ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၅ ၅ )

သကၤႆအနီးအနားမွာ ရွိၾကေသာ ေၿမစား ၊ေၿမပုံ ၊ကုန္းကမူ၊ေတာင္ကမူ၊ ေတာင္ပုိ႔မ်ားမွ ရွာေဖြေတြ႔ရွိ
ေသာ ေရြႊ ေငြ ေၾကး ဒဂၤါး ေၿမာက္မ်ားစြာတုိ႔ကုိလည္း သက္ဆုိင္ရာ ၿပတုိက္မ်ားမွာ ထိန္းသိမ္း၍ၿပသထား
သည္။ ပဥၥာလမင္းမ်ားလက္ထက္ ဌာန တုိင္းရင္းသားတုိ႔ သုံးစြဲေလ့ရွိေသာ ဒဂၤါးမ်ားႏွင့္ ကုႆဏမင္းမ်ား
လက္ထက္သုံးစြဲေလ့ရွိေသာေ

ၾကးဒဂၤါး အမ်ားအၿပားကုိ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ပါသည္။ သကၤႆသည္ ကာလတာ
ရွည္စြာ ပဥၥာလမင္းမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္မူေအာက္တြင္ရွိခဲ့သည္။ ထုိမင္းမ်ား၏ ရာဇဌာနိၿမိဳ႔မွာ အဟိစၦတရၿဖစ္ခဲ့ပါ
သည္။ ယေန႔တုိေနရာသည္ ယူပိၿပည္နယ္ ဗေရလီခရုိင္အတြင္းတည္ရွိပါသည္။ မၾကာေသးမွိအခ်ိန္ကာလ
အတြင္းကသကၤႆနားရွိ ေတာင္ကမူ တစ္အတြင္းမွ ၁၁ လကၼ ၆ လကၼ ပမာဏရွိေသာ အုတ္ခဲတစ္ခဲကုိ
ရရွိခဲ့ပါသည္။ ထုိအုတ္ခဲၿပားေပၚမွာ ခရစ္မေပၚမွိ ၂ ရာစုႏွစ္မ်ားကၿဗာဟၼီအကၡရာတုိ႔ၿဖင့္ ကမၺည္းထုိးေရးသား
ထားေသာေအာက္တြင္ေဖာ္ၿပထားသည့္အနက္အဓိပါၸယ္ကုိေဆာင္သည့္စာေၾကာင္းႏွစ္ေၾကာင္းေရးသား
ထားပါသည္။
            "ဘဒသမဆ သဗဇသေလာ္ေက ပုထဂုိရထသ ဘတိကပုတၱ ေဇထသ ဘဂတိပုတသ"
ထုိေက်ာက္စာကုိပရကရိတ္ ဘာသာၿဖင့္ေရးသားထားသည္။ ဘာရဂရ၀ီႏွင့္ ဘတိကတုိ႔၏ သားၾကီးကေပး
လွဴထားေသာ အလွဴဒါနအေၾကာင္း ေရးသားေဖာ္ၿပထားသည္။ လက္ရွိသကၤႆရြာသည္ေတာင္ကုန္းတစ္
ခုေပၚတြင္တည္ရွိေနသည္။အၿခားအၿခားေတာင္ပုိ၊ ေတာင္ကုန္းမ်ားသည္ ရြာအၿပင္ဘက္မွတန္းစီ၍တည္ရွိ
လ်က္ရွိပါသည္။ လက္ရွိရြာတည္ထားသည့္ေတာင္ကုန္း၏ အလ်ား ၁၅၀၀ ေပရွိ၍ အနံမွာ ေပ ၁၀၀၀က်ယ္
၀န္းသည္။ သကၤႆရြာအၿပင္ဘက္ အေရွ့အရပ္၌ ႏွစ္ဖာလုံအကြာတြင္ စတုလႏၵီမည္ေသာ ေနရာတစ္ခုရွိ
ပါသည္။ဤေနရာတြင္ အရြယ္အစားၾကီးမားသည့္ ေရွးေခတ္က သုံးစြဲခဲ့ၾကေသာ အုတ္ခဲေၿမာက္မ်ားစြာကုိ
ရွာေဖြရရွိခဲ့သည္။ ထုိအုတ္ခဲၾကီးမ်ားကုိ ေဒသခံတုိ႔က သယ္ယူသုံးစြဲခဲ့သည္။ ယၡဳအခ်ိန္တြင္ ထုိအုတ္ခဲမ်ား
ကုိ မည္သူမွ်ယူသြားပုိင္ခြင့္မရွိေတာ့ေပ။
          သကၤႆသုိ႔လာေရာက္ဖူးေၿမာ္ၾကသည့္ ခရီးသည္မ်ား၏ဦးေရမွာ တစ္ႏွစ္မွတစ္ႏွစ္ တုိးၿမင့္လာေန
သည္။ စတုခႏၵီ၏ ညာဘက္ရွိေနရာကုိသယ္ယူသုံးစြဲခဲ့သည္။ ယကၡဳအခ်ိန္တြင္ ထုိအုတ္ခဲမ်ားကုိ မည္သူမွ်
သယ္ယူပုိင္ခြင့္မရွိေတာ့ပါ။ သကၤႆသုိ႔လာေရာက္ဖူးေၿမာ္ၾကသည့္ ခရီးသည္မ်ား၏ ဦးေရမွာ တစ္ႏွစ္ တစ္
ႏွစ္တုိးၿမင့္လာေနသည္။ စတုခႏၵီ၏ ညာဘက္ရွိေနရာကုိ ပႏၷထာ၀လိဟုေခၚသည္။ ယင္းေအာက္ဘက္တြင္
"နိ၀ိကာကုိဋ"အမည္ရွိေသာေနရာရွိသည္။ စတုခႏၵီ၏အေရွ့ေၿမာက္အရပ္တြင္ ေၿမာစာပုံ၊ေတာင္ကုန္း၊
ေတာင္ပုံ အေၿမာက္အမ်ားရွိၾကသည္။ ထုိေနရာမ်ားမွ မ်ားၿပားေသာေရွးေဟာင္း ပစၥည္းမ်ား ရရွိခဲ့ပါသည္။
ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားၿဖစ္သည့္အားေလ်ွာ္စြာ တန္ဘုိးၾကီးမားသည္။ ေ၀ဒိကာ ေက်ာက္တုိင္ကုိမထုရာမွ
သဲေက်ာက္တုိ႔ၿဖင့္တည္ေဆာက္ထားသည္။ဤေက်ာက္တုိင္မွာ ၂ ေပ ၉ လကၼခန္႔ အၿမင့္ရွိသည္။ထုိ
ေက်ာက္တုိင္ကုိ ခရစ္မေမြးခင္ ၁ ရာစုႏွစ္မ်ားက သကၤႆတြင္လုပ္ထားေသာ ေက်ာက္တုိင္ၿဖစ္သည္။
                                         အဂဟတကီး ဆရာယ
