ေရႊခ်ိန္ခြင္ အဆို
၁၄။
ဘုရားမရွိဘဲျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ။ လ ။ သြန္သင္ရာက်၏ ။
ဆရာေတာ္ရွင္းလင္းခ်က္
ဤစကား၌--
၁။ အတုမရိွေသာ ေက်းဇူးရွင္ႀကီးျဖစ္ေသာ ဘုရားကို ၾကည္ညိုစိတ္ႏွင့္ မ-ပါ၊ ကယ္-ပါ
ဆုေပးေတာ္မူပါဟု ေတာင့္တျခင္းမ်ားသည္လည္း ကိုယ္က်င့္တရားေတြပင္ျဖစ္သည္။
၂။ ဘုရားတည္းဟူေသာအာ႐ုံကိို လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ အာခံျခင္းျဖစ္၍ ယခုအနီးအနား၌
ဘုရားမရွိေသာ္လည္း ရွိသေလာက္ျပဳ၍ အာ႐ုံခံႏိုင္ေသာသူျဖစ္ေပ၍ အလြန္ေကာင္းျမတ္ေသာ
ကိုယ္က်င့္တရားကို အားထုတ္ေသာသူ ျဖစ္ေပသည္။
( ဘုရား အပိုအလကားဟု ဆိုခြင့္မရွိေပ။)
ဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းအမႈသည္ ။ ။ ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းႀကီး တစ္ခုျဖစ္၍
ဤကိုယ္က်င့္တရားသည္လည္း လိုပတ္အက်ိဳးကို ေပးႏိုင္၏။
စုဒၵသမ ေရႊခ်ိန္ခြင္အဆို ရွင္းလင္းခ်က္ၿပီး၏။
၁၅-
လူတုိ႔သည္ အနတၱျဖစ္၍။ လ ။ ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္၏။
ဆရာေတာ္႐ွင္းလင္းခ်က္။
ဤစကားမွာ သတၱ၀ါတို႔သည္ အနတၱပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း…
၁။ ဘုရားေဟာေသာ တရားကို ငါသိေအာင္ လိမၼာေအာင္ အားထုတ္မည္။
၂။ သိတုိင္း က်င့္ႏိုင္ေအာင္ ငါက်င့္မည္။
၃။ဘုရားကိုကုိးကြယ္ေသာအက်င့္ကိုလည္းငါက်င့္ႏိုင္ေအာင္က်င့္မည္ဟု
မိမိအားကုိလည္း မိမိကုိးရမည္။ ဘုရားကိုလည္း အားကိုးရမည္။
ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တုိ႔မွာ။ ။ ဘုရားတရားကို သိေအာင္ လိမၼာေအာင္
က်င့္ႏိုင္ေအာင္ဟူေသာမိမိအားကိုးပယ္ထား၍ဘုရားကုိသာ သက္သက္အားကိုျခင္းသည္
အျပစ္ခပ္သိမ္းကုန္ၿငိမ္းေအာင္ ကယ္ႏုိင္ေသာဘုရား မဟုတ္၍ မသင့္ေပ။
`အနႏၲတန္ခုိးေတာ္႐ွိေတာ္မႈေသာေၾကာင့္ ဘုရားမတတ္ႏုိင္ေသာအရာ တစ္စံုတစ္ခု
မ႐ွိ၍ မိမိ၌ ေဘးဥပါဒ္ေရာက္သည့္အခါ ကယ္ပါ မ-ပါဟု ဆုေတာင္းၾကျခင္းသည္
ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္၏´- ဟူေသာစကား၌- ေဘးဥပါဒ္ေရာက္သည္အခါ ကယ္ပါ
မ-ပါဆုိလွ်င္ ခဏ ခ်က္ခ်င္း ေဘးဥပါဒ္ေပ်ာက္ၿငိမ္းလွ်င္ ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္ေပ၏၊
ကယ္ပါမ-ပါဆိုကာမွ်ႏွင့္ ခဏခ်က္ခ်င္း ေပ်ာက္ၿငိမ္းသည္ကုိ တစ္ေယာက္မွ်မျမင္ဘူး
မၾကားဘူးရ၊ မေပ်ာက္ၿငိမ္းႏိုင္၍ ေဆး႐ုံေတာ္ေတြ- ဆရာ၀န္ေတြႏွင့္ တကဲကဲေနရသူ,
မေပ်ာက္ႏုိင္ဘဲ ေသ၍ သြားသူတုိ႔ကိုမူကား ျမင္ဘူးလွပါၿပီ။
