၿပီး
သကာလ ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရား နာမက်န္းၿဖစ္လာသည္။ ထုိသတင္းကုိစုႏၵၾကားလ်ွင္ လြန္စြာစိတ္မခ်မ္းမသာ
ၿဖစ္မည္ကုိၿမင္၍ၿမတ္စြာဘုရားသည္ ရွင္အာနႏၵာအားေခၚ၍ ဤသုိ့မိန့္ၾကားခဲ့ေလသည္" ခ်စ္သားအာနႏၵာ
ငါ့ဘုရား၏ဘ၀တြင္ဆြမ္းေဘာဇဥ္ႏွစ္ခုသည္အေရးၾကီးလွ၏။ သုဇာတာ၏နုိ့ထမင္းဆြမ္းကုိစား၍စား၍ငါ
သည္သမၼာသေဗာဓိဥာဏ္ကုိရရွိေတာ္မူခဲ့၏ ဒကာၾကီးစုႏၵကလွဴဒါန္းသည့္ဆြမ္းေဘာဇဥ္ကုိဘုန္းေပးၿပီးငါ
ဘုရားသည္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူမည္ၿဖစ္ပါသၿဖင့္စုိးရိမ္ပူပန္စရာမဟုတ္။သာဓုေခၚစရာၿဖစ္သည္"ဟုမိန့္၏။
ထုိမွတဖန္ခရီးဆက္ၿပန္ကာ ဟိရည၀တီၿမစ္ကုိေက်ာ္ၿပီး ကုႆီနဂရမလႅာမင္းတုိ့၏(သာလ၀န)အင္ၾကင္း
ေတာကုိဆုိက္ေရာက္ေတာ္မူ၏။ထုိဥယ်ာဥ္ေတာ္၏အင္ၾကင္းပင္နွစ္ပင္ၾကားတြင္ သံဃာဋိ-ဒုကုဋ္သကၤန္း
ၾကီးကုိခင္းေစၿပီးဗုဒၶသည္ ေၿမာက္အရပ္သုိ့ေခါင္းၿပဳကာ ေအးခ်မ္းစြာလဲေလ်ာင္းေနေလေတာ့သည္။ဗုဒၶသ
ည္ေၿခေတာ္အစုံကုိေတာင္အရပ္သုိ့ဆန့္ထားၿပီးညာဘက္ေၿခေတာ္ကုိလက္၀ဲဘက္ေၿခေပၚတင္ထား၍လက္
ယာနံေစာင္းလဲေလ်ာင္း၍ေနေလသည္။ထုိသုိ့လဲေလ်ာင္းကာခဏၾကာလွ်င္"သေဗၺသခၤါရာအနိစၥာ"ဟူ၍
ၿမြတ္ၾကားေလသည္။"သခၤါရ-ဟူသမွ်သည္မၿမဲေသသေဘာကုိသာေဆာင္၏"။ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ့အတြက္
လုမၺိနီ၊ဗုဒၶဂယာ၊သာရနာထႏွင့္ကုႆီနဂရ-ဤေလးေနရာတုိ့သည္ သန့္စင္၊စင္ၾကယ္မြန္ၿမတ္၏။ ဖူးၿမင္
စရာဌာနမ်ားၿဖစ္သည္။သံေ၀ဇနိယေလးဌာနဟုေက်ာ္ၾကားပါသည္။ ပရိနိဗၺာန္ၿပဳရန္အခ်ိန္နီးလာသၿဖင့္
ရွင္အာနနၵာ၏မ်က္လုံးအိမ္မွာ မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာၿပီးစိတ္မထိန္းနုိင္ဘဲ ငုိယုိေနသည္ကုိၿမင္၍ ဤသုိ့မိန့္
၏။"ခ်စ္သားအာနႏၵာ၊ခ်စ္ခင္ၿမတ္နုိးအပ္ေသာသူမ်ားႏွင့္ ကင္းကြာရၿခင္းသည္ ဒုကၡၿဖစ္၏။သုိ့ေသာ္ေမြးဖြါး
လာသူတုိ့မွာ ေသၿခင္းတရားနွင့္မၾကဳံဘဲဘယ္ေသာအခါမွမၿဖစ္နုိင္။ ခ်စ္သားအာနႏၵာ၊ငါဘုရားသည္ယၡဳည
ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းကုိ မလႅာမင္းတုိ့၏ သဘာဂါရသုိ့သြား၍အေၾကာင္းၾကားလုိက္ေပေတာ့"
ဟူ၍မိန့္ၾကားခဲ့ေလသည္။ ရွင္အာနႏၵာမေထာရ္ သဘာဂါရသုိ့ၾကြေရာက္လာသည့္အခါမလႅာမင္းတုိ့သည္
စည္းေ၀းေနၾကသည္။ ရွင္အာနႏၵာထံမွထုိသတင္းကုိရရွိသည့္အခါစိတ္မခ်မ္းမသာၿဖစ္ကာပူေဆြးၾကသၿဖင့္
ၿမတ္ဗုဒၶရွိေနသည့္ဥယ်ာဥ္ေတာသုိ့အလ်င္အၿမန္အသီးသီးေရာက္လာ၍ ဗုဒၶအားရွိခုိးပူေဇာ္ဖူးေၿမာ္ၾကေလ
သည္။ထုိည၏ပထမပရုိရ္တြင္-မလႅာမင္းတုိ့က ဗုဒၶအားဖူးၿမင္၍ မိမိတုိ့ေနအိမ္မ်ားသုိ့ၿပန္သြားၾကသည့္အခါ
ကုႆီနဂရေန သုဘဒၵအမည္ရွိေသာ ပရိ၀ါဇၨကသည္ မိမိ ဒြိဟၿဖစ္ေနေသာ သံသယတစ္ခုကုိအေၿဖရလုိ၍
ဗုဒၶလဲေလ်ာင္းေနသည့္ေနရာသုိ့ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္တြင္ရွင္ေတာ္ဗုဒၶအား စိတ္ဒုကၡမေရ
ာက္ေစလုိေသာ အာနႏၵာသည္ သုဘဒၵအားေမးခြန္းေမးၿမန္းၿခင္းကုိတားၿမစ္ခဲ့သည္။အာနႏၵာႏွင့္သုဘဒၵတုိ့
အခ်င္းခ်င္းေၿပာဆုိေနသည္ကုိၾကားသိ၍ ဗုဒၶသည္ သုဘဒၵအား မိမိအနားသုိ့ဆင့္ေခၚလုိက္ေတာ္မူသည္။
ခြင့္ၿပဳခ်က္ရရွိေသာ-သုဘဒၵသည္ ဗုဒၶထံခ်ဥ္းကပ္၍ရွီိခုိးကာ-မိမိေမးၿမန္းလုိသည္မ်ားကုိေမးေလသည္။ဗုဒၶ
ထံမွေၾကနပ္ဖြယ္အေၿဖကုိၾကားသိ၍ ပီတိၿဖစ္လာၿပီးထုိခဏ၌ပင္ ဗုဒၶကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းပက္ေလသည္။
ဤသုိ့ၿဖင့္သုဘဒၵသည္ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္၇ွားဘ၀တြင္ ေနာက္ဆုံးရဟန္းၿဖစ္လာခဲ့ရပါသည္။အနီးပတ္၀န္း
က်င္ေနရာမ်ားတြင္ရွိၾကကုန္ေသာ သံဃာေတာ္အေပါင္းတုိ့က ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူမည့္ သတင္းကုိၾကား
လွ်င္ၾကားခ်င္း၎တုိ့၏ ဂုရုအားဖူးေမ်ွာ္ရန္ေရာက္လာၾကသည္။ သံဃာေတာ္မ်ားစည္းေ၀းလာသည္ကုိၿမင္
ေတြ၍ ဗုဒၶသည္ ဤသုိ့မိန့္ၾကားခဲ့ေလသည္"ငါဘုရား၏ေနာက္တြင္ခ်စ္သားတုိ့မွာေနာက္ဂုရုဆရာတစ္ဦးတ
စ္ေယာက္မွမၿဖစ္ေစရငါဘုရားသြန္သင္ထားသည့္တရားေဒသနာတုိ့သည္သာလွ်င္သင္ခ်စ္သားတုိ့၏လမ္း
ညြန္၊လမ္းၿပ ဂုရု-ဆရာၿဖစ္သည္"။သံဃာမ်ားအခ်င္းခ်င္းဆက္ဆံသည့္အခါ အေၿပာအဆုိနွင့္ပတ္သပ္ၿပီးရွင္
ေတာ္ၿမတ္ဗုဒၶကဤသုိ့မွာၾကားခဲ့သည္။"ခ်စ္သားအာနႏၵာ၊သံဃာမ်ားကအခ်င္းခ်င္း-အာ၀ုေသာ-(ငါ့ရွင္)ဟု
ေခၚကာ ဆက္ဆံၾကသည္။ငါဘုရားမရွိသည့္ေနာက္ရဟန္းတုိ့သည္ ဤသုိ့ေၿပာဆုိၿခင္းကုိမၿပဳရ။၀ါၾကီးေသာ
သံဃာမ်ားသည္၀ါငယ္သည့္ရဟန္းငယ္တုိ့အား သူတုိ့၏ အမည္နာမၿဖင့္ေသာ္၎ ထုိသံဃာမ်ား၏အႏြယ္
၀င္အမည္ၿဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္းေခၚဆုိသင့္သည္ ၀ါငယ္ေသာရဟန္းငယ္တုိ့မွာ ၀ါၾကီးေသာသံဃာေတာ္
မ်ားအား-ဘေႏၱ-ဟုေလးစားၾကည္ညိဳစြါေခၚရမည္။တထာဂတသည္မိမိဘ၀၏ေနာက္ဆုံးမိန့္ၾကားခ်က္တြင္
သံဃာေတာ္မ်ားအား ဤသုိ့မွာၾကားခဲ့သည္။"အပၸမာေဒန သမၸေဒထ"အနက္အဓိပၸာယ္မွာ-အရာခပ္သိမ္း
တုိ့သည္ပ်က္စီးၿခင္းသေဘာရွိ၏ ထုိ့ေၾကာင့္ ခ်စ္လွစြာေသရဟန္းအေပါင္းတုိ့၊ေလာဘ၊ကာမတဏွာႏွင့္တပ္
မတ္ၿခင္းကုိစြန့္ပယ္ကာလုံ့လ၀ီရိယၿဖင့္အားထုတ္ၾကကုန္ေလာ့"။ထုိသုိ့မိန့္ၾကားၿပီးေနာက္သက္ေတာ္(၈၀)
ႏွစ္ၿပည့္သည့္ ကဆုန္လၿပည့္ေန့တြင္ၿမတ္စံာဘုရားသည္ မဟာပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူေလသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ



>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>