ထုပ၏အေနာက္ေၿမာက္အရပ္ ၄ ကီလုိမိတာခန္႔ ကြာေ၀းသည့္ေနရာတြင္ တည္ရွိေသာရြာကုိ အဂဟတကီး
ဆရာယရြာဟုေခၚသည္။ပခါနာဘူတာနားမွာ တည္ရွိေသာရြာကုိ အဂဟတရြာဟုေခၚသည္ ေခတ္ကာခတစ္
ခုတြင္ ဤရြာ၌ "အရဟတၱ"တြင္တည္ရွိေသာ ဘိကၡဴရဟန္းမ်ား ေနထုိင္ရာရြာၿဖစ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ကာလ
ၾကာၿမင့္လာသည့္အခါ ထုိရြာကုိ အဂၢဟသာကီးဆရာယ ဟုနာမည္ေပးလာခဲ့သည္။ အဂၢဟသမွာအရဟတၱ
ၿဖစ္၍ "ဆရာယ"မွာေနထုိင္ရာဌာနဟုအဓိပၸါယ္ရသည္။ ထုိရြာေနရာ တစ္ေနရာတြင္ တူးေဖာ္သည့္အခါေရွး
ေဟာင္းက တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ ေရတြင္းတစ္တြင္းႏွင့္ သံၿပားအခ်ိဳ႔တုိ႔ကုိ ရွာေဖြေတြ႔ခဲ့သည္။
                                           ကႏၵာလအုိင္
တူပ၏အေရွ့အရပ္၌ မီတာ၀က္ခန္႔အေ၀းတြင္ ကႏၵာလအုိင္တစ္ခုရွိေနသည္။ဤေရအုိင္ၾကီးသည္ ဗုဒၶေခတ္
တြင္တူးေဖာ္တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္အုိင္ၿဖစ္သည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အုိင္ၾကီးေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး ေၿမညီသဖြယ္
ၿဖစ္ေနၿပိ။ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုတြင္ ဗုဒၶ ဘိကၡဴမ်ားက ဤေရအုိင္ၾကီးတြင္ ေရခ်ီဳးရန္တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။
                                                ၀ိဟာရရြာ
သကၤႆမွ ၀ိဟာရရြာသုိ႔သြားသည့္လမ္းေဟာင္းကုိ ယေန႔လည္းေတြ႔ရွိနုိင္ပါသည္။ ထုိလမ္းသည္ ကႏၵာလ
အုိင္၏ အေရွ့ဘက္ကေန၍ ၀ိဟာရရြာသုိ႔သြားသည့္လမ္းၿဖစ္သည္။ ဤလမ္းသည္ အာဇုနပူရရြာမွတဆင့္
၀ိဟာရရြာသုိ႔ေရာက္သည္။ ဤရြာတြင္ ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က ဘိကၡဴသံဃာ အဖြဲ႔၀င္မ်ား သံဃာ
အေပါင္းတုိ႔စု၍ေနထုိင္ခဲ့သည္။  ဘိကၡဴသံဃာ အဖြဲ႔၀င္ သံဃာမ်ားေနထုိင္ခဲ့သည္ကုိ အစြဲၿပဳ၍ ဤရြာကုိ
၀ိဟာရရြာဟုအမည္တြင္ခဲ့သည္။ ဤရြာ၏ ေလးဘက္ေလးတန္တြင္ ေခတ္ေဟာင္းကတည္ေဆာက္ခဲ့သည့္
ပရိကုိဋာေခၚနံရံကုိ ၿပိဳပ်က္ေနသည့္ အေၿခအေနတြင္ ယေန႔လည္းေတြ႔ရွိနုိင္ပါသည္။ ရြာ၏အေရွ့ဘက္အ
၀င္တံခါး၀သည္ ယေန႔ထိတည္ရွိေနပါေသးသည္။ ထုိေနရာတြင္ ေၿမကုိတူးေဖာ္သည့္အခါ ေငြ၊ ေၾကး၊အသ
ၿပာသုိ႔ကုိ ရွာေဖြေတြ႔ရွိလွ်က္ရွိသည္။ ၀ိဟာရရြာ၏ အေနာက္ဘက္အရပ္မွာ ဗုဒၶေခတ္က တူးေဖာ္တည္
ေဆာက္ခဲ့သည့္ ေရတြင္း တစ္တြင္းကုိ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိထားသည္။ ထုိအခ်ိန္ကာလက ဘိကၡဴသံဃအဖြဲ႔၀င္
ဘိကၡဴမ်ားသည္ ထုိတြင္းေရကုိေသာက္သုံးခဲ့ၾကသည္။ ထုိစဥ္ကဤရြာသည္ ကေထရီေခၚ ဓာနူကီလူမ်ီဳး
တုိ႔၏ရြာၿဖစ္ခဲ့သည္။ ထုိရြာမွ လက္ရွိေနထုိင္လွ်က္ရွိေသာ ရြာသူ၊ ရြာသားမ်ားထံမွ ဘိကၡဳသံဃာရတနာ
သည္ ေခတ္ေဟာင္းက ေငြ၊ ေၾကး အသၿပာအခ်ိဳ႔ကုိရရွိထားပါသည္။
                                            "ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ"
၀န္ခံခ်က္။ ။မူရင္းစာေရးဆရာ အင္ဂ်င္နီယာ-စၿႏၵေသနေဗာ္ဒၶ= ၿမန္မာဘာသာၿပန္-ရမ္းဂ်ီးဘားမား--
ခုိင္ေအာင္ေက်ာ္၏  ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန စာအုပ္အား ကုသုိလ္ၿဖစ္ၿပန္လည္မွ်ေ၀
ေရးသားပါသည္။  ရြႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ့ၾကပါေစ..... အရွင္မုနိႏၵ(ပန္းေထာ္)

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၅ ၄ )

သကၤႆသည္တကမၻာလုံးမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ဖူးေၿမာ္ရာဌာနတစ္ခု ၿပန္ၿဖစ္လာပါၿပီ။ သက်ာမ်ီဳးႏြယ္
အပါအ၀င္ၿဖစ္ၾကသည့္ လူမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ေတာက္ေၿပာင္ခဲ့ေသာ အတိတ္ကုိေအာက္ေမ့လွ်က္ဂုဏ္ယူ
၀င့္ၾကြားကာ ဗုဒၶဘာသာကုိ ၿပန္လည္ခုိလွုံလာၾကၿပီး။ အရွင္ေဂါတမ သိဒၶတၳ၏ မ်ီဳးႏြယ္စုမ်ားႏွင့္ဧကရာဇ္
ဘုရင္ အာေသာက၏ အမ်ီဳးအႏြယ္မ်ားၿဖစ္ၾကေသာ ႆကီ၊ ေမာ္ရိယကုႆ၀ါဟ၊ေသနိယႏွင့္မာလီအမ်ီဳးမွ
လူတုိ႔၏လက္မ်ား

မွ သကၤႆကုိၿဗဟၼဏတုိ႔၏လက္ေအာက္မွလြတ္ေၿမာက္လာေစနုိင္ရန္ ဘာသာေရးတုိက္
ပြဲကုိဆင္းႏြဲေနၾကၿပိ။ ယၡဳႏွစ္သိတင္းက်ြတ္လၿပည့္ေနတြင္က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ဗုဒၶညီလာခံတစ္ရပ္တြင္တက္
ေရာက္လာခဲ့ၾကသည့္ သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ လူထုပရိႆပ္သည္ သကၤႆလြတ္ေၿမာက္ေရးကုိ အစုီးရထံတညီတ
ညြတ္အဆုိၿပဳေတာင္းခံလြာပုိ႔ေပးေၾကာင္းသိရွိရပါသည္။ ဤဘုမၼိေၿမကုိ ႆက်အႏြယ္ဗုဒၶဘာသာလွဳပ္ရွား
မွူတစ္ရပ္ၿဖင့္ၿဗာဟၼဏတုိ႔၏ဘာသာေရးခ်ဳပ္ခ်ယ္မွူ႔ေအာက္မွာ သကၤႆက မၾကာမွိအနာဂါတ္တြင္လြတ္
ေၿမာက္လာမည္ဟု ယုံၾကည္ရပါသည္။ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီး သုေဒၶါဓနႏွင့္တကြ မယ္ေတာ္ မဟာမာယာေဒ
၀ီတုိ႔အားမြန္ၿမတ္သည့္ အမွတ္တရအၿဖစ္ ရွင္ဗုဒၶသည္ သစၥာဓမၼတရားကုိ ေဟာၾကားခဲ့ေလသည္။သကၤႆ
တြင္ ၿပိဳပ်က္ ပ်က္စီးေနၿပီး ၀ိဟာရေနရာတြင္ဟနုမာန္ႏွင့္ သွ်ိ၀တုိ႔၏ရုပ္ထုတည္လုိက္ေပးၿခင္းမွာ ၿဗာဟၼဏ
တုိ႔လွည့္ကြက္မ်ားၿဖစ္ေၾကာင္းယူဆရပါသည္။ ဗုဒၶဓမၼပ်က္သုန္းရၿပီးေနာက္ ဗုဒၶဘာသာေလာကတြင္စံၿပဳစံ
ထားအပ္သည့္ ပုဂၢဳိလ္ထူး ပုဂၢဳိလ္ၿမတ္တုိ႔ကုိ ဘာသာ၀င္မ်ားလုံး၀ေမ့သြားေအာင္ အၾကံအစည္ရွိရွိလုပ္သြား
သည့္လုပ္ရပ္မ်ားသည္ ကဲ့ရဲ့ဖြယ္ရာပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ၀ိႆရီ-ဟူသည့္စကားလုံးမွာ ေမ့ေပ်ာက္ခံရသည့္သူ
ဟူ၍ အဓိပၸယ္ရပါသည္။ ၀ိႆရီဟူေသာစကားလုံးသည္ မယ္ေတာ္မာယာေဒ၀ီကုိ ကုိယ္စားၿပဳသည္သုိ႔
ေသာ္"၀ိႆရီေဒ၀ီ"မွာ ၿဗာဟၼဏအႏြယ္၀င္ ေဒ၀ီတစ္ဦးၿဖစ္ေၾကာင္း၀ါဒၿဖန္႔၍၎ေဒ၀ီရုပ္ထုကုိ ကုိးကြယ္
ခုိင္းထားပါသည္။ သမုိင္းကုိလွည့္ၿခင္း ညာၿခင္းတုိ႔မွာ ဆက္လက္တည္ရွိေနလိမ့္မည္မဟုပ္ဟုယုံၾကည္ရ
ပါသည္။
              ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔အမ်ီဳးမ်ီဳးႏွင့္ ဘာသာ၀င္ရဟန္းသံဃာမ်ားက သကၤႆႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္တြင္
သာသနာအက်ီဳးၿပဳ ၿပည္သူအက်ီဳးၿပဳလုပ္ငန္းမ်ားကုိ တုိးခ်ဲ႔လုပ္ကုိင္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၀ိေရာဓိမ်ားထုိး
ႏွစ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ဗုဒၶဓမၼတုိးတက္ဖြံ့ၿဖဳိးမွူ႔အတြက္လုပ္ငန္းမ်ား အေၿခတည္ေအာင္ ယေန႔တုိင္ေအာင္မ
လုပ္ေဆာင္နုိင္ေသးပါ။ သုိ႔ေသာ္သီရိလကၤာမွ ဆရာေတာ္ဦးဥာဏ္ရတနာ သကၤႆသုိ႔ၾကြေရာက္လာက
တည္းက အေနေကာင္းရာဘက္သုိ႔ ဦးတည္လာေနၿပီၿဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္၏ ခ်စ္ၿမတ္နုိးဘြယ္ရာၿဖစ္ေန
သည့္ဆက္ဆံေရးႏွင့္က်င့္ၾကံမွူ႔ ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ့ အမ်ားအက်ီဳးၿဖစ္ေစသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ နယ္သူနယ္သား
မ်ားက အားရသၿဖင့္အမ်ား၏ေထာက္ပံ့ ကူညီမွူ႔မ်ားရေအာင္ စည္းရုံးနုိင္ၿခင္းသည္ ခ်ီးမြႊမ္းစရာေကာင္းေန
ပါသည္။ ဆရာေတာ္ဦးဥာဏ္ရတနာ၏ မနားမေနၾကိဳးစားမူေၾကာင့္ သကၤႆ၌ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားလွသည့္
၀ိဟာရေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းႏွင့္ ဧည့္ေဂဟာတည္ေဆာက္ၿပီးသည္ၿဖစ္သည္။ နုိင္ငံအတြင္းႏွင့္ ၿပည္ပနုိင္ငံ
မွလာေရာက္ၾကသည့္ ဘုရားဖူးခရီးသည္မ်ား စိတ္ခ်မ္းသာ ကုိယ္ခ်မ္းသာ တည္းခုိနုိင္ေအာင္ လုိေလေသး
မရွိအေဆာင္အေယာင္ၿပည့္ၿပည့္စုံစုံစိမံထားနုိင္ၿပီၿဖစ္သည္။
         ကာလရွည္စြာကြယ္ေပ်ာက္ေန႔သည့္ သကၤႆကုိ ကမၻာ့အလယ္တြင္ၿပန္လည္၍ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ
ရနုိင္ေအာင္လုပ္ေပးထားသည့္ ပထမလူမွာ Gen Cunnigham ပင္ၿဖစ္သည္။ သူသည္ ၁၈၇၆ ခုႏွစ္တြင္
ဤေနရာကုိ ပထမဦးစြာ ရွာေဖြေတြ႔ခဲ့ပါသည္။ ယေန႔သကၤႆသည္ ေက်ာက္ရုပ္ထု ေၿမရုပ္ထုအၾကြင္း
အၾကံတုိ႔ၿဖင့္ ၿပည့္လ်ံလွ်က္ရွိသည္။ တရုတ္ခရီးသည္မ်ား၏မွတ္တမ္းတြင္ေဖာ္ၿပထားသည့္ အာေသာက
ေက်ာက္တုိင္ကုိ ယေန႔တုိင္အထိ ရွာမေတြ႔ၿဖစ္ေနသည္။ ၿပတ္က်ီဳးေနသည့္ ထုိေက်ာက္တုိင္၏ထိပ္တြင္
ဟာထီဆင္တစ္ေကာင္၏ရုပ္ထုတစ္ခုတင္ထားေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ ထုိေက်ာက္တုိင္၏ အစိတ္အပုိင္းႏွင့္
ဆင္ရုပ္ထုတုိ႔ကုိ ၀ိႆရီေဒ၀ီ ဘုရားေက်ာင္းနားမွာ လုံၿခဳံစြားသိမ္းဆည္းထားသည္။ ထပ္ပုိင္းမွာ ေမာရိယ
ေခတ္က သုတ္ထားသည့္ ေပါလစ္ေဆးမ်ား ယၡဳအခ်ိန္အထိ အေရာင္ပ်က္ၿခင္းမရွိပဲ ေတာက္ပၿမဲ ေတာက္ပ
ဆဲၿဖစ္သည္။ သကၤႆမွာ တူးေဖာ္ရရွိထားသည့္ ဆင္းတုေတာ္မ်ားႏွင့္ အၿခးေရွ့ေဟာင္းသုေတသနပစၥည္း
မ်ားၿပည္နယ္အစုီးရရုံးဆုိင္ရာလက္ခေနာင္းၿမိဳ႔အစုီးရၿပတုိက္ ကလာကတၱာၿမိဳ႔ရွိ ဘာရတိယၿပတုိက္တုိ႔မွာ
အၿခားေရွ့ေဟာင္းသုေတသနဆုိင္ရာ ပစၥည္းမ်ား ၿပည္နယ္အစုီးရရုံးဆုိင္ရာ လခေနာင္းၿမိဳ႔ အစုီးရၿပတုိက္
ကလကတၱားၿမိဳ႔ရွိ ဘာရတိယ ၿပတုိက္တုိ႔မွာ ထိန္းသိမ္းၿပထားပါသည္။ အခ်ိဳ႔အခ်ိဳ႔ေသာ တန္ဘုိးရွိသည့္
ဆင္းတုေတာ္မ်ားႏွင့္ေရွးေဟာင္းအဆက္ဆက္မွ သုံးစြဲခဲ့ၾကသည့္ ေရြႊ၊ေငြ၊ေၾကး၊ဒဂၤါးမ်ားကုိ သကၤႆေန
စႏၵီကာပရဆပ္ ဒိကၡီ(သ္)၏ ကုိယ္ပုိင္ၿပတုိက္၌ စုစည္းၿပသထားပါသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ(ပန္းေထာ္)

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၅ ၃ )

သကၤႆတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏွင့္ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တုိ႔အၾကား မၾကာခဏ ၀ိ၀ါဒကြဲၿပားမူၿဖစ္ပြားတတ္သည္
ထုိအေၿခအေနကုိထိန္းသိမ္းနူုိင္ရန္လက္ရွိအုပ္ခ်ဴပ္မွူၿဖင့္ ရဲစခန္းတစ္ခုကုိ ထုိရြာ၌ပင္ဖြင့္လွစ္ေပးထားသည္။
အေသာကမင္းတရားၾကီးတာ္ေဆာက္ေပးခဲ့ေသာ ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္သည္ၿပိဳပ်က္ ပ်က္စီးသြားသၿဖင့္
ေက်ာင္းတည္ရွိရာတြင္ အုပ္ခဲပုံၾကီးတစ္ခုကုိၿမင္ေတြ႔နုိင္သည္။ ထုိေနရာမွ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္တုိ႔သည္ မဟာမာယာေဒ၀ီအစား ၀ိႆရီနတ္သမီးဟုအမည္တပ္ကာ ကုိးကြယ္ၾကသည္။၀ိႆရီမယ္ေတာ္မၿႏၵိရ္
(ဘုရားေက်ာင္း)ကုိလည္း ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ ပူရ္ဇာရီ(မဟႏၱာ)တုိ႔မွအုပ္ခ်ဳပ္ထားသည္ ဤနယ္ေၿမတစ္ခုလုံး
ကုိ ေရွးေဟာင္းသုေတသနဌာနကအခ်ိန္ၿပည့္ကင္းခ်ထားသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ နယ္ေၿမအႏွံ
လယ္ကြင္းမ်ား၌ အခ်ိန္အခါအားေလ်ာ္စြာ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္မ်ား ဗုဒၶဘာသာ၀င္မင္းမ်ားလက္ထက္က ဗုဒၶ
ဘာသာဆုိင္ရာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားရွာေဖြေတြလ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။ ေရွးေဟာင္းသုေတသန
ပုိင္နယ္ေၿမအတြင္းမည္သူမွာမဆုိတည္ေဆာက္မူအသစ္ တစ္ခုခုမၿပဳလုပ္နုိင္ေၾကာင္း ဥပေးၿပဌာန္း၍တား
ၿမစ္ထားသည္။လယ္ေၿမအခ်ိဳ႔တုိ႔ကုိ သုေတသနဌာနလက္ေအာက္ထားကာ လယ္လုပ္ပုိင္ခြင့္ခ်မွတ္ေပး
ထားပါသည္။
              ဘာရတနုိင္ငံတြင္ဗုဒၶဘာသာကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ဗုဒၶယဥ္ေက်းမူဆုိင္ရာမ်ား အမွတ္သညၤာ
မ်ားအၾကီးအက်ယ္ဖ်က္ဆီးခံလုိက္ရပါသည္။ၿဗဟၼဏ၀ါဒီမ်ားဥပါယ္တမည္ၿဖင့္ဗုဒၶအားပိႆနုီးနတ္မင္းၾကီး
၏ ၁၀ ၾကိမ္ေၿမာက္ဖြားေတာ္မူသည့္(ပိႆနုိးဘုရားအေလာင္း)ဟူ၍လကၡဏာၿပဳသပ္မွတ္ထားၿခင္းသည္
လုံး၀မွားယြင္းေနသည့္ အေၾကာင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶဓမၼသည္ ဟိႏၵဴဓမၼ၏ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုၿဖစ္ေၾကာင္း
ဟိႏ‘ဴဘာသာ ၿဗဟၼဏအယူကုိ ေထာက္ခံထားသည့္ က်မ္းအခ်ိဳ႔၌လည္းဗုဒၶအား ၀ိႆဏုဘုရားေလာင္း
ဟူ၍ေဖာ္ၿပထားသည္။ ထုိသုိ႔ၿပဳလုပ္ၿခင္းသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔အားဒိဌအၿမင္ သြတ္သြင္းထားၿခင္းအား
ၿဖင့္ဗုဒၶဘာသာ၏ မူလအေတြးအေခၚကုိ နားလည္သေဘာေပါက္နုိင္ရန္ ခက္ခဲမူၿဖစ္ေပၚေစသည္။
       လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ သကၤႆကဲ့သုိ႔နယ္ေၿမတြင္ဗုဒၶႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္၏အေရးပါမူ႔ကုိေလ်ာ့တြက္ၾက
ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ီဳးၿဖင့္အေသာကမင္းတရားၾကီးတည္ေဆာက္သြားခဲ့ေသာ မဟာ၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္
မ်ိဳးတြင္ ၀ိႆရီမာတာေခၚ နတ္ေဒ၀ီပူေဇာ္ကုိးကြယ္ၿခင္းကုိ အာေပးၿခင္းႏွင့္ နုိင္ငံၿခားမွသကၤႆသုိ႔လာ
ေရာက္သည့္ ဘုရားဘူးခရီးသည္မ်ားအား ၀ိႆရီေဒ၀ီမၿႏၵိရ္ဘုရားေက်ာင္းေခၚၿပၿခင္း စသည့္အၿပဳအမူမွာ
ဗုဒၶဘာသာ၏ အမွန္တရားကုိ ေဖာ္ထုပ္ မီးေမာင္းထုိးၿပၿခင္းကုိ တစ္မ်ီဳးေရွာင္ၾကည္လုိ႔သည့္ဆႏၵၿဖစ္ေၾကာင္း
သပ္မွတ္ရမည္ၿဖစ္သည္။
               အရွင္ၿမတ္ဗုဒၶသည္" ဆြရဂ"ေခၚေကာင္းကင္ဘုံတစ္ခုမွဆင္းသက္လာ၍ မယ္ေတာ္မဟာမယာ
ေဒ၀ီ၌ သေႏၶ ၿပဳခဲ့သည္ဟူသည့္ အေၿပာအဆုိအေရးအသားတုိ႔မွာ ၿဗာဟၼဏ၀ါဒီတုိ႔၏ လုပ္ၾကံထားသည့္
အယူအဆၿဖစ္သည္။ ေဂတမၿမတ္စြာသည္ အဘယ္တာ၀တိ႔သာနတ္ၿပည္ကမွဆင္းသက္လာ၍ သကၤႆ
၌ အဘိဓမၼာတရားမ်ားကုိ ေဟာၾကားၿခင္းမဟုပ္နုိင္ပါ။ဤအယူအဆကုိ ဒိဌအၿမင္မွား ၿဗာဟၼဏတုိ႔ကနည္း
အမ်ီဳးမ်ီဳးၿဖင့္ၿဖန္႔ေ၀ထားၿခင္းၿဖစ္သည္။" ဆြရဂ"ၿဗဟၼဏဘုံအထက္ကေလာကႏွင့္နာရက(ငရဲ)ဘုံ၏အယူ
အဆမွာဗုဒၶဓမၼကုိ ဘာရတနုိင္ငံမွ ကြယ္ေပ်ာက္သြားေစရန္ႏွင့္ဤေၿမေပၚမွာ ဗုဒၶဘာသာၿပန္လည္မထြန္း
ကားလာေအာင္ လုပ္ၾကံထားသည့္ အယူအဆၿဖစ္သည္။ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ အိႏၵိယနုိင္ငံတြင္ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္
မွစ၍ ေဒါက္တာအေဗၼဒ္ကာရ္၏ ဦးေဆာင္မူ႔ၿဖင့္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည့္ ဘာသာေရးေတာ္လွန္႔မွူ႔ေၾကာင့္
သိန္းေသာင္းကုေဋခ်ီ၍ လူတုိ႔သည္၎တုိ႔၏ မူရင္းဘာသာၿဖစ္သည့္ ဗုဒၶဘာသာကုိ ၿပန္လည္ခုိလွုံလာေန
ၾကၿပီ။ဗုဒၶဘာသာအတြက္ အခ်က္အခ်ာေနရာၿဖစ္သည့္ သကၤႆ၌လည္းနုိင္ငံၿခားမွဘာသာ၀င္တုိ႔သည္
ဗုဒၶဘာသာၿပန္႔ပြားေရးႏွင့္ ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရား၏ေက်းဇူးေတာ္ကုိ ေအာက္ေမ့တသၿဖစ္၍ ဗုဒၶဘာသာ၀ိဟာ
ရေက်ာင္းမ်ား ေစတီမ်ားစသည္တုိ႔ကုိ တည္ေဆာက္လာခဲ့ၾကပါၿပီ။အိႏၵိယနုိင္ငံမွလည္း ဘာရတိယဗုဒၶ
၀ိဟာရေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတည္ေဆာက္ၿပီးၿဖစ္သည္။ ထုိင္းနုိင္ငံသားတုိ႔၏ ေက်ာင္းေတာ္မွာလည္းတည္
ေဆာက္ေနဆဲၿဖစ္သည္။ ဂ်ပန္ၿပည္မွ ဘာသာ၀င္တုိ႔က ေစတီႏွင့္ ဘုရားေက်ာင္းတည္ေဆာက္ရန္ ေၿမ
ကြက္၀ယ္ယူၿပီးသားၿဖစ္ေနပါၿပီ။ အထက္ေဖာ္ၿပပါ ေက်ာင္းမ်ားေပၚေပါက္လာသည့္အတြက္သကၤႆ၏
အေရးပါမူကလည္းထင္ရွားလာေနပါၿပီ။ ေတာင္ကုိးရီးယား၊ဂ်ပန္၊တရုတ္ၿပည္မွ ဗုဒၶဘာသာ ဥပသကာမ်ား
ကလည္း မိမိတုိ႔နုိင္ငံမွ ဘုရားေက်ာင္း၊ဧည့္ေဂဟာစသည္တုိ႔ကုိ တည္ေဆာက္လာေနၾကၿပီးထုိေက်ာင္းမ်ား
အေပၚတုိင္း နုိင္ငံအသီးသီးတုိ႔၏ အလံမ်ားလြႊင့္ထူထားသည္ကုိ ၿမင္ေတြ႔ရ၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔မွာမ်ားစြာ
ၾကည္နူးပိတိၿဖစ္ၾကပါသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ(ပန္းေထာ္)

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၅ ၂ )

                                                            သကၤႆ
သကၤႆမွာ ေသးငယ္သည့္ ေနရာအရပ္ၿဖစ္ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာသမုိင္းနွင့္ ေလာကတြင္အလြန္အေရး
ပါ၍ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားသည့္ေနရာတစ္ခုၿဖစ္ပါသည္။ ဤဘာဆန္ပူရ္သည္ဖရူခါဗာဒ္တုိက္နယ္(ဇနပဒ)မွ
ကီလုိမီတာ ၇၄ အကြာအေ၀းရွိသည့္ေနရာတြင္ မုဟာမၵယဗာဒ္ကုိသြားသည့္ ကားလမ္းနေဘးတြင္တည္ရွိ
ေနပါသည္။ ဤၿမိဳ႔ေနရာမွ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ကာလီနဒီ(ၿမစ္)စီးဆင္းလ်က္ရွိသည္။ ပခနာမီးရထားဘူတာမွ
သကၤႆမွာ တစ္ကီလုိမီတာခန္႔သာေ၀းသည္။ သကၤႆပတ္၀န္းက်င္ရွိလယ္ေၿမမ်ား အလြန္တစ္ရာေၿမ
ၾသဇာေကာင္းသည္။ ၁၂ ရာသီစိမ္းလန္းစုိေၿပေနသည့္ၿမင္ကြင္းမ်ားကုိၿမင္ေတြ႔နုိင္သည္။ သကၤႆပတ္
၀န္းက်င္သည္ စည္ပင္သာယာ၀ေၿပာ၏။
               သကၤႆထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားရၿခင္းရဲ့အေၾကာင္းမွာ ၿမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့သည့္အဘိဓမၼာ
ပိဋကတ္က်မ္းတြင္ စုစည္းေဖာ္ၿပထားသည့္တရားေဒသနာတုိ႔ကုိ ဘုရားရွင္သည္ သကၤႆ၌ ေဟာၾကားခဲ့
လုိပင္ၿဖစ္၏ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ကုိ ၿမတ္ဗုဒၶသည္ မိခင္မဟာမာယာေဒ၀ီ၏အမွတ္တရအၿဖစ္ေဟာၾကား
ခဲ့ပါသည္။ ၀ိနယပိဋက ႏွင့္ သုတၱပိဋကတုိ႔တြင္ ေဖာ္ၿပသည့္တရားမ်ားကုိဗုဒၶသည္အခါအားေလ်ာ္စြာအၿခား
အၿခားေနရာမ်ာတြင္ ေဟာၾကားခဲ့ဘူးသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဘိဓမၼာတရားကုိ သကၤႆတြင္သာေဟာၾကားခဲ့
ပါသည္။ အဘိဓမၼာတရားတုိ႔သည္ ဗုဒၶဒႆန၏အေရးပါမူႏွင့္ လူတကာၿမတ္နုိးၾကည္ညိဳစရာေကာင္း၍
ေလာကအက်ီဳးကုိ စြမ္းေဆာင္နုိင္သည့္ ဒႆနတရားၿမတ္ၿဖစ္သည္။ သမုိင္း၀င္တရုတ္ခရီးသည္မ်ားၿဖစ္
ၾကသည့္ ဖာယီယန္ႏွင့္ ဟုအင္ဆန္းတုိ႔က မိမိတုိ႔ခရီးသြားမွတ္တမ္းတုိ႔တြင္သကၤႆ၏အေရးပါပုံႏွင့္
ေခတ္ေဟာင္းအခါကသကၤႆတြင္ တည္ေဆာက္ထားခဲ့သည့္ အေဆာက္အဦး ဘုရားေက်ာင္းေစတီပုထုိး
မ်ားအေၾကာင္းတုိ႔ကုိလည္း စုံလင္စြာေရးသားမွတ္တမ္းတင္ထားသည္ကုိေတြ႔ရွိနုိင္ပါသည္။
                 ခရစ္သကၠရာဇ္ ၅ ရာစုႏွစ္၏ ပထမ ၁၀ ရာစုအတြင္း သကၤႆသုိ႔ေရာက္ရွိလာခဲ့သည့္တရုတ္
ခရီးသာ္ ဖာယိယန္းက သူ၏ခရီးသြားမွတ္တမ္းတြင္သကၤႆအေၾကာင္းကုိေအာက္တြင္ေဖာ္ၿပထားသည့္
အတုိင္း ေရးသားေဖာ္ၿပထားသည္။    ဤေနရာတြင္ ဘိကၡဴႏွင့္ ဘိကၡဴဏီ သံဃာအေပါင္းတစ္ေထာင္ခန္႔
ေနထုိင္သိတင္းသုံးခဲ့ၾကသည္။ ၎တုိ႔အားလုံးသည္ဘာ႑ရတစ္ခုတည္းမွာ အစားအေသာက္ဆြမ္းတုိ႔ကုိ
ရရွိခဲ့ၾကသည္။ အခ်ီဳ႔သုိံ ဘိကၡဴ ဘိကၡဴဏီတုိ႔မွာ ဟိနယာနီၿဖစ္၍ တခ်ီဳ႔သုိ႔ သီလရွင္ႏွင့္ ဘိကၡဴတုိ႔မွာ မဟာ
ယာနီမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။
                တထာဂတ ဗုဒၶသည္ ကဆုန္လၿပည့္မွ ၀ါေခါင္လၿပည့္(သီတင္းက်ြတ္လၿပည့္) အထိ သုံးလတိ
တိတရားေဒသနာေဟာၾကားမည္ပြဲေတာ္ကုိသကၤႆ၌ က်င္းပသြားမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းေဃႆဏ(ေၾကၿငာ)
ၿပဳသည္ကုိၾကားသိ၍ ႆရိပုတၱရာ၊ ေမာဂၢလန္ ၊ ရွင္အာနႏၵာစေသာ ရဟန္းသံဃာမ်ားသည္သကၤႆသုိ႔
စုေ၀းေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကေလသည္။ အဘိဓမၼာတရားတုိ႔သည္ ခက္ခဲလွေပသည္။ ရွင္ႆရိပုတၱရာမွလြဲ၍
အၿခား ရဟန္းပုဂၢဳိလ္မ်ားမွာ ဤမွ်ခက္ခဲလွသည့္ တရားမ်ားကုိ သေဘာေပါက္နားလည္ရန္ခက္ခဲသည္ကုိ
ဗုဒၶကၾကိဳတင္သိထားေလသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ၿမတ္ဗုဒၶသည္ သကၤႆတြင္တရား
နာေသာ ပရိႆတ္အား ရွင္သာရိပုတၱရာမွတဆင့္ အဘိဓမၼာတရားမ်ားကုိ ေဟာၾကာဒေစခဲ့သည္။ ထုိတ
ရားေဒသနာေတာ္ၿမတ္ကုိ သကၤႆေန  နယ္သူနယ္သားမ်ားက ေလာကတြင္ ပထမဦးဆုံးနာၾကားခြင့္ရခဲ့
ၾကသည့္သူမ်ားၿဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ေဒသခံလူမ်ားသည္ သကၤႆလုိ ေသးငယ္ၿပီး ေက်ာ္ၾကားမူ႔ရွိခဲ့သည့္ေန
ရာမ်ီဳးတြင္ အဘိဓမၼာတရားမ်ားကုိဦးစြာပထမနားၾကားခဲ့ရသည္။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ၎တုိ႔အေပၚထား
ရွိသည့္ ေမတၱာကုိ ေအာက္ေမ့၍ ဗုဒၶအား နည္းမ်ီဳးစုံတုိ႔ၿဖင့္ ဂါရ၀ပူေဇာ္ၿခင္းတုိ႔ကုိ ခင္းက်င္းၿပုလုပ္ခဲ့ၾကပါ
သည္ သုံးလၾကာေအာင္ၿပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္ တရားေဒသနာ ေဟာၾကားပြဲၿပီးသည့္ပြဲအၿပီးတြင္ ေဒသခံတုိ႔က
(၂) ရက္ၾကာပြဲလမ္းသဘင္ကုိက်င္းပ၍ မိမိတုိ႔၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာေၾကာင္းေဖာ္ၿပခဲ့ၾကေလသည္။ထုိအခ်ိန္
မွစ၍ ဤနယ္ေၿမတြင္ (၂) ရက္ၾကာၿပဳလုပ္သည့္ ပြဲလမ္းသဘင္က်င္းပၿခင္းအစဥ္အလာတစ္ခုၿဖစ္လာခဲ့ရာ
ယေန႔အထိ ထုိေန႔ရက္မ်ားတြင္ ေဒသခံလူမ်ားသည္ ထုိပြဲလမ္းသဘင္ကုိႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း က်င္းပေလ့ရွိၾက
ပါသည္။ ထုိႏွစ္ရက္တြင္ ေဒသခံတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔တရား ဘာ၀နာႏွင့္အတူ ထုံးတမ္းစဥ္လာႏွင့္အညီ ပူေဇာ္
ၿခင္း ပတၱနာၿပဳၿခင္း စသည့္ကိစၥမ်ားကုိ လုပ္ၾကသည္။ ေဒသခံလူမ်ားမွာ အမ်ားအားၿဖင့္ ေမာရိယ၊ႆက်
ကုသ၀ါဟာ၊ေသနိယ၊ မာလီမ်ီဳးႏြယ္စုမွၿဖစ္ၾကသည္။ဤပြဲေတာ္ကုိ (၂ )ရက္ၾကာက်င္းပၿပီး၎တုိ႔သည္
ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶဘာသာတရားတုိ႔ကုိေလးစားသမူၿပဳၿပဳၿခင္းကုိအေၾကာင္းခံ၍ ဤပြဲေတာ္ကုိက်င္းပရသည္ဟုဆုိ
ၾကသည္။ဧကရာဇ္ အာေသာကမင္းတရားၾကီးသည္ မိမိ၏ ဂုရု(ဆရာ)ရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆႏွင့္အတူ
သကၤႆသုိ႔ ၾကြေရာက္လာခဲ့ဘူးသည္။ အဘိဓမၼာတရားတုိ႔ကုိ ဤေနရာတြင္ ေဟာၾကားခဲ့သည္ကုိအမွတ္
တရၿပဳရန္သကၤႆ၌ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားလွသည့္ ဗုဒၶ၀ိဟာရေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကုိ တည္ေဆာက္ေပးခဲ့
သည္။ ထုိေက်ာင္းေနရာမွ မလွမ္းမကမ္းေနရာတြင္ ဘုရားေလာင္း ဆင္ၿဖဴေတာ္၏ရုပ္ထုေတာ္ကုိေက်ာက္
တုိင္တစ္ခုေပၚတြင္တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ ထုိေက်ာက္တုိင္ကုိ"ဟာထီဆာသမၻ"ဆင္ၿဖဴေတာ္ေက်ာက္တုိင္
ဟုေခၚသည္။ဗုဒၶ ဓမၼသာသနာေတာ္၏ ၀ိေရာဓိမင္းပုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ကာလတြင္ ဗုဒၶ၏အမွတ္တရၿဖစ္သည့္ ဆင္
ၿဖဴေက်ာက္တုိင္နွင့္ အၿခားဘာသာေရးဆုိင္ရာ အမွ္သင္ညာမ်ား ၿဖဳိဖ်က္  ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကေလသည္။ထုိသုိ႔
ေရွးေဟာင္း သုေတသန၏ ၾကိဳးစားထုပ္ေဖာ္မူ႔ေၾကာင့္ ယင္းတုိ႔ကုိရွာေတြ႔နုိင္ခဲ့သည္။က်ီဳးပ်က္ေနသည့္အ
တုိင္း ၿပန္လည္တည့္မတ္ေပးထားပါေၾကာင္းၿမင္ေတြ႔နုိင္သည္။ ေက်ာက္တုိင္ထိပ္တြင္တင္၍တည္ေဆာက္
ထားသည့္ ဆင္းထုရုပ္ထုကလည္း ၿပိဳပ်က္ေနေၾကာင္းေတြ႔ရွိနုိင္သည္။

ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ(ပန္းေထာ္)

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၅ ၁ )

တစ္ေန႔တြင္ ၀ိသာခါသည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္မ်ားကုိ နာယူရန္အဖုိးတန္
အ၀တ္အစားတန္ဆာပလာမ်ားဆင္ယင္ကာ က်ြန္မ သုပိယႏွင့္အတူသြားခဲ့သည္။ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ေရာက္
ရွိသည့္အခါ"လူတုိ႔၏ရူပရုပ္ရည္ႏွင့္တကြခပ္သိမ္းေသာအလွဆင္ယင္မူတုိ႔မွာ အနိစၥသေဘာကုိေဆာင္
သည္ဟူသည့္တရားေဒသနာေတာ္တုိ႔ကုိနာၾကားသိရ၍ မိမိ၀တ္ဆင္လာခဲ့ေသာအဖုိးတန္ေက်ာက္သံ
ပတၱၿမားတုိ႔ကုိခ်ြတ္၍အ၀တ္တုိ႔ၿဖင့္ထုပ္ထားကာ ေက်ာင္းေတာ္အတြင္းတေနရာမွာထားၿပီးတရားပြဲၿပီးဆုံး
တဲ့အထိနာၾကားခဲ့သည္။ အၿပန္တြင္ ထုိအထုပ္မွာေမ့၍ေက်ာင္း၌ပင္က်န္ချ့ေလသည္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္
သတိယသည့္အခါ-သုပီယအားေခၚ၍ဤသုိ႔ဆုိခဲ့၏" အသင္သုပီယာ ယမန္ေန႔က သခင္မ တန္ဆာပလာ
အထုပ္ကုိေဇတ၀န္ေက်ာင္း၌ေမ့၍ထားခဲ့ၿပီ။ သင္ယၡဳေက်ာင္းေတာ္သုိ႔သြား၍ ထုိအထုပ္ကုိယူလာေပးပါ
ဒါေပမဲ့ ထုိအထုပ္ကုိ ဘိကၡဳတပါးပါးက သူလက္ၿဖင့္ ထိမိခဲ့သည္ရွိေသာ္ ၿပန္၍မယူလာပါႏွင့္ေတာ့ေက်ာင္း
ေတာ္ႏွင့္ ဘိကၡဳသံဃာအဖြဲ သုံးစြဲရန္အတြက္ထားခဲ့ေပေတာ့ဟူမွာၾကားလုိက္သည္။
        သုပီယာသည္ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔၀င္၍ ၾကည့္လုိက္သည္တန္ဆာပလာအထုပ္ၾကီးကုိမူလ
ထားခဲ့သည့္ေနရာမွေရြ၍ ေနာက္တစ္ေနရာတြင္ သိမ္းဆည္းထားေၾကာင္းကုိၿမင္ေတြ႔၍အထုပ္ကုိမယူလာ
ပဲႏွင့္ သခင္မွာၾကားထားသည့္အတုိင္းၿပန္လာခဲ့သည္။ ဘိကၡဳအာနႏၵာသည္ထုိအထုပ္ကုိ မူလေနရာမွပုိ
မုိလုံၿခဳံသည့္ေနရာသစ္တစ္ခုသုိ႔ေရြ႔ထားသည္။ ဘိကၡဳသံဃာ၏လက္ၿဖင့္ ထိမိသြားခဲ့သၿဖင့္ ထုိပစၥည္းသည္
 ပလွဴဒါနၿဖစ္သြားၿပီဟုဆုိကာ ၀ိသာခါသည္ ၉ သန္း ၉၀ဖုိးတန္ဖုိးရွိသည့္ ထုိတန္ဆာပလာကုိ ေက်ာင္း
ေတာ္ႏွင့္ဗုဒၶသံဃာအတြက္လွဴလုိက္ၿပီဟူ၍ ၿပန္ယူရန္ၿငင္းဆန္ခဲ့သည္။ ထုိေငြတုိ႔ၿဖင့္ ေက်ာင္းတုိက္တစ္ခု
ထပ္ေဆာက္ရန္ ေၿမ၀ယ္ယူၿပီး အရွင္ေမာဂၢလန္ၾကီးၾကပ္မူၿဖင့္ရာမေက်ာင္းေဆာင္သစ္တစ္ခုကုိတည္
ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။ ထုိေက်ာင္းၿဖစ္ေၿမာက္လာရန္ အစအဆုံးေငြ သန္း ၂၀၀ အကုန္အက်ခံခဲ့သည္၀ိသာခါ
မွာ ထုိက်န္ေငြမ်ားကုိလည္း စုိက္၍ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေဆာက္ေပးခဲ့ၿပီး ဗုဒၶသံဃာအတြက္ ေရစက္ခ်လွဴ
ဒါန္းခဲ့သည္။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဗုဒၶက ဥပါႆိကာဒါယိကာ ၀ိသာခါ၏ ကုသုိလ္ေကာင္းမွူကုိခ်ီးမြမ္းအနုေမာဒနာ
ၿပဳ၍ ဗုဒၶသာသနာ၏တုိးတက္ဖြံၿဖိဳးမူဆုိင္ရာ ကိစၥမ်ားႏွင့္ ၀ိသာခါဆုိင္ရာကိစၥတုိ႔တြင္ ၀ိသာခါအားၾကားထား
၍၎၏တရားဓမၼဆုိင္ရာ ေထာပနာၿပဳမူကုိ အသိအမွတ္ၿပဳေၾကာင္း ထုပ္ေဖာ္ၿမြတ္ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
တစ္ေန႔ေသာအခါ ၀ိသာခါသည္ ဗုဒၶႏွင့္ဘိကၡဳသံဃာတုိ႔အား ဆြမ္းကပ္လုိသည့္စိတ္ဆႏၵၿဖင့္ မိမိအိမ္သုိ႔
ၾကြေရာက္ပါရန္ပင့္ဖိတ္ခဲ့ေလသည္။ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဗုဒၶႏွင့္တစ္ကြ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ရဟန္းသံဃာ
အသီးသီးတုိ႔အား ဆြမ္းေဘာဇဥ္ကပ္ၿပီးေနာက္၊ သင့္ေတာ္ေသာေနရာတြင္ထုိင္လွ်က္ ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဗုဒၶ
ေရွ့တြင္ ဤသုိ႔ဆုပန္ေလ်ာက္ထားခဲ့သည္။ ဗုဒၶသာသနာတည္တံ့ခုိင္ၿမဲေရးႏွင့္ တုိးတက္ဖြံ့ၿဖဳိးေရးအတြက္
 လုပ္ေနၾကေသာ ေက်ာင္ထုိင္  ေက်င္းေနဆရာေတာ္မ်ား ၊ဘိကၡဳမ်ားႏွင့္ အာဂႏၱဳ-ဘိကၡဴ ဘိကၡဴဏီမ်ား
အားလုံးကုိ အသက္ထက္ဆုံး ဆြမ္း၊ ကြမ္း၊စီ၀ရ၊ ေဆး၀ါး၊ ပါေထယ( ခရီးထြက္စဥ္ ယူေဆာင္ရမည့္
ပစၥည္းပစၥယ) စသည္တုိ႔ကုိလွဴဒါန္းနုိင္ခြင့္ကုိ ဆုပန္

လုိေၾကာင္း ထုိဆုပန္ခ်က္မွာ-
(၁) မုိးတြင္းကာလတြင္ ဘိကၡဴမ်ားအတြက္ သကၤန္းကပ္လုိၿခင္း
(၂) ၿပင္ပသုိ႔ သာသနာၿပန္႔ပြါးေရးကုိ ရည္စူး၍ ခရီးထြက္သည့္ ဘိကၡဴ ရဟန္းမ်ားအား စားဘြယ္ေဘဇဥ္
ကပ္လွဴလုိၿခင္း
(၃)အာဂႏၱဳ ဘိကၡဴမ်ားအား ေဘာဇဥ္ကပ္လွဴလုိၿခင္း
(၄) မမာမက်န္းၿဖစ္ေနေသာ ရဟန္းသံဃာမ်ားကုိ ၿပဳစုၾကသည့္ ဘိကၡဳ သာမေဏတုိ႔အား ေဘာဇဥ္အစား
အစာလွဴဒါန္းလုိၿခင္း
(၅)ေရာဂါခံစားေနရသည့္ ဘိကၡဳမ်ားအတြက္ အစားအစာႏွင့္ ေဘာဇဥ္လွဴဒါန္းလုိၿခင္း
(၆)ေရာဂါခံစားေနရသည့္ ဘိကၡဳသံဃာမ်ားအတြက္ လုိအပ္သည့္ေဆး၀ါးမ်ားလွဴဒါန္းလုိၿခင္း
(၇)၀ိဟာရေက်ာင္းတုိက္တြင္ ေန႔စဥ္နွင့္အမွ်ရွိေနၾကေသာဘိကၡဳအေပါင္းတုိ႔အားနုိ႔ဆြမ္းၿဖင့္ကပ္လွဴလုိၿခင္း
(၈)ဘိကၡဴဏီမ်ား ေရခ်ီဳးၿပီး အ၀တ္လွဲနုိင္ရန္ စီ၀ရသကၤန္းမ်ားလွဴဒါန္းလုိၿခင္း စသည္တုိ႔ၿဖစ္သည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ(ပန္းေထာ္)

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔၏ ဖူးေမ်ွာ္ရာရွစ္ဌာန အပုိင္း ( ၅၀ )

