အခ်ိန္ေတြက အကုန္ျမန္လြန္း လွပါတယ္။ အခ်ိန္ကုန္ျမန္လြန္းေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာင္ အုိလာတယ္ဆိုတာ သတိမထားမိဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ႐ုပ္ကအုိလာေပမယ့္ စိတ္ကမအုိပဲ ျဖစ္ေနေလေတာ့ အုိလုိ႔အုိမွန္းေတာင္ မသိလုိက္ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ တရားပဲြတစ္ခုမွာ တစ္ရားပဲြအၿပီး ေမးခြန္းေတြ ေမးတဲ့အခါ ေယာဂီတစ္ေယာက္က “အရွင္ဘုရား ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အုိလာတယ္လုိ႔ ခံစားရတဲ့ အခ်ိန္က ဘယ္လုိအခ်ိန္မ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ပါလဲ ဘုရား..”လုိ႔ ေမးလုိက္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ အေျဖခက္သြားခဲ့တဲ့ အျဖစ္နဲ႔ ႀကဳံခဲဖူးပါတယ္။ သံေ၀ဂ ရမယ္ဆုိရင္ ရလုိ႔ရတဲ့ အသက္အရြယ္မွာ အုိတယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေတာင္ မျဖစ္ခဲ့ဘူးဆုိေတာ့ တရားရဖုိ႔ အေတာ့္ကုိ ေ၀းေနပါေသးလားလုိ႔ တစ္ခါတစ္ခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ေတြးေနမိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ သတၱ၀ါ တစ္ေယာက္ဟာ ေမြး၊ အို၊ နာ၊ ေသဆုိတဲ့ ျဖစ္စဥ္သေဘာအရ အစဥ္အတုိင္း သြားမယ္ဆုိရင္ အုိလာရင္ နာလာမွာျဖစ္ၿပီး နာလာရင္ေတာ့ ေသေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နာလာတာေတြစလာၿပီ ဆုိရင္ေတာ့ ေသျခင္းရဲ႕တံခါး စေခါက္လာၿပီဆုိတာ သတိျပဳရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဗုဒၶဟူး (၁၉-၅-၂၀၁၀)ေန႔က ေသြးလွဴဖုိ႔ လျပည့္တဲ့အတြက္ ေသြးလွဴဘဏ္ကုိ သြားတဲ့အခါ ေသြးလွဴဘဏ္က သူနာျပဳဆရာမက ေသြးလွဴမွတ္တမ္းၾကည့္ၿပီး ေသြးလွဴလုိ႔ မရဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ အံ့ၾသသြားမိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ပုံမွန္လွဴေနက်ပဲလုိ႔ ေမးလုိက္ေတာ့ သူနာျပဳဆရာမက “ၿပီးခဲ့တဲ့ အေခါက္လွဴထားတဲ့ ေသြးပုလင္းကုိ စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ ေရာဂါျဖစ္ဖြယ္ လကၡဏာေတြ႕တဲ့အျပင္ ခႏၶာကုိယ္မွာလည္း အဆီဓာတ္ေတြမ်ားေနတယ္၊ အခုတစ္ေခါက္ ေသြးထပ္စစ္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိတယ္၊ ေသြးအေျဖကုိ သိၿပီးမွပဲ လာလွဴပါ…” ဆုိၿပီး ေသြးစစ္ဖုိ႔ေလာက္ပဲ ေသြးေဖာက္ယူထားလုိက္လုိ႔ ေသြးမလွဴရဘဲ ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဘယ္သူေမးေမး အုိလာတယ္ဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္ မရွိခဲ့တာဟာ အခုလုိ ေရာဂါလကၡဏာေတြ႕ၿပီး နာလာတယ္ဆုိလုိက္ေတာ့မွ “ဟာ… နာၿပီးရင္ ေသရေတာ့မွာပါလား…၊ ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးက ငါ့ကုိ ေခါက္လာပါေရာလား…” စတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ စိတ္အစဥ္မွာ သတိ၀င္လာမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အသက္ဉာဏ္ေစာင့္ ဆုိတဲ့စကားအတုိင္း ကုိယ့္က်န္းမာေရးအတြက္ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႔ အစားအေသာက္စားတာ ဆင္ျခင္ရေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြပါ ၀င္လာပါေတာ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ သတၱ၀ါတစ္ဦးရဲ႕ ျဖစ္စဥ္သေဘာအရသာ နာလာရင္ ေသဖုိ႔စလာတာလုိ႔ ေျပာလုိက္ရေပမယ့္ ေသႏုိင္တဲ့ ေသျခင္းတံခါးဟာ ေမြးလာၿပီဆုိကတည္း အခ်ိန္မေရြး ပြင့္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုထုဇင္ေတြရဲ႕ သဘာ၀က လက္ေတြ႕ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္ ႀကဳံေတြ႕မႈ မရွိေသးရင္ ဘယ္အရာကုိမွ ေလးေလးနက္နက္ သတိျပဳမိတယ္၊ သံေ၀ဂရတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း က်င္လည္ေနရတဲ့ ဘ၀ေပး အေျခအေနေလးမွာ တဒဂၤ သာယာမႈမ်ားနဲ႔ အုိရမွာ၊ နာရမွာ၊ ေသရမွာေတြကုိ ေမ့ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟန္ေဆာင္လုိ႔ မရတာေတြ အေပၚမွာ ဟန္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔အတူ မအုိေတာ့မယ့္သူေတြလုိ၊ မနာေတာ့မယ့္သူေတြလုိ၊ မေသေတာ့မယ့္သူေတြလုိ သတိလက္လြတ္ ေနေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဆုိရင္ သိသိႀကီးနဲ႔ပဲ အသက္ေမးတာ မႀကိဳက္ရတာနဲ႔၊ အသက္ေမးတာကုိပဲ ယဥ္ေက်းမႈ နားမလည္ၾကဖူး ဆုိၾကတာနဲ႔၊ အုိလာတယ္ေျပာရင္ မႀကိဳက္ၾကတာနဲ႔ စသျဖင့္ အမွန္တရားကုိ ဟန္ေဆာင္မႈမ်ား၊ အေၾကာက္တရားမ်ားနဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖုံးကြယ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဥေရာပသားမ်ားရဲ႕ အမ်ိဳးသမီး ယဥ္ေက်းမႈလုိ႔ပဲ ေျပာရမလားမသိပါဘူး။ အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ အသက္မေမးရဘူး၊ အသက္ေမးရင္ ႐ုိင္းတယ္လုိ႔ေတာင္ ဆုိၾကပါေသးတယ္။ ဒါဟာ အုိျခင္းတရားကုိ သိသိႀကီးနဲ႔ ဖုံးကြယ္လုိတဲ့ ဟန္ေဆာင္ဖုံးကြယ္မႈ တစ္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ ဟန္ေဆာင္ဖုံးကြယ္မႈဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပီျပင္ေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားပါေစ ဟန္ေဆာင္မႈ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ တစ္ေန႔ေတာ့ ေပၚလာၾကတာပါပဲ။ အုိရမွာေၾကာက္လုိ႔ အုိတယ္ဆုိတာကုိ ဖုံးကြယ္ထားၾကေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း အုိျခင္းရဲ႕ လကၡဏာေတြက ျပလာတာပါပဲ။ အေရးျပားေတြ တြန္႔လာတာ၊ အေရးအေၾကာင္းေတြ ေပၚလာတာ၊ သြားရလာရ ထရထုိင္ရတာေတြ မေကာင္းျဖစ္လာတာ၊ ခါးကုိင္းလုိ႔ နားထုိင္းျဖစ္လာတာ စတာေတြဟာ ႐ုပ္တရားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္မႈ သေဘာအရ သိပံၸပညာရွင္မ်ား ျပဳျပင္လုိ႔မရတဲ့ အုိျခင္းရဲ႕ သဘာ၀ တရားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ အသက္အရြယ္ရလာလုိ႔ အုိလာၿပီဆုိတဲ့အခါ အားနည္းလာတဲ့ ခႏၶာကုိယ္မွာ အနာေရာဂါဆုိတာေတြလည္း တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး ၀င္လာၾကပါတယ္။ အနာေရာဂါေတြ ၀င္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေနာက္ဆုံးအဆုံးသတ္က ေသျခင္းတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမြးလာကတည္းက ပြင့္လာတဲ့ ေသျခင္းတံခါးဟာ ငယ္ရြယ္ခ်ိန္မွာ မသိသာေပမယ္ အုိလာၿပီး နာလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ဖြင့္ရက္သား ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ သတိျပဳ ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ လူေတြဟာ ဒီလုိေသျခင္းရဲ႕ တံခါး ေခါက္လာတာကုိ အသက္အရြယ္ ငယ္ေနေသးတာမုိ႔ ၿပီးေတာ့ အလုပ္မ်ားၿပီး မအားလုိ႔မုိ႔ မသိလုိက္ၾကဘူးဆုိရင္လည္း ေရာဂါတစ္ခုခုေၾကာင့္ နာတာ စလာၿပီဆုိရင္ေတာ့ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိအပ္လာပါၿပီ။ ေသျခင္းရဲ႕တံခါးက ကုိယ့္အတြက္ ပြင့္စျပဳလာၿပီဆုိတာ ႏွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ကာ နာဖုိ႔စလာၿပီ ဆုိတာ သိလုိက္ခ်ိန္ကစၿပီး အနာရွိန္ မျပင္းခင္ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ တကယ္သံေ၀ဂရလုိ႔ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ နာလာတဲ့အခ်ိန္က စၿပီး ျပင္ဆင္ၾကမယ္ ဆုိရင္လည္း ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။ အဆုိးထဲက အေကာင္းအေနနဲ႔ ေသဖုိ႔လကၡဏာ တစ္ရပ္အေနနဲ႔ အရင္နာျပလာတာကုိပဲ “ငါ့အတြက္ ေသဖုိ႔အခ်က္ေပးေနၿပီ၊ အခ်ိန္ရွိတုန္းျပင္မွပဲ…”ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ ရွာႀကံၿပီး ေက်းဇူးေတာင္ တင္ရပါဦးမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိရင္ အနာလကၡဏာေတာင္ မျပလုိက္ဘဲ ေသသြားရတဲ့အျဖစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ေသရေတာ့မယ္ဆုိတာ သတိေပး မခံလုိက္ရဘဲ ေသဖုိ႔အတြက္ ဘာမွမျပင္ဆင္လုိက္ရဘဲ ေသသြားသူေတြဟာလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ သူတုိ႔နဲ႔စာရင္ နာတဲ့သေဘာေတြနဲ႔ ေသျခင္းတံခါးကုိ ေခါက္ျပခံရတဲ့ ကုိယ့္အျဖစ္က ေသဖုိ႔ျပင္ဆင္မယ္္ဆုိရင္ အခ်ိန္မီေသးတယ္လုိ႔ေတာင္ ေတြးလုိ႔ရပါတယ္။ ေသျခင္းတံခါး ေခါက္လာတာကုိေတာင္ ေက်းဇူးတင္ရပါဦးမယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ရွိတုန္းက ေအအုိင္ဒီအက္စ္ ကူးစက္ခံရတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ စိတ္ဓာတ္ခြန္အား တုိးပြားေစဖုိ႔ အားျဖည့္စကား ေျပာျဖစ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဒီဒကာေလးဟာ ၂၆ႏွစ္အရြယ္ ငယ္ရြယ္ေနတုန္းအခ်ိန္ ေသရေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ တိက်တဲ့ ခုလုိ တံခါးေခါက္သံ ေရာက္လာေတာ့ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားမိမွာ သဘာ၀ပါပဲ။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ဓမၼသဘာ၀ကုိ ယွဥ္ထုိးၿပီး သူ႔ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ခြန္းအားကုိ တြန္းပုိ႔ေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းက သူ႔ကုိ “ဒီလုိ ေရာဂါလကၡဏာေတြေၾကာင့္ နာရတဲ့အေပၚမွာ ၿပီးေတာ့ နာျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ ေသျခင္းတရားရွိတယ္ ဆုိတဲ့အေပၚမွာ ထိတ္လန္႔တဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ အရမ္းမေၾကာက္မိဖုိ႔ လုိေၾကာင္း၊ တကယ္ေတာ့ ႐ုပ္တရားႀကီးကုိက အနားေရာဂါစုႀကီး တစ္ခုပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီလုိ ေရာဂါမ်ိဳးဆုိတာ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ သတိတရားနဲ႔ ဆင္ျခင္ၿပီး ေနႏုိင္ရင္ သက္တမ္းေစ့ ေနလုိ႔ရေၾကာင္း၊ အဆုိးထဲက အေကာင္းအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ေသရမယ့္ လကၡဏာမျပ၊ အနာေရာဂါ မေပၚၾကဘဲ ႐ုတ္တရက္ ေသသြားတဲ့ သူေတြနဲ႔စာရင္ ဒကာေလးအျဖစ္က ေသေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ျပ သတိေပးမႈေလးေတြ ရွိလာတဲ့အတြက္ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ရလုိ႔ ပုိလုိ႔ေတာင္ ေကာင္းေသးေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ခုခ်ိန္ကစၿပီး ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးစေခါက္လာတာကုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ကာ ေသတဲ့အခ်ိန္အထိ ကုိယ္က်င့္တရားနဲ႔ ၀ိပႆနာအလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၿပီး ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း” စသျဖင့္ ခြန္အားျဖည့္တရားစကား ေဟာေျပာေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းအပါအ၀င္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးက မၾကာမၾကာ ေခါက္ျပေနတတ္ပါတယ္။ ေသျခင္းတရားက ငယ္တဲ့သူေတြကုိလည္း ငယ္တဲ့အေလ်ာက္၊ အလယ္အလတ္ သူေတြကုိလည္း အလယ္အလတ္ အေလ်ာက္၊ ႀကီးတဲ့သူေတြကုိလည္း ႀကီးတဲ့အေလ်ာက္ အနာေရာဂါ တစ္ခုခုနဲ႔ သတိေပး ေနတတ္ပါတယ္။ အနာေလးနဲ႔ အနာႀကီးပဲ ကြာျခားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔သေဘာအရ ခ်က္ခ်င္းေသႏုိင္ေလာက္တဲ့ အနာေရာဂါ မျဖစ္ေသးရင္ က်န္တဲ့အနာေလာက္ကုိ သတိမမူမိၾကလုိ႔သာ ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးေခါက္တာကုိ မသိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အနာေလးေတြနဲ႔ စၿပီး သတိေပးေနတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲလုိမွ မဟုတ္ဘဲ ခ်က္ခ်င္း ေသရေလာက္တဲ့ အနာႀကီးျဖစ္မွ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အနာျပင္းလြန္းလုိ႔ ေသဖုိ႔အတြက္ မျပင္ဆင္ႏုိင္ဘဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိရင္ ေရာဂါသိပ္ျပင္းၿပီး ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္မွ တရားနာခုိင္းတာတုိ႔၊ တရားမွတ္ခုိင္းတာတုိ႔ လုပ္တတ္ၾကေပမယ့္ အစထဲက ေလ့က်င့္မႈ မရွိတဲ့အခါဆုိေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လုပ္မရေတာ့တဲ့ အျဖစ္နဲ႔ ႀကဳံရတတ္ပါတယ္။ ေသျခင္းတရားက သတိေပးေနတာ ၾကာေပမယ့္ လြန္မွလုပ္ေတာ့လည္း ေနာက္က်သြားတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အနာမႀကီးေပမယ့္ အနာစၿပီဆုိတာနဲ႔ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္လည္း ေနာက္မက်ေသးဘူးဆုိတာ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးက အနာစသည္ျဖစ္ေစ၊ မစသည္ျဖစ္ေစ ေသျခင္းတံခါး ေခါက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေခါက္သည္ျဖစ္ေစ ေသဖုိ႔အတြက္ ႀကိဳတင္ၿပီး ျပင္ဆင္ထားႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေမြးလာၿပီဆုိကတည္း ကပ္ပါလာတဲ့ ေသျခင္းတရားဟာ ေရာက္လာေတာ့မယ္ဆုိရင္ အခ်က္ျပလာ၊ ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးပြင့္လာ တတ္တဲ့အတြက္ အနာေရာဂါ တစ္ခုခုျပလာလုိ႔ ေသျခင္းတံခါး