[ထုိ႔ေၾကာင့္ ထာ၀ရဘုရား မတတ္ႏိုင္ေသာအရာ တစ္စံုတစ္ခုမ႐ွိဟု ယုံၾကည္၍
အားကိုၾကျခင္းသည္ အမွားစင္စစ္ျဖစ္၏။]
`တရားေတာ္အတုိင္း က်င့္ေဆာင္သည့္အခါလည္း ဆုေပးေတာ္မူပါဟု ဆုေတာင္းသည္´
ဟူေသာ စကား၌---
၁။ ထာ၀ရဘုရား မတတ္ႏိုင္ေသာအရာ တစ္စံုတစ္ခု မ႐ွိသည္မွန္လွ်င္
ဗုဒၶဘာသာမွာကဲ့သုိ႔ အဘယ္ေၾကာင့္ တရားေတာ္အတိုင္း က်င့္ေဆာင္သည္ဟု
႐ွိရျပန္သနည္း။ မက်င့္ဘဲႏွင့္ပင္ ဆုသာေတာင္း၍ ေနပါေတာ့ေလာ။
၂။ တရားေတာ္အတုိင္း က်င့္ေဆာင္သူကုိမွ ဆုေပးႏိုင္သည္၊ မက်င့္ေဆာင္သူ ကုိမူကား
ဆုမေပးပုိင္သေလာ၊ မေပးႏိုင္လွ်င္ ငါတို႔ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဘာထူးေသးသနည္း။
ကိုယ္က်င့္တရားကိုလည္း တစ္ဖက္အားကိုး ရေသးသည္မဟုတ္ေလာ။
၃။ ငါတုိ႔ဘုရားလည္း သုခဘံုမွာ ထာ၀ရအၿမဲ တည္ေနေတာ္မူသည္၊ ထာ၀ရဘုရားလည္း
သုခဘုံမွာ ထာ၀ရအၿမဲေနသည္။ ငါတို႔ဘုရားလည္း တရားေတာ္အတိုင္း
က်င့္ေဆာင္ေသာသူကုိသာ ကယ္ႏုိင္, ဆုေပးႏုိင္သည္၊ ထာ၀ရဘုရားလည္း
တရားေတာ္အတုိင္း က်င့္ေဆာင္ေသာသူကုိသာ ကယ္ႏိုင္, ဆုေပးႏိုင္သည္၊
ဘာထူးေသးသနည္း။
၄။ ငါတုိ႔ဘုရားမွာ ခႏၶာေတာ္, ၀ိညာဏ္ေတာ္ဟူေသာ ဓာတ္ၾကမ္းႀကီးေတြကုိ
စြန္႔ပစ္ၿပီးလွ်င္ အသခၤတဓာတ္ဟူေသာ အတုမ႐ွိေသာ နာမ္ဓာတ္ေတာ္ႏွင့္ စံေနသည္၊
ထာ၀ရဘုရားမွာ ခႏၶာေတာ္, ၀ိညာဏ္ေတာ္ဟူေသာ ဓာတ္ၾကမ္းႀကီးေတြႏွင့္ ေနရသည္၊
သည္မွ်သာထူးၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။
ငါတုိ႔ဗုဒၶဘာသာ၌။ ။ ခႏၶာေတာ္, ၀ိညာဏ္ေတာ္ဟူေသာ ဓာတ္ၾကမ္းႀကီးေတြကုိ မစြန္႔ဘဲ
သုခဘုံတစ္မ်ဳိး၌ေနေသာ သူမ်ားကုိ `ျဗဟၼာ´ ဟူ၍သာ ေခၚသည္၊ `ဘုရားရဟႏၱာ´မေခၚ၊
ခႏၶာေတာ္, ၀ိညာဏ္ေတာ္ဟူေသာ ဓာတ္ၾကမ္းႀကီး, ဓာတ္ျဖဳန္းေတြကုိ အကုန္လဲ၍
အတုမ႐ွိ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္ေသာ အသခၤတဟူေသာ ထာ၀ရဓာတ္သုိ႔
ကူးေျပာင္းေနေသာ သူမ်ားကုိသာ `ဘုရားရဟႏၱာ´ ေခၚသည္။
ခရစ္ယာန္ဘာသာ၌။ ။ ထာ၀ရဓာတ္ကို ကူးေျပာင္းရန္ကို မဆုိထားလင့္၊ ျဗဟၼာဘံုသုိ႔
ေရာက္ေစတတ္ေသာ အက်င့္ပင္ သက္သက္မ႐ွိ။
ငါတို႔ဗုဒၶဘာသာမွာသာ။ ။ သူတုိ႔ထာ၀ရ ဘုရားေခၚေသာ ျဗဟၼာ့ဘုံသုိ႔
ေရာက္ေစတတ္ေသာ အက်င့္တုိ႔ထက္ အဆအသေခ်ၤမက ျမတ္ထြတ္လွေသာ
ထာ၀ရဓာတ္အစစ္သုိ႔ ေရာက္ေစတတ္ေသာ အက်င့္တုိ႔သည္ အထင္အ႐ွား
မ်ားစြာ႐ွိသတည္း။
ပႏၷရသမေ႐ႊခ်ိန္ခြင္အဆို ႐ွင္းလင္းခ်က္ၿပီး၏။
က်မ္းကုိး-
လယ္တီဆရာေတာ္
သာသန၀ိေသာဓနီက်မ္း-ဒုတိယတြဲ
(ႏွာ- ၁၂၉, ၁၃၀, ၁၃၁, ၁၃၂, )
No comments:
Post a Comment