တစ္ေန႔ေသာအခါ ေယာကၡမသူေ႒း မိဂါရသည္ မိမိကုိးကြယ္သည့္ ဂ်ိမ္းဆရာေတာ္မ်ားအားဆြမ္းကပ္ရန္
မိမိအိမ္သုိ႔ပင့္ဖိတ္ခဲ့သည္။ မိသားစု၀င္အသစ္ၿဖစ္သူ ၀ိသာခါအား ထုိဆရာေတာ္မ်ာအား မိမိလက္ၿဖင့္
ဆြမ္းကပ္ခုိင္းသည္။ ကုိယ္လုံးတီးၿဖစ္ေနေသာ ထုိဆရာေတာ္မ်ားကုိၿမင္၍ ၀ိသာခါသည္ ဆြမ္းကပ္မေပး
နုိင္ေၾကာင္းၿငင္းဆုိသည္။ ထုိသုိ႔ၿငင္းပယ္ရၿခင္းအေၾကာင္းကုိေမးသည့္အခါ ၀ိသာခါဤသုိ႔ၿပန္ေၿပာခဲ့သည္
အၾကင္တရားဓမၼတုိ႔ကုိၿဖန္႔ခ်ီေပးေသာဆရာ-ဆရာေတာ္မ်ားက ကုိယ္လုံးတိေနၾကသူမ်ားၿဖစ္ပါလွ်က္
ထုိဓမၼကုိလုိက္နာၾကသည့္ သူမ်ားမွာလည္း လူယုတ္မာမ်ားသာၿဖစ္နုိင္ၾကမည္ဟုမေၾကာက္မရြံ႔ဘဲတုန္႔
ေၿပာဆုိၿပီး၀ိသာခါသည္ခ်က္ခ်င္း မိမိအိပ္ခန္းသုိ႔၀င္သြားေလသည္။၀ိသာခါ၏ထုိအၿပဳအမူတုိ႔ေၾကာင့္
မိရဂါတုိ႔အိမ္၌ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔အေပၚ မနာလုိစိတ္ေပါက္ဖြားလာေလသည္။
           သူေ႒းမိရဂါမွာ သူေခ်ြးမ၀ိသာခါသည္ သူေရွ့ေမွာက္တြင္ သူကုိးကြယ္ခဲ့သည့္ဆရာမ်ားအား
ပမာမခန္႔ မေလးမစားလုပ္သြားသည္ကုိ လုံး၀စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေနသည္။ ထုိ႔အၿပင္ ၀ိသာခါႏွင့္ မိဂါရတုိ႔
သမီးေယာကၡမၾကားမွာလည္းတရားအေၾကာင္း ဓမၼအေၾကာင္းအခ်ိန္အခါအားေလ်ာ္စြာအေခ်အတင္ေၿပာ
ဆုိမူမ်ားလည္းၿဖစ္ပြားၾကသည္ ေယာကၡမ မိဂါရမွ ေခ်ြးမ ၀ိသာခါ၏ တရားဓမၼ အသိဥာဏ္ကုိလည္းမနာ
လုိသူတစ္ဦးၿဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္ေန႔တြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဘိကၡဳတစ္ပါးသည္ ဆြမ္းခံရန္ သဗိတ္ကုိလြယ္၍
 သူေ႒းမိဂါရ၏ အိမ္ေရွ့တံခါး၀တြင္ရပ္ေနေလသည္။ သူေ႒းမိဂါရသည္ ဆြမ္းခံၾကြသည့္ ဘိကၡဴကုိစိတ္မ၀င္
စားသည့္ဟန္ၿဖင့္ အိမ္ထဲမွာ ေန႔လည္စာ စား၍ေနခဲ့သည္။ ဆြမ္းခံဘိကၡဴ အိမ္ေရွ့တံခါး၀၌ရပ္ေနသည္ကုိ
ၿမင္၍ ၀ိသာခါ ဤသုိ႔ဆုိခဲ့၏ " အရွင္ဘေႏၱဘုရား တပည့္ေတာ္မ၏ ေယာကၡမၾကီးကုိယ္တုိင္က သုိးဟင္း
သုိးထမင္းကုိ မွီ၀ဲလ်က္ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘေႏၱၾကီးအား ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား"။ ၀ိသာခါ၏ထုိစကား
ကုိၾကား၍ သူေ႒းမိရဂါသည္ ေခ်ြးမေတာ္အေပၚ ေဒၚသၾကီးစြာထြက္ခဲ့ရသည္။သူေ႒းၾကီးမွာ၀ိသာခါအား
သူႏွင့္သူဆရာမ်ားအေပၚ မထီေလးစားၿပဳသည္ဟုစြပ္စြဲကာ ေနအိမ္မွထြက္သြားရန္ ေတာင္းဆုိခဲ့သည္။
ထုိအေၿခအေနမ်ီဳးတြင္" ပဥၥယသ"ေခၚ သတိသမာဓိႏွင့္ၿပည့္စုံေသာလူၾကီး(ငါးဦးေကာ္မတိ)တုိအားဆင့္
ေခၚခဲ့သည္။ ငါးဦးေကာ္မတိမွ လူၾကီးမ်ားသည္အၿခင္းၿဖစ္ရာကုိ ေၿဖရွင္းေပးသည့္အခါ ၀ိသာခါ၏ ဖခင္ကုိ
လည္းထုိ"ပဥၥာယသ"တြင္ တက္ေရာက္လာရန္ဖိတ္ခဲ့ပါသည္။
               "ပဥၥာယသ" အစည္းအေ၀းမွ ေယာကၡမၿဖစ္သူ မဂါရ၏ စြပ္စြဲခ်က္မ်ား နာၾကားၿပီးလွ်င္၀ိသာခါ
အားေၿဖရွင္းခ်က္ေပးခုိင္သည္။"ပဥၥာယသ"မွ လူၾကီးမိဘမ်ားအား ရွိခုိးေလးစားသမူၿပဳၿပီးေနာက္ ၀ိသာခါမွာ
ဤသုိ႔ ေၿဖရွင္းခ်က္ေပးခဲ့ပါသည္။"က်မေယာကၡမၾကီးမွာ မိဘဘုိးေဘးမ်ားၿပဳခဲ့သည့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမူ႔တုိ႔
၏ အက်ီဳးေပး ဥစၥာစည္းစိမ္မ်ားကုိသာ စားသုံးခံစားလွ်က္ရွိေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အသစ္အသစ္ေသာဥစၥာ
စည္းစိမ္ကုိ ပြါားမ်ားၿခင္းမရွိ အားထုတ္ၿခင္းလည္းမရွိပါ။ ၀ိသာခါေၿပာၿပသည့္ နက္ရွုိင္းေသာ စကားမ်ားႏွင့္
သေဘာတရားကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ့ၾကသည့္"ပဥၥာယသ"မွ လူၾကီးမိ

ဘမ်ားက ၀ိသာခါ၏စဥ္းစား
ဥာဏ္ကုိ ခ်ီးမြမ္းေထာပနာၿပဳခဲ့ၾကၿပီး အၿခင္းၿဖစ္ရာတြင္ သူေ႒းမိဂါရမွာအၿပစ္ရွိေၾကာင္း သတ္မွတ္ခဲ့သည္။
             "ပဥၥာယသ"မွလူၾကီးမ်ား၏အေၿပာအဆုိႏွင့္ ၀ိသာခါ၏ဂုဏ္က်က္သေရရွိရွိေၿပာဆုိခဲ့သည့္စကား
မ်ားကုိၾကားရ၍ သူေ႒းၾကီး မိဂါရမွာ ကုိယ့္ေခ်ြးမအား အၿပစ္တင္ခ်ဳံ့ခ်ခဲ့ၿခင္းကုိ လြန္စြာ၀မ္းနည္းမိခဲ့သည္။
အ၀ိဇၨာ ဖုံးလြမ္းေနေသာ မိဂါရသည္ ၀ိသာခါ၏ စကားကုိၾကားရ၍ ၀ိဇၨာပြင့္လန္းလာခဲ့ၿပီး "ပဥၥာယသ"မွ
လူၾကီးမ်ားေရွ့တြင္ ဤသုိ႔ဆုိခဲ့ေလ၏  "ပဥၥာယသ"မွ အရီယာလူၾကီးမ်ား-ဤေန႔ဤအခ်ိန္ကစ၍ က်ြန္မ
ဘ၀မွာေမွာင္မဲေနသမွ်ကုိ ၿဖိဳခြင္းၿပီး အလင္းကုိေဆာင္ခြင့္ေပးခဲ့သည့္ ၀ိသာခါသည္ က်ြန္မ၏ ဂုရု(ဆရာ)
ႏွင့္မာတာ(မိခင္)ႏွင့္ ပမာတူခဲ့ပါၿပီ။ ၀ိသာခါသည္ဤေန႔မွစ၍ က်ြန္မ၏ေခ်ြးမတင္မက က်ြန္မ၏ ဆရာႏွင့္
မိခင္ၿဖစ္ေနပါၿပီ ဟုေၿပာဆုိေလသည္။ မိခင္မ်ားမွာ၎၏ သားသမီးမ်ားအတြက္ လက္ဦးဆရာၿဖစ္ၾကသည္
မဟုပ္ပါလား။ ထုိအေၾကာင္းေၾကာင့္ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ ဗုဒၶဘာသာသမုိင္းတြင္ ၀ိသာခါသည္"မိဂါရမာတာ"
အမည္ၿဖင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခဲ့သည့္ အမ်ီဳးသၼီးေကာင္း အမ်ီဳးသၼီးၿမတ္တစ္ဦးအၿဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ခံခဲ့ရ
ေလသည္။
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
အရွင္မုနိႏၵ(ပန္းေထာ္)

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>