ဖြင့္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ေသျခင္းတရားကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ ကုသုိလ္အလုပ္မ်ားနဲ႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆုိထားၾကဖုိ႔နဲ႔ အနာေရာဂါ မျပေပမယ့္လည့္ ေသျခင္းတရားဆုိတာ အခ်ိန္မေရြ၊ အရြယ္မေရြး၊ ေနရာမေရြး လာႏုိင္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုသုိလ္တရားကုိ ရေအာင္ရွာရင္း ကုသုိလ္အလုပ္မ်ားနဲ႔ ေသျခင္းတံခါး အဖြင့္ကုိ ၀င္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွပါေၾကာင္း “ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးေခါက္သံ..”ဆုိတဲ့ သတိေပးစကားျဖင့္ တုိက္တြန္းလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ဗုဒၶဟူး (၁၉-၅-၂၀၁၀)ေန႔က ေသြးလွဴဖုိ႔ လျပည့္တဲ့အတြက္ ေသြးလွဴဘဏ္ကုိ သြားတဲ့အခါ ေသြးလွဴဘဏ္က သူနာျပဳဆရာမက ေသြးလွဴမွတ္တမ္းၾကည့္ၿပီး ေသြးလွဴလုိ႔ မရဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ အံ့ၾသသြားမိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ပုံမွန္လွဴေနက်ပဲလုိ႔ ေမးလုိက္ေတာ့ သူနာျပဳဆရာမက “ၿပီးခဲ့တဲ့ အေခါက္လွဴထားတဲ့ ေသြးပုလင္းကုိ စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ ေရာဂါျဖစ္ဖြယ္ လကၡဏာေတြ႕တဲ့အျပင္ ခႏၶာကုိယ္မွာလည္း အဆီဓာတ္ေတြမ်ားေနတယ္၊ အခုတစ္ေခါက္ ေသြးထပ္စစ္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိတယ္၊ ေသြးအေျဖကုိ သိၿပီးမွပဲ လာလွဴပါ…” ဆုိၿပီး ေသြးစစ္ဖုိ႔ေလာက္ပဲ ေသြးေဖာက္ယူထားလုိက္လုိ႔ ေသြးမလွဴရဘဲ ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဘယ္သူေမးေမး အုိလာတယ္ဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္ မရွိခဲ့တာဟာ အခုလုိ ေရာဂါလကၡဏာေတြ႕ၿပီး နာလာတယ္ဆုိလုိက္ေတာ့မွ “ဟာ… နာၿပီးရင္ ေသရေတာ့မွာပါလား…၊ ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးက ငါ့ကုိ ေခါက္လာပါေရာလား…” စတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ စိတ္အစဥ္မွာ သတိ၀င္လာမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အသက္ဉာဏ္ေစာင့္ ဆုိတဲ့စကားအတုိင္း ကုိယ့္က်န္းမာေရးအတြက္ က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္းနဲ႔ အစားအေသာက္စားတာ ဆင္ျခင္ရေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြပါ ၀င္လာပါေတာ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ သတၱ၀ါတစ္ဦးရဲ႕ ျဖစ္စဥ္သေဘာအရသာ နာလာရင္ ေသဖုိ႔စလာတာလုိ႔ ေျပာလုိက္ရေပမယ့္ ေသႏုိင္တဲ့ ေသျခင္းတံခါးဟာ ေမြးလာၿပီဆုိကတည္း အခ်ိန္မေရြး ပြင့္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုထုဇင္ေတြရဲ႕ သဘာ၀က လက္ေတြ႕ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္ ႀကဳံေတြ႕မႈ မရွိေသးရင္ ဘယ္အရာကုိမွ ေလးေလးနက္နက္ သတိျပဳမိတယ္၊ သံေ၀ဂရတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း က်င္လည္ေနရတဲ့ ဘ၀ေပး အေျခအေနေလးမွာ တဒဂၤ သာယာမႈမ်ားနဲ႔ အုိရမွာ၊ နာရမွာ၊ ေသရမွာေတြကုိ ေမ့ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟန္ေဆာင္လုိ႔ မရတာေတြ အေပၚမွာ ဟန္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔အတူ မအုိေတာ့မယ့္သူေတြလုိ၊ မနာေတာ့မယ့္သူေတြလုိ၊ မေသေတာ့မယ့္သူေတြလုိ သတိလက္လြတ္ ေနေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဆုိရင္ သိသိႀကီးနဲ႔ပဲ အသက္ေမးတာ မႀကိဳက္ရတာနဲ႔၊ အသက္ေမးတာကုိပဲ ယဥ္ေက်းမႈ နားမလည္ၾကဖူး ဆုိၾကတာနဲ႔၊ အုိလာတယ္ေျပာရင္ မႀကိဳက္ၾကတာနဲ႔ စသျဖင့္ အမွန္တရားကုိ ဟန္ေဆာင္မႈမ်ား၊ အေၾကာက္တရားမ်ားနဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖုံးကြယ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတတ္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဥေရာပသားမ်ားရဲ႕ အမ်ိဳးသမီး ယဥ္ေက်းမႈလုိ႔ပဲ ေျပာရမလားမသိပါဘူး။ အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ အသက္မေမးရဘူး၊ အသက္ေမးရင္ ႐ုိင္းတယ္လုိ႔ေတာင္ ဆုိၾကပါေသးတယ္။ ဒါဟာ အုိျခင္းတရားကုိ သိသိႀကီးနဲ႔ ဖုံးကြယ္လုိတဲ့ ဟန္ေဆာင္ဖုံးကြယ္မႈ တစ္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ ဟန္ေဆာင္ဖုံးကြယ္မႈဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပီျပင္ေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားပါေစ ဟန္ေဆာင္မႈ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ တစ္ေန႔ေတာ့ ေပၚလာၾကတာပါပဲ။ အုိရမွာေၾကာက္လုိ႔ အုိတယ္ဆုိတာကုိ ဖုံးကြယ္ထားၾကေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း အုိျခင္းရဲ႕ လကၡဏာေတြက ျပလာတာပါပဲ။ အေရးျပားေတြ တြန္႔လာတာ၊ အေရးအေၾကာင္းေတြ ေပၚလာတာ၊ သြားရလာရ ထရထုိင္ရတာေတြ မေကာင္းျဖစ္လာတာ၊ ခါးကုိင္းလုိ႔ နားထုိင္းျဖစ္လာတာ စတာေတြဟာ ႐ုပ္တရားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္မႈ သေဘာအရ သိပံၸပညာရွင္မ်ား ျပဳျပင္လုိ႔မရတဲ့ အုိျခင္းရဲ႕ သဘာ၀ တရားမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ အသက္အရြယ္ရလာလုိ႔ အုိလာၿပီဆုိတဲ့အခါ အားနည္းလာတဲ့ ခႏၶာကုိယ္မွာ အနာေရာဂါဆုိတာေတြလည္း တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး ၀င္လာၾကပါတယ္။ အနာေရာဂါေတြ ၀င္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေနာက္ဆုံးအဆုံးသတ္က ေသျခင္းတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမြးလာကတည္းက ပြင့္လာတဲ့ ေသျခင္းတံခါးဟာ ငယ္ရြယ္ခ်ိန္မွာ မသိသာေပမယ္ အုိလာၿပီး နာလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ဖြင့္ရက္သား ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ သတိျပဳ ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ လူေတြဟာ ဒီလုိေသျခင္းရဲ႕ တံခါး ေခါက္လာတာကုိ အသက္အရြယ္ ငယ္ေနေသးတာမုိ႔ ၿပီးေတာ့ အလုပ္မ်ားၿပီး မအားလုိ႔မုိ႔ မသိလုိက္ၾကဘူးဆုိရင္လည္း ေရာဂါတစ္ခုခုေၾကာင့္ နာတာ စလာၿပီဆုိရင္ေတာ့ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိအပ္လာပါၿပီ။ ေသျခင္းရဲ႕တံခါးက ကုိယ့္အတြက္ ပြင့္စျပဳလာၿပီဆုိတာ ႏွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ကာ နာဖုိ႔စလာၿပီ ဆုိတာ သိလုိက္ခ်ိန္ကစၿပီး အနာရွိန္ မျပင္းခင္ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ တကယ္သံေ၀ဂရလုိ႔ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ နာလာတဲ့အခ်ိန္က စၿပီး ျပင္ဆင္ၾကမယ္ ဆုိရင္လည္း ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။ အဆုိးထဲက အေကာင္းအေနနဲ႔ ေသဖုိ႔လကၡဏာ တစ္ရပ္အေနနဲ႔ အရင္နာျပလာတာကုိပဲ “ငါ့အတြက္ ေသဖုိ႔အခ်က္ေပးေနၿပီ၊ အခ်ိန္ရွိတုန္းျပင္မွပဲ…”ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ ရွာႀကံၿပီး ေက်းဇူးေတာင္ တင္ရပါဦးမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိရင္ အနာလကၡဏာေတာင္ မျပလုိက္ဘဲ ေသသြားရတဲ့အျဖစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ေသရေတာ့မယ္ဆုိတာ သတိေပး မခံလုိက္ရဘဲ ေသဖုိ႔အတြက္ ဘာမွမျပင္ဆင္လုိက္ရဘဲ ေသသြားသူေတြဟာလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ သူတုိ႔နဲ႔စာရင္ နာတဲ့သေဘာေတြနဲ႔ ေသျခင္းတံခါးကုိ ေခါက္ျပခံရတဲ့ ကုိယ့္အျဖစ္က ေသဖုိ႔ျပင္ဆင္မယ္္ဆုိရင္ အခ်ိန္မီေသးတယ္လုိ႔ေတာင္ ေတြးလုိ႔ရပါတယ္။ ေသျခင္းတံခါး ေခါက္လာတာကုိေတာင္ ေက်းဇူးတင္ရပါဦးမယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ရွိတုန္းက ေအအုိင္ဒီအက္စ္ ကူးစက္ခံရတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ စိတ္ဓာတ္ခြန္အား တုိးပြားေစဖုိ႔ အားျဖည့္စကား ေျပာျဖစ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ ဒီဒကာေလးဟာ ၂၆ႏွစ္အရြယ္ ငယ္ရြယ္ေနတုန္းအခ်ိန္ ေသရေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ တိက်တဲ့ ခုလုိ တံခါးေခါက္သံ ေရာက္လာေတာ့ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားမိမွာ သဘာ၀ပါပဲ။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ဓမၼသဘာ၀ကုိ ယွဥ္ထုိးၿပီး သူ႔ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ခြန္းအားကုိ တြန္းပုိ႔ေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းက သူ႔ကုိ “ဒီလုိ ေရာဂါလကၡဏာေတြေၾကာင့္ နာရတဲ့အေပၚမွာ ၿပီးေတာ့ နာျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ ေသျခင္းတရားရွိတယ္ ဆုိတဲ့အေပၚမွာ ထိတ္လန္႔တဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ အရမ္းမေၾကာက္မိဖုိ႔ လုိေၾကာင္း၊ တကယ္ေတာ့ ႐ုပ္တရားႀကီးကုိက အနားေရာဂါစုႀကီး တစ္ခုပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီလုိ ေရာဂါမ်ိဳးဆုိတာ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ သတိတရားနဲ႔ ဆင္ျခင္ၿပီး ေနႏုိင္ရင္ သက္တမ္းေစ့ ေနလုိ႔ရေၾကာင္း၊ အဆုိးထဲက အေကာင္းအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ေသရမယ့္ လကၡဏာမျပ၊ အနာေရာဂါ မေပၚၾကဘဲ ႐ုတ္တရက္ ေသသြားတဲ့ သူေတြနဲ႔စာရင္ ဒကာေလးအျဖစ္က ေသေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ျပ သတိေပးမႈေလးေတြ ရွိလာတဲ့အတြက္ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ရလုိ႔ ပုိလုိ႔ေတာင္ ေကာင္းေသးေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ခုခ်ိန္ကစၿပီး ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးစေခါက္လာတာကုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ကာ ေသတဲ့အခ်ိန္အထိ ကုိယ္က်င့္တရားနဲ႔ ၀ိပႆနာအလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၿပီး ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း” စသျဖင့္ ခြန္အားျဖည့္တရားစကား ေဟာေျပာေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းအပါအ၀င္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးက မၾကာမၾကာ ေခါက္ျပေနတတ္ပါတယ္။ ေသျခင္းတရားက ငယ္တဲ့သူေတြကုိလည္း ငယ္တဲ့အေလ်ာက္၊ အလယ္အလတ္ သူေတြကုိလည္း အလယ္အလတ္ အေလ်ာက္၊ ႀကီးတဲ့သူေတြကုိလည္း ႀကီးတဲ့အေလ်ာက္ အနာေရာဂါ တစ္ခုခုနဲ႔ သတိေပး ေနတတ္ပါတယ္။ အနာေလးနဲ႔ အနာႀကီးပဲ ကြာျခားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔သေဘာအရ ခ်က္ခ်င္းေသႏုိင္ေလာက္တဲ့ အနာေရာဂါ မျဖစ္ေသးရင္ က်န္တဲ့အနာေလာက္ကုိ သတိမမူမိၾကလုိ႔သာ ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးေခါက္တာကုိ မသိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အနာေလးေတြနဲ႔ စၿပီး သတိေပးေနတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲလုိမွ မဟုတ္ဘဲ ခ်က္ခ်င္း ေသရေလာက္တဲ့ အနာႀကီးျဖစ္မွ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အနာျပင္းလြန္းလုိ႔ ေသဖုိ႔အတြက္ မျပင္ဆင္ႏုိင္ဘဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိရင္ ေရာဂါသိပ္ျပင္းၿပီး ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္မွ တရားနာခုိင္းတာတုိ႔၊ တရားမွတ္ခုိင္းတာတုိ႔ လုပ္တတ္ၾကေပမယ့္ အစထဲက ေလ့က်င့္မႈ မရွိတဲ့အခါဆုိေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လုပ္မရေတာ့တဲ့ အျဖစ္နဲ႔ ႀကဳံရတတ္ပါတယ္။ ေသျခင္းတရားက သတိေပးေနတာ ၾကာေပမယ့္ လြန္မွလုပ္ေတာ့လည္း ေနာက္က်သြားတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အနာမႀကီးေပမယ့္ အနာစၿပီဆုိတာနဲ႔ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္လည္း ေနာက္မက်ေသးဘူးဆုိတာ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးက အနာစသည္ျဖစ္ေစ၊ မစသည္ျဖစ္ေစ ေသျခင္းတံခါး ေခါက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေခါက္သည္ျဖစ္ေစ ေသဖုိ႔အတြက္ ႀကိဳတင္ၿပီး ျပင္ဆင္ထားႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေမြးလာၿပီဆုိကတည္း ကပ္ပါလာတဲ့ ေသျခင္းတရားဟာ ေရာက္လာေတာ့မယ္ဆုိရင္ အခ်က္ျပလာ၊ ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးပြင့္လာ တတ္တဲ့အတြက္ အနာေရာဂါ တစ္ခုခုျပလာလုိ႔ ေသျခင္းတံခါး ဖြင့္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ေသျခင္းတရားကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ ကုသုိလ္အလုပ္မ်ားနဲ႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆုိထားၾကဖုိ႔နဲ႔ အနာေရာဂါ မျပေပမယ့္လည့္ ေသျခင္းတရားဆုိတာ အခ်ိန္မေရြ၊ အရြယ္မေရြး၊ ေနရာမေရြး လာႏုိင္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုသုိလ္တရားကုိ ရေအာင္ရွာရင္း ကုသုိလ္အလုပ္မ်ားနဲ႔ ေသျခင္းတံခါး အဖြင့္ကုိ ၀င္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွပါေၾကာင္း “ေသျခင္းရဲ႕ တံခါးေခါက္သံ..”ဆုိတဲ့ သတိေပးစကားျဖင့္ တုိက္တြန္းလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment